«Πανικοβληθήκαν όλοι οι άνθρωποι στη Γη
μάθαν απ’ τον Άρη πως θα γίνει εισβολή
μες στις Εκκλησίες τρέχουν γρήγορα να μπουν
όλοι την ανάγκη νιώθουν να προσευχηθούν
διαστημόπλοια θα γεμίσει ο ουρανός,
μ’ αν θελήσει θα μας σώσει ο Θεός
κι αν τον ξέχασαν, συγνώμη του ζητούν
και νομίζουνε πως έτσι θα σωθούν.
Έγινε το θαύμα, φύγαν οι Αρειανοί
μα η κακία γύρισε ξανά πάνω στη Γη
πριν που ορκιζόταν πως μετάνιωσαν, ξεχνούν
τώρα που σωθήκαν με το μίσος ξαναζούν.
Το τι γίνεται στη γη είναι φρικτό!!!
μονομιάς όλοι ξεχάσαν το Θεό!!!
μα η μέρα θα 'ρθει να απολογηθούν
και θα δούμε τι θα έχουν να του πουν ...»
Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 άκουσα για πρώτη φορά το 45άρι του Σωτήρη Κοματσιούλη «Επιδρομή από τον Άρη/ Σαν τον άνεμο» [Pan-Vox PAN 6447, 1972] και εξομολογούμαι πως μου είχε καρφωθεί από τότε στη μνήμη. Ήταν το έξοχο παίξιμο των μουσικών (μια line-up των Sounds βασικά, λίγο πριν τα τελειώματά τους), ήταν η ωραία φωνή του τραγουδιστή, ήταν τα ίδια τα κομμάτια – ιδίως το δυναμικό «Επιδρομή από τον Άρη» ένα παράξενο χριστιανικής αντίληψης track, ίσως το ωραιότερο δείγμα ελληνικού xian-rock που ηχογραφήθηκε ποτέ (σε μιαν εποχή άνθησης του… χίπικου xian-rock και στην πατρίδα του, την Αμερική). Μερικά χρόνια αργότερα, πρέπει να ήταν καλοκαίρι του ’88 ή ’89, εντελώς συμπτωματικά είχα δει τον Σωτήρη Κοματσιούλη σ’ ένα λαϊκό μαγαζί της Κυψέλης να στηρίζει το πρόγραμμα, δίχως να επιδιώξω να μιλήσω μαζί του –όντας μέσα στην τρέλα της βραδιάς και της παρέας–, ένα γεγονός που το είχα αναφέρει μέσες-άκρες και στο βιβλίο μου το σχετικό με το ελληνικό ροκ «Ραντεβού στο Κύτταρο» [Δελφίνι, Αθήνα 1996].
Οι Lovers με τον Σωτήρη Κοματσιούλη στον Πλαταμώνα το 1970 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου