ΕΥΧΕΣ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΦΟΙΤΟΥΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 2015-16

       Εύχομαι στους απόφοιτους μαθητές της σχολικής χρονιάς 2015-2016 καλή αρχή στη νέα περίοδο της ενήλικης ζωής τους, επιτυχία στις φοιτητικές σπουδές τους και γενικότερα σωστές και ώριμες επιλογές στις προκλήσεις που τους επιφυλάσσει το μέλλον.

ΜΑΝΤΕΨΕ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ

GUESS WHO'S COMING TO DINNER

Η ταινία εξιστορεί τον έρωτα ανάμεσα στη Τζόι,μια λευκή γυναίκα, με τον Τζον, έναν ιδεαλιστή μαύρο άντρα που γνώρισε στις διακοπές της στη Χαβάη. Η Τζόι,επιστρέφει στο πατρικό της στο Σαν Φρανσίσκο και προσκαλεί τον αρραβωνιαστικό της για δείπνο.

Μεγαλωμένη από φιλελεύθερους γονείς, δεν μπορεί να κατανοήσει τη συμπεριφορά των γονιών της απέναντι στο Τζον. Πάντα της δίδασκαν να συμπεριφέρεται ισάξια σε όλους, ωστόσο δε μπορούν να δεχθούν ότι η κόρη τους έχει αρραβωνιαστεί ένα μαύρο άντρα.

 Οι γονείς του Τζον έρχονται από το Λος Άντζελες για το δείπνο, αλλά δε γνωρίζουν ότι η Τζόι είναι λευκή. Ο Ράιαν, ένας καθολικός ιερέας, είναι η μοναδική φωνή της λογικής στο δείπνο αυτό.

"Μη ξεχνάτε τα παιδιά"

Σταμάτης Μορφονιός & Φίλοι "Μη ξεχνάτε τα παιδιά"

Στίχοι – Μουσική: Σταμάτης Μορφονιός

Δες,
αλλάξαμε δες
μεγαλώσαμε μα δεν ησυχάσαμε
κι ακόμα πιστεύουμε πως θα ησυχάσει ο καιρός
θα το βρούμε το φως
που ονειρευτήκαμε, που γυρέψαμε.

Στο κορμί μας επάνω να σπάσει αυτό το άγριο κύμα
για να έρχονται αύριο εδώ τα παιδιά
χωρίς φόβο να παίζουνε,
χωρίς φόβο να ερωτεύονται.

Δες,
ήμαστε ακόμα εδώ
κι όσα κι αν πάθαμε, όσα κι αν ζήσαμε
δεν βολευτήκαμε, δεν πουληθήκαμε φίλοι μου να
διψάμε ακόμα σα να “μαστε παιδιά
και επιμένουμε σα να “μαστε παιδιά
σ” ένα πιο όμορφο κόσμο για να “ρθουν να τον βρουν τα παιδιά.

Χωρίς φόβο να αγαπηθούν τα παιδιά
χωρίς φόβο να ονειρευτούν τα παιδιά
και ας ματώσουμε γι” αυτό χίλιες φορές ξανά και ξανά.
Ώσπου στο τέλος να τρομάξει αυτός ο κόσμος
ώσπου στο τέλος θα τρομάξει αυτός ο κόσμος
και θα ανοίξει μπροστά μας απέραντος σαν ευτυχία ο δρόμος
να ταξιδέψουν τα παιδιά
να αγαπηθούνε τα παιδιά
να ονειρευτούνε τα παιδιά.Μη ξεχνάτε τα παιδιά.
Ζητήστε συγγνώμη απ” τα παιδιά.

Μη ξεχνάτε τα παιδιά.
Ζητήστε συγγνώμη απ” τα παιδιά.
Ζητήστε συγγνώμη.

Συγγνώμη παιδιά.

Break Every Chain - Jesus Culture

There is power in the name of Jesus
There is power in the name of Jesus
There is power in the name of Jesus

To break every chain
Break every chain
Break every chain

All sufficient sacrifice
So freely given
Such a price
Bought our redemption
Heaven's gates swing wide

There is Power, power
Wonder-Working power
In His name
We believe
We believe

There's an army rising up
There's an army rising up
There's an army rising up

Η Ζωή Είναι Ωραία

Ο Γκουίντο, ένας Ιταλός εβραϊκής καταγωγής, φτάνει σε μια μικρή πόλη της Ιταλίας για να πιάσει δουλειά ως σερβιτόρος στο ξενοδοχείο του θείου του. Ο Γκουίντο είναι αστείος και χαρισματικός, ειδικά όταν γνωρίζει μια δασκάλα, τη Ντόρα. Η Ντόρα, όμως, προέρχεται από μια πλούσια, αριστοκρατική, μη εβραϊκή οικογένεια. Η μητέρα της θέλει να καλοπαντρευτεί, αλλά η Ντόρα ερωτεύεται τον Γκουίντο και τη μέρα του γάμου της, κλέβονται.


