Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ


Γαλλική ταινία, σκηνοθεσία Πασκάλ Πλισόν
Ο Τζάκσον από την Κένια, η Ζαΐρα από το Μαρόκο, ο Καρλίτο από την Αργεντινή και ο Σάμουελ από την Ινδία. Για κάποια παιδιά η διαδρομή προς το σχολείο είναι μια πραγματική περιπέτεια, την οποία ο Γάλλος ντοκιμαντερίστας Πασκάλ Πλισόν κινηματογραφεί σαν ένα συγκινητικό εθνογραφικό ντοκουμέντο και σαν ένα αισιόδοξο μήνυμα ζωής.




«Ξεχνάμε υπερβολικά συχνά πως το σχολείο είναι μια ευκαιρία». 
Το αρχικό μότο της ταινίας απευθύνεται στον εφησυχασμένο Δυτικό θεατή, θυμίζοντάς του κάτι που αναπόφευκτα προσπερνά. Τη διαφορετικότητα του υπόλοιπου κόσμου από τη δική του καθημερινότητα, η οποία δεν μοιάζει σε τίποτα με αυτήν του 11χρονου Κενιάτη Τζάκσον, του συνομήλικού του Καρλίτο από την Παταγονία, της 12χρονης Μαροκινής Ζαΐρα και του 13χρονου Ινδού Σάμουελ, ο οποίος κινείται με αναπηρικό καροτσάκι. 
Πρόκειται για τέσσερα παιδιά από τέσσερις διαφορετικές γωνιές του κόσμου, τα οποία παρακολουθεί ο Γάλλος ντοκιμαντερίστας Πασκάλ Πλισόν, καθώς είτε καθημερινά είτε μία φορά την εβδομάδα ξεκινούν μια πορεία πολλών ωρών και ακόμη περισσότερων χιλιομέτρων για να φτάσουν στο σχολείο. 
Φανερά δραματοποιημένη, η κινηματογραφική καταγραφή «επιβαρύνεται» τόσο με φολκλορικά στοιχεία όσο και με όλα τα αναμενόμενα μηνύματα αισιοδοξίας, που μετατρέπουν ένα τριτοκοσμικό δράμα σε τρυφερό ουμανιστικό μανιφέστο. 
Παρόλα αυτά, το εθνογραφικό ντοκουμέντο έχει το ενδιαφέρον του, οι συγκινητικές εικόνες του Πλισόν δεν γίνονται σχεδόν ποτέ μελό και οι πρωταγωνιστές δια­θέτουν ακαταμάχητη γοητεία. Το ίδιο και το μήνυμά του για την κοινωνική και πολιτική δύναμη της εκπαίδευσης.
http://www.athinorama.gr/

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015

Η διδακτέα ύλη των Θρησκευτικών Γ' Γενικού Λυκείου 2015-16

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ
Γ΄ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΛ και
Δ΄ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΕΛ

 
Βιβλίο: «Θέματα Χριστιανικής Ηθικής» των Μ.Π. Μπέγζου, Α.Ν. Παπαθανασίου
Η διδακτέα ύλη ορίζεται ως εξής:
1. Ο ηθικός προβληματισμός. Η χριστιανική θεώρηση της Ηθικής
2. Εντολές και δόγματα: Συνταγές σκλαβιάς ή δρόμοι ελευθερίας;
3. Η ηθική συνείδηση
4. Τα κίνητρα των πράξεων στην ηθική ζωή
5. Η ελευθερία του ανθρώπου στις επιλογές και στις πράξεις του
7. Το κοινωνικό πρόβλημα
8. Το όραμα της ειρήνης και η πραγματικότητα
10. Το ανθρώπινο σώμα
11. Τα δύο φύλα
12. Η οικογένεια
13. Ο σεβασμός της ανθρώπινης ζωής
14. Βιοϊατρική και ηθική
16. Άρνηση και υποτίμηση της ανθρώπινης ζωής
19. Η Εκκλησία και το οικολογικό πρόβλημα
http://www.esos.gr/

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015

«Μάθημα για όλους, ομοδόξους και ετεροδόξους»

