ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΠΑΘΗ - ΑΠΛΗΣΤΙΑ

Όλο και πιο πολλά γυρεύω
όλο και πιο πολλά ζητώ
Με τίποτα πια δεν χορταίνω
μα πού θα πάει Θε μου αυτό

Η θαλασσα είναι δικιά μου
κι έχω λυσσιάξει για νερό
Με τίποτα δεν ξεδιψάω
μα πού θα πάει Θε μου αυτό

Ο έρωτας πια δεν μου φτάνει
κι η απληστία είναι χτικιό
Το λάδι τη φωτιά δε σβήνει
Μα πού θα πάει Θε μου αυτό