Περνούν αρκετά χρόνια και τώρα το ζευγάρι έχει ένα γιο, τον Τζιοζέ. Η Ντόρα και η μητέρα της έχουν αποξενωθεί εξαιτίας του γάμου της με τον Γκουίντο αλλά οι σχέσεις τους καλυτερεύουν λίγο πριν τα τέταρτα γενέθλια του εγγονού της.

Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος μόλις έχει ξεσπάσει. Ο Γκουίντο, μαζί με το θείο του και το γιο του αναγκάζονται να επιβιβαστούν σε ένα τρένο με προορισμό ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης. Η Ντόρα ζητάει να πάει μαζί τους αλλά δεν της επιτρέπεται. Στο στρατόπεδο, ο Γκουίντο κρύβει το γιο του από τους Ναζί φύλακες, του δίνει κρυφά φαγητό και προσπαθεί να τον κάνει να μην καταλάβει τι πραγματικά συμβαίνει. Έτσι, τον πείθει ότι το στρατόπεδο είναι απλά ένα παιχνίδι, στο οποίο ο παίκτης που θα καταφέρει να μαζέψει 1.000 πόντους θα κερδίσει ένα τανκ. Του λέει αν κλάψει, παραπονεθεί, ζητήσει τη μαμά του ή πει ότι πεινάει θα χάσει.

Ο Γκουίντο τον πείθει ότι οι φύλακες του στρατοπέδου είναι κακοί γιατί θέλουν κι αυτοί να κερδίσουν το τανκ και έτσι όλα τα άλλα παιδιά κρύβονται για να κερδίσουν το παιχνίδι. Όταν ο Τζιοζέ δε θέλει να παίξει άλλο και ζητά να επιστρέψει σπίτι, του λέει ότι είναι λίγους πόντους πριν τη νίκη. Παρά το γεγονός ότι είναι περιτριγυρισμένος από μιζέρια, αρρώστια και θάνατο, ο Τζιοζέ δεν αμφιβάλλει καθόλου για τα λεγόμενα του πατέρα του, χάρη στην πειστική του ερμηνεία και τη δική του αθωότητα.

Η ιστορία του Γκουίντο κρατάει μέχρι το τέλος, όταν μέσα στο χάος που προκάλεσε η αμερικανική εισβολή, λέει στο γιο του να μείνει μέσα σε ένα κουτί μέχρι να φύγουν όλοι, πείθοντάς τον ότι αυτό είναι το τελευταίο μέρος του παιχνιδιού. Ο Γκουίντο, ενώ προσπαθεί να βρει τη Ντόρα, συλλαμβάνεται και πυροβολείται από έναν φύλακα, αλλά όχι πριν κάνει το γιο του να γελάσει για τελευταία φορά, παριστάνοντας τον Ναζί φύλακα.

Ο Τζιοζέ καταφέρνει να επιζήσει και νομίζει ότι νίκησε το παιχνίδι όταν ένα αμερικανικό τανκ φτάνει και ελευθερώνει το στρατόπεδο. Βρίσκει τη μητέρα του, μη γνωρίζοντας ότι ο πατέρας του έχει πεθάνει. Χρόνια αργότερα, συνειδητοποιεί τη θυσία του πατέρα του, που στην ουσία του έσωσε τη ζωή.
Η Ζωή Είναι Ωραία (ιταλικά: La Vita è Bella, αγγλικά: Life is Beautiful) είναι ιταλική δραματική κωμωδία παραγωγής 1997 σε σκηνοθεσία Ρομπέρτο Μπενίνι και σε σενάριο του ίδιου μαζί με τον Βιντσέζο Τσέραμι. Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός Ιταλού Εβραίου, τον Γκουίντο, που πρέπει να βάλει όλη του τη φαντασία σε λειτουργία για να βοηθήσει την οικογένειά του που κρατείται στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλζεν.

Ο τίτλος προέρχεται από τη φράση του Λέοντα Τρότσκι. Εξόριστος στο Μεξικό, γνωρίζοντας ότι θα σκοτωθεί από δολοφόνους του Στάλιν, είδε τη σύζυγό του στον κήπο και έγραψε ότι "η ζωή είναι ωραία".

La vita e bella

ΠΗΓΗ

ΑΝ ΞΑΝΑΚΑΤΕΒΕΙΣ ΧΡΙΣΤΕ ΣΤΗ ΓΗ ΜΑΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΑΔΗΣ - ΑΝ ΞΑΝΑΚΑΤΕΒΕΙΣ ΧΡΙΣΤΕ ΣΤΗ ΓΗ ΜΑΣ 

Αν ξανακατεβείς Χριστέ στη Γη μας
δεν πρόκειται κανείς να σε σταυρώσει.
Δε θα φορέσεις πια αγκάθινο στεφάνι
ούτε χολή κανένας θα σου δώσει.

Είμαστε πια πολιτισμένοι
πάλιωσε πια ο Γολγοθάς
έχουμε θάλαμο αερίων
θα σε τελειώσουμε μεμιάς!

Αν ξανακατεβείς Χριστέ στη Γη μας
δε θα 'σαι απ' τον Άννα στον Καϊάφα να σε κρίνει.
Ούτε και θα γυρνάς στράτα τη στράτα
ο όχλος να σε τραβάει και να σε φτύνει.

Είμαστε πια πολιτισμένοι
όλα μας τώρα είν' απλά
βγάζουμε τόσες αποφάσεις
μέσα σε είκοσι λεπτά...

Αν ξανακατεβείς Χριστέ στη Γη μας
δε θα 'χουμε σταυρούς, καρφιά και λόγχες, δε θα πονέσεις.
Τώρα αλλάξανε πολύ αυτές οι μόδες
έχουμε ακόμα και στο θάνατο ανέσεις.

Είμαστε πια πολιτισμένοι
έχουμε πια εξελιχθεί
έχουμε βόμβες νετρονίου
και θα πεθάνεις στη στιγμή!

Αν ξανακατεβείς Χριστέ στη Γη μας
δεν πρόκειται κανείς να σε σταυρώσει.
Δε θα φορέσεις πια αγκάθινο στεφάνι
ούτε χολή κανένας θα σου δώσει.

Είμαστε πια πολιτισμένοι
πάλιωσε πια ο Γολγοθάς
έχουμε θάλαμο αερίων
θα σε τελειώσουμε μεμιάς!

Αν ξανακατεβείς Χριστέ στη Γη...
Αν, αν ξανακατεβείς Χριστέ στη Γη...

ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ

ΤΟ ΔΕΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΜΟΝΑΣΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ . 
ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΜΟΣΧΑΣ.

Σκηνοθεσία: Γιάννης Λάμπρου

ΚΑΘΕ ΤΑΞΙΔΙ ΕΧΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΜΥΣΤΙΚΑ. 
Τέσσερα χρόνια κράτησε η περιπλάνησή μας στο Άγιον Όρος. Σ’ αυτό το παγκόσμιο κέντρο του Ορθοδόξου μοναχισμού οι άνθρωποι προσπαθούν ακόμα από κοινού.
Σήμαντρα, τάλαντα, υμνωδοί γλυκαίνουν την ψυχή του ανθρώπου. Η θεία μουσική. Κοντά σ’ αυτήν, η βυζαντινή αγιογραφία. Η πιο μυστηριακή περίοδος στην ιστορία της τέχνης. Εμμανουήλ Πανσέληνος, Θεοφάνης ο Κρητικός και μια σειρά άλλοι μεγάλοι αγιογράφοι.
Η φύση άδολη και αθώα. Το περιβόλι της Παναγίας.
Στην κορυφή του Άθωνα κατανοήσαμε πόσο μας είχε αλλάξει αυτή η περιπλάνηση.
Βρεθήκαμε σ’ ένα τόπο που η ευχή θρέφει και η ευλογία είναι ένα διαρκές παρόν.

Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η ταινία απέσπασε το Α΄ βραβείο ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους στο φεστιβάλ της Μόσχας 2002 και τιμητική διάκριση στοεθνογραφικό φεστιβάλ της Γαλλίας ανοίγοντας μάλιστα και το πρόγραμμα  προβολών του φεστιβάλ. Μια επίσης μεγάλη διάκριση είναι η προβολή της στοAmerican Museum of the Moving Image στην Νέα Υόρκη τον περασμένο Μάρτιο όπως και η επιλογή της ταινίας στο αφιέρωμα για τον ελληνικό κινηματογράφο που έγινε στο φεστιβάλ κινηματογράφου του Μόντρεαλ στο Καναδά στις 8 Σεπτέμβρη του 2005.

ΠΗΓΗ

Mississippi Burning (1988)

Η ιστορία διαδραματίζεται στον Αμερικανικό Νότο το 1964. Τρεις ακτιβιστές για την υπεράσπιση της πολιτικής ισότητας και ελευθερίας εξαφανίζονται μυστηριωδώς, και δύο πράκτορες του FBI αναλαμβάνουν να ερευνήσουν την υπόθεση. Στόχος τους να διαπεράσουν το πέπλο της σιωπής που σκεπάζει ένα καθεστώς ρατσιστικής καταπίεσης και βίας ώστε να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη οι δολοφόνοι. Η έρευνά τους όμως δεν οδηγεί πουθενά μέχρι τη στιγμή που η γυναίκα του τοπικού σερίφη αποφασίζει να εκμυστηρευτεί ορισμένες αποκαλυπτικές πληροφορίες που ανατρέπουν τα μέχρι τότε δεδομένα…

Η ταινία "Ο Μισσισσιππής Καίγεται" αξιοποιεί όσο γίνεται καλύτερα την παράδοση του πολιτικού θρίλερ µε τη μορφή καταγγελίας χωρίς να ξεπέφτει σε εύκολους διδακτισμούς ή μελοδραματικές καταστάσεις. 

 Ο Άλαν Πάρκερ υπηρετεί το σενάριό του ακαδημαϊκά, δίνοντας στη σκηνοθεσία τις απαραίτητες αναπνοές και ανεβάζοντας την ένταση κλιμακωτά, έτσι ώστε ο θεατής να παρακολουθεί με κομμένη ανάσα την ίντριγκα. Παρουσιάζει ένα σημαντικό κεφάλαιο της Αμερικανικής Ιστορίας με αριστοτεχνικά γλαφυρό τρόπο, καθιστώντας τον θεατή συνένοχο για όσα συνέβαιναν ή συνεχίζουν να συμβαίνουν.

Πρωταγωνιστούν: Gene Hackman, Willem Dafoe, Frances McDormand

Δείτε την ταινία με ελληνικούς υπότιτλους σε δύο μέρη:

ΠΗΓΗ

Who Am I.....

Who am I, that the Lord of all the earth
Would care to know my name,
Would care to feel my hurt?
Who am I, that the Bright and Morning Star
Would choose to light the way
For my ever wandering heart?

Not because of who I am
But because of what You've done.
Not because of what I've done
But because of who You are.

I am a flower quickly fading,
Here today and gone tomorrow.
A wave tossed in the ocean.
A vapor in the wind.
Still You hear me when I'm calling.
Lord, You catch me when I'm falling.
And You've told me who I am.
I am Yours, I am Yours.

Who am I, that the eyes that see my sin
Would look on me with love and watch me rise again?
Who am I, that the voice that calmed the sea
Would call out through the rain
And calm the storm in me?

Not because of who I am
But because of what You've done.
Not because of what I've done
But because of who You are.

I am a flower quickly fading,
Here today and gone tomorrow.
A wave tossed in the ocean.
A vapor in the wind.
Still You hear me when I'm calling.
Lord, You catch me when I'm falling.
And You've told me who I am.
I am Yours.

Not because of who I am
But because of what You've done.
Not because of what I've done
But because of who You are.

I am a flower quickly fading,
Here today and gone tomorrow.
A wave tossed in the ocean.
A vapor in the wind.
Still You hear me when I'm calling.
Lord, You catch me when I'm falling.
And You've told me who I am.
I am Yours, I am Yours, I am Yours.

Whom shall I fear?
Whom shall I fear?
'Cause I am Yours, I am Yours.

Η Αποικία - Colonia

Ο βραβευμένος με Όσκαρ Φλόριαν Γκάλενμπεργκερ σκηνοθετεί την άγνωστη, συγκλονιστική ιστορία της Colonia Dignidad, μιας θρησκευτικής σέκτας στη Χιλή του Πινοτσέτ, δημιούργημα ενός πρώην αξιωματικού των Ναζί και μετέπειτα ιεροκήρυκα.
Βασισμένη σε αληθινά πρόσωπα, μέρη και γεγονότα ''Η Αποικία είναι μια ξεχωριστή, μελανή σελίδα στην Ιστορία της Λατινικής Αμερικής.
Απορροφητική, δυναμική και ακατάπαυστα αγωνιώδης.

Colonia / Η Αποικία [2016].
Σκηνοθεσία: Florian Gallenberger [John Rabe].
Σενάριο: Florian Gallenberger, Torsten Wenzel.
Πρωταγωνιστούν: Emma Watson, Ντάνιελ Μπρουλ, Michael Nyqvist.



Στην Χιλή του 1973 μια νεαρή αεροσυνοδός της Lufthansa η Lena, φτάνει στο Santiago με σκοπό να επισκεφθεί τον αγαπημένο της Daniel έναν ταλαντούχο νεαρό φωτογράφο και ακτιβιστή που δημιουργεί φωτογραφίες και προκηρύξεις με σκοπό την υποστήριξη του Προέδρου Alliende. Όταν όμως η χώρα βρίσκεται σε μιλιταρικό πραξικόπημα μετά την πτώση του Alliende, η μυστική υπηρεσία του Δικτάτορα Αυγούστου Πινοσέτ συλλαμβάνει τους διαδηλωτές, ανάμεσα τους και τον Daniel ο οποίος μεταφέρεται σε ένα απομονωμένο οχυρό την Colonia Dignidad, στέγη μιας μυστικής αγροικίας και κρυπτό φασιστικής θρησκευτικής σέχτας που διοικείται από τον μοχθηρό πρώην Ναζί, Paul Schafer ή αυτό αποκαλούμενο Ευσεβή.
Ενώ ο Daniel έχει βασανιστεί και ανακριθεί κάτω από σκληρές συνθήκες καταφέρνει να επιβιώσει και να μεταφερθεί στην Αποικία ως τρόφιμος. Όμως η θαρραλέα και πανούργα Lena ταξιδεύει στην Αποικία και προσφέρει τον εαυτό της στο Schafer ως ακόλουθη. Ενώ είναι αποφασισμένη να βρει και να ελευθερώσει τον Daniel, ανακαλύπτει πως πρέπει πρώτα και η ίδια να επιβιώσει από τις ολέθριες και άκρως μισογυνιστικές πρακτικές της Αποικίας.
Μια ταινία στροφή από τις κλασσικές κυκλοφορίες του Hollywood τα τελευταία χρόνια, η Αποικία βγάζει στο προσκήνιο ένα από τα σκοτεινότερα κεφάλαια του Ψυχρού Πολέμου, που δεν έχει αποτυπωθεί ξανά στο κινηματογραφικό πανί, αυτό της Colonia Dignidad. Ενός κολαστηρίου-στρατοπέδου συγκέντρωσης που λειτουργούσε στα νοτιοδυτικά της Χιλής με το προκάλυμμα του αγροτικού τρόπου ζωής, άκρως ασφαλισμένο και περιφραγμένο από τον έξω κόσμο, έτσι ώστε να περνούσαν απαρατήρητες οι βιαιοπραγίες και τα εγκλήματα που πραγματοποιούνταν στο εσωτερικό του. Διακοσμημένο με το στοιχείο του ρομαντικού δράματος και των Ιστορικών γεγονότων ''Η Αποικία'' είναι ένα πολιτικό thriller φόρος τιμής στις ταινίες του ίδιου είδος από τα 70ς και σε παρόμοια κλίμακα με το ''Ο Τελευταίος Βασιλιάς της Σκωτίας''.
Δυναμικά και άκρως ρεαλιστικά σκηνοθετημένο, η χειροκίνητη κάμερα αναβιώνει με ένα διεισδυτικό και ανατριχιαστικό τρόπο την ζωή ενός αιχμάλωτου ζευγαριού καθώς και άλλων πολλών αθώων ανθρώπων σε ένα τέτοιο μέρος.
Το σενάριο της ταινίας έρχεται να συνοδεύσει την όλη παραγωγή ξεκινώντας από ένα κοινωνικό και χαλαρό story όπου σιγά σιγά αναπτύσσεται σε ένα thriller με σκοπό τον αγώνα για επιβίωσης.
Την ταινία έρχονται να κορυφώσουν οι πρωταγωνιστικές ερμηνείες με την Emma Watson στον ρόλο της Λέϊνα να συμπληρώνει την κάθε σκηνή με την δυναμική και ωριμότερη ερμηνεία της καριέρας της. Το διαπεραστικό της βλέμμα και η εναλλαγή της από φιλελεύθερη αεροσυνοδό σε κουρελιασμένη καλόγρια, συμπληρώνει ο Daniel Bruhl με την επίσης απαιτητική και στοχευμένη ερμηνεία του στον ρόλο του ηρωικού Daniel.
Το πρωταγωνιστικό τρίπτυχο ολοκληρώνει ο Mikael Nyqvist στον ρόλο του κυβερνήτη της αποικίας, δίνοντας μια καταιγιστική, μισάνθρωπη και ανατριχιαστική ερμηνεία.

H ταινία εδώ 

Ινδιάνικος Σαμανισμός

Οι Ινδιάνοι πέρασαν βουβοί σ' ολόκληρη σχεδόν την ιστορική τους διαδρομή. Δεν άφησαν κανένα γραπτό σημάδι, αν εξαιρέσει κανείς τα αμμογραφήματα των Ναβάχο, ένα είδος ει­κονιστικής γραφής ή καλύτερα ένας συνδυασμός ζωγραφικής και γραφής. Τα αλφάβητα των Τσερόκι και των Σεκόγια επινοήθηκαν μόλις το 19ο αιώνα. Και μόλις τις τελευταίες δε­καετίες οι Ινδιάνοι Σαμάνοι άρχισαν να καταγράφουν τους μύθους, τις παραδόσεις, την ιστορία αλλά και τις σκέψεις τους.

Στο πνευματικό βασίλειο των Ινδιάνων δεν υπήρχε ανάγκη για ένα γενικευμένο θρη­σκευτικό σύστημα. Αισθάνονταν ότι βρίσκονταν σε συνεχή επαφή με τα πνεύματα και σεβόντουσαν όλα τα πλά­σματα της Γης. Πίστευαν ότι τα πνεύματα επικοινωνούσαν με τον κόσμο των ανθρώπων μέ­σω των ονείρων.
 Για τους Ινδιάνους, ο άνθρωπος ήταν ένα αδύναμο πλάσμα, που για να τα καταφέρει στο σκληρό αγώνα της ζωής χρειαζόταν κάποιο σύμμαχο για να τον βοηθά και να τον προστατεύει. Χρειαζόταν τη συνδρομή υπερφυσικών δυνάμεων, που οι Ινδιάνοι απο­καλούσαν Μανιτού.

Ο νεαρός Ινδιάνος, αφού νήστευε αυστηρά και στη συνέχεια καθαριζόταν με ατμόλου­τρο, απομονωνόταν σ' ένα μέρος, όπου νήστευε και διαλογιζόταν, μέχρι να εξαντληθεί από την κούραση. Το πιο σημαντικό σ' αυτήν τη διαδικασία ήταν να θυμάται τα όνειρα που έβλε­πε, τα οποία και μετέφερε στον πατέρα του, που τον καθοδηγούσε κατά τη διάρκεια της «μύησης» του. Αν έβλεπε δύο φορές την ίδια «υπερφυσική» δύναμη, δηλαδή κάποιο «ισχυ­ρό» ζώο (αρκούδα, κογιότ, αετό κ.ά.) τότε δενόταν μαζί του για όλη του τη ζωή. Αυτό το ζώο και το πνεύμα που κουβαλούσε ήταν ο προστάτης του, το δικό του Μανιτού.

Την ίδια περίοδο, ο νεαρός Ινδιάνος λάβαινε ενδείξεις για τα αντικείμενα που θα απο­τελούσαν το ιερό του «δέμα-φυλαχτό». Αφού τα συγκέντρωνε κι έφτιαχνε το δέμα, δεν το αποχωριζόταν ποτέ και φρόντιζε να μην ακουμπάει στο έδαφος, επειδή έτσι υπήρχε ο κίν­δυνος να «μολυνθεί» από τις χθόνιες δυνάμεις.

Στον πνευματικό κόσμο των Ινδιάνων υπήρχαν «ευγενικές» και «βάρβαρες» δυνάμεις, υψηλής ή χαμηλής ποιότητας. Η πιο ισχυρή ήταν ο φωτοδότης Ήλιος, ενώ για τους πολεμι­στές ο Κεραυνός. Από τις υποχθόνιες δυνάμεις ξεχώριζε το «Μέγα Τριχωτό Φίδι». Οι ίδιοι πάντως δεν έκαναν διακρίσεις ανάμεσα στα καλά και στα κακά πνεύματα, καθώς τιμούσαν και προσέφεραν θυσίες και στα δύο.

Για ν' αποκτήσει ένας Ινδιάνος σαμανιστικές δυνάμεις, έπρεπε να εντοπίσει την πηγή αυτών των δυνάμεων που βρίσκεται είτε στα θεϊκά πλάσματα, είτε στις ψυχές των προγόνων, είτε στα μυθικά ζώα, είτε τέλος σε κάποια αντικείμενα ή κοσμικές ζώνες. Η απόκτηση τέτοι­ων δυνάμεων συνδυαζόταν πάντα με την απόκτηση ενός προστατευτικού πνεύματος. Συνή­θως ο Σαμάνος μυούταν από ζώα που γίνονταν και τα προστατευτικά του πνεύματα (Μανι­τού). Το Μανιτού βοηθούσε κυρίως στο διαλογισμό και στην αυτοσυγκέντρωση του Σαμάνου.

Οι Ινδιάνοι πίστευαν ότι κάθε άνθρωπος διαθέτει ένα πνεύμα και μια ψυχή. Όταν πε­θάνει, το πνεύμα του περιφέρεται για λίγο καιρό κοντά στο μέρος, όπου ζούσε ο νεκρός. Η ψυχή του όμως ταξιδεύει προς τη Χώρα των Νεκρών. Η ψυχή παίρνει το Μονοπάτι των Νε­κρών -το Γαλαξία- οδηγούμενη από συγγενείς και φίλους που έχουν πεθάνει. Ταξιδεύει νύχτα προς τα δυτικά, όπου βρίσκεται η Αυτοκρατορία των Νεκρών. Εκεί «ζει» ξεθωρια­σμένα, άχρωμα και άχαρα.

Για τους Ινδιάνους, βλέπετε, δεν υπήρχε «παράδεισος», αλλά ένας μονότονος Κάτω Κό­σμος. Ο θάνατος ήταν γι' αυτούς κάτι το οποίο απαιτούσε τελετουργίες κάθαρσης. Συνήθι­ζαν να μεταφέρουν τον/την ετοιμοθάνατο στην ύπαιθρο μακριά από τη σκηνή του/της. Όταν πέθαινε, κατέστρεφαν τα προσωπικά του/της αντικείμενα κι ό,τι τον/τη θύμιζε, ενώ για κά­ποιο καιρό δεν ανέφεραν και τ' όνομα του/της.

Οι Σιου είχαν τη συνήθεια να «κρατούν» τις ψυχές ορισμένων νεκρών για λίγο καιρό κο­ντά τους. Αυτό ήταν αποκλειστική ευθύνη των Σαμάνων τους, που είχαν αναπτύξει μια σει­ρά από σχετικές τεχνικές. Στην αρχή «κρατούσαν» μόνον τις ψυχές ορισμένων Μεγάλων Αδελφών, αλλά στη συνέχεια άρχισαν να «κρατούν» και τις ψυχές των καλών ανθρώπων. Πραγματοποιώντας μια ειδική τελετή, ο Σαμάνος «φύλαγε» την ψυχή του πρόσφατα πεθα­μένου σε μια σκηνή. Σκοπός αυτής της διαδικασίας ήταν να εξαγνιστεί η ψυχή του νεκρού και κατόπιν -όταν ελευθερωνόταν- να μεταφέρει τη φωνή του λαού στο Μεγάλο Πνεύμα.

