24. Το μυστήριο της Μετάνοιας
2. Σε όποιους συγχωρήσετε τις αμαρτίες, θα τους είναι συγχωρημένες• σε όποιους τις κρατήσετε ασυγχώρητες, θα κρατηθούν έτσι.
Στο βιβλίο του Ντοστογιέφσκι Αδελφοί Καραμαζόφ διαγράφεται η ενδιαφέρουσα, αγιασμένη μορφή του στάρετς Ζωσιμά –στάρετς στα ρωσικά σημαίνει τον πνευματικό οδηγό, εκείνον που καθοδηγεί την πνευματική μας ανάπτυξη και την ένωσή μας με το Θεό, «το γέροντα».
Πολύς κόσμος προσπαθεί να τον δει, έστω και για λίγα λεπτά, για να τον συμβουλευτεί και να του ζητήσει παρηγοριά.
Κάποια στιγμή, μια πονεμένη γυναίκα του λαού τον πλησιάζει και του διηγείται χαμηλόφωνα κάτι. Μια πράξη της τόσο σοβαρή που, ενώ την έχει εξομολογηθεί, συνεχίζει να τη βαραίνει. Και ο στάρετς της απαντά:
«Τίποτα μη φοβάσαι, ποτέ μη φοβάσαι και μη θλίβεσαι.
Μια και μετανοείς, όλα θα στα συγχωρέσει ο Θεός.
Μα κι ούτε υπάρχει ούτε μπορεί να γίνει στον κόσμο τέτοιο κρίμα που να μην το συγχωρεί ο Κύριος σε κείνον που μετανοεί αληθινά.
Μα κι ούτε το μπορεί ο άνθρωπος να κάνει ένα τόσο μεγάλο αμάρτημα που θα μπορούσε να εξαντλήσει την αστείρευτη αγάπη του Θεού.
Ή μήπως μπορεί να υπάρξει τάχα ένα τόσο μεγάλο αμάρτημα που να ξεπεράσει την αγάπη του Θεού;
Φρόντιζε μονάχα για τη μετάνοια, για την αδιάκοπη μετάνοια, κι όσο για το φόβο, διώξ’ τον εντελώς απ’ την καρδιά σου.
Πίστευε πως ο Θεός σ’ αγαπά τόσο που εσύ ούτε να φανταστείς δεν μπορείς. Σ’ αγαπάει παρόλο που αμάρτησες.
Σ’ αγαπάει μέσα στη αμαρτία σου.
Για έναν μετανοούντα στον ουρανό χαίρονται περισσότερο παρά για χίλιους αναμάρτητους, είπε ο Χριστός…
Η αγάπη εξαγνίζει τα πάντα, σώζει τα πάντα.
Αφού εγώ που είμαι όπως και συ ένας αμαρτωλός άνθρωπος συγκινήθηκα και σε συμπόνεσα, πόσο περισσότερο ο Θεός.
(Μικρή Φιλοκαλία της καρδιάς)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου