Καλά Χριστούγεννα!

 Υπέροχο υλικό Χριστουγέννων από την εξαιρετική συνάδελφο Μαρία Γεωργιάδου.

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ με ένα padlet

Πατήστε πάνω στην εικόνα

Η Γέννηση στην Αγιογραφία

Ο Φώτης Κόντογλου παρουσιάζει την εικόνα της Γέννησης του Χριστού και μας αναφέρει ότι... ο τύπος τῆς Γεννήσεως στους βυζαντινούς εἶναι τοῦτος: Στὴ μέση στέκεται ἕνα σπήλαιο σαν ἀπὸ κρουστάλινα βράχια περισκεπασμένο.

Χριστουγεννιάτικη Ιστορία (1971)

Υπόθεση: Είναι Χριστούγεννα, στο παγωμένο Λονδίνο του 1843, όπου ζει και αναπνέει ο Εμπενίζερ Σκρουτζ. Αδιάφορος για τα Χριστούγεννα και σκληρός με όλους, ο Σκρουτζ μετράει ξανά και ξανά τα χρήματά του. Τίποτα δεν τον αγγίζει. Μέχρι που τη παραμονή των Χριστουγέννων, θα δεχτεί την απρόσμενη επίσκεψη των φαντασμάτων των Χριστουγέννων του Παρελθόντος, του Παρόντος και του Μέλλοντος, με αποστολή να του μεταδώσουν το πνεύμα αυτ'ης της μεγάλης Γιορτής... Τηλεοπτική διασκευή της κλασικής νουβέλας του Καρόλου Ντίκενς ("Μεγάλες Προσδοκίες", "Δαβίδ Κόπερφιλντ", κ.α.) προβλήθηκε για πρώτη φορά στις 21 Δεκεμβρίου, από το αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο ABC. Η ταινία απέσπασε τόσο θετικές κριτικές, ώστε σύντομα προβλήθηκε και στις σκοτεινές αίθουσες.

Το '72 κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων Μικρού Μήκους. Μέχρι σήμερα παραμένει η μόνη κινηματογραφική μεταφορά της ιστορίας του Ντίκενς, που τιμήθηκε από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών με Όσκαρ.

2020 Χριστούγεννα!

 Εξαιρετική παρουσίαση των Χριστουγέννων από τον φίλο και θεολόγο Νίκο Κάσδαγλη.

Πατήστε πάνω στην εικόνα

Ο νεαρός Άχμεντ

Ο ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ.

Ο Αχμέντ, είναι ένας μουσουλμάνος έφηβος που ζει στο Βέλγιο και ο οποίος σταδιακά γοητεύεται από το φανατισμένο κήρυγμα ενός φονταμενταλιστή ιμάμη. Αποφασίζει λοιπόν να σχεδιάσει τη δολοφονία της επίσης μουσουλμάνας, αλλά «αιρετικής» καθηγήτριάς του.

Ο νεαρός Αχμέντ, ως ένα υπεράνω πάσης υποψίας σιωπηλό αγρίμι, αναζητά αδέξια την ταυτότητά του σε έναν ψυχρό κόσμο, καθρεφτίζοντας μια εποχή αποπροσανατολισμού και άκριτης υποταγής στον πειρασμό της βίας.

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΔΩ

Πιστοί στην ουμανιστική τους προσέγγιση, οι αδελφοί Νταρντέν τοποθετούν για άλλη μια φορά στο επίκεντρο της ιστορίας τους μια μπερδεμένη νεανική ψυχή. Οι καταξιωμένοι σκηνοθέτες από το Βέλγιο, στρέφουν την κάμερά τους στον θρησκευτικό φανατισμό και τις επιπτώσεις, μέσα από τη νέα τους ταινία: «Ο Νεαρός Άχμεντ» (Le Jeune Ahmed / Young Ahmed - 2019).

ΠΗΓΗ

Ένα τέρας στην κουζίνα μου

Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ ΟΙΚΟ-ΘΕΟΛΟΓΙΑ

Το σπίτι του “τέρατος”, του Jag-wah, καίγεται! Το πανέμορφο δάσος που κατοικεί καταστρέφεται από τις πυρκαγιές για να γίνει βοσκότοπος για τα βοοειδή ή να καλλιεργηθεί περισσότερη ζωοτροφή.

Στην ταινία, το ίδιο το τζάγκουαρ μας λέει την ιστορία μέσα από τα δικά του μάτια. Και ο μικρός μας πρωταγωνιστής βρίσκει τη λύση: λιγότερο κρέας, διατροφή με περισσότερα φρούτα και λαχανικά! Αν καταναλώναμε λιγότερο κρέας, θα εκτρέφονταν λιγότερα ζώα και θα χρειαζόμασταν λιγότερη έκταση για τις ζωοτροφές. Θα αφήναμε τα δάση ήσυχα, να μας δίνουν οξυγόνο και να καθαρίζουν τον αέρα από το επικίνδυνο διοξείδιο του άνθρακα.