Το 1890 η κυβέρνηση των ΗΠΑ απαγόρευσε στους Σιου την τελετή της «Φύλαξης της Ψυχής». Δόθηκε μάλιστα η διαταγή μια συγκεκριμένη μέρα που ορίστηκε με νόμο, να απε­λευθερωθούν όλες οι «κρατημένες» ψυχές!

Ο Ινδιάνος Σαμάνος δεν ήταν ποτέ ένας απλός θεραπευτής.Ήταν και οργανωτής του Ιερού Χορού και ο φύλακας της παράδοσης της φυλής του. Ως θεραπευτής γνώριζε καλύ­τερα από τον καθένα τις θεραπευτικές ιδιότητες των φυτών, των βοτάνων και των ριζών και σ' αυτόν κατέφευγαν όσοι αρρώσταιναν. Επίσης ήταν σε θέση να εξηγεί τα όνειρα και να δίνει διάφορες σοφές συμβουλές.

Ο Σαμάνος μαζί με τον αρχηγό της φυλής, ετοίμαζε και την Ιερή Πίπα, που όσοι κάπνιζαν γίνονταν «η ίδια η Αλήθεια, χωρίς τίποτε το Ακάθαρτο μέσα τους». Σύμφωνα με την ινδιάνικη παράδοση, την Ιερή Πίπα έφερε ένας λευκός βίσονας, που μεταμορφώθηκε σε γυναίκα και τους είπε: «Με αυτήν την Ιερή Πίπα θα βαδίσετε πάνω στη Γη... με τη 

βοήθεια της θα στείλετε τις φωνές σας στο Μεγάλο Πνεύμα». Η τελετουργία του καπνίσματος της Ιερής Πίπας γινόταν μέσα σε μια ιερή σκηνή που συμβόλιζε το σύμπαν, ενώ ο χώρος έξω συμβόλιζε το άπειρο.

Γέμιζαν την Ιερή Πίπα με Κινικίνικ, δηλαδή με αποξηραμένο εσωτερικό φλοιό κόκκινης κρανιάς, που είναι πολύ πικρός γι' αυτό και τον ανακάτευαν με στριμ­μένο καπνό και γλυκόριζα. Με το γέμισμα της πίπας γινόταν ένα είδος οραματισμού, όπου τα πάντα συγκεντρωνόταν συμβολικά μέσα της.Έτσι η πίπα περιείχε το σύμπαν και όσοι την κάπνιζαν γίνονταν αυτομάτως το κέντρο του σύμπαντος.

Οι Ινδιάνοι Σαμάνοι σέβονται όλα τα πλάσματα της Γης και μαθαίνουν να προφυλάσ­σονται από τα βλαβερά πλάσματα με τους δικούς τους μαγικούς τρόπους: «Τα κουνούπια δεν σ' ενοχλούν, αν έχεις θετικά συναισθήματα. Αυτά δημιουργούν δονήσεις... μπορείς να δημιουργήσεις μια μυρωδιά που να τα απωθεί... να ελέγχεις όλη την κατάσταση με τις δο­νήσεις που προκαλείς» (Βροντερός Κεραυνός, Σαμάνος των Τσερόκι).

Απόσπασμα απο το βιβλίο: Μαγεία, η απόκρυφη παράδοση του κόσμου

Η θεραπεία του εκ γεννετής τυφλού

Μοναδική στην Κ. Διαθήκη θεραπεία τυφλού εκ γενετής είναι αυτή που αφηγείται ο ευαγγελιστής Ιωάννης στην περικοπή 9, 1-38. Η απόδοση του φωτός στον τυφλό, πέρα από την αποδεικτική σημασία της για τη μεσσιανική ιδιότητα του Ιησού, έχει και ένα άλλο βαθύτερο νόημα: Είναι σημάδι μιας νέας καταστάσεως πραγμάτων που εισβάλλει μέσα στον κόσμο του σκότους και της τυφλότητας.
 Ο Χριστός ανοίγει τα μάτια των ανθρώπων, για να μπορέσουν να διαπιστώσουν τη νέα ζωή που αυτός προσφέρει σαν δώρο στον κόσμο. 
Πολλοί άνθρωποι, μολονότι έχουν το σωματικό φως, δεν αναγνωρίζουν στο πρόσωπο του Χριστού τον αποκαλυπτόμενο Θεό που εισέρχεται μέσα στην ανθρώπινη ιστορία για να την σώσει από την καταστροφή.



