B΄ Λυκείου 2. Το ζήτημα για το Θεό

ΓΡΑΨΤΕ ΣΕ ΕΝΑ ΦΥΛΛΟ ΧΑΡΤΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΑΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ

        Ο άνθρωπος από πάντα πίστευε πως υπάρχει ένα ανώτερο ον το οποίο ελέγχει τα πάντα και δημιούργησε τα πάντα.

Τώρα πολλοί αναρωτιούνται αν υπάρχει πράγματι ο Θεός αμφισβητώντας την εκκλησία, μιας και οι μόνες αποδείξεις που φέρει είναι πράγματα που συνέβησαν δύο χιλιετίες πριν. Λογικό είναι πολλοί να μην πείθονται και να αμφισβητούν ακόμα και την ύπαρξη αυτών των γεγονότων.

 Όμως είναι αδύνατο κάποιος να αμφισβητήσει την ύπαρξη της ζωής. Αν κάποιος παρατηρήσει τις συνθήκες που υφίστανται στη γη θα συνειδητοποιήσει πως η ύπαρξη της ζωής σε αυτόν τον πλανήτη δεν είναι καθόλου τυχαία.

Για παράδειγμα, το γεγονός ότι το άζωτο δεν καίγεται (δηλ. αντιδρά με οξυγόνο), είναι ζωτικός παράγοντας για την ύπαρξη έμβιων οργανισμών καθώς το άζωτο βρίσκεται σε αναλογία 4 προς 1 με το οξυγόνο στην ατμόσφαιρα. Αυτό είναι ένα απλό παράδειγμα της τελειότητας της γης. Όλες οι σταθερές στη φυσική και στη χημεία όπως η επιτάχυνση της βαρύτητας ή η σταθερά του Boltzman, είναι τέτοιες ώστε να μπορεί να αναπτυχθεί ζωή στη γη.

 Έρευνες έχουν αποδείξει πως αν άλλαζε μια από αυτές, έστω και λίγο δεν θα είχε υπάρξει ποτέ ο άνθρωπος. Δεν είναι μόνο οι συνθήκες στη γη υπεύθυνες για την ύπαρξη της ζωής αλλά ακόμα και η χρονική στιγμή που έγινε η Μεγάλη Έκρηξη, η οποία ήταν η κατάλληλη για κάτι τέτοιο. 

Προσωπικά δεν μπορώ να πιστέψω πως όλα αυτά έγιναν τυχαία. Φυσικά δεν μπορώ και να πιστέψω πως ο Θεός δημιούργησε τα πάντα σε επτά μέρες.

Ναι, πιστεύω στη Θεωρία της εξέλιξης αλλά είναι φανερό πως ότι συνέβη στο σύμπαν ήταν προκαθορισμένο και τέλεια σχεδιασμένο, ώστε να εμφανιστεί μια μέρα ένα ον ικανό να σκεφτεί τόσο ώστε να εξηγήσει όλα αυτά που συμβαίνουν και συνέβησαν. Ποτέ όμως ο άνθρωπος δεν θα μπορέσει να κατανοήσει ή να εξηγήσει την ύπαρξη του Θεού.

          Πολλοί επίσης αναρωτιούνται γιατί υπάρχει ο θάνατος και το κακό. Πρώτον ο θάνατος δεν είναι κάτι κακό. Είναι κάτι λυπηρό, αλλά όχι κακό. Ο θάνατος είναι ένα άλλο μέρος αυτού του τέλειου σχεδίου. Πεθαίνοντας γιατί το οξυγόνο οξειδώνει τα κύτταρα τα οποία καταστρέφονται, άρα μπορούμε να πούμε ότι αυτό που μας δίνει ζωή παράλληλα την τελειώνει.

  Αν δεν υπήρχε ο θάνατος απλούστατα θα φτάναμε σε ένα σημείο που θα υπήρχε ένας τεράστιος αριθμός ανθρώπων και ζώων στον κόσμο, που θα διατηρούσε τις ισορροπίες στη γη όπως η ανακύκλωση του άνθρακα του αέρα (C02).

Βέβαια το τελευταίο το κατάφερε ο άνθρωπος απλά με την δημιουργία υπερβολικά πολλών μηχανών.

         Το να αναρωτιόμαστε γιατί υπάρχει κακό είναι κατ’έμε παιδιάστικο. Δεν υπάρχει καλό και κακό. Και τα δύο είναι υποκειμενικά και είναι συνήθως ανάλογα με τα συμφέροντα και τις επιθυμίες του καθενός. Δεν μπορεί κάποιος να χαρακτηριστεί κακός επειδή για παράδειγμα διέπραξε κάποιο έγκλημα. Απλά αυτό που έκανε έρχεται σε αντίθεση με νόμους που όρισε μια κοινωνία με σκοπό την ομαλή συμβίωση πολλών ατόμων.

Και το γνωστό, στη μάχη μεταξύ του καλού και του κακού το κακό πάντα νικάει, δεν υφίστανται καθώς κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις. Κάτι που ένας θεωρεί καλό και κάποιος κακό. Μπορούμε ίσως να μιλήσουμε για σύγκρουση καλού και κακού μόνο για αυτήν που γίνεται μέσα στον ίδιο τον άνθρωπο, καθώς έχει ο ίδιος ορίσει κάτι που θεωρεί καλό και κάτι που θεωρεί κακό και καλείται να επιλέξει.

Σε αυτή τη μάχη δεν νικά πάντα το καλό. Και αν νικά δεν είναι καλό, παρά μόνο για έναν ή ένα μέρος του συνόλου ποτέ για όλους.

Εν κατακλείδι, πιστεύω πως ο Θεός δημιούργησε ένα σύμπαν με ιδιότητες τέτοιες ώστε κάποια στιγμή να μπορεί να αναπτυχθεί σε αυτό ζωή αρκετά περίπλοκη ώστε να μπορεί να κατανοήσει και να εξηγήσει το ίδιο αλλά όχι τον δημιουργό του.

Γ. Ν