Το μάθημα των Θρησκευτικών δεν απευθύνεται σε θρήσκους αποκλειστικά, ούτε σε χριστιανούς ειδικά.
Αφορά καθέναν πολίτη αυτής της χώρας ο οποίος έχει το αναφαίρετο δικαίωμα για έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωσή του στην ιστορία, τον πολιτισμό και την κοινωνία του τόπου μας και της οικουμένης. Η θρησκεία είναι το «τσιμέντο» της κοινωνίας διαχρονικά και συγχρονικά και αποτελεί το συνεκτικό υλικό που ενώνει τις γενιές μέσα στο χρόνο και τις κοινωνίες μέσα στο χώρο. Αν η Γλώσσα και η Ιστορία είναι μαθήματα τέτοιας υφής, τότε τα Θρησκευτικά αποτελούν παρόμοιο παιδευτικό αγαθό. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί ούτε πρέπει να στερηθεί κανένας μας στην εγκύκλια Παιδεία του.
Ειδικά στη Ελλάδα σήμερα, που από εικοσαετίας έπαψε να είναι μονοπολιτισμική, μονοφυλετική και μονοθρησκευτική χώρα, το μάθημα των Θρησκευτικών απευθύνεται σε ετερόδοξους και αλλόθρησκους συμπολίτες μας. Αυτοί ακριβώς οι συνάνθρωποί μας ζητούν την ενσωμάτωσή τους στη νεοελληνική κοινωνία χωρίς φανατισμό και δίχως φονταμενταλισμό.
Το καίριο και κύριο θέμα του θρησκευτικού μαθήματος δεν είναι να κάνει τα παιδιά μας να πιστεύουν, αφού κανένας ποτέ δεν πίστεψε από βιβλία και διδαχές, αλλά από βιώματα και προσωπικές εμπειρίες. Το ζήτημα είναι να μείνουν αφανάτιστα τα Ελληνόπουλα, ομογενή ή αλλογενή, ημεδαπά και αλλοδαπά. Με αυτήν την έννοια το μάθημα των Θρησκευτικών είναι υπόθεση δημοκρατικής αγωγής του πολίτη πλέον, στην πράξη, καθημερινά.
* Κοσμήτορα Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών
http://www.enet.gr/

Τα κουρασμένα πόδια μου.

Alela Diane - Tired Feet



My tired feet                                           Τα κουρασμένα πόδια μου
My tired, tried feet                                
Τα κουρασμένα πόδια μου
My tired feet                                           Τα κουρασμένα πόδια μου
Oh my tired feet                                     Ω!  τα κουρασμένα πόδια μου
My tired feet brought me to that red boat   Με φέρανε σ' αυτή κόκκινη κόκκινη βάρκα
So still and foreign waters                    Σε τόσο ήρεμα και ακίνητα νερά

And although I've never been here     Και παρόλο που ήμουν εδώ

Although I've never been here             Παρόλο που ήμουν εδώ
I know that here I've swam before     Ξέρω ξέρω ότι έχω κολυμπήσει προηγουμένως
Here I've swam before                          Έχω κολυμπήσει προηγουμένως

And soon I came                                     Και σύντομα ήρθα
Oh so soon I came                                  Ω τόσο σύντομα ήρθα
Soon I came                                             Σ
ύντομα ήρθα
Oh so soon I came                                  
 Ω τόσο σύντομα ήρθα
Soon I came to the silent place of choir voices  Σύντομα ήρθα στο ήρεμο μέρος με τις φωνές                                                                                      χορωδίας 

In excelsis Deo                                         Εν υψίστοις Θεώ

Where Jesus, he keeps the streets out  Όπου ο Ιησούς κρατάει τους δρόμους έξω
Jesus he keeps the heat out                     Ο Ιησούς κρατάει την ζέστη έξω
Jesus he keeps the noise out                   Ο Ιησούς κρατάει τον θόρυβο έξω
And here oh here I've sung before        Και εδώ, ω εδώ, έχω τραγουδήσει προηγουμένως
Here I've sung before                              Εδώ έχω τραγουδήσει προηγουμένως
I know that here I've sung before          Ξέρω ότι έχω τραγουδήσει εδώ προηγουμένως

Here I've sat, I've run, I've walked, I've cried     Εδώ έχω καθίσει, έχω τρέξει, έχω                                                                                                        περπατήσει, έχω κλάψει
I've died                                                                       Έχω πεθάνει
I've slept in till noon and I've laughed and I've sighed  Έχω κοιμηθεί μέχρι το μεσημέρι και                                                                                                     έχω γελάσει  και έχω αναστενάξει 
I know that here I've sung before               Ξέρω ότι έχω τραγουδήσει εδώ προηγουμένως
Oh here I've before                                       Ω ήμουν εδώ προηγουμένως
I know that here I've sung before               Ξέρω ότι έχω τραγουδήσει εδώ προηγουμένως
Here I've sung before                                    Έχω τραγουδήσει εδώ προηγουμένως 


Aκόμη ένα μουσικό δείγμα της Alela Diane:


Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2015

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

      Σιχαίνομαι την υποκρισία, ιδιαίτερα εκείνων που με αυταρέσκεια δηλώνουν βαθιά θρησκευόμενοι. Σιχαίνομαι εκείνους που κάνουν τους μεγάλους σταυρούς, τις γονυκλισίες, αλλά η καρδιά τους είναι γεμάτη μίσος για κάθε τι που τους φαίνεται ξένο . Σιχαίνομαι εκείνους που ασπάζονται το τρίπτυχο πατρίδα, θρησκεία , οικογένεια , αλλά το μόνο για το οποίο νοιάζονται είναι η πάρτη τους και ο μικρόκοσμος τους.  Σιχαίνομαι εκείνους που λατρεύουν και θεοποιούν τους τύπους χάνοντας την ουσία των πραγμάτων.   Σύμφωνα με την χριστιανική διδασκαλία ο Θεός έπλασε τον Άνθρωπο σαν Εικόνα Του.  Έτσι , όταν κάποιος προσβάλει και μισεί τον Συνάνθρωπό του , είναι σαν να στρέφεται κατά του Θεού.
13 Οὐαὶ δὲ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κατεσθίετε τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν καὶ προφάσει μακρὰ προσευχόμενοι· διὰ τοῦτο λήψεσθε περισσότερον κρῖμα. 14 Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων· ὑμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν. Ματθ κεφ.23
Από το fb tου φίλου μου Γιάννη Τ. 

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2015

Dalit Women



Caste discrimination is a global human rights issue affecting an estimated 260 million people across the world, the majority of which live in South Asia where they call themselves Dalits. The human rights violations against Dalits fundamentally breach the principles of equality and non-discrimination and despite legislation in many countries prohibiting caste discrimination Dalits have little or no access to justice and crimes against them are often committed with impunity.

This short film brings to light a handful of violations that those who continue to be treated as 'untouchables', are subjected to, focusing particularly on Dalit Women who must deal with multiple discrimination due to gender and caste. They also show how Dalit activists stand up for their rights and demand change. The film is launched in connection with the introductory film on caste discrimination - We are not untouchable - End caste discrimination now. The two film are a collage of video material from Dalit community video volunteers, documentary filmmakers, and NGOs. They cover India, Nepal, Pakistan, Bangladesh and Yemen.

Extract of some of the cases included in the films:

Violence and Murder: A six year-old Dalit girl is thrown into a
fire for walking on a road reserved for 'upper castes' and a Dalit woman is shot dead when protesting illegal takeover of Dalit land.

Segregation: Dalits are treated as 'untouchables' and Dalit children in schools are made to clean the toilets, sit at the back of the classroom and eat separately from the other children.

Rape and sexual abuse: Dalit women describe how they are abused and raped by 'upper castes', often in retaliation for Dalit communities asserting their rights.

Forced prostitution: A 14 year-old Dalit girl in Nepal works as a prostitute because it is prescribed to her caste and in India Dalit girls are made to work as temple prostitutes.
Unacceptable labour conditions: Dalits working as debt-slaves in bonded labour to 'upper caste' landlords and Dalits working with no protective gear cleaning out city sewers.

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2015

Συμφωνώ-Διαφωνώ


Στόχοι: σωματική κίνηση, κριτική σκέψη, σεβασμός στη γνώμη του άλλου, αυτοεκτίμηση, ενδοσκόπηση.
Χώρος: εσωτερικός ή εξωτερικός.
Υλικά: κιμωλία ή κλωστή ή κολλητική ταινία ή λωρί­δα χαρτί για το χωρισμό του δαπέδου. Δύο ταμπέ­λες από οποιοδήποτε υλικό που θα αναγράφουν η μία «Συμφωνώ» και η άλλη «Διαφωνώ».
_______________________________________________________

Με την κιμωλία ή με κάποιο από τα υλικά χωρίζεται  χώρος σε δύο μέρη. Στο ένα τοποθετείται το «Συμφωνώ» και στο άλλο το «Διαφωνώ». 
Οι μαθητές με το μέτωπο προς τον εκπαιδευτικό τοποθετούνται σε σειρά πάνω στη γραμμή και τους ζητείται να τοποθετηθούν σε κάθε δήλωση που κάνει ο εκπαιδευτικός από τη μία ή την άλλη πλευρά και ανάλογα με το βαθμό συμφω­νίας ή διαφωνίας. 
Μετά από την τοποθέτηση τους ζη­τείται να καθίσουν όλοι σε κύκλο και ο εκπαιδευτικός ρωτά κάποιους από τους συμμετέχοντες για τις απα­ντήσεις τους. 

Γίνεται συζήτηση για τα θέματα που ανα­κύπτουν, για τους προβληματισμούς που είχαν, για τα συναισθήματα που τους γεννήθηκαν, για το πόσο εύ­κολο ή δύσκολο είναι να αποφασίζει κανείς, για το πόσο περίπλοκα είναι κάποια ζητήματα. 
Καλό είναι στο τέλος, να αναλογιστούν πώς τους φάνηκε που κά­ποιοι συμμαθητές και φίλοι τους ήταν στην άλλη πλευ­ρά, τι ένιωσαν για αυτούς και για τους απόψεις τους.
Μία εναλλακτική λύση, κυρίως για παιδιά Λυκείου, είναι η συζήτηση να γίνει επί τόπου και να τους ζητη­θεί, αν κάποιος αλλάζει έστω και λίγο γνώμη, να με­τακινείται ανάλογα. 
Έτσι, μαθαίνουν να ακούν τις απόψεις των άλλων και κάποιοι διαπιστώνουν τις  αρετές της διαλλακτικότητας.
Απόσπασμα από το βιβλίο " Εκπαιδευτικοί εν δράσει" του Μάριου Κουκουνάρα.

Παράδειγμα του Συμφωνώ-Διαφωνώ στο ζήτημα της ευθανασίας (ΔΕ 16 - ΑΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΖΩΗΣ)

Σχετικά ερωτήματα - τοποθετήσεις:

---Μόνο ο Θεός έχει το δικαίωμα να τερματίσει τη ζωή.


---Έχει ο άνθρωπος δικαίωμα να δώσει τέλος στη ζωή του. 



---Είναι ηθικά σωστό να βοηθάει ένας γιατρός κάποιον συνάνθρωπό του να δώσει τέλος στη ζωή του.
(Στη φωτογραφία ο διαβόητος "Dr Death" Kevorkian, που συνέβαλε σε πάνω από 100 υποβοηθούμενες αυτοκτονίες στο Michigan των ΗΠΑ).




---Είναι αναγκαίο να εξετάζεται λεπτομερώς κάθε ασθενής που ζητάει ευθανασία.

      (Υπάρχει περίπτωση να πάσχει από κατάθλιψη και αν αλλάξει η διάθεσή του να αναθεωρήσει την απόφαση για ευθανασία).

---Η ευθανασία, ενώ δικαιολογείται κοσμικώς ως "αξιοπρεπής θάνατος", στην πραγματικότητα αποτελεί υποβοηθούμενη αυτοκτονία, δηλαδή συνδυασμό φόνου και αυτοχειρίας. [ Ιερά Σύνοδος της Ελλάδας για την Ευθανασία, 2000] 

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2015

Κάτω στην τρύπα.

