Ο Θεός, οι Νέοι και άλλες Rock ’n Roll ιστορίες

Οι χριστιανοί νέοι δε μπορεί να είναι τα καλά παιδιά μιας κοινωνίας, που οι αξίες της είναι ο εύκολος πλουτισμός, ο ατομικισμός, ο χυδαίος υλισμός, η κοινωνική ανέλιξη με κάθε τρόπο κ.λπ. Δε μπορούν να αποδέχονται μια κοινωνία που η αξιοπρέπεια, η συλλογικότητα, η αξιοκρατία, η υπόληψη, η συνευθύνη βρίσκονται στο περιθώριο. Οφείλουν να είναι η πνευματική αλητεία της κοινωνίας.

πηγή

Αργυρόπουλος Ανδρέας

". Η πορεία για να συναντήσουμε το Θεό είναι το άνοιγμα σε μια περιπέτεια . Είναι μια πορεία ελευθερίας χωρίς παρωπίδες .Ένας άθεος με παρωπίδες δεν πρόκειται ποτέ να βρει το Θεό ,όπως και ένας χριστιανός με παρωπίδες το ίδιο. Απλά ο δεύτερος θα έχει την ψευδαίσθηση ότι το έχει πετύχει. Πως να συναντήσεις την Ελευθερία όντας ανελεύθερος; 

"Συζητήσεις στην τάξη, μεταμεσονύχτια διαβάσματα , κουβέντες με φοιτητικές συντροφιές ,με συναδέλφους θεολόγους και όχι μόνο, ταινίες , προσωπικές εξομολογήσεις, καρδιακές καταθέσεις μεταφέρονται στις λιγοστές σελίδες αυτού του βιβλίου με την ελπίδα της μικρής αλλά ουσιαστικής συμβολής στο ζήτημα της σχέσης των νέων με το Θεό.
 Μια σχέση που όταν είναι αυθεντική , είναι εντελώς ροκ. Αντισυμβατική ,αγνή ,όμορφη ,μια σχέση που δε γνωρίζει όρια ,που σε μαθαίνει να πετάς ,να χαίρεσαι, να αγαπάς, να λυτρώνεσαι." 

από τον πρόλογο
Με τους θύτες ή με τα θύματα της ιστορίας?

«Η ιερότητα των θρησκευτικών συμβολών μέσα από τον κινηματογράφο».

Την Κυριακή 17 Μαρτίου 2019, το σχολείο μας συμμετείχε στο 5ο Πανελλήνιο Μαθητικό Συνέδριο Θεολογίας "Η Θεολογία διαλέγεται με τον σύγχρονο κόσμο", που διοργάνωσε το 1ο Πειραματικό ΓΕΛ Θεσ/νίκης  «Μ. Ανδρόνικος», στο Βυζαντινό μουσείο Θεσ/νίκης.
Το θέμα μας ήταν :  «Η ιερότητα των θρησκευτικών συμβολών μέσα από τον κινηματογράφο».

«Η ιερότητα των θρησκευτικών συμβολών μέσα από τον κινηματογράφο».(Χωρίς Βίντεο) by Γιάννης Μπάλτος on Scribd

Η εικόνα στο χειρουργείο

Καπερναούμ (2018)

Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ - 2.3 ΣΥΜΒΙΩΣΗ (3ο δίωρο)

H οδύσσεια ενός ανήλικου παιδιού στους δρόμους του Λιβάνου. Ειδικό βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Καννών. Υποψηφιότητα για Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας.

Η ταινία εμφανίζει έναν σχεδόν επαναστατικό χαρακτήρα, ένα ώριμο παιδί που έχασε ένα μέρος της  παιδικότητάς του χωρίς όμως να χάσει την ανθρωπιά του και τη μαχητική στάση και συμπεριφορά του.

 Ένας ακέραιος χαρακτήρας σοφός και αγνός που διδάσκει στους μεγάλους πως να στέκονται απέναντι στις ευθύνες τους πως να παραμένουν αξιοπρεπείς κάτω από κάθε συνθήκη όσο αντίξοη και αν είναι. Συγκλονιστική η σκηνή που ο Ζεν θέλει να μηνύσει τους γονείς του γιατί συνεχίζουν να κάνουν παιδιά ενώ δεν μπορούν να τα μεγαλώσουν. 

Σταματήστε να κάνετε παιδιά λέει ο Ζεν. Υποχρεώστε τους να σταματήσουν να κάνουν παιδιά λέει στο αστυνομικό τμήμα.

ΠΗΓΗ

Thank You-Jesus Army

So many times,
You reached out to me,
But I turned my back 'cause I didn't think you had what I need.
Now you're everything,
You're everything to me.
I can't be without you God,
You're everything.

And I want to say thank you,
I was lost and you found me,
I was dead inside,
And you breathed into me,
And you brought these bones to life.
I want to say thank you,
Thank you for saving me.

Thank you for loving me unconditionally God.

But I ran away.
'Cause I was scared of the pain that came with trust.
But I came running back,
Into your embrace,

Because I knew you'd still be there,
You'd never leave me God.
And I want to say thank you,
I was lost and you found me,
I was dead inside,
And you breathed into me,
And you brought these bones to life.
I want to say thank you,
Thank you for saving me.
Thank you for loving me unconditionally God.

I don't deserve you God But you keep on loving me anyway.
Oh, You'd never stop loving me God.

Λάθος ημερομηνία

Λάθος ημερομηνία καθιέρωσης  ως Πανελλήνιας Σχολικής Ημέρας κατά της Βίας στο σχολείο.
Στην αρχή της σχολικής χρονιάς θα έπρεπε να καθιερωθεί (πχ η 6η Οκτωβρίου) και όχι προς το τέλος της (6η Μαρτίου). 

Καλλιεργώντας την συμπάθεια

A' ΛΥΚΕΙΟΥ Θ.Ε. 2 ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ 2.5 ΣΩΤΗΡΙΑ (5ο δίωρο)

Η αλήθεια είναι ότι θα ήταν ιδιαιτέρως βολικό για όλους μας, εάν ο Θεός έβαζε ως κριτήριο της σωτηρίας μας, την νηστεία, την προσευχή, τον κανόνας μας, τις ακολουθίες που μετείχαμε ή τις ομιλίες που ακούσαμε, τα θρησκευτικά βιβλία που διαβάσαμε ή τα μοναστήρια και τους Γεροντάδες που επισκεφτήκαμε; Άλλωστε όλα τα παραπάνω μπορούν κάλλιστα σε λανθάνουσα μορφή, να αποτελέσουν πράξεις αλαζονείας και έπαρσης, μια και ισχυροποιούν το "εγώ" μας με κατορθώματα και επιτεύξεις. 
Όμως δεν θα γίνει αυτό.

 Ο Χριστός στο Ευαγγέλιο του μας ξεκαθαρίζει απόλυτα, ότι η κρίσης Του θα πραγματωθεί στο πρόσωπο του αδύναμου, μη αξιαγάπητου, αναγκεμένου και δυσκολεμένου συνανθρώπου μας. Το κριτήριο της σωτηρίας θα είναι η αγάπη. 

Ο παράδεισος είναι ο χώρος και τρόπος κοινωνίας του ανθρώπου με τον Θεό, στον οποίο θα μετέχουν εκείνοι των οποίων η καρδιά θέλησε και μπόρεσε να αγαπήσει.

Η επιείκεια, η αποδοχή, η συμπερίληψη, η ενσυναίσθηση του πάσχοντος πλησίον μας, η κοινωνία και το μοίρασμα των καημών και αναγκών των συνανθρώπων μας, γίνεται η νοερά κλίμακα δια της οποίας η Χάρης του Θεού εισέρχεται στην ύπαρξη μας, φέρων χαρά, ειρήνη, αγαλλίαση και πληρότητα ζωής. 
Θυμάμαι τώρα ένα ωραίο περιστατικό από την ζωή του Γέροντος Ιωσήφ Βατοπεδινού, που αναφέρει οτι την εποχή που βρισκόταν, στην Νέα Σκήτη του Αγίου Όρους μαζί με την συνοδεία του, ένας νέος μοναχός τον είδε έξω από το κελί του ξαπλωμένο στο έδαφος να τρίβει ένα κομμάτι ψωμί ταΐζοντας μυρμήγκια, τα οποία είχαν κάνει στο σημείο αυτό μια φωλιά. «Τι κάνεις εκεί Γέροντα τον ρώτησε», για να λάβει την απάντηση, «ε.. τι κάνω, καλλιεργώ την συμπάθεια…». Αυτή λοιπόν η συμπάθεια και αγάπη προς τον κάθε άνθρωπο, ζώο, φυτό, δέντρο και πάσα την κτίση, θα αποτελέσει το κριτήριο της σωτηρία μας. 

Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι η κόλαση ποτέ δεν είναι τιμωρία του Θεού, αλλά καταστροφική αυτοεξορία του ανθρώπου, που αρνείται να αγαπήσει και να μετέχει στην χαρά της ζωής. Γιατί αυτή ακριβώς είναι η κόλαση, να μην μπορείς να χαρείς και να αγαπήσεις….

Χαράλαμπος Λίβυος Παπαδόπουλος