Μπορούμε να αλλάξουμε το σύστημα διατροφής και να το μετατρέψουμε σε ένα σύστημα που θα αναγεννήσει τις κοινότητές μας και τον πλανήτη μας. Η μείωση του κρέατος είναι ένα από τα καλύτερα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για τους εαυτούς μας, την υγεία μας και τον πλανήτη. Ειλικρινά, γιατί μας χρειάζεται κάθε μέρα; 

Γιατί μεγάλο μέρος του σπιτιού του στη Νότια Αμερική κινδυνεύει να εξαφανιστεί. Παλιότερα, τα τζάγκουαρ βρίσκονταν παντού στην Κεντρική και Νότια Αμερική. Από τη δεκαετία του 1880 όμως, έχουν χάσει περισσότερο από το μισό του εδάφους που κατοικούσαν, και ειδικά σε πολύτιμα οικοσυστήματα όπως το τροπικό δάσος του Αμαζονίου, οι υγρότοποι του Pantanal, η σαβάνα του Cerrado και το δάσος του Gran Chaco, κυρίως εξαιτίας της βιομηχανικής κτηνοτροφίας. Η αποψίλωση ώστε να παραχθεί τροφή για περισσότερο κρέας είναι η μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζουν. Πλέον, εκτιμάται ότι στον Αμαζόνιο υπάρχουν μόνο περίπου 10.000 τζάγκουαρ και θεωρούνται απειλούμενο είδος.

Αν δεν κάνουμε κάτι τώρα, περισσότερα πολύτιμα οικοσυστήματα που φιλοξενούν μοναδικά ζώα θα καταστραφούν, οι αυτόχθονοι πληθυσμοί κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους, και θα χάσουμε τη μάχη με την κλιματική κρίση.

ΠΗΓΗ

ΜΕΤΕΩΡΑ!!! Τα ωραιότερα πλάνα με drone

Μετέωρα

Στην κεντρική Ελλάδα και συγκεκριμένα στο βορειοδυτικό τμήμα της Θεσσαλίας, ανάμεσα στα Χάσια όρη ΒΑ και την Πίνδο δυτικά, εκεί που τελειώνει η Θεσσαλική πεδιάδα, υψώνονται γιγάντιοι βράχοι που δημιουργούν ένα θέαμα μοναδικό ίσως στον κόσμο.

Εδώ και χίλια περίπου χρόνια άρχισαν να ασχολούνται οι ιστορικοί και οι γεωλόγοι με τη δημιουργία αυτών των βράχων, διατυπώνοντας διάφορες θεωρίες. Στις κοιλότητες αυτών των βράχων, στις σχισμές τους και στις κορυφές τους βρήκαν αρχικά προστασία οι άνθρωποι της περιοχής από τις επιδρομές διαφόρων κατακτητών και αυτών που πέρασαν από την περιοχή.

Στους βράχους αυτούς βρήκαν καταφύγιο και αρκετοί τολμηροί ερημίτες και αναχωρητές οι οποίοι αναζητούσαν ψυχική ηρεμία, γαλήνη και με την προσευχή επιδίωκαν την χριστιανική τελειότητα. Στην αρχή οι ασκητές ήταν απομονωμένοι και προσεύχονταν σε μικρά παρεκκλήσια, τα λεγόμενα “προσευχάδια”, όχι μόνον για τη δική τους σωτηρία αλλά και για την σωτηρία όλων των ανθρώπων. Η ζωή τους ήταν λιτή και η εργασία επίπονη.

Το πότε κατοικήθηκαν οι βράχοι δεν είναι γνωστό, σύμφωνα όμως με τις γραφές που υπάρχουν, παρουσιάζεται ο μοναχισμός όταν πλέον είχε οργανωθεί ως φαινόμενο. Σύμφωνα με τους βυζαντινολόγους, οι πρώτοι ασκητές πρέπει να είχαν καταφύγει στους βράχους προς το τέλος τις πρώτης χιλιετίας. Ως πρώτος ασκητής αναφέρεται ο Βαρνάβας περί τα 950-970 μ.Χ., ο οποίος ίδρυσε τη Σκήτη του Αγίου Πνεύματος. Στα μέσα περίπου του 14ου αιώνα (1340-1350 μ.Χ.), ιδρύεται η Ι. Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος από τον όσιο Αθανάσιο, ο οποίος έδωσε στον μεγάλο βράχο “Πλατύ Λίθο” το όνομα Μετέωρο και από τότε όλοι οι βράχοι φέρουν αυτό το όνομα, Μετέωρα.

Τί να ήθελαν όμως, ή τί θέλουν ακόμη και σήμερα οι ασκητές εκεί πάνω; Την επικοινωνία αρχικά και την ένωση ύστερα με τον Θεό. Ανέβηκαν στους βράχους, όχι για να μην ακούν τα βάσανα και τις στενοχώριες των αδελφών τους κοσμικών, αλλά για να τα αφουγκράζονται, και καθαρμένα με τις προσευχές και τα δάκρυά τους, να τα "στέλνουν" στον Κύριο του σύμπαντος! Ανέβηκαν στους βράχους, για να καθαρισθούν από τις κοσμικές - αποπλανητικές φροντίδες, και έτσι ανάλαφροι να ανυψωθούν στα ουράνια υψίπεδα της αγιότητος!

Ξεχώρισαν από τους ανθρώπους, αλλά δεν ξέχασαν τις ανάγκες και τους πόνους τους. Στάθηκε αδύνατον να περιφρονήσουν τοις δυσκολίες και , ποτέ δεν απομακρύνθηκαν ουσιαστικά από τις ελλείψεις τους! Κάθε κοσμικός, ήταν πάντα για τους μετεωρίτες μοναχούς, αδελφός-συνάνθρωπος, "υπέρ ου Χριστός απέθανε".

Αυτή η αγάπη των ασκητών πηγάζει αναμφίβολα από την Σαρκωμένη Αγάπη του Θεανθρώπου Χριστού, η οποία σφραγίζει και εμποτίζει την ασκητική τους ύπαρξη. Για χάρη αυτής της Αγάπης, οι Μετεωρίτες βιάζουν (κατά Χριστόν) τη φύση τους, δίνουν καθημερινά αίμα για να λάβουν Πνεύμα!

Αρνούνται τις κοσμικές ευκολίες και απολαύσεις, ώστε να γευθούν την ουράνια παρηγοριά του Αγαπημένου Νυμφίου των ψυχών τους. Κι ενώ το σώμα τους λιώνει καθημερινά από τις εκούσιες κακουχίες, η ψυχή τους ανθίζει και μοσχοβολά σα νεόκοπο λουλούδι! Να γιατί ο Ουράνιος Νυμφίος τους ανταμείβει πλουσιοπάροχα με τα σημάδια της Αγιότητος, από ετούτη τη ζωή! Οι θαυματουργικές επεμβάσεις τους, η προόραση, το τιθάσεμα της κτήσεως και οι θερμότατες προσευχές τους, στολίζουν και την δική τους ζωή μα και την κοσμική κοινωνία γύρω τους.

 Έτσι τα Μετεωρίτικα ουράνια μα και τα φυσικά κάλλη των Αγίων, τους κάνουν ξακουστούς στα πέρατα του κόσμου! Ακριβώς έτσι, όπως είχε υποσχεθεί ο Θεάνθρωπος! "Τους δοξάζοντάς με, αντιδοξάσω".

Πολλές ευχαριστίες στον πρόεδρο του συλλόγου τυφλών Ελλάδος Γιάννη Παπαχρήστο.

 Επισκεφτείτε το site της ιεράς μονής του Αγίου Πορφυρίου: https://www.porfyrios.gr

Σημεία Αγιότητος

Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος, στο τέταρτο μέρος της συνεντεύξεώς του στην Πεμπτουσία αναφέρεται μέσα από περιστατικά κατά την παραμονή του στο Άγιον Όρος σε σύγχρονες πνευματικές αγιορείτικες μορφές, που η ζωή τους είναι κατάσπαρτη από σημάδια αγιότητας.

Ο Παράδεισος θα περιμένει

Ο θρησκευτικός ρατσισμός ,το θρησκευτικό μίσος  στην έβδομη τέχνη.

Heaven Will Wait / Le Ciel attendra (2016) 

 Η Μελανί είναι 16 ετών. Σκέφτεται βαθιά περί του νοήματος της ζωής και την παγκόσμια κατάσταση. Θέλει να γίνει γιατρός. Ζει στο Κρετέιγ, ένα προάστιο του Παρισιού, μαζί με τη μητέρα της που τη μεγαλώνει μονάχη. Όπως και οι φίλοι της, χρησιμοποιεί συνεχώς το ίντερνετ. Όταν την εντοπίζουν τζιχαντιστές με σκοπό να τη στρατολογήσουν, αυτή ερωτεύεται τον έναν και σιγά-σιγά οι ιδέες της αλλοιώνονται και ξεκόβει τους συνδέσμους με την παλιά της ζωή. 

Η Σόνια είναι 17. Πιάστηκε να προσπαθεί να φύγει για τη Συρία και συνελήφθη για βαρύ κακούργημα. Επειδή είναι ανήλικη, ο δικαστής την αφήνει να επιστρέψει σπίτι υπό την εποπτεία των γονιών της και ειδικών καθηγητών. Οι δύο κοπέλες πλέον ακολουθούν αντίθετη πορεία. Καθώς η Μελανί όλο και φανατίζεται, η Σόνια ακολουθάει τον δρόμο της επιστροφής.

Δείτε την ΕΔΩ

Δεν απέχει πολύ ο μετασχηματισμός από ένα κανονικό άτομο σε έναν αντικοινωνικό πολίτη και τη ριζοσπαστικοποίηση.

Η ταινία παρουσιάζει ανάγλυφα τις ψυχολογικές διεργασίες και το πώς στρατολογούνται νέοι οπαδοί της δήθεν επανάστασης, της αντίδρασης και φυσικά του θρησκευτικού μίσους, κυρίως έφηβοι μαθητές, ενάντια στον δυτικότροπο πολιτισμό, σε ένα κοσμικό περιβάλλον όπως βέβαια αυτό της ουδετερόθρησκης Γαλλίας.

