ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ Ι

Ρώτησαν άλλον γέροντα: Τι είναι ταπείνωση; 
Και απάντησε:
Το να σε αδικήσει ο αδελφός σου, κι εσύ να Τον συγχωρήσεις πριν σου ζητήσει συγχώρηση.



Ό αββάς 'Ιωάννης ο Θηβαίος είπε:
Πάνω απ' όλα ο άνθρωπος πρέπει ν' αποκτήσει την ταπεινοφροσύνη.
Γιατί αυτή εΙναι ή πρώτη προτροπή (των μακαρισμών) του Σωτηρος, πού λέει: «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εστιν ή βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. 5:3).


Ένας γέροντας είπε: Αν πεις σε κάποιον, "Συγχώρεσέ με", ταπεινώνοντας τον εαυτό σου, καις τούς δαίμονες.



Ή αμμά Θεοδώρα έλεγε, πώς ούτε ή άσκηση ούτε ή κακουχία ούτε οι οποιοιδήποτε κόποι σώζουν (Τον άνθρωπο), παρά μόνο ή γνήσια ταπεινοφροσύνη. (και για επιβεβαίωση διηγιόταν το έξης: )
Ήταν κάποιος αναχωρητής, πού έδιωχνε τούς δαίμονες. και τούς εξέταζε, για νά μάθει με ποιόν τρόπο βγαίνουν (από τον άνθρωπο). "με τη νηστεία;", τούς ρωτούσε. "'Εμείς ούτε τρώμε ούτε πίνουμε", απαντούσαν εκείνοι. "με την αγρυπνία;". "'Εμείς Δεν κοιμόμαστε καθόλου", έλεγαν. "με την αναχώρηση (από τον κόσμο);". "'Εμείς ζούμε στις ερήμους", αποκρίνονταν. Επειδή ο γέροντας επέμενε και έλεγε, "με ποιόν λοιπόν τρόπο βγαίνετε;", εκείνοι ομολόγησαν: "Τίποτα Δεν μας νικάει, παρά μόνο ή ταπεινοφροσύνη".



Από το Γεροντικό
Ο Αββάς Αντώνιος είπε:
Είδα όλες τις παγίδες του διαβόλου απλωμένες πάνω στη γη, κι αναστενάζοντας είπα "ποιος άραγε τις
περνάει (χωρίς να παγιδευτεί); Και άκουσα μία φωνή να μου λέει:
 "Η ταπεινοφροσύνη!" .

Ό Αββάς Σισώης έλεγε, ότι ο δρόμος πού οδηγεί στην ταπεινοφροσύνη 

είναι ή εγκράτεια, ή αδιάλειπτη προσευχή στο Θεό και ο αγώνας να βάζουμε 

τον εαυτό μας πιο κάτω από κάθε άνθρωπο.

Aναδημοσίευση: facebook - Η Άμπελος