 Έτσι, δικαιώνεται η φράση του Ιησού: «Ήρθα για να φέρω σε κρίση τον κόσμο, έτσι ώστε αυτοί που δεν βλέπουν να βρουν το φως τους, κι εκείνοι που βλέπουν ν’ αποδειχθούν τυφλοί» (Ιω.9,39).
Η παρουσία του Χριστού ως Φωτός του κόσμου και εν συνεχεία του Ευαγγελίου του που διακηρύσσει η Εκκλησία δημιουργούν κρίση μέσα στον κόσμο - βέβαια όχι με την έννοια της κατακρίσεως των ανθρώπων αλλά με την έννοια της υποχρεώσεως που δημιουργείται στον κάθε άνθρωπο να λάβει θέση έναντι αυτού του φωτός. 
Από τη στάση που παίρνει ο καθένας απέναντι στο φως κρίνεται ήδη και προδικάζεται το μέλλον του. Χρειάζεται τόλμη για να δει κανείς κατάματα το φως, να αντικρίσει τη γύμνια του χωρίς να την επενδύει με ψεύτικα και συμβατικά ρούχα, χρειάζεται θάρρος για να συνειδητοποιήσει δυσάρεστες πλευρές του εαυτού του που η ύπαρξή τους τον πληγώνει, να πει το όχι σε πολλές κακές επιθυμίες του που τον συνδέουν με προσωπική ωφέλεια στη ζωή και παράλληλα να πει το ναι στην πρόσκληση του Θεού. Και την τόλμη αυτή την προσφέρει το φως το ερχόμενο στον κόσμο δια του Ιησού Χριστού. 
Το φως αυτό έρχεται σαν μια νέα δημιουργία και ανάπλαση του κόσμου. Είναι χαρακτηριστικό στη διήγηση της θεραπείας του τυφλού ότι ο Ιησούς πλάθει πηλό και επιχρίει τα κλειστά μάτια του τυφλού στέλνοντάς τον μετά να πλυθεί στη δεξαμενή του Σιλωάμ, αφήνοντας έτσι κι ένα περιθώριο συμμετοχής του ανθρώπου στο έργο του Θεού. Όπως ο Θεός, κατά την αρχική δημιουργία του κόσμου (σύμφωνα με τη σχετική διήγηση της Π. Διαθήκης) πλάθει με χώμα τον άνθρωπο, έτσι και ο Ιησούς με τον ίδιο τρόπο αναδημιουργεί το καταστραμμένο από τη φθορά της ασθένειας πλάσμα. 
Ενώ ο θεραπευμένος τυφλός ομολογεί και διακηρύσσει χωρίς φόβο σε όλους την πίστη του στον Χριστό, οι Φαρισαίοι με κάθε τρόπο και μέσο, ακόμη και με εκφοβισμό των γονέων του θεραπευθέντος, προσπαθούν να αρνηθούν την πραγματικότητα του θαύματος. 

Αρνούνται το φως και εξακολουθούν να παραμένουν στο σκότος. 
Δεν τολμούν να κοιτάξουν προς το φώς, γιατί προτιμούν το σκοτάδι που κρύβει και σκεπάζει τα έργα τους. Ο έλεγχος του φωτός δεν είναι αρεστός στους ανθρώπους, των οποίων τα έργα είναι σκοτεινά. Όποιος απορρίπτει το φως του Χριστού και παραμένει στο σκοτάδι, επειδή αυτό το σκοτάδι καλύπτει τα πονηρά του έργα, είναι κατ’ ουσίαν τυφλός έστω και αν έχει τα σωματικά του μάτια..Ο κάθε άνθρωπος κρίνεται από το αν θελήσει να αντικρίσει με θάρρος το φως ή από το αν προτιμήσει το εύκολο σκοτάδι, ιδίως όταν αυτό το τελευταίο τον «βολεύει»! 
του Ιωάννη Καραβιδόπουλου, Ομότ.Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

You Raise me Up...

When I am down and, oh, my soul, so weary;
When troubles come and my heart burdened be;
Then I am still and wait here in the silence,
Until you come and sit awhile with me.
----------------------------------------­--------
You raise me up, so I can stand on mountains;
You raise me up to walk on stormy seas;
I am strong when I am on your shoulders;
You raise me up to more than I can be.
---------------------------------------
You raise me up, so I can stand on mountains;
You raise me up to walk on stormy seas;
I am strong when I am on your shoulders;
You raise me up to more than I can be.
----------------------------------------­---------
There is no life - no life without its hunger;
Each restless heart beats so imperfectly;
But when you come and I am filled with wonder,
Sometimes, I think I glimpse eternity.
----------------------------------------­------
You raise me up, so I can stand on mountains;
You raise me up to walk on stormy seas;
I am strong when I am on your shoulders;
You raise me up to more than I can be.
----------------------------------------­-----------------
You raise me up, so I can stand on mountains;
You raise me up to walk on stormy seas;
I am strong when I am on your shoulders;
You raise me up to more than I can be.
You raise me up to more than I can be.....