Η ταινία θα μπορούσε κάλλιστα να προβληθεί με πολλές αφορμές προβληματισμού και για το σχολείο.

Κινηματογραφική πρόταση από τον συνάδελφο Μανώλη.

Άγιος Πορφύριος, η ζωή του. (ντοκυμαντέρ)

Ὁ ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης εἶναι ὁρόσημο ἁγιότητας γιά τόν σύγχρονο κόσμο, ἕνα ἀνεκτίμητο δῶρο τοῦ Θεοῦ.

Ένα δώρο του Θεού στην εποχή μας...

1.4. Η ΑΓΙΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Σ’ ευχαριστώ Θεέ μου…

Ξύπνησα το πρωί και διαπίστωσα ότι ο πονοκέφαλος που είχα στη διάρκεια του ύπνου μου είχε περάσει και αυθόρμητα είπα «Σ’ ευχαριστώ Θεέ μου!»

Κι αμέσως σκέφτηκα: «Ευχαριστείς τον Θεό μόνον όταν σου συμβεί κάτι αρνητικό και το ξεπεράσεις αλλά δεν τον ευχαριστείς όλο το υπόλοιπο διάστημα που είσαι καλά.»

Συμβαίνει ένα ατύχημα μια φορά στο τόσο και γλυτώνουμε και λέμε με ευγνωμοσύνη «Είχα Άγιο». Αλλά δεν έχουμε ευγνωμοσύνη διαρκή για τον φύλακα άγγελο που έχουμε από τη στιγμή που γεννιόμαστε.

Όταν ήμουνα μικρός με ξένισε το γεγονός ότι η θρησκεία παρουσίαζε τους αγγέλους όλη μέρα να ευγνωμονούν τον Θεό. «Άλλη δουλειά δεν έχουν;» σκέφτηκα. Κι όταν στην εφηβεία έγινα για κάποια χρόνια άθεος, είπα μέσα μου: «Πολύ σατράπης ο κατασκευασμένος από τις θρησκείες Θεός και πολύ δουλοπρεπείς οι άγγελοι».

Όταν ξανάγινα συνειδητά ένθεος, συνειδητοποίησα ότι ο Θεός δεν έχει καμία ανάγκη από δοξολογίες και ευγνωμοσύνη γιατί είναι γεμάτος Αγάπη, πραγματική Πνευματική Αγάπη για όλα τα δημιουργήματα του, ακόμα και για εκείνα τα όντα που καταστρέφουν τον εαυτό τους και τα άλλα όντα και δημιουργήματα.

Δεν είναι ο Θεός που χρειάζεται τη δοξολογία των Αγγέλων. Είναι οι Άγγελοι που χρειάζεται να δοξολογούν τον Θεό ώστε να παραμένουν συντονισμένοι μαζί του και ισορροπημένοι. Με τη δοξολογία κολυμπάνε στη θάλασσα της Αγάπης του Θεού.

Δεν είναι ο Θεός που χρειάζεται την ευγνωμοσύνη των ανθρώπων. Είναι οι άνθρωποι που χρειάζονται την έκφραση ευγνωμοσύνης και προσευχής ώστε να παραμένουν συντονισμένοι με τον Δημιουργό, υγιείς και ευτυχισμένοι. Γιατί όταν είναι ευγνώμονες ξεφεύγουν από τον εγωισμό τους που είναι η πηγή κάθε δυστυχίας τους!

Δεν είναι η Ευτυχία που μας φέρνει Ευγνωμοσύνη. Είναι η Ευγνωμοσύνη που φέρνει την Ευτυχία!

Άθως Όθωνος

Ιατρός

ΦΙΛΑ ΤΟ ΧΩΜΑ

Γ' Λυκείου 1.4 Οικο-θεολογία

ΦΙΛΑ ΤΟ ΧΩΜΑ

Επιστήμονες και ακτιβιστές αναλύουν τους τρόπους με τους οποίους το χώμα της Γης μπορεί ν' αποτελέσει το κλειδί για την κλιματική αλλαγή και τη σωτηρία του πλανήτη.

Το χώμα περιέχει ένα ολόκληρο σύμπαν ζωής.

Σε κάθε χούφτα υγιούς χώματος, υπάρχουν πιο πολλοί οργανισμοί απ' τους ανθρώπους που έχουν ζήσει στη γη.  

Δείτε το ΕΔΩ

Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, η εναπομένουσα καλλιεργήσιμη γη θα έχει εξαφανιστεί σε 60 χρόνια.

Με άλλα λόγια, αν δεν βρούμε τρόπο να σώσουμε τα εδάφη μας, μας απομένουν 60 συγκομιδές ακόμη.

Είδος προς εξαφάνιση το χώμα στα νησιά

The Velvet Underground - Jesus

Κάποιοι ονομάζουν το ροκ «μουσική του διαβόλου». Όμως, πολλοί είναι οι ροκ καλλιτέχνες που έγραψαν τραγούδια για τον Ιησού Χριστό, εκφράζοντας σεβασμό στο πρόσωπο και στο έργο του, πίστη.

Έκπληξη προκαλεί, για παράδειγμα, ο Lou Reed, που κατά κανόνα αντλούσε τα θέματά του από το πιο σκοτεινό underground. Ο Lou έγραψε το τραγούδι Jesus που υπάρχει στο άλμπουμ των Velvet Underground του 1969.

Ο στίχος

Help me in my weakness
Cause I'm falling out of grace

Βοήθησέ με στην αδυναμία μου
γιατί πέφτω έξω από την Χάρη σου

δείχνει αναμφίβολα, πως πίστευε στον Χριστό.

ΠΗΓΗ

"Αξίζω, θέλω και μπορώ…"

 

Π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος

Κανένα φάρμακο* και καμία μορφή ψυχοθεραπείας δε μπορεί να φέρει αποτέλεσμα εάν μέσα σου δεν έχεις πάρει την απόφαση να γίνεις καλά. Εάν δεν έχεις πειστεί εσωτερικά ότι αξίζεις να είσαι καλά και όχι να ταλαιπωρείσαι. Διότι μπορεί να κλαις, να παραπονιέσαι, να ζητάς την θεραπεία σου, αλλά μέσα σου, ο βαθύτερος εαυτός σου να φωνάζει, «όχι δεν αξίζω να είμαι καλά, δεν ξέρω να ζω χωρίς την αρρώστια, φοβάμαι την ευθύνη της υγείας…».

Εξωτερικά μπορεί να φωνάζουμε λέγοντας, «Θεέ μου πάρε μου αυτό το πάθος», ωστόσο βαθύτερα λέμε, «άστο Κύριε δεν είμαι έτοιμος να το αποχωριστώ. Δε ξέρω να ζω δίχως το πάθος μου...». Και πας στους πνευματικούς και κάνεις παράπονα, και διαμαρτύρεσαι, τα βάζεις με τον Θεό και την αδικία της ζωής, αλλά μέσα σου δεν είσαι ακόμη έτοιμος να κάνεις αλλαγές, να μετανοήσεις, να ζήσεις από την θέση του υγιούς αναλαμβάνοντας την ευθύνη να αξίζεις.

Δεν μπορεί η προσευχή να σε ωφελήσει θεραπευτικά εάν με το βαθύτερο κομμάτι του εαυτού σου αρνείσαι να υπάρξεις από την θέση του υγιούς. Γι’ αυτό ο Χριστός ρωτάει «θέλεις υγιής γενέσθαι;». Θέλεις, είσαι σίγουρος ότι αντέχεις να αναλάβεις την ευθύνη της ζωή σου; Είσαι έτοιμος και πιστεύεις φίλε μου ότι αξίζεις κάτι καλύτερο σε αυτό τον κόσμο πέρα από την θέση του θύματος και κακόμοιρου της ζωής;

Αντέχεις να σ αγαπάνε και να σε κοιτάνε στα μάτια ως ίσο; Αποδέχεσαι τον ανθρώπινο βίο σε όλες τις εκφάνσεις του; Κλάμα και γέλιο μαζί; Η θα κρύβεσαι πίσω από προβλήματα για να μην ζήσεις ποτέ;

Εάν αισθάνεσαι ότι θέλεις να φέρεις βαθύτερες αλλαγές στον βίο σου, ξεκίνα να το ζητάς με ειλικρίνεια από τον Χριστό. Ζήτα του με αίσθημα ευθύνης, πίστης και αποφασιστικότητας να έλθει μέσα στην ύπαρξη σου και να επιτρέψει να γίνουν οι αλλαγές που χρειάζεσαι και είναι ωφέλιμες για σένα.

Λέγε καθημερινά και βάλε στην προσευχή σου την εξής πεποίθηση: «Χριστέ μου, παρόλα τα τραύματα και τους φόβους μου, αξίζω, θέλω και μπορώ να αλλάξω την ζωή μου. Αξίζω, θέλω και μπορώ να γευτώ τις ευλογίες, τα δώρα και την χαρά της Παρουσία Σου….».

Αυτές οι φράσεις και προσευχές πρέπει να ποτίσουν στην κυριολεξία την ύπαρξη σου, ώστε να καμφθούν οι αθέατες αλλά υπαρκτές αντιστάσεις του εγώ που δεν σε αφήνουν να προχωρήσεις σε αλλαγές, σε υγεία, φως και χαρά στην ζωή σου.

Ο Χριστός είναι Εκείνος που ανασταίνει νεκρούς από τα μνήματα τους, δηλαδή είναι Εκείνος που μπορεί να σε αναστήσει από μια πεθαμένη νεκρή ζωή.

............................................................................................

** αυτό δεν σημαίνει ότι δεν λαμβάνουμε την ενδεδειγμένη από τους ιατρούς φαρμακευτική αγωγή μας, αλλά ότι χρειάζεται μαζί με αυτήν θέληση για αλλαγή και πολύ προσευχή.

πηγή

Το κοινωνικό Δίλημμα

Μόνο δύο βιομηχανίες αποκαλούν τους πελάτες τους "χρήστες". Των παράνομων ουσιών και των λογισμικών (00:30:49).  

Δείτε την ΕΔΩ

Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ Η ΗΘΙΚΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ

Το “Κοινωνικό Δίλημμα” αποτελεί ένα ντοκιμαντέρ που αναμφίβολα μπορεί να μας αφυπνίσει και να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε. Ζούμε στην εποχή της τεχνολογίας και της γεωμετρικής εξέλιξης της. Φαίνεται πως ακολουθεί τόσο γοργούς ρυθμούς που δυσκολευόμαστε να συνειδητοποιήσουμε τις τεράστιες αλλαγές που συμβαίνουν. Πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν πως η γέννηση του διαδικτύου αποτελεί μία σημαντική στιγμή για την ανθρωπότητα. Αυτό συμβαίνει καθώς προσφέρει πλήθος επιλογών και ευκαιριών που διευκολύνουν στιγμές της καθημερινότητας μας. Πότε όμως αισθανόμαστε ότι ξεπερνιούνται τα όρια;

Η Υπόθεση

Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ που φυσικά αξίζει να δει κανείς καθώς μελετά ένα ζήτημα που έχει εισέλθει βαθιά στις ζωές μας. Οι πρωταγωνιστές του: Σκάιλερ Γκιζόντο, Κάρα Χέιγουορντ ,Βίνσεντ Καρθάιζερ παρουσιάζουν με απόλυτη ακρίβεια τον τεράστιο καθώς και επικίνδυνο αντίκτυπο της τεχνολογίας στην κοινωνία. Οι ειδικοί εκφράζουν με σαφήνεια όλα όσα γνωρίζουμε κατά βάθος και αρνούμαστε να αποδεχτούμε σχετικά με τα κοινωνικά δίκτυα. Άνθρωποι οι οποίοι έχουν εργαστεί στο παρελθόν και έχουν δημιουργήσει εργαλεία σε διάσημες εφαρμογές μιλούν για την δική τους εμπειρία στον χώρο των δικτύων.

Αποξένωση, εθισμός, νευρικότητα, αίσθηση κενού και παγιδευμένοι σε μία επαναλαμβανόμενη κίνηση -της ανανέωσης των φωτογραφιών στο Instagram καθώς και σε άλλους ιστότοπους- .  Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί μία οικογένεια, η οποία πρωταγωνιστεί στο ντοκιμαντέρ και νιώθει να αποξενώνεται μέρα με τη μέρα.

Οι ειδικοί απαντούν σε πολλά ερωτήματα, μεταξύ των οποίων κυριαρχεί ο λόγος για τον οποίο συμβαίνει αυτό. Πρόκειται για ένα ζήτημα το οποίο αναλύεται με διεξοδικό τρόπο, δίνοντας απαντήσεις σε πολλούς προβληματισμούς.

πηγή

ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Νέα Ορλεάνη, 1960. Αστυνομικοί (για την ακρίβεια Ομοσπονδιακοί πράκτορες) συνοδεύουν την 6χρονη Ruby Bridges, το πρώτο παιδί Αφροαμερικανών που πήγε σε σχολείο λευκών. Την υποδέχθηκαν με παιδικό φέρετρο, ντομάτες και κατάρες.

Την 2η μέρα, ο πατέρας της, με σταθερό βηματισμό, την πέρασε μέσα από τον όχλο και φώναζε με όλη την δύναμη της ψυχής του "θέλω απλά να πάω το παιδί μου στο σχολείο". Λίγες ημέρες αργότερα, οι λευκοί θα δεχόντουσαν την μικρή Ruby στην σχολική κοινότητα.

from fb

The Byrds - Jesus Is Just Alright

Jesus is just all right with me
Jesus is just all right, oh yeah
Jesus is just all right with me
Jesus is just all right

I don't care what they may know
I don't care where they may go
I don't care what they may know
Jesus is just all right, oh yeah
Jesus is just all right

I don't care what they may say
I don't care what they may do

I don't care what they may say
Jesus is just all right, oh yeah
Jesus is just all right

Do, do, do, etc.

Jesus is just all right with me

Jesus…

Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΧΙΠΙΣ 

Ὁ Γέροντας μοῦ διηγήθηκε: «Μιὰ φορὰ μὲ ἐπισκέφθηκε ἕνας χίπης. Ἦταν ντυμένος μὲ κάτι πολύχρωμα, παράξενα ροῦχα, φοροῦσε χαϊμαλιὰ καὶ κοσμήματα καὶ ζητοῦσε νὰ μὲ δεῖ. Οἱ μοναχὲς ἀνησύχησαν, ἦρθαν καὶ μὲ ρώτησαν καὶ τοὺς εἶπα νὰ περάσει. Μόλις κάθισε ἀπέναντί μου εἶδα τὴν ψυχή του. Εἶχε καλὴ ψυχή, ἀλλὰ πληγωμένη καὶ γι᾿ αὐτὸ ἐπαναστατημένη. Τοῦ μίλησα μὲ ἀγάπη κι᾿ ἐκεῖνος συγκινήθηκε. Γέροντα, μοῦ λέει, κανεὶς μέχρι σήμερα δὲν μοῦ μίλησε ἔτσι. Εἶπα τὸ ὀνομά του κι᾿ ἐκεῖνος παραξενεύθηκε, πῶς τὸ γνώριζα. Ἔ, τοῦ λέω, ὁ Θεὸς μοῦ φανέρωσε καὶ τ’ ὄνομά σου καὶ ὅτι ταξίδεψες μέχρι τὴν Ἰνδία καὶ γνώρισες ἐκεῖ τοὺς γκουροὺ καὶ τοὺς ἀκολούθησες. Ἀπόρησε πιὸ πολύ. Τοῦ εἶπα κι᾿ ἄλλα πράγματα γιὰ τὸν ἑαυτό του, κι᾿ ἔφυγε εὐχαριστημένος.

 Τὴν ἄλλη ἑβδομάδα, νά’σου καὶ καταφθάνει ὁ ἴδιος μὲ μιὰ παρέα χίπιδες. Μπῆκαν ὅλοι μαζὶ στὸ κελλί μου καὶ κάθισαν γύρω μου. Ἦταν μαζί τους καὶ μιὰ κοπέλα. Τοὺς συμπάθησα πολύ. Ἦταν καλὲς ψυχές, ἀλλὰ πληγωμένες. Δὲν τοὺς μίλησα γιὰ τὸ Χριστό, γιατί εἶδα ὅτι δὲν ἦταν ἕτοιμοι ν᾿ ἀκούσουν. Τοὺς μίλησα στὴ γλώσσα τους, γιὰ πράγματα ποὺ τοὺς ἐνδιέφεραν. Ὅταν τελειώσαμε καὶ σηκώθηκαν νὰ φύγουν, μοῦ εἶπαν:

Γέροντα, θέλουμε μιὰ χάρη: Νὰ μᾶς ἐπιτρέψεις νὰ σοῦ φιλήσουμε τὰ πόδια. Ἐγὼ ντράπηκα, ἀλλὰ τί νὰ κάνω, τοὺς ἄφησα. Μετὰ μοῦ ἔδωσαν δῶρο μιὰ κουβέρτα. Θὰ φωνάξω νὰ τὴν φέρουν, νὰ τὴν δεῖς. Εἶναι πολὺ ὡραία. Ἔπειτα ἀπὸ καιρὸ μὲ ἐπισκέφθηκε ἡ κοπέλα, ἡ χίπισσα, μόνη της. Τὴν ἔλεγαν Μαρία. Εἶδα ὅτι ἡ Μαρία ἦταν πιὸ προχωρημένη στὴν ψυχὴ ἀπὸ τοὺς φίλους της καὶ τῆς πρωτομίλησα γιὰ τὸ Χριστό. Δέχτηκε τὰ λόγια μου. Ἦρθε κι᾿ ἄλλες φορές, ἔχει πάρει καλὸ δρόμο. Εἶπε μάλιστα ἡ Μαρία στοὺς φίλους της: «Βρὲ σεῖς, δὲν φαντάσθηκα ποτέ, ὅτι θὰ γνώριζα τὸν Χριστό, μέσα ἀπὸ μιὰ χίπικη παρέα». 

Μοῦ ἔκανε ἐντύπωση τὸ περιστατικό. Τὸ διορατικὸ καὶ ποιμαντικὸ χάρισμα τοῦ Γέροντα συνεργάσθηκαν γιὰ νὰ ἑλκύσουν, μὲ τὴν ἀληθινὴ ἀγάπη, τὰ παραστρατημένα, ἀλλὰ ἀξιοσυμπάθητα αὐτὰ παιδιά, ποὺ ἴσως κάποιοι θὰ τὰ ἀντιμετώπιζαν μὲ περιφρόνηση. Τὰ παιδιὰ αὐτὰ ζήτησαν ἀπὸ τὸν Γέρονα κάτι, ποὺ μ᾿ ἔκανε νὰ ντραπῶ γιὰ τὸν ἑαυτό μου: Νὰ φιλήσουν τὰ πόδια του. Κι ἦταν ἡ πρώτη τους ἐπίσκεψη. 

Ἐγὼ τόσα χρόνια πηγαινοερχόμουν καὶ δὲν εἶχα τὴν ταπείνωση νὰ διανοηθῶ κάτι τέτοιο. Τὰ παιδιά, σὰν τὴν ἁμαρτωλή, ποὺ ἔπλυνε τὰ πόδια τοῦ Χριστοῦ μὲ μύρο καὶ τὰ σκούπισε μὲ τὰ μαλλιά της, φίλησαν τὰ πόδια τοῦ Γέροντα καὶ τοῦ χάρισαν καὶ μιὰ κουβέρτα. Ὁ Γέροντας χαιρόταν τὸ δῶρο του, σὰν παιδί, ὄχι βέβαια γιὰ τὴν ὑλικὴ άξία του, ἀλλὰ γιὰ ὅ,τι πνευματικὸ συμβόλιζε. Θαύμασα τοὺς ἀπίθανους δρόμους ποὺ ἀκολουθεῖ ἡ θεία χάρη, γιὰ νὰ σώσει ψυχές. Ἀπὸ τὴν ἡμέρα ἐκείνη φιλοῦσα κι᾿ ἐγὼ τὰ πόδια τοῦ Γέροντα, ὅπως ἦταν ξαπλωμένος στὸ κρεββάτι, χωρὶς νὰ τὸν ἐρωτῶ.
πηγή

