Οι Χριστιανοί οφείλουν να αγωνίζονται σε κάθε περίπτωση και να μην
κρίνουν κανέναν για κανένα λόγο.
Ούτε την πόρνη που θα δουν μπροστά τους, ούτε
τους αμαρτωλούς και τους άσωτους.
Να τους βλέπουν όλους με την ίδια καλή διάθεση και με καθαρά μάτια.
Για να γίνει φυσική και πάγια κατάστασή τους αυτό: κανένα να μην
εξευτελίζουν, κανένα να μην ανακρίνουν, κανένα να μην αποστρέφονται, ούτε να
κάνουν διακρίσεις στους ανθρώπους.
Αν δεις κάποιον που έχει ένα μάτι, να μην τον ξεχωρίσεις από τους άλλους
στην καρδιά σου, αλλά να του δώσεις σημασία σαν να είχε την υγεία του.
Αυτόν που του λείπει το χέρι να τον δεις σαν να ‘ χε και τα δυο του
χέρια. Να δεις όρθιο τον κουτσό και τον
παράλυτο υγιή.
Αυτή είναι η καθαρότητα της
καρδιάς: Να δεις τους αμαρτωλούς και τους άρρωστους και να τους συμπαθήσεις και
να τους συμπονέσεις.
Από το βιβλίο: Μικρή φιλοκαλία της καρδιάς, της Ελένης Κονδύλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου