Όταν πέθανε η μητέρα μου από ALS ένιωσα αποπροσανατολισμένος, απελπισμένος και χαμένος. Η πίστη μου -την οποία υποτίθεται ότι καλλιεργούσα πολλά χρόνια- κατέρρευσε και άφησε στη θέση της ένα πυκνό, αδιαπέραστο, σκοτάδι...
Στους μήνες που ακολούθησαν μετά την κηδεία με ταλαιπωρούσαν πολλές ερωτήσεις, όπως: Υπάρχει πραγματικά κάποια συνέχεια μετά τον θάνατο, ή χανόμαστε για πάντα σαν να μην έχουμε ποτέ υπάρξει; Θα ξαναδώ ποτέ τον αγαπημένο μου άνθρωπο; Έχει εν τέλει η ζωή αληθινό νόημα, ή κοροϊδεύω τον εαυτό μου με παυσίλυπες ελπίδες;
Προσπάθησα να βρω τις απαντήσεις σε αυτά τα πιεστικά ερωτήματα διαβάζοντας σχεδόν όλα τα Χριστιανικά βιβλία που κυκλοφορούσαν για το συγκεκριμένο ζήτημα. Κανένα, όμως, δεν με έπειθε βαθιά, όχι επειδή δεν περιείχε τις σωστές απαντήσεις αλλά γιατί το μυαλό μου έχει μια έμφυτη επιστημονική κλίση και αναζητούσε κάτι πιο απτό. Ο κόσμος μού είναι πιο κατανοητός μέσα από εργαλεία που χρησιμοποιεί η επιστήμη μου, η Φυσική. Το ίδιο ένιωθα και για τις απαντήσεις που έδιναν οι υπόλοιπες θρησκευτικές παραδόσεις, τις οποίες μελέτησα για 25 σχεδόν χρόνια.
Έτυχε μετά από κάποιο καιρό να βρεθεί στα χέρια μου ένα βιβλίο για τις μαρτυρίες των Επιθανάτιων Εμπειριών από τον ψυχίατρο δρ Μπρους Γκρέυσον (After: A Doctor Explores What Near-Death Experiences Reveal about Life and Beyond). Το περιεχόμενό του μού φάνηκε συναρπαστικό, επιστημονικό και πραγματιστικό.
Τους επόμενους μήνες, μελέτησα κι άλλα δεκάδες αντίστοιχα βιβλία από έγκριτους επιστήμονες. Παράλληλα διάβασα εκατοντάδες μαρτυρίες και βρήκα πολλά επιστημονικά άρθρα για το θέμα. Αφιέρωσα αρκετό χρόνο για να κατανοήσω τη σχέση του εγκεφάλου με τη συνείδηση. Είδα με προσοχή τα επιχειρήματα του αντίλογου.
Όσα ανακάλυψα ήταν συνταρακτικά, όχι μόνο για το "μετά", αλλά κυρίως για το "πριν", για τη ζωή μας στο εδώ και το τώρα.
Στο βιβλίο καταθέτω αυτά τα στοιχεία τα οποία πιστεύω ότι χτίζουν μια ισχυρή απόδειξη (όχι απλά πεποίθηση) για το ζήτημα της ζωής μετά τον θάνατο. Είναι αρκετά ώστε να παρέχουν βαθιά παρηγοριά και ελπίδα σε εκείνον που έχει χάσει έναν αγαπημένο του άνθρωπο, απτές και πειστικές απαντήσεις σε εκείνον που αναζητά, αλλά και υγιή προβληματισμό σε κάποιον που είναι σκεπτικιστής.
Παναγιώτης Ασιμεόνογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου