Κυριακή 30 Ιουνίου 2013

Η συνέντευξη του πρώτου δασκάλου με σύνδρομο Down



"Το μεγαλύτερο έλλειμμα της κοινωνίας είναι ότι δεν μπορεί να κατανοήσει την διαφορετικότητα"

Ο 34χρονος Ισπανός Πάμπλο Πινέδα είναι ο πρώτος στην Ευρώπη πτυχιούχος πανεπιστημίου που έχει σύνδρομο Down. Χρειάζεται να περάσει ακόμη τέσσερις εξετάσεις, για να πραγματοποιήσει το όνειρό του: να γίνει δάσκαλος. Αυτό δεν είναι τόσο ασυνήθιστο: στην Ισπανία το 85% των παιδιών με σύνδρομο Down πηγαίνουν στο κανονικό σχολείο. Η WELT ON LINE μίλησε με τον Πινέδα για τη μάθηση, την "καθυστέρηση" και για τα υπερπροστρατευμένα παιδιά.

Ο Πάμπλο Πινέδα τελείωσε τις σπουδές του παιδαγωγού και αυτό το Μάρτη έκανε την πρακτική εξάσκηση στην Κόρδοβα. Ο Πινέδα αυτήν την εποχή προετοιμάζεται για τις εξετάσεις για την άδεια άσκησης επαγγέλματος και του μένουν μόνο τέσσερις εξετάσεις για να τελειώσει τις σπουδές του στην ψυχολογία και παιδαγωγικά. Στο φεστιβάλ κινηματογράφου της Μάλαγκα στα τέλη Απρίλη προβλήθηκε η ταινία «Και εγώ επίσης» που είναι εμπνευσμένη από τη ζωή του Πινέδα και στην οποία ο ίδιος κρατά τον βασικό ρόλο: Ζωή, Αγάπη, Λύπη και Χαρά κατά τη διάρκεια των σπουδών. Με τον Πινέδα μίλησε ο Jan Marot.

WELT ONLINE: Πώς βιώσατε προσωπικά το σύνδρομο Down;

Πάμπλο Πινέδα: Δεν ήταν οι γονείς μου που μου το είπαν. Ήταν ο δάσκαλός μου. Ήμουν περίπου εφτά χρονών, όταν με ρώτησε αν ήξερα τι είναι το σύνδρομο Down. Φυσικά απάντησα ναι. Με κοίταξε έντονα και μου εξήγησε τη γενετική του σύνδρομου Down. Στην ηλικία αυτή ήταν πραγματικά πολύ σκληρό. Για μένα αυτό ακουγόταν σαν αραμαϊκά. Ήταν πολύ βαρύ. Του έθεσα μόνο δύο ερωτήσεις: «Είμαι χαζός;» Απάντησε : «Όχι.» «Μπορώ να συνεχίσω να πηγαίνω στο σχολείο με τους φίλους μου;» Απάντησε : «Κανένα πρόβλημα» . Τα υπόλοιπα μου ήταν παντελώς αδιάφορα.

WELT ONLINE: Όπως η πλειοψηφία των παιδιών με σύνδρομο Down στην Ισπανία. Το 85% πηγαίνουν σε ένα κανονικό σχολείο.

Πινέδα: Ναι, τώρα. Όμως παλαιότερα δεν υπήρχε η ένταξη. Αυτό είναι η κορυφή μιας ανάπτυξης. Εγώ ήμουνα ο πρώτος μαθητής με σύνδρομο Down που πήγα σε ένα δημόσιο σχολείο.

WELT ONLINE: Τι αναμνήσεις έχετε από τα χρόνια του σχολείου;

Πινέδα: Στο σχολείο διασκέδαζα πολύ, περνούσα πολύ καλύτερα απ' ό,τι με τους φίλους μου. Είχα υπέροχες, ενδιαφέρουσες και πολύ σκληρές εμπειρίες. Συνολικά ήταν μια απίστευτα πλούσια φάση της ζωής μου. Υπήρχαν καλύτερες και χειρότερες μέρες. Ιδιαίτερα η εφηβεία ήταν σκληρή. Αλλά αυτή είναι πάντα μια δύσκολη περίοδος. Εγώ δεν μπορούσα μερικές φορές να ζήσω με το σώμα μου και μέσα σ' αυτό.

WELT ONLINE: Γιατί επιλέξατε τις παιδαγωγικές σπουδές;

Πινέδα: Σαν παιδί είχα πολλές ιδέες. ΄Ηθελα να γίνω δικηγόρος, κατόπιν δημοσιογράφος. Τότε ένας καθηγητής και μέντοράς μου με συμβούλεψε να γίνω δάσκαλος, γιατί τα παιδαγωγικά προσφέρουν περισσότερες επιλογές. Μου είπε ότι οι άλλες επιστήμες είναι σκληρές και ανταγωνιστικές. Δεν το έχω μετανιώσει ούτε δευτερόλεπτο. Μου αρέσει να εργάζομαι με παιδιά, νιώθω πολύ χρήσιμος.

WELT ONLINE: Ακολουθείτε αυστηρά κάποιο σταθερό ημερήσιο πρόγραμμα μελέτης;

Πινέδα: Από το τίποτα βγαίνει τίποτα. Μελετώ περίπου 6-7 ώρες τη μέρα. Τα βράδια τα έχω ελεύθερα. Διαβάζω πάντα με μουσική. Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, οι σπουδές δεν είναι εύκολες και το σύνδρομο Down με περιορίζει κατά 30% , πράγμα που τις καθιστά δυσκολότερες. Ο καθένας πρέπει να παλεύει για το μέλλον του.

WELT ONLINE: Τι σημαίνει και τι σημασιοδοτεί το είναι κανείς ο πρώτος με σύνδρομο Down πτυχιούχος στην Ευρώπη;

Πινέδα: Είναι μια μεγάλη ευθύνη. Γνωρίζω ότι οι πατέρες και οι μητέρες που έχουν παιδιά με σύνδρομο Down χρειάζονται κάποιον να τους δείξει και να τους πει : «Το παιδί σου μπορεί να το κάνει αυτό». Και τα μέσα μπορούν να συνδράμουν, καθώς ψάχνουν για αξιόλογες ειδήσεις. Θέλω να δώσω πρόσωπο σε ένα κομμάτι του πληθυσμού , που σχεδόν ποτέ δεν θεωρείται αντικείμενο είδησης. Αρέσω στα μέσα – μου τηλεφωνούν τριάντα φορές τη μέρα. Αυτό είναι μερικές φορές εξαντλητικό.

WELT ONLINE: Σας έχουν ήδη προσφέρει θέσεις εργασίας;

Πινέδα: Όχι ακόμη. Όταν πετύχω τις εξετάσεις και πάρω την άδεια άσκησης επαγγέλματος του δάσκαλου, θα πλησιάσω το στόχο μου, να έχω δηλαδή ένα σταθερό εισόδημα. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας στη Σεβίλλη συγκατοικούσα με ένα συνάδελφο. Για μένα έχει μεγάλη σημασία να οργανώσω την ανεξαρτησία μου. Δεν ξέρω ακόμη πού θα εργαστώ. Μπορεί στην επιμόρφωση, στον επαγγελματικό προσανατολισμό, στην συμβουλευτική, ποιος ξέρει. Είμαι ευέλικτος

WELT ONLINE: Τι είναι, κατά τη γνώμη σας, η « οπισθοδρομική / καθυστερημένη κοινωνία»;

Πινέδα: Το μεγαλύτερο έλλειμμα της κοινωνίας είναι το ότι δεν μπορεί να κατανοήσει τη διαφορετικότητα. Λόγω της έλλειψης κατανόησης κολλά κάποιος/ α ταμπέλες. «Οι ομοφυλόφιλοι», «οι Ξένοι/ μετανάστες» και φτάνει μέχρι του σημείου «Οι γυναίκες» .Χωρίζουν σε ομάδες, δεν ξέρουν πώς να αντιμετωπίσουν «το διαφορετικό». Το απομονώνουν , το απλοποιούν ή το αποφεύγουν με κάθε τρόπο. Δημιουργούνται στερεότυπα, προκαταλήψεις μέχρι και λέξεις, όπως "discapacidad" (ανικανότητα) στα ισπανικά για να δηλωθεί η έννοια της υστέρησης ή καθυστέρησης...

WELT ONLINE: Ποια εναλλακτική λύση θα υπήρχε για σας; Διότι και η ισπανική λέξη «Minusvalido» («κατώτερος/ κατώτερης αξίας») δεν είναι σε καμιά περίπτωση κατάλληλη...

Πινέδα: Είναι προσβολή να αποκαλείς κάποιον «ανίκανο» ή «καθυστερημένο». Γιατί να μην τον αποκαλείς «αλλιώτικο» ή « διαφορετικό άνθρωπο»; Με τον όρο σύνδρομο Down περιγράφεται μια γενετική μετάλλαξη κατά την οποία το χρωμόσωμα 21παρουσιάζεται τρεις φορές (εξού και ο όρος τρισωμία -21).

WELT ONLINE: Ποια είναι η γνώμη σας για την έκτρωση εμβρύων στα οποία έχει προγεννητικά διαγνωστεί κάποια καθυστέρηση, πράγμα που αποτελεί αντικείμενο αντιπαράθεσης αυτή την εποχή στη Γερμανία;

Πινέδα: Είμαι αντίθετος στην έκτρωση. Όχι για ηθικούς λόγους αλλά λόγω της εμπειρίας μου. Είναι δύσκολες καταστάσεις και εμπειρίες ,αλλά σε εμπλουτίζουν ως άνθρωπο. Εξαιτίας της έκτρωσης κάποιος/α δεν θα τις βιώσει ποτέ .Γονείς με παιδιά που είναι «διαφορετικά» γίνονται καλύτεροι γονείς. Γίνονται ανεκτικότεροι και πιο αλληλέγγυοι. Δεν είναι καλό να επιλέγεις ένα παιδί "'a la carte". Σε τελική ανάλυση επιλέγουμε το τέλειο. Και όταν όλοι είναι ίδιοι, τότε είμαστε σε πολλά φτωχότεροι. Ακόμη και τα λουλούδια διαφέρουν ,αλλά όλα είναι όμορφα.. Αυτή η τάση για ομογενοποίηση είναι κακή .Όταν όλοι σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο, έχουν την ίδια εμφάνιση, είναι όλοι ομοιόμορφοι, αυτό είναι ο Φασισμός.

WELT ONLINE: Η ταινία, που είχε τη ζωή σας ως έμπνευση, είχε ρομαντικά στοιχεία (στιγμές). Ονειρεύεστε να κάνετε τη δική σας οικογένεια;

Πινέδα: Αυτό είναι δύσκολο. Η λογοτεχνία για το σύνδρομο Down στρέφεται κυρίως γύρω από τη γενετική, την αντίληψη ή τη συμπεριφορά. Ποτέ δεν συζητιέται η συμπάθεια μεταξύ ανθρώπων με σύνδρομο Down. Σ' αυτό ακριβώς φαίνεται η μεγάλη δύναμη της ηθικής. Στην Ισπανία, μετά από 40 χρόνια δικτατορίας του Φράνκο και με μια σταθερά διαμαρτυρόμενη καθολική εκκλησία, αυτό αποτελεί θέμα ταμπού. Είναι δύσκολο να μιλήσεις για σεξ. Πρέπει τελικά κανείς να διαχωρίσει την ηθική από την πράξη. Μερικά Μέσα έχουν μια σχεδόν άρρωστη απληστία να δημιουργούν εντυπώσεις (να προκαλούν). Αρνήθηκα μια πρόσκληση για συμμετοχή σε ένα talk show, που ονομάζεται "La Noria" όπου το θέμα θα ήταν σχετικό με Σεξ και Αναπηρία. Μου ήταν αδύνατο να πάω, είναι πολύ προκλητικό και μόνο για δημιουργία εντυπώσεων. Αυτό είναι ένα ιδιωτικό, ακανθώδες θέμα, ακόμα και κάποιοι φίλοι μου με απέτρεψαν από το να συμμετέχω. Και οι άνθρωποι της τηλεόρασης έμειναν άναυδοι μετά την άρνησή μου.

WELT ONLINE: Στην Αυστρία και στη Γερμανία κατά τη διάρκεια του ναζισμού δολοφονήθηκε αμέτρητο πλήθος ανθρώπων με σύνδρομο Down Από μεταπολεμικές μελέτες για χρόνια ήταν διαδεδομένη η εντύπωση ότι το σύνδρομο Down συνδέεται με προσδόκιμο ζωής τα 30 χρόνια;

Πινέδα: Αυτά είναι μύθοι που δημιουργούνται σύμφωνα με την ιστορία των κρατών και της επιστήμης. Η κατάσταση σήμερα είναι τελείως διαφορετική. Φτάνουμε στα γηρατειά. Εξαρτάται από το πόσο υγιείς διατηρούμαστε , σωματικά και πνευματικά. Εγώ, όπως και πολλοί νέοι άνθρωποι με σύνδρομο Down ήμουν υπέρβαρος. Με γυμναστική και σωστή διατροφή έχασα 12 κιλά. Είχα, επίσης, την τύχη να μεγαλώσω σε μια οικογένεια με πνευματικά ενδιαφέροντα. Με εφημερίδες και μια βιβλιοθήκη γι' αυτό από πολύ νωρίς είχα περιέργεια και ενδιαφέροντα. Όταν απαγορεύεις σε κάποιον την καλλιέργεια, κατά έναν τρόπο τον σκοτώνεις.

WELT ONLINE: Ποιο είναι κατά τη γνώμη σας το ουσιαστικό κατά την ανατροφή παιδιών με σύνδρομο Down;

Πινέδα: Η Αυστρία, η Ελβετία και η Γερμανία πολιτισμικά διαφέρουν από την Ισπανία. Ίσως εκεί (Ισπανία) με καταλαβαίνουν περισσότερο. 1ον: Πρέπει να συμπεριφέρεστε στο παιδί σας όπως σε ένα παιδί και όχι όπως σε έναν «ανάπηρο». Έτσι πρέπει να το αναθρέψετε και να το εκπαιδεύσετε (μορφώσετε). Πρέπει να μιλάτε με το παιδί σας, γιατί ο χειρότερος εχθρός για τα παιδιά με σύνδρομο Down. είναι η σιωπή. Δεν πρέπει να έχετε κανένα κόμπλεξ . Βγείτε μαζί τους έξω στον κόσμο. Πρέπει να δείξετε στους άλλους ότι αυτό είναι το παιδί σας. Δεν πρέπει ποτέ να είστε υπερπροστατευτικοί, ποτέ. Πρέπει να του δίνετε φυσικά και πνευματικά ερεθίσματα και έτσι να το διδάξετε να είναι αυτόνομο. Γιατί τι θα συμβεί όταν κάποτε δεν θα είστε πια κοντά του ως γονείς;

from: http://news.youropia.gr

Το θαύμα της ζωής μέσα σε εννέα λεπτά! (video)


Παρακολουθείστε μέσα σε 9 λεπτά, όσα συμβαίνουν στο γυναικείο σώμα, επί 9 μήνες...
Από τη στιγμή που θα γονιμοποιηθεί το ωάριο, μέχρι τη στιγμή που το βρέφος θα είναι έτοιμο να βγει από την κοιλιά της μητέρας του.

Δείτε σε μια απίστευτη απεικόνιση του Έλληνα καθηγητή Αλέξανδρου Τσιάρα, πως διαιρούνται τα κύτταρα, πως σχηματίζεται ο εγκέφαλος, τα μάτια, τα χεράκια, τα γεννητικά όργανα του εμβρύου και πως το μωράκι όταν βγαίνει, "τινάζει" τα ποδαράκια του για να βοηθήσει τη μητέρα στις εξωθήσεις.

Το βίντεο δημιουργήθηκε με την βοήθεια της τεχνολογίας. Σε αυτό θα παρακολουθήσετε εικόνες που ενδεχομένως να μην έχετε ξαναδεί. Θα δείτε πως είναι η καρδιά του εμβρύου στις 25 ημέρες και πως σχηματίζεται στους εννέα μήνες. Θα δείτε τα τριχοειδή αγγεία των 60.000 μιλίων που υπάρχουν στο σώμα μας, θα δείτε πως σχηματίζεται ο εγκέφαλος και πως αναπτύσσεται.

Ανακαλύψτε τον μηχανισμό που το γυναικείο σώμα προετοιμάζεται για να γεννήσει. Δείτε πράγματα που συμβαίνουν μέσα στη γυναίκα και στο έμβρυο και που αδυνατούμε να κατανοήσουμε με τη λογική μας, ενώ ξέρουμε γιατί και πως γίνονται.

Ο Αλέξανδρος Τσιάρας είναι ένας Έλληνας επιστήμονας που μεγαλουργεί στο εξωτερικό. Ζει στις ΗΠΑ και εργάζεται σαν καθηγητής στο Yale. Πριν λίγα χρόνια η ΝΑΣΑ, ενδιαφέρθηκε για τη δουλεία του και του ζήτησε να δημιουργήσει ένα πρόγραμμα αλγορίθμων όπου θα απεικονίζεται το ανθρώπινο σώμα και πως θα μπορεί να γίνει σε αυτό χειρουργική επέμβαση σε συνθήκες διαστήματος.




«Ο βρεφικός θρήνος…» (μια αληθινή ιστορία)


Στην ζωή μου, άκουσα πολλές φορές βρέφη να κλαίνε. 
Ποτέ ξανά όμως έτσι…. Μόνον μία φορά, την ημέρα εκείνη η οποία έμελε να στιγματίσει το υπόλοιπον της ζωής μου. 
 Εργαζόμουν ως μαία σε μεγάλη ιδιωτική κλινική των Αθηνών. Υπήρξα συνεπής πάντοτε στην εργασία μου. Αγαπούσα την δουλειά μου και για τον λόγο αυτό, πολλές φορές ζητούσαν να παραστώ σε γέννα, ακόμα και όταν αυτή γινόταν σε ώρες εκτός της εργασίας μου.

«Ο βρεφικός θρήνος…» (μια αληθινή ιστορία) | Amen.gr - Πύλη Εκκλησιαστικών Ειδήσεων

http://www.amen.gr/article14254

Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

«Δεν μας αφορά»



Τι θα συμβεί όταν η πραγματικότητα σκίσει το δίχτυ ασφαλείας και εισβάλλει στη ζωή δύο φίλων;
Πόση «αλήθεια» μπορεί να αντέξει ένας έφηβος;
Πως αντιδρά όταν αντιλαμβάνεται ότι ο κολλητός του βιώνει μια κατάσταση που αγνοούσε;
Θα βλέπει πλέον τους κάδους με άλλο μάτι;
Το τέλος παρά την προφανή συγκατάβαση, παραμένει ανοιχτό. 

ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ Ι

Ρώτησαν άλλον γέροντα: Τι είναι ταπείνωση; 
Και απάντησε:
Το να σε αδικήσει ο αδελφός σου, κι εσύ να Τον συγχωρήσεις πριν σου ζητήσει συγχώρηση.


Ρώτησαν άλλον γέροντα: Τι ειναι ταπείνωση; Και απάντησε:
Το νά σε αδικήσει ο αδελφός σου, κι εσύ νά Τον συγχωρήσεις πριν σου ζητήσει συγχώρηση.

Ό αββάς 'Ιωάννης ο Θηβαίος είπε:
Πάνω απ' όλα ο άνθρωπος πρέπει ν' αποκτήσει την ταπεινοφροσύνη.
Γιατί αυτή εΙναι ή πρώτη προτροπή (των μακαρισμών) του Σωτηρος, πού λέει: «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εστιν ή βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. 5:3).

Φωτογραφία: Ό αββάς 'Ιωάννης ο Θηβαίος είπε:
Πάνω απ' όλα ο άνθρωπος πρέπει ν' αποκτήσει την ταπεινοφροσύνη.
Γιατί αυτή εΙναι ή πρώτη προτροπή (των μακαρισμών) του Σωτηρος, πού λέει: «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εστιν ή βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. 5:3).

Ένας γέροντας είπε: Αν πεις σε κάποιον, "Συγχώρεσέ με", ταπεινώνοντας τον εαυτό σου, καις τούς δαίμονες.

Φωτογραφία: Ένας γέροντας είπε: Αν πεις σε κάποιον, "Συγχώρεσέ με", ταπεινώνοντας τον εαυτό σου, καις τούς δαίμονες.

Ή αμμά Θεοδώρα έλεγε, πώς ούτε ή άσκηση ούτε ή κακουχία ούτε οι οποιοιδήποτε κόποι σώζουν (Τον άνθρωπο), παρά μόνο ή γνήσια ταπεινοφροσύνη. (και για επιβεβαίωση διηγιόταν το έξης: )
Ήταν κάποιος αναχωρητής, πού έδιωχνε τούς δαίμονες. και το
ύς εξέταζε, για νά μάθει με ποιόν τρόπο βγαίνουν (από τον άνθρωπο). "με τη νηστεία;", τούς ρωτούσε. "'Εμείς ούτε τρώμε ούτε πίνουμε", απαντούσαν εκείνοι. "με την αγρυπνία;". "'Εμείς Δεν κοιμόμαστε καθόλου", έλεγαν. "με την αναχώρηση (από τον κόσμο);". "'Εμείς ζούμε στις ερήμους", αποκρίνονταν. Επειδή ο γέροντας επέμενε και έλεγε, "με ποιόν λοιπόν τρόπο βγαίνετε;", εκείνοι ομολόγησαν: "Τίποτα Δεν μας νικάει, παρά μόνο ή ταπεινοφροσύνη".

Φωτογραφία: Ή αμμά Θεοδώρα έλεγε, πώς ούτε ή άσκηση ούτε ή κακουχία ούτε οι οποιοιδήποτε κόποι σώζουν (Τον άνθρωπο), παρά μόνο ή γνήσια ταπεινοφροσύνη. (και για επιβεβαίωση διηγιόταν το έξης: )
Ήταν κάποιος αναχωρητής, πού έδιωχνε τούς δαίμονες. και τούς εξέταζε, για νά μάθει με ποιόν τρόπο βγαίνουν (από τον άνθρωπο). "με τη νηστεία;", τούς ρωτούσε. "'Εμείς ούτε τρώμε ούτε πίνουμε", απαντούσαν εκείνοι. "με την αγρυπνία;". "'Εμείς Δεν κοιμόμαστε καθόλου", έλεγαν. "με την αναχώρηση (από τον κόσμο);". "'Εμείς ζούμε στις ερήμους", αποκρίνονταν. Επειδή ο γέροντας επέμενε και έλεγε, "με ποιόν λοιπόν τρόπο βγαίνετε;", εκείνοι ομολόγησαν: "Τίποτα Δεν μας νικάει, παρά μόνο ή ταπεινοφροσύνη".

Από το Γεροντικό
Ο Αββάς Αντώνιος είπε:
Είδα όλες τις παγίδες του διαβόλου απλωμένες πάνω στη γη, κι αναστενάζοντας είπα "ποιος άραγε τις
περνάει (χωρίς να παγιδευτεί); Και άκουσα μία φωνή να μου λέει:

 "Η ταπεινοφροσύνη!" .

Φωτογραφία: Από το Γεροντικό
Ο ΑΒΒΑΣ Αντώνιος είπε:
Είδα όλες τις παγίδες του διαβόλου απλωμένες πάνω στη γη, κι αναστενάζοντας είπα "ποιος άραγε τις
περνάει (χωρίς νά παγιδευτεί); Και άκουσα μία φωνή νά μου λέει: "Η ταπεινοφροσύνη!" .

Ό Αββάς Σισώης έλεγε, ότι ο δρόμος πού οδηγεί στην ταπεινοφροσύνη 
είναι ή εγκράτεια, ή αδιάλειπτη προσευχή στο Θεό και ο αγώνας να βάζουμε 
τον εαυτό μας πιο κάτω από κάθε άνθρωπο.
Φωτογραφία: Ο άββάς Ματώης είπε:
Όσο ο άνθρωπος πλησιάζει στο Θεό, τόσο περισσότερο βλέπει Τον εαυτό του αμαρτωλό

Aναδημοσίευση: facebook - Η Άμπελος

Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013

Και ο Χριστός φόρεσε σκουλαρίκι



Θυμάμαι, σε μια επίσκεψή μου στο Γυμνάσιο Κάτω Πύργου, μοίραζα στα παιδιά της
 Γ’ Λυκείου 
την εικόνα της Παναγίας της Αρακιώτισσας. Οπόταν, ένα παιδί μου λέει χαμηλόφωνα:
 «Πάτερ, είναι αμαρτία να φορείς σκουλαρίκι;
 Θυμώνει η καθηγήτρια και λέει ότι είναι αμαρτία.» 
Του λέω: «Γυιε μου, αφού και ο Χριστός, ο Θεός, που τώρα σου έδωσα, φορεί σκουλαρίκι.»
 «Μα πού πάτερ;» μου λέει το παιδί. «Κοίταξε την εικόνα καλά» του απαντώ.
 Τότε αυτός βγάζει μια φωνή θριαμβευτική: «Κυρία και ο Χριστός φόρεσε σκουλαρίκι
 Του λέω: «Θες να μάθεις και γιατί;»
***
Παναγία η Αρακιώτισσα
Η Ι.Μ. Παναγίας του Άρακα βρίσκεται στο χωριό Λαγουδερά της επαρχίας Λευκωσίας.
 Οι τοιχογραφίες χρονολογούνται στο 1192. Στον νότιο τοίχο υπάρχει η μεγάλη τοιχογραφία 
της Παναγίας της Αρακιώτισσας, όπου άγγελοι δεόμενοι στα δεξιά και στα αριστερά της με 
συγκλονισμό κρατούν τα σύμβολα του πάθους, τον Σταυρό, τον σπόγγο και τη λόγχη. 
Πρόκειται για πρώιμη απεικόνιση της Παναγίας του Πάθους.
Η Παναγία είναι θλιμμένη και στην κεφαλή φορά ένα βαθύ κόκκινο μαφόριο, το οποίο
 φτάνει μέχρι τα πόδια. Πίσω από τη Θεοτόκο υπάρχει ένας μεγαλοπρεπής θρόνος με 
πολλές επιγραφές και προσευχές γραμμένες στους τοίχους.
Τα χρώματα είναι σκούρα, ενώ τα αμυγδαλόσχημα μάτια της είναι τόσο γραμμικά και 
επιτηδευμένα που η ματιά της Θεοτόκου ενώνεται με τη ματιά του βρέφους Ιησού. 
Φαίνεται δηλαδή να μη βλέπει εμάς, αλλά να συνομιλεί, ως εκπρόσωπος του ανθρωπίνου
 γένους, με το βρέφος Ιησού.
Σε αυτή τη βαθυστόχαστη συνομιλία των χρωμάτων και των κινήσεων, υπάρχει και μια
 λεπτομέρεια που προσδίδει γραφικότητα
Αν προσέξουμε καλά τον Ιησού θα δούμε ότι στο αφτί Του φοράει ένα σκουλαρίκι.
 Το ίδιο κόσμημα βλέπουμε και στην τοιχογραφία που βρίσκεται ακριβώς απέναντι 
από την Παναγία, όπου ο Ιησούς αγκαλιάζεται «χερσί πρεσβυτικαίς» από τον Συμεών. 
Το σκουλαρίκι στο Βυζάντιο ονομαζόταν σχολαρίκιον και το φορούσαν οι μαθητές της
 Στρατιωτικής Σχολής Κωνσταντινουπόλεως για να διακρίνονται, αφού προορίζονταν για
 μέλη της αυτοκρατορικής φρουράς.
 Επειδή ονομάζονταν σχολάριοι, τα ενώτια που έφεραν ως διακριτικό τους γνώρισμα 
ονομάστηκαν σχολαρίκια. Έτσι, από το σχολάριον φτάσαμε στο σημερινό σκουλαρίκι.
Τώρα, γιατί να φορεί σκουλαρίκι ο Χριστός; Διότι είναι ο μονογενής Υιός και Λόγος του
 Θεού
 και το μοναχοπαίδι της Παναγίας. Κι αυτό παραπέμπει σ’ ένα πολύ παλιό έθιμο.
 Θυμάμαι τη γιαγιά μου τη Μυροφόρα που έζησε 97 χρόνια, που μου έλεγε ότι όταν ήταν 
νέα στο χωριό της, την Κάτω Ζώδεια, οι πλούσιες οικογένειες είχαν το έθος να βάζουν
 χρυσό σκουλαρίκι στο δεξί αφτί του μοναχογυιού τους
 Όταν το παιδί μεγάλωνε και παντρευόταν του έβγαζαν το σκουλαρίκι και του έλεγαν:
 «Γυιε μου, τώρα εσύ θα πάρεις γυναίκα με σκουλαρίκι, δεν θα φοράς σκουλαρίκι.»
Όταν τη ρώτησα «γιατί έβαζαν σκουλαρίκι στον μοναχογυιό, γιαγιά;», μου έδωσε μια 
άκρως παιδαγωγική απάντηση: «Του έβαζαν σκουλαρίκι διότι δεν είχε άλλα αδέλφια
για να ξεχωρίζει μέσα στο χωριό και έτσι να τον προσέχουμε, να τον φροντίζουμε, να μην
 τον πληγώνουμε και να τον αγαπούμε περισσότερο. 
Είχε ανάγκη από ειδική σημασία, αφού δεν είχε αδέλφια και αδελφές για να του τη δώσουν.
 Κι όταν έβρισκε σημασία και αγάπη από τη γυναίκα του όταν παντρευόταν, έβγαζε το
 σκουλαρίκι.»
***
Και αφού του είπα την ιστορία της γιαγιάς Μυροφόρας, στο τέλος του λέω
: «Εάν και εσύ γυιε μου έχεις ανάγκη από ειδική σημασία, από περισσότερη αγάπη
, φόρεσε σκουλαρίκι. Εάν όμως έχεις αυτή την αγάπη από τους συμμαθητές σου,
 από το περιβάλλον σου και την οικογένειά σου είναι περιττό
Βλέπουμε λοιπόν ότι και οι χαριτωμένες λεπτομέρειες έχουν τη δική τους ιστορία στη λαϊκή 
παράδοση και στη θεολογία.


Read more: http://alliotikathriskeytika.blogspot.com/2012/04/blog-post_22.html#ixzz2XW01OTc6

Μην κρίνεις έναν άνθρωπο από την εξωτερική του εμφάνιση..........

Πέμπτη 27 Ιουνίου 2013

Ναρκωτικά: SOS - Xιλιάδες χρήστες «ζουν» στο περιθώριο της ζωής



Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών
και της Παράνομης Διακίνησής τους
διαβάστε εδώ: ideopigi
χιλιάδες χρήστες δεν έχουν τελειώσει το σχολείο,
χρειάζονται εκπαίδευση και επαγγελματική κατάρτιση,
χιλιάδες χρήστες είναι άνεργοι,
χρειάζονται δουλειά,
χιλιάδες χρήστες έχουν κάποιο πρόβλημα υγείας,
χρειάζονται ιατρική φροντίδα,
χιλιάδες χρήστες έχουν νομικές εκκρεμότητες,
χρειάζονται νομική υποστήριξη,
χιλιάδες χρήστες βρίσκονται στη φυλακή,
χρειάζονται θεραπεία,
χιλιάδες χρήστες βρίσκονται στο δρόμο,
χρειάζονται περίθαλψη,
χιλιάδες χρήστες ζουν στο περιθώριο της ζωής,
χρειάζονται απεξάρτηση.

σχετικά:

Ναρκωτικά: Κάντε κάτι επιτέλους ~ To χαμομηλάκι
25 Ιουν 2008
Η κρίση σπρώχνει στα ναρκωτικά… ~ To χαμομηλάκι
24 Ιουν 2010
ΣΥΝΘΕΤΙΚΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ: Καταγράφηκαν 41 ψυχότροπες ουσίες ...
12 Ιουλ 2011
Shisha: Το ναρκωτικό των φτωχών απειλεί την Αθήνα ~ To χαμομηλάκι
19 Νοε 2012
Μεγάλη Βρετανία: Από 7 ετών δοκιμάζουν ναρκωτικά ~ To χαμομηλάκι
31 Ιουλ 2012
Ένας Ιερέας κόντρα στην αμάθεια και τα ναρκωτικά ~ To χαμομηλάκι
22 Αυγ 2008
Ναρκωτικά με καμουφλάζ! - To χαμομηλάκι
27 Ιουλ 2012
Ευρωπαίοι έφηβοι: Αλκοόλ και ναρκωτικά για να βελτιώσουν τη ...
08 Αυγ 2010
Ναρκωτικά: Ένα εφιαλτικό παραμύθι για πληγωμένα παιδιά ~ To ...
29 Μαρ 2012
“Πάλεψα για να σώσω το παιδί μου από τα ναρκωτικά” ~ To χαμομηλάκι
26 Ιουν 2010
«Θερίζουν» τα ναρκωτικά τους νέους στο Ηράκλειο ~ To χαμομηλάκι30 Ιουν 2009
«Είναι εύκολο να βρεις όπλα, ναρκωτικά πιο εύκολο»! ~ To χαμομηλάκι
27 Απρ 2009
ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ "ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ" - To χαμομηλάκι
22 Ιουν 2008

Αναδημοσίευση:  http://paterikos.blogspot.gr

Η Αλήθεια για τα ναρκωτικά



Από το εξαιρετικό blog: http://theologosgr.blogspot.gr/

Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

Cyberbully




Μια έφηβη κοπέλα η Τέιλορ (Emily Osment) αποκτά λάπτοπ 
σαν δώρο για τα γενέθλια της. 
Εγγράφεται σε ένα σάιτ κοινωνικής δικτύωσης πράγμα που 

την φέρνει αντιμέτωπη με συμπεριφορές κοινωνικού αποκλεισμού 
από τους συμμαθητές της. 
Σύντομα η κατάσταση κλιμακώνεται όταν το νεαρό κορίτσι πέφτει 

θύμα διαδικτυακού bulling και ωθείται στα άκρα, πράγμα που κάνει την μητέρα της (Κέλι Ρόουαν) να αναφέρει το γεγονός στις αρμόδιες αρχές. 

ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΒΙΑΣ


Tο αληθινό παραμύθι της βίας
του Ευγένιου Τριβιζά
ΤΟ ΒΗΜΑ 11/4/2012

            Η εκφοβιστική και επιθετική συμπεριφορά παιδιών εναντίον συμμαθητών τους είναι ένα πολύμορφο και πολυδιάστατο φαινόμενο, η έκταση και η σοβαρότητα του οποίου δύσκολα αναγνωρίζονται. Κυρίως επειδή τα θύματα φοβούνται να το εξομολογηθούν, οι δάσκαλοι δυσκολεύονται να το χειριστούν και τα σχολεία διστάζουν να το παραδεχτούν λόγω του αρνητικού αντίκτυπου που θα έχει στην εικόνα και στη φήμη τους. Η σχολική βία ξεκινάει από κοροϊδευτικές παρατηρήσεις, προσβλητικές εκφράσεις, διασπορά ψιθύρων με στόχο τον στιγματισμό και αποκλεισμό του θύματος από σχολικές παρέες, κλιμακώνεται με την καταστροφή ή κλοπή αντικειμένων ιδιοκτησίας του, συχνά εκτρέπεται σε σωματική βία. Στην αρχή απλά σπρωξίματα και στη συνέχεια ακραίες μορφές επιθετικότητας.

            Η σύγχρονη τεχνολογία επιτρέπει να γίνεται ο εκφοβισμός διαδικτυακά ή με μηνύματα σε κινητά τηλέφωνα. Σκηνές βίας βιντεοσκοπούνται και διανέμονται ευρύτατα, καθιστώντας την εμπειρία ακόμη πιο επώδυνη για τα θύματα και οδηγώντας τα ακόμη και στην αυτοκτονία.
            Είναι σφάλμα να πιστεύουμε ότι το φαινόμενο ξεκινάει και σταματάει στα σχολεία. 

Έχει βαθιές ρίζες και μακροπρόθεσμα καταστρεπτικές για την κοινωνία συνέπειες. Οι συμπεριφορές παγιώνονται και επαναλαμβάνονται στην οικογένεια, στον στρατό, στον εργασιακό χώρο. 
Εγκληματολογικές έρευνες δείχνουν ότι το επιθετικό παιδί στο σχολείο είναι ο αυριανός άντρας που θα κακοποιεί τη σύζυγό του. Αλλά και οι θύτες, σύμφωνα με έρευνες του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου, είναι πολλές φορές θύματα σωματικής τιμωρίας, οικογενειακής βίας και βλαπτικών επιρροών της τηλεόρασης.
            Τα σχολεία πρέπει να ξεκινάνε όχι με την υπόθεση ότι είναι απίθανο να συμβαίνουν τέτοια περιστατικά στους χώρους τους, αλλά αντίθετα ότι είναι πολύ πιθανόν και να καταστρώνουν εμπεριστατωμένα σχέδια πρόληψης και αντιμετώπισης του προβλήματος. Το θέμα πρέπει να αποτελεί αντικείμενο συζητήσεων στην τάξη, οι σχολικές βιβλιοθήκες να εφοδιάζονται με παιδικά βιβλία σχετικού περιεχομένου, οι διάδρομοι, οι αυλές και οι δυσπρόσιτοι χώροι να επιτηρούνται τακτικά και οι μαθητές να ενθαρρύνονται να εκμυστηρεύονται στους διδάσκοντες τα παράπονά τους, πράγμα το οποίο βέβαια προϋποθέτει σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ τους. Μια τηλεφωνική γραμμή υποστήριξης και η δημοσιοποίησή της θα βοηθούσε αρκετά.
            Kαλό θα είναι ο γονιός να ρωτάει το παιδί του πώς του φέρονται οι συμμαθητές του, ιδίως αν το παιδί βρίσκει δικαιολογίες για να μην πηγαίνει στο σχολείο, παραπονιέται συχνά ότι είναι άρρωστο τα πρωινά, κάνει σκασιαρχείο, δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί στη μελέτη, επιστρέφει από το σχολείο με γρατσουνιές, μελανιές, ρούχα σκισμένα ή βιβλία κατεστραμμένα, κλείνεται στον εαυτό του, αρχίζει να ψευδίζει, δεν έχει όρεξη για φαγητό, ζητάει παραπάνω χαρτζιλίκι, αρχίζει να κλέβει, φέρεται με επιθετικό τρόπο στα μικρότερα αδέλφια του, κλαίει τα βράδια στο κρεβάτι ή τυραννιέται από εφιάλτες, ή προτιμάει να κάνει παρέα με ενηλίκους παρά με παιδιά. Όλα αυτά μπορεί να οφείλονται σε πολλούς και διάφορους λόγους, αλλά καλό θα είναι ο γονιός να ερευνά το θέμα διακριτικά και να επικοινωνεί με το σχολείο, ούτως ώστε να ενημερώνονται οι γονείς των παιδιών που ασκούν βία και να παραπέμπονται ενδεχομένως στις κατάλληλες υπηρεσίες.
            Ας μην ξεχνάμε ότι συχνά χρήζουν βοηθείας όχι μόνο τα παιδιά τα οποία υφίστανται, αλλά και τα παιδιά τα οποία ασκούν βία, καθώς και οι οικογένειές τους. Επίσης, δεν αποκλείεται οι ιδιότητες του θύτη και του θύματος να συμπίπτουν στο ίδιο παιδί.

Ο Ευγένιος Τριβιζάς είναι νομικός, καθηγητής Εγκληματολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ
και συγγραφέας παιδικών βιβλίων.
http://zachariou99.blogspot.gr/



Ο Νόμος της Σιωπής (video) της Δήμητρας Παπανικολάου


Η  Δήμητρα Παπανικολάου, ακούραστη, με ενθουσιασμό πρωτοδιόριστου εκπαιδευτικού, 
αμέσως μετά το μάθημα έφτιαξε ταινία για το σχολικό εκφοβισμό στο σχολείο της. 
Πήρε το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό ταινίας μεταξύ των σχολείων του Δήμου Ιλίου,
 διάκριση που βαραίνει περισσότερο, αν γνωρίζεις το μεγάλο συναγωνισμό στο ΄Ιλιον
 και το επίπεδο πολλών σχολείων σε τέτοιες δράσεις. Μπράβο Δήμητρα με τους μαθητές
 του 10ου Γυμνασίου Ιλίου. 
(το σχόλιο ανήκει στη φίλη Θεώνη Μπούρα)
 Συγχαρητήρια στη Δήμητρα και στα παιδιά της!!!!!
 



Read more: http://alliotikathriskeytika.blogspot.com/#ixzz2Wkvszt3K

Δευτέρα 24 Ιουνίου 2013

Ηλεκρονικά βιβλία (free ebooks)

                   Καλοκαίρι, ελεύθερος χρόνος, ευκαιρία για διάβασμα.
 Σίγουρα κάποιο από τα ηλεκρονικά βιβλία (free ebooks) που δίνουν τα
24 Γράμματα: http://www.24grammata.com/  για ελεύθερο κατέβασμα,
θα σας ενδιαφέρει.................   http://www.24grammata.com/?cat=99



Το μυστήριο της ενανθρωπήσεως κατά τον αγιο Κύριλλο Αλεξανδρείας.Το μυστήριο της ενανθρωπήσεως κατά τον αγιο  Κύριλλο  Αλεξανδρείας.
Εἰρήνη Ἀ. Ἀρτέμη
Τό μυστήριο τῆς ἐνανθρωπήσεως στούς δύο διαλόγους,
«Περί τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Μονογενοῦς» καί «Ὅτι εἷς ὁ Χριστός», τοῦ ἁγίου Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας.
24grammata.com free ebook (κατηγορία: επιστημονικές μελέτες)

“ΠΡΩΤΟΤΟΚΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΕΓΕΝΕΤΟ”
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΑΝΤΑ ΛΟΓΟΥ  ΣΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
Εἰρήνης Ἀρτέμη
Θεολόγου –Φιλολόγου
ΜΑ & PhD Θεολογίας

Θρησκευτική ετερότητα σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης
- υποκειμενοποίηση και υποκειμενικότητα της θρησκευτικότητας-
ορισμένες βασικές επισημάνσεις και διασαφηνίσεις
γράφει η    Αυγέρη Σοφία

Μ.Μ. Παπαϊωάννου.
Αθήνα 1948


Γέροντος Αιμιλιανού  Σιμωνοπετρίτου





Κυριακή 23 Ιουνίου 2013

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ


Περί του Τρίτου Προσώπου της Αγίας Τριάδος

Πρωτοπρεσβύτερος π. Μιχαήλ Βοσκός

Η ημέρα της Πεντηκοστής χαρακτηρίζεται ως η γενέθλιος ημέρα της Εκκλησίας. Όχι βεβαίως γιατί δεν υπήρχε πριν από αυτήν την ημέρα η Εκκλησία. 

 
Η Εκκλησία, σύμφωνα με τους εκκλησιαστικούς Πατέρες και Διδασκάλους, προϋπήρχε στη βουλή και την πρόθεση του Θεού και αποτελεί την πρώτη κτίση και δημιουργία Του. Αναφέρεται σχετικά στον “Ποιμένα” του Ερμά. Ότι η Εκκλησία “πάντων πρώτη εκτίσθη• διά τούτο πρεσβυτέρα, και διά ταύτην ο κόσμος κατηρτίσθη”. Η αρχή της Εκκλησίας τοποθετείται στην πρώτη δημιουργία, τη δημιουργία του πνευματικού κόσμου, του κόσμου δηλαδή των Αγγέλων. Ωστόσο κατά την ημέρα της Πεντηκοστής αρχίζει μια νέα περίοδος υπάρξεως της Εκκλησίας. Κατά την ημέρα της Πεντηκοστής και με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στους Αποστόλους αρχίζει η ιστορική ζωή της Εκκλησίας επί της γης ως του ζωντανού Σώματος του Χριστού, που ζει με τα χαρίσματα και την επενέργεια του Αγίου Πνεύματος.

Ολόκληρο το απολυτρωτικό έργο του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού απέβλεπε ακριβώς σ’ αυτήν τη στιγμή, τη στιγμή της ελεύσεως του Αγίου Πνεύματος, τη στιγμή της εν είδει πυρίνων γλωσσών επιφοιτήσεως του Αγίου Πνέυματος επί τους Αγίους Μαθητάς και Αποστόλους. 
Πριν από το Πάθος Του ο Κύριος είχε πει στους Μαθητές Του, ότι τους συμφέρει να απέλθει ο Ίδιος, για να πέμψει προς αυτούς το Άγιο Πνεύμα το Πνεύμα της αληθείας.
 Και πριν από την Ανάληψή Του τους παρήγγειλε να μη φύγουν οπό τα Ιεροσόλυμα αλλά να αναμένουν την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος. Έτσι λοιπόν η ημέρα της Πεντηκοστής δεν είναι μονάχα η γενέθλιος ημέρα της Εκκλησίας, αλλά είναι ταυτοχρόνως και η κατ’ εξοχήν ημέρα εορτασμού του Τρίτου Προσώπου της Αγίας Τριάδος, του Αγίου Πνεύματος.
 Η Δευτέρα μετά την Κυριακή της Πεντηκοστής, αλλά και ολόκληρη η εβδομάδα που ακολουθεί, είναι αφιερωμένες στο Πανάγιον και Ζωοποιόν Πνεύμα. Αναφέρεται στο Συναξάριο της Δευτέρας μετά την Πεντηκοστή ότι εορτάζουμε αυτό το πανάγιον και ζωοποιόν και παντοδύναμον Πνεύμα τον ένα της Τριάδος Θεόν, το ομότιμον και ομοούσιον και ομόδοξον τω Πατρί και τω Υιώ”.

Όταν απαγγέλλουμε το Σύμβολο της Πίστεως, ομολογούμε ότι πιστεύουμε «εις ένα Θεόν». Ο αληθινός Θεός όμως, στον Οποίον πιστεύουμε εμείς οι Χριστιανοί, δεν είναι ούτε το ακίνητον Εν του Αριστοτέλη ούτε οποιαδήποτε άλλη φιλοσοφική έννοια υπερβατικού Απολύτου, αλλά είναι κοινωνία Προσώπων. Θεός Τριαδικός. Χωρίς σε καμιά περίπτωση να μπορούμε να μιλήσουμε για τρεις θεούς, αφού τα τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος είναι ομοούσια έχουν δηλαδή μία και την αυτή ουσία, μιλούμε ωστόσο για τρία Πρόσωπα, για Θεόν Πατέρα, Θεόν Υιόν και Θεόν Άγιον Πνεύμα. 
Τα τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος δεν αποτελούν τρόπους φανερώσεως του ενός Θεού στην Ιστορία, όπως εσφαλμένα ισχυριζόταν ο αιρετικός Σοβέλλιος, αλλά αποτελούν ιδιαίτερες Υποστάσεις, ώστε να μπορούμε να μιλούμε για Μονάδα εν Τριάδι και για Τριάδα εν Μονάδι. 
Ο Θεός, στον Οποίον πιστεύουμε, είναι Ένας κατά την ουσία η τη φύση και Τριαδικός κατά τα Πρόσωπα η τις Υποστάσεις.

Τα τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος έχουν, όπως είδαμε, μία και την αυτή ουσία. Επίσης οι ενέργειες τους είναι κοινές. Όμως διακρίνονται μεταξύ τους από ένα ιδιαίτερο γνώρισμα, το οποίο ονομάζεται στη θεολογική γλώσσα προσωπικό η υποστατικό ιδίωμα και το οποίο αναφέρεται στη μεταξύ τους σχέση.

 Έτσι Λοιπόν ο Θεός Πατήρ είναι Εκείνος ο Οποίος γεννά προαιωνίως και αϊδίως τον Υιό και εκπορεύει προαιωνίως και αϊδίως το Άγιο Πνεύμα όντας η πηγή της θεότητος. Ο Θεός Υιός είναι Εκείνος ο Οποίος γεννάται προαιωνίως και αϊδίως από τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα είναι Εκείνο το Οποίο εκπορεύεται προαιωνίως και αϊδίως από τον Πατέρα και μόνο από τον Πατέρα.

 Το προσωπικό η υποστατικό ιδίωμα του Πατρός είναι ως εκ τούτου η αγεννησία, του Υιού η εκ του Πατρός γέννηση και του Αγίου Πνεύματος η εκ του Πατρός εκπόρευση. 
Αυτήν τη σχέση των Τριών Προσώπων της Αγίας Τριάδος ανατρέπει εντελώς η παπική διδασκαλία περί του Filioque, η διδασκαλία δηλαδή περί της εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος εκ του Πατρός και εκ του Υιού, μια διδασκαλία που εισήγαγαν οι Παπικοί και σ’ αυτό το ίδιο το Σύμβολο της Πίστεως. 
Μ’ αυτήν τη διδασκαλία ανατρέπεται ουσιαστικά η ισορροπία στις σχέσεις των Προσώπων της Αγίας Τριάδος, αφού το υποστατικό ιδίωμα του Πατρός αποδίδεται και στον Υιό, ενώ υποτιμάται σαφώς το Τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, το Άγιο Πνεύμα σε σχέση με τον Πατέρα και τον Υιό, αφού Πατήρ και Υιός έχουν κάτι κοινό μεταξύ τους που δεν το έχει το Άγιο Πνεύμα.

Το Άγιο Πνεύμα χαρακτηρίζεται από τους εκκλησιαστικούς Πατέρες και Διδασκάλους ως η ψυχή της Εκκλησίας.
 Είναι Εκείνο που συγκροτεί ολόκληρο τον θεσμό της Εκκλησίας, όπως τονίζεται σ’ ένα ιδιαίτερα γνωστό στιχηρό του Εσπερινού της Εορτής της Πεντηκοστής, από το οποίο πήραμε και τον τίτλο αυτού του κειμένου. 
Χωρίς την επενέργεια του Αγίου Πνεύματος και χωρίς τα χαρίσματά Του δεν μπορεί ούτε Εκκλησία να υπάρξει, ούτε Μυστήρια να τελεστούν, ούτε ομολογία πίστεως να γίνει, ούτε αγιότητα βίου να επιτευχθεί. 
Το Άγιο Πνεύμα είναι Εκείνο το Οποίο μίλησε και συνεχίζει να μιλά διά των Προφητών, Εκείνο το Οποίο χαριτώνει και φωτίζει τους αγίους ανθρώπους, τελειοί τους ιερείς και τα Μυστήρια που τελούνται από αυτούς, μεταβάλλει τον άρτο και τον οίνο σε Σώμα και Αίμα Χριστού, ώστε να μπορούμε να γινόμαστε σύσσωμοι και σύναιμοι Χριστού.

 Σε αντίθεση με την παπική εκκλησία, που, όπως είδαμε, υποβάθμισε σαφώς τη θέση του Αγίου Πνεύματος στην καθόλου εκκλησιαστική ζωή, στην Ορθόδοξη Εκκλησία τα πάντα συντελούνται με την επίκληση του Αγίου Πνεύματος, τα πάντα επιτυγχάνονται με τη χάρη και την επενέργεια του Αγίου Πνεύματος.

Κλείνοντας αυτήν τη σύντομη αναφορά μας στο Τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, θα πρέπει να τονίσουμε ότι ολόκληρη η ζωή και ολόκληρος ο πνευματικός αγώνας του Ορθοδόξου Χριστιανού αποσκοπεί στο ν’ αποκτήσει τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, στο να γίνει δοχείο της χάριτος του Αγίου Πνεύματος• αποσκοπεί σε τελευταία ανάλυση στο να καταστήσει το γεγονός της Πεντηκοστής διαρκές βίωμα στη ζωή του.






Πηγή: pemptousia.gr

Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

ΗΘΙΚΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ..............

ΤΑ ΔΥΟ ΦΥΛΑ IV


Ποιοί είναι οι ιδρυτές των θρησκειών;

Τις θρησκείες, όχι μόνο τις παλιότερες αλλά και τις νεότερες, τις χωρίζουμε σε πολυθεϊστικές και μονοθεϊστικές, δηλαδή σ’ αυτές που δέχονται την ύπαρξη πολλών Θεών και σ’ αυτές που δέχονται την ύπαρξη ενός Θεού. Εκτός όμως από την παραπάνω διάκριση, οι θρησκείες χωρίζονται – άσχετα αν είναι πολυθεϊστικές ή μονοθεϊστικές – σ’ αυτές που χρωστούν την ύπαρξή τους σε κάποιο ιδρυτή και σ’ αυτές που υπήρχαν παραδοσιακά, χωρίς να τις έχει ιδρύσει κάποιος. Εμείς θα ασχοληθούμε με τις θρησκείες που έχουν ιδρυτή. Τους ιδρυτές των θρησκειών, τους αναφέρουμε όχι με την σειρά εμφάνισή τους αλλά με αλφαβητική σειρά προς υποβοήθηση των αναγνωστών.
Οι ιδρυτές των θρησκειών είναι οι παρακάτω:
1. Βούδας
2. Ζωροάστρης
3. Ιησούς Χριστός
4. Κομφούκιος
5. Λάο – Τσε
6. Μένκιος
7. Μωάμεθ
8. Νάνακ
Βούδας
 
Πριν αναφερθούμε στα βιογραφικά στοιχεία του Βούδα, είναι ωφέλιμο να γίνουν δύο απαραίτητες διευκρινίσεις, επειδή επικρατεί σύγχυση γύρω από αυτές στους περισσότερους ανθρώπους. Πρώτον, πως ο Βούδας δεν ονομαζόταν Βούδας, όπως θεωρούν οι περισσότεροι, ούτε πως το όνομα Βούδας σημαίνει Θεός. Άλλωστε ποτέ ο Βούδας δεν υποστήριξε πως είναι Θεός ή έστω γιος κάποιου Θεού.

Ο Σιντάρτα ή Σινχάρτα Γκαουτάμα
 – αυτό ήταν το πραγματικό όνομα του Βούδα – ήταν γιος ενός πλούσιου ηγεμόνα του Σουντοντάνα που κυβερνούσε στη Σακύα, μια μικρή επαρχία στα βόρεια της Ινδίας, που σήμερα διχοτομείται από τα σύνορα με το Νεπάλ.

Για το έτος γεννήσεώς του δεν υπάρχει ομοφωνία. Επειδή οι διάφορες Βουδιστικές σχολές δεν συμφωνούν απόλυτα πότε έζησε ο Δάσκαλός τους. Έτσι είναι δύσκολο να εντοπιστεί αν γεννήθηκε τον 7οαιώνα ή τον 6ο αιώνα ή τον 5ο αιώνα π.Χ. Η Τεραβάντα που επικρατεί στην Νότια Ασία τοποθετεί τη ζωή του μεταξύ 623 και του 543 π.Χ. Οι Μαχαγιάνα Βουδιστές υποστηρίζουν διάφορες απόψεις. Επί πολλά χρόνια
 επικρατούσε η θεωρία πως έζησε ανάμεσα στο 563 έως το 483 π.Χ. Όλοι όμως συμφωνούν πως έζησε 80 χρόνια.

Σύμφωνα με μερικές Βουδιστικές ιστορίες, εμφανίζονται εικασίες πως προηγήθηκε μία άμωμος σύλληψη του Σιντάρτα από την μητέρα του Μάγια, κατά την οποία το Άγιο Πνεύμα – ανταποκρινόμενο στα έθιμα της χώρας – πήρε την μορφή ενός λευκού ελέφαντα. Η μητέρα του πέθανε, πριν καλά – καλά προλάβει να τον φέρει στον κόσμο και έτσι τον εμπιστεύτηκαν στην αδελφή της την Μαχαπρατζαπάτι που ήταν δεύτερη σύζυγος του πατέρα του.

Τα παιδικά και νεανικά του χρόνια τα πέρασε μέσα στην πολυτέλεια και την χλιδή. Στα 16 χρόνια του παντρεύτηκε μια όμορφη και ευγενική νέα την Γιασοντάρα ή Μπαντακακάνα που ήταν ξαδέλφη του. Το ζεύγος απέκτησε έναν γιο τον Ραχούλα 13 χρόνια μετά το γάμο του.

Σύμφωνα με την παράδοση είδε διαδοχικά «τέσσερα θεάματα»: ένα καταβεβλημένο γέροντα, ένα βαριά άρρωστο, ένα σώμα νεκρού και ένα γαλήνιο ασκητή. Τότε συνειδητοποιώντας την ματαιότητα της ζωής και την πιθανή διέξοδό της – στο πρόσωπο του ασκητή – εγκατέλειψε τα πάντα που είχε, όπως άνετη ζωή, γυναίκα και παιδί και στα 29 χρόνια του πήγε να μαθητεύσει σε ένα θρησκευτικό δάσκαλο και ασκητή τον Αλάρα Καλάμα που δίδασκε τις μεθόδους του αυτοβυθισμού και της αυτοσυνειδησίας. Απογοητεύτηκε όμως από τις περίπλοκες θεωρίες του και τον εγκατέλειψε γινόμενος μαθητής σε ένα άλλο ασκητή τον Ουντάκα Ραμαπούττα. Όμως την ίδια απογοήτευση ένοιωσε και εκεί και αφού τον εγκατέλειψε και αυτόν επιδόθηκε σε μια αμείλικτη άσκηση του σώματος πιστεύοντας πως έτσι θα βρει την λύτρωση. 

Τέλος αφοσιώθηκε σε μια παρατεταμένη βαθιά περισυλλογή κάτω από μια συκομοριά, την γνωστή πλέον ως «μπόντι – δέντρο». Ύστερα από 49 ημέρες εντατικής ενδοσκόπησης μια νύχτα του Μαΐου που είχε πανσέληνο, έφθασε σε μια εσωτερική έλλαμψη, συνειδητοποιώντας ξαφνικά πως το πρόβλημα στον άνθρωπο είναι η «τάχνα» δηλαδή η επιθυμία από την οποία οφείλει να απαλλαγεί ο άνθρωπος, για να μπει στην αιώνια μακαριότητα την «νιρβάνα». 

Έγινε λοιπόν ο Σιντάρτα Γκαουτάμα, «Βούδας» = «Φωτισμένος», αυτός που ανακάλυψε την αλήθεια, την οποία στο εξής έβαλε σκοπό στη ζωή του να μεταδώσει στους ανθρώπους. Αμέσως κάνει και τους πρώτους μαθητές στο πρόσωπο των πέντε πρώτων ασκητών που τον πλησίασαν, οι οποίοι αποδεχόμενοι την διδασκαλία του Βούδα γίνονται δεκτοί ως «μπίκου» = μοναχοί. Ο αριθμός τους σε λίγο αυξάνονται σε 60, στους οποίους αναθέτει – όπως έκανε άλλωστε και ο ίδιος – να περιοδεύουν σε πόλεις και χωριά για να κηρύττουν την θεωρία του. Σύντομα σε όλη την δυτική περιοχή του ποταμού Γάγγη ιδρύονται τα πρώτα ανδρικά Βουδιστικά μοναστήρια και πολύ αργότερα μετά από αρκετούς δισταγμούς δίνει την συγκατάθεσή του να ιδρυθεί και το πρώτο γυναικείο μοναχικό τάγμα στο οποίο προσχωρούν η θετή μητέρα του και η γυναίκα του.

Πολλοί βασιλείς και ηγεμόνες της Ινδίας, ίσως και λόγω της ευγενικής καταγωγής του, γίνονται αφοσιωμένοι οπαδοί του, όπως και πολλοί απλοί άνθρωποι από όλα τα κοινωνικά στρώματα. Σαράντα πέντε χρόνια διήρκησε η διδασκαλία του και σε ηλικία 80 ετών, κατευθυνόμενος στην πόλη Βασάλι αρρωσταίνει βαριά, που όμως κατορθώνει να συνέρθει και να συνεχίσει την πορεία του. Φιλοξενούμενος αυτός και η συνοδεία του στο κτήμα του πιστού οπαδού του Τσούντα, γευματίζει ένα βαρύ φαγητό, χοιρινό με μανιτάρια που έμελλε να είναι και η αιτία του θανάτου του, όταν κατευθύνθηκε στην περιοχή της Κουσινάρα. Εκεί σβήνει – σύμφωνα με την παράδοση – μια νύχτα του Μαΐου με πανσέληνο το 483 π.Χ., λέγοντας τα τελευταία διδακτικά λόγια: «Η φθορά είναι συνδεδεμένη με όλα τα σύνθετα πράγματα. Εργασθείτε για την σωτηρία σας με πολύ ζήλο» και περνάει πλέον στο απόλυτο τίποτα, «νιρβάνα».
Οι οπαδοί του και οι κάτοικοι της περιοχής καίνε το λείψανό του και του αποδίδουν τιμές για επτά ημέρες. Οι στάχτες του μοιράζονται στα οκτώ κρατίδια της περιοχής που έζησε και δίδαξε και αργότερα τοποθετούνται σε ειδικά μαυσωλεία τις λεγόμενες «στούπες», οι οποίες στην συνέχεια γίνονται τόποι λατρείας και προσκυνήματος των πιστών.
Ζωροάστρης


Ο Ζωροάστρης είναι ο ιδρυτής της Περσικής θρησκείας του Ζωροαστρισμού. Όπως συμβαίνει και με άλλους ιδρυτές θρησκειών, τα βιογραφικά του στοιχεία καλύπτονται από πέπλο για δύο κυρίως λόγους. Πρώτον, ότι βιογραφικά του στοιχεία έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα είναι ελάχιστα και αποσπασματικά και δεύτερον οι μύθοι για την ζωή του μπερδεύονται με την πραγματικότητα. Κατ’ αρχάς δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς έζησε. Οι παλαιότεροι ερευνητές τον τοποθετούν την περίοδο του 7ου ή 6ουαιώνα π.Χ., ενώ οι νεότεροι επιλέγουν την εποχή μεταξύ 1400 και 1000 π.Χ. Βλέπουμε δηλαδή μια διαφορά που φτάνει και τα 700 με 800 χρόνια. 

Το όνομά του το οποίο είναι η εξελληνισμένη μορφή του αρχαιοπερσικού «Ζαρατούστρα», σημαίνει «αυτός με τις ανοιχτόχρωμες καφέ καμήλες» ή το πιθανότερο «εκείνος που κατευθύνει τις καμήλες». Μέλος της υποφυλής Σπιτάμα, γεννήθηκε μάλλον στην επαρχία της Βακτριανής, περιοχή η οποία βρίσκεται σήμερα στα σύνορα Αφγανιστάν με Τουρκεστάν. Ανήκε στο ινδοϊρανικό κύμα που έφτασε στην Περσία στα μέσα της 2ης χιλιετηρίδας π.Χ., τότε που ήταν μια μεταβατική περίοδος για τον γηγενή πληθυσμό της ευρύτερης περιοχής, αφού εγκαταλείπονταν ο νομαδικός βίος προς χάρη του αγροτικού. Ο ίδιος ονομάζει τον εαυτό του «Ζαουτάρ», δηλαδή «ιερέα» που έχει την δυνατότητα να πέφτει σε έκσταση για να επικοινωνεί με το θείο και τα πνεύματα. Σύμφωνα με την παράδοση, νυμφεύτηκε τρεις φορές και απέκτησε από αυτούς τους γάμους τρεις γιους και τρεις θυγατέρες.

Όταν συμπλήρωσε την ηλικία των 30 ετών έλαβε την κλήση στο προφητικό έργο μέσα από ένα όραμα. Το όραμα αυτό τον προβλημάτισε και όταν ακολούθησαν και άλλα, βεβαιώθηκε πως ήταν ο εκλεκτός ο οποίος όφειλε να μεταδώσει στους ανθρώπους την θρησκευτική αποκάλυψη για την μοναδικότητα του Θεό του Καλού ο οποίος ονομάζονταν Αχούρα Μάσδα. Για να το πετύχει αυτό, έπρεπε να έρθει αντιμέτωπος με το μέχρι τότε θρησκευτικό κατεστημένο, γεγονός που έπραξε, με αποτέλεσμα να προκαλέσει και θερμή αφοσίωση στο πρόσωπό του αλλά και βίαιη αντίδραση. 

Αποδοκίμασε ορισμένες αιματηρές θυσίες και παραδοσιακά τελετουργικά του Παρσισμού της παραδοσιακής δηλαδή θρησκείας των Περσών, ενώ αντίθετα επέμενε στην καθαρότητα της ψυχής. Κράτησε όμως τον σεβασμό στη φωτιά, που θεωρούσε πως εκφράζει την λαμπρότητα του Αχούρα Μάσδα, αλλά και επειδή έχει και καθαρτική σημασία. Η διδασκαλία του Ζωροάστρη δεν έμελλε να βρει απήχηση και ανταπόκριση άμεσα από τους Πέρσες, αλλά παρόλα αυτά δεν απογοητεύτηκε. Δέκα ολόκληρα χρόνια χρειάστηκαν να περάσουν για να βρει τον πρώτο του οπαδό, ο οποίος μάλιστα ήταν και συγγενικό του πρόσωπο δηλαδή εξάδελφός του. Λόγω της αντίδρασης που συνάντησε αναγκάστηκε να φύγει από την φυλή του και να καταφύγει τελικά στην αυλή του βασιλιά Βιστάσπα, ο οποίος έγινε και οπαδός του. 

Με την υποστήριξη του Βιστάσπα ο Ζωροαστρισμός ανακηρύχτηκε επίσημη θρησκεία της Περσίας. Οι μαθητές του Ζωροάστρη είναι γνωστοί με διάφορα ονόματα όπως, «πτωχοί», «φίλοι», «γνώστες», «σύντροφοι στον όρκο», τα οποία προσδιορίζουν και τον χαρακτήρα τους.

Όλες οι πηγές συμφωνούν πως ο Ζωροάστρης πέθανε σε ηλικία 77 ετών. Σύμφωνα με κάποια μεταγενέστερη πληροφορία, φονεύθηκε από κάποιον ιερέα της παλιάς θρησκείας μπροστά σ’ ένα βωμό, σε μια επιδρομή εναντίον της πρωτεύουσας του Βιστάσπα.
Ιησούς Χριστός
 
Ιδρυτής της θρησκείας του Χριστιανισμού. Είναι ο μοναδικός ιδρυτής θρησκείας ο οποίος υποστήριζε πως είναι Θεός που σαρκώθηκε για να σώσει τους ανθρώπους από το κακό και τον θάνατο. Το όνομα Ιησούς σημαίνει «Σωτήρας» και το Χριστός «αυτός που έχει χριστεί». Η σύλληψη του από την μητέρα του έγινε με υπερφυσικό τρόπο, χωρίς την συμμετοχή άντρα, αλλά με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος και την δύναμη του Υψίστου.

Γεννήθηκε σε μια άσημη πόλη της Ιουδαίας την Βηθλεέμ την εποχή που αυτοκράτορας στη Ρώμη ήταν ο Οκταβιανός Αύγουστος, μεταξύ των ετών 7 – 4 π.Χ. Την όγδοη μέρα από την γέννησή του, του έγινε περιτομή σύμφωνα με τα Ιουδαϊκά έθιμα και σαράντα ημερών τον πήγε στον Ναό η μητέρα του, όπου εκεί προφήτευσε ένας δίκαιος άνθρωπος ο Συμεών πως θα είναι «σημείο αντιλεγόμενο» για τους ανθρώπους. 

Αναγκάστηκε να φύγει για κάποιο χρονικό διάστημα με την μητέρα του Μαριάμ και τον θετό του πατέρα Ιωσήφ στην Αίγυπτο, διότι ο βασιλιάς Ηρώδης της Ιουδαίας ήθελε να τον εξολοθρεύσει, φοβούμενος πως θα του πάρει τον θρόνο, και επέστρεψε μετά το θάνατο αυτού το 4 π.Χ. Σε ηλικία 12 ετών επισκέφτηκε με τους γονείς του τον Ναό της Ιερουσαλήμ, όπου κατέπληξε τους σοφούς της εποχής του, με τις γνώσεις που διέθετε. Μέχρι την ηλικία των 30 ετών έμεινε με τους γονείς του στην πόλη της Ναζαρέτ, εξασκώντας το επάγγελμα του ξυλουργού. Στην ηλικία αυτή, αφού βαπτίστηκε από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο – ονομάστηκε έτσι γιατί μιλούσε για τον ερχομό αυτού – ξεκίνησε την διδασκαλία του και την δημόσια δράση του, επιλέγοντας για βοηθούς του ένα στενό κύκλο 12 μαθητών και ένα ευρύτερο κύκλο 70 μαθητών. 

Ανάμεσα σ’ αυτούς υπήρχαν και γυναίκες μαθήτριες, πράγμα πρωτάκουστο για τους ραβίνους (δασκάλους) της Ιουδαϊκής θρησκείας. Το καινούργιο μήνυμα που έφερε ήταν η αγάπη προς όλους ακόμα και προς τους εχθρούς του καθενός. Το μήνυμά του δεν άρεσε στο κατεστημένο της εποχής του, γι’ αυτό αφού τον συνέλαβαν με δόλο κατόπιν προδοσίας του Ιούδα, ενός εκ των 12 μαθητών του, τον κατεδίκασαν σε θάνατο με σταύρωση. Η ποινή εκτελέστηκε το Πάσχα του 33 μ.Χ. την μεγαλύτερη γιορτή των Ιουδαίων. Μετά την ταφή του, αναστήθηκε και έκανε πολλές εμφανίσεις στους μαθητές του, τους οποίους μετά την ανάληψή του στους ουρανούς απέστειλε να διαδώσουν το μήνυμα του σε όλο τον κόσμο. Υποσχέθηκε πως θα έρθει ξανά στη γη, χωρίς να ορίσει συγκεκριμένη ημερομηνία, ένδοξα αυτή τη φορά και όχι ταπεινά όπως την πρώτη φορά για να αποδώσει δικαιοσύνη, ανταμείβοντας τους καλούς και τιμωρώντας τους κακούς.

Κομφούκιος
 
Ιδρυτής της ομώνυμης Κινέζικης θρησκείας του Κομφουκιανισμού. Είναι αυτός που έχει πει την περίφημη φράση «όταν το δάχτυλο δείχνει το φεγγάρι ο ηλίθιος κοιτάζει τα δάχτυλο», φράση που σημαίνει την ενασχόλησή μας στη ζωή με περιττά και μη ουσιώδη πράγματα. Βέβαια για να είμαστε απολύτως ακριβείς ο Κομφούκιος, δεν υπήρξε ακριβώς ιδρυτής θρησκείας αλλά διαμόρφωσε την μέχρι τότε υπάρχουσα παραδοσιακή θρησκεία της Κίνας. Το κανονικό όνομα του μεγάλου αυτού στοχαστή ήταν Κονκ Κίου και έζησε το 551 – 479 π.Χ. Ο τίτλος του, Κονκ φούτσι δηλαδή ο δάσκαλος του Κονκ εκλατινίστηκε από τους χριστιανούς ιεραποστόλους σε Κομφούκιος. Ο πατέρας του ονομάζονταν Σου – Λιανγκ – Χο καταγόταν από ευγενική οικογένεια και είχε φήμη γενναίου και σοβαρού ανθρώπου. Δυστυχώς τον έχασε σε ηλικία τριών ετών με αποτέλεσμα να υποχρεωθεί να αναπτύξει διάφορες ικανότητες για να ξεφύγει από την ανέχεια. 

Νυμφεύθηκε σε ηλικία 19 ετών και η γυναίκα του ανήκε στην οικογένεια Τζιεν Κουά από το κράτος του Σουνγκ. Του χάρισε ένα γιο, τον Λι και μια κόρη. Στα είκοσι τρία του χρόνια έχασε την μητέρα του και αποσύρθηκε τρία χρόνια για να την πενθήσει. Έζησε σε μια εποχή αλλαγής, στην οποία η αυξανόμενη ανεξαρτησία των φεουδαρχικών κρατών και η ταχύτατη εξάπλωση της αυτοκρατορίας υποβάθμιζαν την παλιά τάξη της φυλής η οποία ήταν και θρησκευτικά θεμελιωμένη. Το σύνολο αυτής της τάξης ήταν η παράδοση της παλιάς δυναστείας των Ζου 11ος π.Χ. αιώνας, που διατηρήθηκε στην πατρίδα του Κομφούκιου μέχρι τις μέρες του. 

Η Κινέζικη παράδοση αποκαλεί τον Κομφούκιο, δοξάζοντας αργότερα το πρόσωπό του, μεγάλο δάσκαλο, γεγονός που ισχύει, τουλάχιστον στον βαθμό που ο ίδιος απέδιδε μεγάλη αξία στην μόρφωση και την αγωγή. Προσπάθησε αρχικά να συλλάβει εννοιολογικά τις αταξινόμητες κοινωνικές και πολιτικές σχέσεις της εποχής του, απορρίπτοντας τους χαρακτηρισμούς της εποχής των Ζου, οι οποίες σε τελευταία ανάλυση χρησιμοποιούνταν στα κοινωνικά δεδομένα και τις επανατοποθέτησε σε συνάρτηση με ηθικά δεδομένα. 

Η «διδασκαλία» του ανάγεται πίσω στο Λουνγιού = «Συζητήσεις», μια ανθολογία των παραδόσεών του, τις οποίες συγκέντρωσαν οι μαθητές του ή κατά άλλους τα εγγόνια τους. Σημαντικότερα κείμενα θεωρούνται του ίδιου του Κομφούκιου το βιβλίο των ιστορικών πηγών και κυρίως το βιβλίο των ασμάτων. Έτσι η θρησκεία και τα έθιμα, αν και δεν έπαιζαν κατ’ αυτόν κάποιο σημαντικό ρόλο, θεωρούνταν απαραίτητα στη διαμόρφωση και διατήρηση της κρατικής τάξης και κατ’ επέκταση στην ευημερία του λαού. Υπάρχει πλήρης απουσία των μεταφυσικών θεωριών στη σκέψη του Κομφούκιου. Αποδέχεται την παλιά Κινέζικη πίστη που στηρίζεται στην λατρεία των προγόνων και την αγροτική λατρεία. 

Θεωρεί πως το παρόν πρέπει να συγκρίνεται με την παλιά εποχή του «χρυσού αιώνα» και ο ηγεμόνας να προσπαθεί να μιμηθεί τους θρυλικούς ηγεμόνες του παρελθόντος που είχαν λάβει την ουράνια εντολή. Λέγεται πως ήταν τόσο αγαπητός στο λαό και δίκαιος, ώστε όταν ήταν υπεύθυνος σε μια επαρχία την Λου, δεν υπήρξε ούτε το παραμικρό παράπτωμα από τους κατοίκους της. Δυστυχώς πολεμήθηκε από τους πλούσιους της περιοχής, οπότε αηδιασμένος από αυτό το γεγονός αποτραβήχτηκε από τα κοινά.

Το 482 π.Χ. έχασε τον γιο του Λι και τον επόμενο χρόνο τον αγαπημένο του μαθητή Γιεν Χούι, γεγονός που του στοίχισε ιδιαίτερα. Πέθανε το 479 στην αφάνεια σε ηλικία 73 ετών. Πολλοί αφοσιωμένοι μαθητές του τον θρήνησαν για τρία χρόνια.
Στη σημερινή λαϊκή θρησκεία της Κίνας εξακολουθεί να παίζει σημαντικό ρόλο. Στη Ταϊβάν αντιμετωπίζεται σαν άγιος και κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου γιορτάζουν τα γενέθλιά του. Στο ναό του όμως ο Κομφούκιος δεν τιμάται ως θεός αλλά ως προπάτορας.

Στους κλασικούς ναούς που τιμάται το πνεύμα των προγόνων, δεν υπάρχουν αγάλματά του αλλά πίνακες ψυχής ως φύλακες του προγονικού πνεύματος του δασκάλου και των σημαντικότερων μαθητών του.

Λάο – Τσε
 
Περίφημος Κινέζος φιλόσοφος, ιδρυτής της Κινέζικης θρησκείας του Ταοϊσμού. Τα βιογραφικά στοιχεία της ζωής τους, βρίθουν από μυθολογικά στοιχεία με αποτέλεσμα να είναι αρκετά νεφελώδης ο χρόνος δράσης του. 

Πιθανολογείται πως γεννήθηκε το 604 π.Χ. Ήταν επιμελητής της βασιλικής βιβλιοθήκης που βρίσκονταν στην πρωτεύουσα Λοχ η οποία κείτονταν όχι μακριά από την σημερινή Λοχ – Γιανγ της επαρχίας Χο – ναν. Το κύριο όνομά του ήταν Έρχ που σημαίνει αυτί και το επώνυμό του Λι που σημαίνει δαμάσκηνο. Έμεινε όμως γνωστός στην ιστορία με την επωνυμία Λάο – Τσε που σημαίνει «γέρο – δάσκαλος» ή «γέρο – φιλόσοφος» κυριολεκτικά όμως αποδίδεται ως «γεροντικό παιδί», γιατί σύμφωνα με την παράδοση κυοφορούνταν στην κοιλιά της μητέρας του επί 81 χρόνια και όταν τελικά γεννήθηκε τα μαλλιά του ήταν άσπρα και είχε όψη γέροντα. 

Από τους ερευνητές της αρχαίας Κινέζικης ιστορίας θεωρείται βέβαιο πως συναντήθηκε αρκετές φορές με την άλλη μεγάλη Κινέζικη φυσιογνωμία τον ονομαστό Κομφούκιο ο οποίος όμως φέρεται πως είναι πολύ προγενέστερός του. Μία από τις συναντήσεις αυτές έγινε το 571 π.Χ., η οποία όμως κάθε άλλο παρά φιλική ήταν, αλλά όμως έκανε ζωηρή εντύπωση στον Κομφούκιο η σοφία του Λάο – Τσε. Όσο για την χρονολογία θανάτου του από ιστορικής άποψης δεν είναι τίποτα απολύτως βέβαιο. 

Ο Κινέζος ιστορικός Σχη – μα – Τσιέν αναφέρει πως ο Λάο – Τσε έζησε για μακρό χρονικό διάστημα στην πρωτεύουσα. Βλέποντας όμως την κατάπτωση της δυναστείας των Τσεού, θέλησε να φύγει από αυτήν και να πορευτεί στα Β.Δ. της Κίνας. Στην αντίστοιχη όμως Β.Δ. πύλη της πόλης, αναγνωρίστηκε από τον φύλακα αυτής ονόματι Γιν – Χσι, ο οποίος και τον παρακίνησε να γράψει το βιβλίο «Ταό – Τεχ – Κινγκ» δηλαδή το βιβλίο για την θεότητα και την αρετή. Και πράγματι ο Λάο – Τσε γράφει αυτό το βιβλίο το οποίο είναι και η αρχή της θρησκείας του Ταοϊσμού. Ο εν λόγω ιστορικός αναφέρει στην συνέχεια, πως ο Λάο – Τσε, αφού το συνέγραψε το βιβλίο αυτό το παρέδωσε στον φύλακα της πόλης και αναχώρησε προς άγνωστο διεύθυνση και δεν μαθεύτηκε έπειτα ούτε το που ούτε το πότε πέθανε. 

Παραδόσεις αναφέρουν πως έζησε ως ερημίτης μέχρι τα βαθιά γεράματα έως τα εκατό πενήντα με διακόσια χρόνια. Η μορφή του Λάο – Τσε δεν έπαψε ποτέ να είναι σεβαστή σε όλα τα στρώματα της Κινέζικης κοινωνίας. Για τον λαό έγινε άγιος και θεοποιήθηκε. Μια επιγραφή που χρονολογείται από το 165 μ.Χ. τον περιγράφει ως «απόρροια του αρχέγονου χάους», «συναιώνιο με τα φωτεινά σώματα», δηλαδή τον ήλιο, το φεγγάρι και τα αστέρια. Η πρωτόγονη απλότητα είναι το ιδανικό του. Η στάση που προτείνει για τη ζωή συνοψίζεται στην περίφημη φράση «γουό γουάι» δηλαδή «μην κάνεις τίποτε» ή «κάνε το κάθε τι μην κάνοντας τίποτε».

Μένκιος
 
Ο Μενγκ – Τσε ή Μένκιος όπως είναι γνωστός στη Δύση υπήρξε ένας ακόμα μεγάλος Κινέζος σοφός, για τον οποίο πολλοί θεωρούν πως είναι του ίδιου επιπέδου με τον Κομφούκιο. Οι ερευνητές παλιότερα θεωρούσαν πως έζησε το 372 έως το 289 π.Χ., τώρα όμως υποστηρίζουν πως έζησε από το 390 έως το 305 π.Χ. Η συμβολή του στην ανάπτυξη και επικράτηση της διδασκαλίας του Κομφούκιου υπήρξε τεράστια, με αποτέλεσμα να επηρεαστεί και ο πολιτισμός της Κίνας αλλά και όλης της Ανατολικής Ασίας. Θεωρείται κατ’ αναλογία, ένας «Απόστολος Παύλος» του Κομφουκιανισμού. Το όνομά του είναι λατινική μεταγραφή του Μενγκ – Τσε ή Μονγκ – Ντζι ή Μανγκ – Ντζι και σημαίνει ο δάσκαλος Μενγκ.

Γεννήθηκε στο κρατίδιο Τσου από παλιά αρχοντική οικογένεια μια περιοχή που σήμερα ανήκει στην επαρχία Σαντούνγκ. Η ζωή του έχει αντίστοιχες αναλογίες με αυτές του Κομφούκιου. Ορφάνεψε τριών ετών από πατέρα γι’ αυτό και ανέλαβε την ανατροφή του η μητέρα του η οποία στην κινέζικη παράδοση αποτελεί το σύμβολο της εκλεκτής μητέρας.

Ένας μαθητής του Κομφούκιου που υπήρξε και εγγονός του, ο Τζου Σσου τον μύησε στην διδασκαλία του Κομφουκιανισμού την οποία ενστερνίστηκε με τέτοιο ενθουσιασμό και πάθος ώστε να γίνει ο πιο διάσημος δάσκαλος της διδασκαλίας του. Για ένα σύντομο χρονικό διάστημα υπηρέτησε ως αξιωματούχος στο κρατίδιο Τσι, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το πέρασε ταξιδεύοντας σε διάφορες περιοχές της απέραντης Κίνας όπως την Τανγκ, Λιανγκ, Λου, στις οποίες έτυχε όχι μόνο φιλοξενίας αλλά και μεγάλων τιμών και αυτός και η συνοδεία του, αφού οι διάφοροι ηγεμόνες τον προσεταιρίστηκαν ως σύμβουλό τους. Η περίοδος αυτή του Μένκιου, έμεινε ονομαστή ως περίοδος «των αντιμαχομένων βασιλείων». Όμως, ότι συνέβη στον Κομφούκιο συνέβη και σ’ αυτόν. Επειδή έδινε μεγάλη σημασία στο καλό το οποίο δεν ήταν αναγκαστικά και χρήσιμο και επειδή τόνιζε την αξία του απλού λαού, δυσαρέστησε τους Κινέζους ηγεμόνες αφού κάθε άλλο τους άρεσε αυτή η στάση του Μένκιου, με αποτέλεσμα να τους εγκαταλείψει και να επιστρέψει γεμάτος απογοήτευση στη γενέτειρά του όπου αφοσιώθηκε μέχρι τον θάνατό του στην διδασκαλία του πλήθους των μαθητών του και την καταγραφή των φιλοσοφικών και πολιτικών ιδεών του.

Η βάση της διδασκαλίας του ήταν η απέραντη αισιοδοξία που έτρεφε για την ανθρώπινη φύση, παρά τις απογοητεύσεις που γνώρισε από αυτήν, αγγίζοντας κάποιες φορές τα όρια της ουτοπίας. Ανύψωσε τον απλό λαό λέγοντας πως ο άρχοντας για να κυβερνήσει χρειάζεται την σιωπηλή συγκατάθεσή του, οι δε γεωργικές μεταρρυθμίσεις που πρότεινε κινούνταν σε σοσιαλιστικά επίπεδα. Είναι ιδιαίτερα αγαπητός στον Κινέζικο λαό, γιατί με την καλλιέργεια της ηθικής ισότητας που πρέσβευε, του έδωσε την χαμένη του αξιοπρέπεια.

Μωάμεθ

Ιδρυτής της θρησκείας του Ισλαμισμού ή Μουσουλμανισμού. Γεννήθηκε το 570 μ.Χ. στην Μέκκα της Αραβίας. Ο πατέρας του πέθανε λίγο πριν γεννηθεί. Ορφανός λοιπόν από πατέρα, σε νεαρή ηλικία μπήκε στην υπηρεσία μιας πλούσιας χήρας που ονομάζονταν Χαντίτζα την οποία και τελικά παντρεύτηκε αν και ήταν κατά πολύ μεγαλύτερή του. Σε ηλικία 40 ετών, όπως αναφέρει το Κοράνι – το ιερό βιβλίο των Μουσουλμάνων – εμφανίστηκε μπροστά του ο άγγελος Γαβριήλ αναγγέλλοντας του πως ο Θεός (Αλλάχ) τον επέλεξε για τον τελευταίο του προφήτη. Ο Μωάμεθ κήρυττε πως ο Αλλάχ δεν είναι ο κορυφαίος μεταξύ των θεών, αλλά ο μοναδικός Θεός και η λατρεία άλλων θεών είναι αμαρτία.

Το πολυθεϊστικό περιβάλλον της γενέτειράς του Μέκκας και ιδιαίτερα η πλούσια τάξη αυτής αντιμετώπισε με εχθρότητα το κήρυγμα του Μωάμεθ και επιχείρησε μάλιστα να τον εξοντώσει. Γιατί κήρυττε την κοινωνική υπευθυνότητα, υμνούσε την φιλευσπλαχνία του Αλλάχ και την προοπτική της παραδείσιας χαράς. Οι ισχυροί και οι πλούσιοι φοβήθηκαν πως η εξάπλωση των απόψεων του θα επιδρούσε αρνητικά στο εμπόριο και τις επιχειρήσεις τους, κυρίως επειδή οι προσκυνητές του ιερού λίθου Κάαβα – ενός μαύρου μετεωρίτη – μπορεί να μην επέστρεφαν. Έτσι ο Μωάμεθ με τους οπαδούς του κατέφυγε στην πόλη Μεδίνα το 622 μ.Χ. Το γεγονός αυτό ονομάστηκε «Εγίρα» και θεωρείται από τους Μουσουλμάνους η αφετηρία της χρονολογίας τους δηλαδή το έτος 1 μ.Μ.

Στη Μεδίνα το κήρυγμα του βρήκε μεγάλη ανταπόκριση και η πόλη οργανώθηκε με βάση τη νέα θρησκεία. Προβλέποντας πως θα μπορούσε εξαιτίας της εξάπλωσης της διδασκαλίας του, να συγκρουστεί με τις αραβικές φυλές, οργάνωσε τους οπαδούς του σε μια στρατιωτική στρατιά. Έδειξε ιδιαίτερο αρχηγικό ταλέντο και ανέπτυξε διπλωματική ευελιξία και πειθώ στην ένωση των αραβικών φύλων. Οι πολιτικές δραστηριότητες του Μωάμεθ στον αραβικό ενωτικό αγώνα οδήγησαν συχνά σε αμφισβητήσεις, όσον αφορά στο γεγονός της αποκάλυψης και έγινε αιτία να του αποδοθεί από τους αντιπάλους του ο τίτλος του «ψευτοπροφήτη», γεγονός που είναι εμφανές μέσα στο Κοράνι.

Ο ίδιος ο Μωάμεθ, αν και θεωρούσε τον εαυτό του τελευταίο προφήτη, εν τούτοις πίστευε πως ως άνθρωπος δεν ήταν πρότυπο αλάθητου ανθρώπου. Στην πορεία της διαμόρφωσης της παράδοσης του Ισλαμισμού μεταβλήθηκε σε αλάθητο, απόλυτα τέλειο άνθρωπο. Η διδασκαλία του έχει έντονες επιδράσεις από τον Ιουδαϊσμό και τον Χριστιανισμό, τον οποίο όμως γνώρισε από μοναχούς της αίρεσης του Νεστοριανισμού. Αυτός είναι που έδωσε στους Μουσουλμάνους την εντολή να στρέφονται στην Μέκκα κατά την διάρκεια της προσευχής και να τιμούν το Ραμαζάνι ως μήνα σαραντάημερης νηστείας. Το 630 μ.Χ. επιτέθηκε στην Μέκκα και την κατέλαβε εδραιώνοντας έτσι την κυριαρχία του. Το 632 μ.Χ. πέθανε και τον διαδέχτηκε ο στενός του συνεργάτης Αμπού – Μπάακρ, που πήρε τον τίτλο του χαλίφη (διαδόχου).
 

Νάνακ
 
Ιδρυτής της θρησκείας του Σικκισμού ή των Σιχ. Βλέποντας τις διαφορές και το μίσος που επικρατούσε ανάμεσα στους Ινδουϊστές και τους Μουσουλμάνους της Ινδίας, που πολλές φορές τους είχε οδηγήσει σε αποτρόπαια εγκλήματα, θέλησε να συγκεράσει και τις δύο θρησκείες, λαμβάνοντας στοιχεία και από την μία και από την άλλη, πιστεύοντας έτσι πως θα λύσει το πρόβλημα και θα φέρει την θρησκευτική ειρήνη.
Γεννήθηκε το 1469 μ.Χ. στο Ταλβάντι του Πουντζάμπ της Βόρειας Ινδίας, 65 χλμ περίπου νοτιοδυτικά της Λαχώρης. Ανήκε σε σημαντική κοινωνική τάξη (κάστα), αυτή των πολεμιστών «ξάτριγυας» η οποία ήταν αριστοκρατική κάστα. Ήταν ινδουϊστής στα πρώτα βήματά του και η περιοχή στην οποία ζούσε γίνονταν συχνά το θέατρο της βίας και του φανατισμού των Μουσουλμάνων και των Ινδουϊστών. Οι εμπειρίες αυτές τον οδήγησαν να αναζητήσει έναν συνδυασμό και μια υπέρβαση των θρησκευτικών αυτών ομάδων. Η μυστική ινδική παράδοση άσκησε επάνω του εντονότερη επίδραση από την μουσουλμανική.

Δίχως ν’ απαρνηθεί τον κόσμο, την εργασία και την οικογένεια, αφού είχε σύζυγο και δυο γιους, βυθίστηκε για χρόνια σε έντονο στοχασμό. Σε ηλικία 30 ετών έζησε μια πνευματική εμπειρία, πως τάχα βρέθηκε στην αυλή του Θεού, από τον οποίο έλαβε απ’ ευθείας τα θρησκευτικά του μηνύματα. Γι’ αυτό άρχισε να περιοδεύει σε διάφορες περιοχές της Ινδίας που ήταν τα μεγάλα ινδουϊστικά και μουσουλμανικά κέντρα και να διδάσκει τις εμπειρίες του αυτές. Διάφορες ιστορίες, με αμφισβητούμενη ιστορική ακρίβεια, οι οποίες κυκλοφόρησαν μετά το θάνατό του και συγκεντρώθηκαν αργότερα σε ανθολόγια γνωστά ως «Τζάναμ - σάκκις», αναφέρουν πως ταξίδεψε σε χώρες μακρινές, όπως Βαγδάτη, Μέκκα, Κεϋλάνη (σημερινή Σρι - Λάνκα), και ακόμα πως έφθασε ανατολικά μέχρι την Κίνα και δυτικά μέχρι την Ρώμη.
Το 1521 μ.Χ. με μερικούς αφοσιωμένους οπαδούς του εγκαταστάθηκε στο Καρταρπούρ, χωριό του κεντρικού Πουντζάμπ, όπου ίδρυσε την πρώτη κοινότητα των «σίκκα» (μαθητών). Είχε πια αναγνωριστεί ως «γκουρού»(δάσκαλος). Δίδασκε πως υπάρχει μόνο ένας Θεός που όμως δεν είναι δυνατόν να γίνει άνθρωπος. Δέχεται όπως και ο Ινδουϊσμός τον κύκλο των μετεμψυχώσεων για τον άνθρωπο και το νόμο του «κάρμα», πως δηλαδή την μορφή κάθε καινούργιας γέννησης καθορίζουν οι πράξεις της προηγούμενης ύπαρξης.

Στην κοινότητά του ήταν ευπρόσδεκτοι οι πάντες, άσχετα με το τι φύλλο ήταν ο καθένας και σε ποια κάστα ανήκε. Άλλοι από αυτούς έμεναν μόνιμα κοντά του, άλλοι όμως τον επισκέπτονταν συχνά για να πάρουν την ευλογία του και τις συμβουλές του. Προτού πεθάνει όρισε διάδοχό του τον Λέχνα, ονομάζοντάς τον «Άνγκαντ» δηλαδή μέλος του σώματός μου».

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Αναστάσιος Γιαννουλάτος: Ίχνη από την αναζήτηση του υπερβατικού.
Δημήτρης Α. Τριανταφύλλου: Βοήθημα Θρησκευτικών Β΄ Ενιαίου Λυκείου
Hans – Christian Huf: Κόλαση, Παράδεισος και Νιρβάνα – Βούδας, Ιησούς, Μωάμεθ
Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη
Εγκυκλοπαίδεια «Πάπυρος Λαρούς»
Εγκυκλοπαίδεια των Θρησκειών
Θ.Η.Ε

http://sophia-siglitiki.blogspot.gr/

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...