John Campbell-Down in the hole



if you walk with Jesus                 Εάν περπατάς με τον Ιησού
he's gonna save your soul           Αυτός θα σώσει την ψυχή σου


well you don't have to worry    Δε χρειάζεται να ανησυχείς
if you hold on to Jesus hand      Εάν κρατιέσαι από το χέρι του Ιησού




When you walk through the garden
you gotta watch your back
well I beg your pardon
walk the straight and narrow track
if you walk with Jesus
he's gonna save your soul
you gotta keep the devil
way down in the hole
he's got the fire and the fury
at his command
well you don't have to worry
if you hold on to Jesus hand
we'll all be safe from Satan
when the thunder rolls
just gotta help me keep the devil
way down in the hole
All the angels sing about Jesus' mighty sword
and they'll shield you with their wings
and keep you close to the lord
don't pay heed to temptation
for his hands are so cold
you gotta help me keep the devil
way down in the hole

ΔΕΙΤΕ ΚΙ ΕΔΩ

Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2015

Ο πιο σκληρός άνθρωπος πήγαινε στην "εκκλησία"....



Βρεθήκαμε στην παρουσίαση ενός βιβλίου. Φίλοι όλοι παλιοί. Από το σχολείο και  το πανεπιστήμιο. Τρεις άντρες και δυο γυναίκες. Μονάχα μια μεσήλικη κυρία δεν γνώριζα. Αλλά έμαθα ότι ήταν φίλοι των φίλων μου.
Η συζήτηση ήρθε γρήγορα γύρω από το θέμα των προσφύγων. Όντως δύσκολο ζήτημα. Πρώτα για τους ανθρώπους που εκπατρίζονται και περιφέρονται στα αζήτητα της ιστορίας δίχως όνομα. Έπειτα για εκείνους που τους υποδέχονται. Ανασφάλεια, φόβος και ταλαιπωρία.
Όλοι πήραμε θέση. Είπαμε την γνώμη μας. Κάποια στιγμή πήρε τον λόγο κι΄κείνη η κυρία που δεν γνώριζα. Η φίλη των φίλων μου. 
Σφιγμένο πρόσωπο. Αγχωμένα στήθη δίχως παλμό. Χέρια τρεμάμενα τρομοκρατημένα. Κυρίως όμως το βλέμμα της. Σκοτεινό και παγερό, γεμάτο κακία και επιθετικότητα. «Γιατί δεν τους αφήνουν να πνιγούν στην θάλασσα», είπε με μια αδιαφορία να κυματίζει στο ειρωνικό της γέλιο. «Ποιος τους είπε να φύγουν από εκεί που ήταν; Εμείς τι να τους κάνουμε εδώ;».
Σαστίσαμε όλοι στην παρέα. Όχι τόσο από μια διαφορετική έστω και ακραία άποψη που εκφράστηκε, όσο από την παγωμένη απάνθρωπη συνείδηση της. Για το γεγονός ότι υπάρχουν καρδιές για τις οποίες ο θάνατος μοσχοβολά αδιάφορα.
Όταν σηκώθηκε να φύγει μας χαιρέτισε όλους, ευγενικά και τυπικά τόσο.. που πάγωσα. Τότε ήταν που έγινε η πλήρη κατάρρευση μέσα μου.
«Ποια είναι η κυρία αυτή;», ρώτησα την παρέα.
«Την λένε Ελένη και είναι άνθρωπος της εκκλησίας. Πολύ πιστή.» μου απάντησαν.Έσκυψα το κεφάλι γεμάτος ντροπή. Ο πιο σκληρός άνθρωπος σε όλη την παρέα ήταν εκείνος που πήγαινε στην εκκλησία. Ήταν προφανές ότι δεν είχε γνωρίζει τον Χριστό αλλά τους νόμους και τύπους μιας θρησκείας. 

π.λίβυος 



ΠΗΓΗ: http://plibyos.blogspot.gr/ (εκτός από το βίντεο)

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2015

ΜΑΘΗΜΑΤΑ Α'-Β' &Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ

Παρουσιάσεις, το ψηφιακό σχολείο και άφθονο υλικό (το οποίο συνεχώς εμπλουτίζεται), των περισσοτέρων μαθημάτων. 

Α' ΛΥΚΕΙΟΥ
Β' ΛΥΚΕΙΟΥ
Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2015

Αγαπημένοι μου γονείς, φεύγω

12. Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
Ο κοινωνικός ψυχολόγος Έριχ Φρομ (1900-1980) επισημαίνει ότι στη ζωή του ανθρώπου πρέπει να πραγματοποιηθούν διαδοχικά τρεις έξοδοι: από τη μήτρα της μητέρας του, από το στήθος της και από την αγκαλιά της1
Η τρίτη έξοδος σημαίνει τη συγκρότηση του παιδιού σε ξεχωριστή προσωπικότητα που δεν θα είναι εξάρτημα της γονεϊκής ύπαρξης. Η έξοδος αυτή, μολονότι είναι εξαιρετικά σημαντική για την ψυχική υγεία, δεν επιτυγχάνεται πάντα και απ' όλους. Συχνά δυσχεραίνεται από το γεγονός ότι η εξάρτηση από τον γονιό φέρει το ευγενέστερο προσωπείο: το προσωπείο της αγάπης. Σε τέτοια περίπτωση όμως πρόκειται για μια "αγάπη" κτητική. Ο άλλος δεν αντιμετωπίζεται ως μια ξεχωριστή ύπαρξη, αλλά σαν ιδιοκτησία. Κι έτσι, αντί να είναι στόχος της διαπαιδαγώγησης η διαμόρφωση του νέου ανθρώπου σε ελεύθερη και αληθινή προσωπικότητα είναι η διατήρηση αυτής της εξάρτησης.
http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-C134/152/1091,4008/

Η Οικογένεια Μπελιέ

         Στην οικογένεια Bélier, όλοι είναι κουφοί, εκτός από την Πάολα, 16 ετών. Κάνει την απαραίτητη διαμεσολάβηση για λογαριασμό των γονέων της σε καθημερινή βάση, κυρίως όσον αφορά στην εκμετάλλευση της οικογενειακής φάρμας. 
Μια μέρα, παρακινημένη από τον καθηγητή μουσικής της, ο οποίος ανακάλυψε το ταλέντο της στο τραγούδι, αποφασίζει να προετοιμαστεί για το διαγωνισμό του Radio France. Μια επιλογή ζωής που σημαίνει για εκείνη τον αποχωρισμό από την οικογένειά της... 






Αγαπημένοι μου γονείς, φεύγω 
Σας αγαπώ, αλλά φεύγω
δεν θα έχετε παιδιά απόψε
Δεν τρέχω, πετάω
Καταλάβετέ το, πετάω
Χωρίς καπνό, χωρίς αλκοόλ
Πετάω, πετάω............
Με παρατηρούσε χθες εκείνη
ανήσυχη, μπερδεμένη, η μητέρα μου
σαν να το αισθάνθηκε.
Πράγματι , το υποψιάστηκε το άκουσε
Είπα ότι ήμουν φρόνιμη
Δεν της άρεσε αυτό
κι ο πατέρας μου ανήμπορος, χαμογέλασε
Μη γυρίσεις να δεις πίσω σου
απομακρύνσου λιγάκι ακόμη
Υπάρχει ένας σταθμός κι άλλος μετά
και στο τέλος ο Ατλαντικός
Αγαπημένοι μου γονείς, φεύγω 
Σας αγαπώ, αλλά φεύγω
δεν θα έχετε παιδιά απόψε
Δεν τρέχω, πετάω..........
Καταλάβετέ το, πετάω
Χωρίς καπνό, χωρίς αλκοόλ
Πετάω, πετάω............
Αναρωτιέμαι εάν στον δρόμο μου
αν οι γονείς μου υποψιάζονται
ότι τα δάκρυά μου τρέχουν
Οι υποσχέσεις μου και η επιθυμία να πάω μπροστά
Πιστεύω μόνο στη ζωή μου
Δείτε τι υποσχέθηκα στον εαυτό μου
Το γιατί, το που και το πώς σ' αυτό το τρένο
...που φεύγει κάθε στιγμή...
Είναι παράξενο αυτό το κλουβί, πλακώνει το στήθος μου
δεν μπορώ να αναπνεύσω, με εμποδίζει να τραγουδώ
Αγαπημένοι μου γονείς, φεύγω
Σας αγαπώ, αλλά φεύγω
δεν θα έχετε παιδιά απόψε
Δεν τρέχω, πετάω
Καταλάβετέ το, πετάω
Χωρίς καπνό, χωρίς αλκοόλ
Πετάω, πετάω..........

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2015

8. ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΚΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

pic29

Εκεί που η πείνα σαρώνει, ο πόλεμος ακμάζει. Και τα παιδιά μυούνται στα όπλα υπό το πρόσχημα του παιχνιδιού. (από το περιοδικό "Πάντα τα Έθνη" 50/1994, α. 57)

    Δεν είναι τυχαίο ότι στην "επί του όρους ομιλία" ο Χριστός ανήγγειλε ότι είναι"μακάριοι όσοι φέρνουν την ειρήνη στους ανθρώπους, γιατί αυτοί θα ονομαστούν παιδιά του Θεού" (Ματθ. 5: 9). Και η Εκκλησία αδιάκοπα μέσα στους αιώνες εύχεται " pic27(θεία Λειτουργία). Επί πλέον, στις μέρες μας οι εκπρόσωποι των Ορθόδοξων εκκλησιών συμμετέχουν σε διεθνείς συνάξεις για την ειρήνη και καταδικάζουν τον πόλεμο ως τρόπο επίλυσης των διαφορών.
Βασικός άξονας αυτής της στάσης είναι η πεποίθηση της Εκκλησίας ότι όλοι οι άνθρωποι είναι αδέρφια και ότι το φυλετικό (και κάθε άλλο) μίσος είναι απαράδεκτο. 
Οι λαοί οφείλουν να μάθουν να συνυπάρχουν δίχως να χάνουν την πολιτιστική και θρησκευτική τους ταυτότητα, αλλά και δίχως να επιθυμούν την εξόντωση όποιου διαφέρει από αυτούς. Ακόμα κι όταν ο πόλεμος εμφανίζεται ανθρωπίνως αναπόφευκτος, για τον Χριστιανό είναι πάντα γεγονός οδύνης και παραχώρησης - όχι λύση.
http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-C134/152/1091,4007/


ΥΛΙΚΟ

Η ΦΡΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Η ΦΡΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Η Κιμ Φουκ Φαν Τι (Phan Thị Kim Phúc) είναι το πρόσωπο πίσω από τη φωτογραφία – σύμβολο της φρίκης του πολέμου στο Βιετνάμ. Ήταν μόλις 9 ετών όταν έπεσε θύμα επίθεσης με βόμβα ναπάλμ, που έκαψε το μεγαλύτερο μέρος του κορμιού της. Απαθανατίστηκε να τρέχει κλαίγοντας για να σωθεί, με το πρόσωπό της κυριευμένο από τρόμο και το σώμα της σημαδεμένο από εγκαύματα, σε μια φωτογραφία που έκανε τον γύρο του κόσμου κι έμεινε στην ιστορία ως το ντοκουμέντο που συνοψίζει την αγριότητα και την τραγωδία του πολέμου.
                     Η πιο διάσημη φωτογραφία του πολέμου του Βιετνάμ 

Παρότι δήλωνε ότι ακόμη κουβαλάει “τις ουλές και πολύ πόνο”, τονίζει ότι η καρδιά της “έχει θεραπευτεί” και εύχεται να μην ξαναδεί ποτέ παιδιά να υποφέρουν τόσο. “Μπορεί να μου έκαψαν το σώμα μου, αλλά όχι την ψυχή, το όνειρο, το μέλλον μου. Έχω μια καινούργια φωτογραφία να δείξω στον κόσμο. Είμαι ακόμη ζωντανή και κρατάω το όνειρό μου ζωντανό” λέει.



Η Κιμ Φουκ είναι σήμερα πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNESCO και μέσα από το έργο του ιδρύματος που έχει συστήσει από το 1997 αγωνίζεται υπέρ της ειρήνης και για τη φροντίδα των παιδιών που έχουν πέσει θύματα πολέμου.
Πηγή:   http://www.asiatravelroutes.com/el/blog

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2015

Selma (2015)





Η ταινία μας μεταφέρει σε μία ταραγμένη περίοδο τη δεκαετία του ‘60 παρουσιάζοντας μας τους αγώνες που έκανε ο μεγάλος αγωνιστής Μάρτιν Λούθερ Κινγκ καθώς και τη πορεία διαμαρτυρίας που οργάνωσε από την πόλη Σέλμα ως την Αλαμπάμα προκειμένου να αναγνωριστούν τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα των έγχρωμων. 


Selma 50 years later: Remembering Bloody Sunday