1.5. ΣΧΕΣΗ ΖΩΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

ΥΛΙΚΟ

1.5. ΣΧΕΣΗ ΖΩΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

                     ΒΛΥΚ1.5 ΣΧΕΣΗ ΖΩΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Θέματα σεβασμού ή περιφρόνησης της ζωής 

Ας χωριστούμε, αν υπάρχει χώρος, σε δύο ισομερείς ομάδες και ας σχηματίσουμε δύο ομόκεντρους κύκλους. Όσοι και όσες βρίσκονται στον εσωτερικό κύκλο θα είναι ένας/μία γιατρός, που πρέπει να αποφασίσει τι θα απαντήσει σε έναν βαριά ασθενή, που βρίσκεται λίγο πριν το τέλος της ζωής του και σας έχει ζητήσει να προχωρήσει σε ευθανασία. Όσοι και όσες βρίσκονται στον εξωτερικό κύκλο εκφράζουν τη συνείδηση του/της γιατρού και προετοιμάζουν μία φράση για να την πουν, ώστε να αποφασίσει. Στην πρώτη φάση, όσοι και όσες βρίσκονται στον εσωτερικό κύκλο, κλείνουν τα μάτια και ετοιμάζονται να ακούσουν τις φωνές της συνείδησης. Ο εξωτερικός κύκλος περπατά περιμετρικά. Όλοι και όλες επαναλαμβάνουν τη φράση που έχουν ετοιμάσει, έτσι ώστε αυτή να ακουστεί πολλές φορές, επιλέγοντας τον τρόπο που την επαναλαμβάνουν (ύφος, ένταση κ.λπ.). Αφού γίνει αυτό για λίγη ώρα, σε δεύτερη φάση επαναλαμβάνουμε. Οι δύο κύκλοι αλλάζουν θέση, ώστε όλοι και όλες να «συνομιλήσουν» με τη συνείδηση. Τέλος, αποφασίζουμε και εξηγούμε αν η θέση μας εκφράζει τον σεβασμό ή την περιφρόνηση της ζωής.

ΥΛΙΚΟ

ΑΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΖΩΗΣ

Θρησκευτικές πεποιθήσεις με διαφορετικές απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα της ζωής 

Ας ακούσουμε το ποίημα του Γ. Δροσίνη και ας καταγράψουμε ποια είναι τα βαθύτερα ερωτήματα που θέτει ο ποιητής. Αφού τα μοιραστούμε με αυτόν/αυτή που κάθεται δίπλα μας, καταλήγοντας σε μια κοινή απόφαση, θα τα ανακοινώσουμε στην ολομέλεια και ύστερα, όλοι και όλες μαζί, θα συζητήσουμε για τις απαντήσεις που δίνει η Ορθόδοξη Εκκλησία στα μεγάλα ερωτήματα της ζωής. 

«Τι λοιπόν»

Οι θέσεις-­στάσεις του Χριστιανισμού για την αξία της ζωής και τη σχέση της ζωής με τον Θεό 

Ας καθίσουμε σε ομάδες και ας μελετήσουμε τις θέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας (Ειδική Συνοδική Επιτροπή Βιοηθικής της Εκκλησίας της Ελλάδος) στο θέμα της ευθανασίας. Θα ανακοινώσουμε στην ολομέλεια τα συμπεράσματά μας και θα συζητήσουμε τι άλλαξε από όσα μέχρι τώρα γνωρίζαμε.

Η ζωή ως δώρο του Θεού 

Η ζωή […] είναι δώρο του Θεού στον άνθρωπο. Δεν υπάρχει μόνη της, αλλά προέρχεται από το Θεό, που ο Ίδιος είναι η ζωή: «ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καί ἡ ζωή» (Ιω 11, 25). Μια ζωή με προοπτική, χωρίς τέλος, δηλαδή αιώνια, δίχως πόνο και θάνατο, τέλεια, ακέραιη. Ο θάνατος και η φθορά είναι οι τραγικές συνέπειες της πτώσης του ανθρώπου, της απομάκρυνσής του από το Θεό. Ο Απόστολος Παύλος διδάσκει ότι "έγινε κι ο Ιησούς άνθρωπος, για να καταργήσει με το θάνατο Του αυτόν που εξουσίαζε το θάνατο, δηλαδή το διάβολο" (Εβρ 2, 14), διακηρύσσει: «ἔσχατος ἐχθρός καταργεῖται ὁ θάνατος» (Α΄ Κορ 15, 26) και διαβεβαιώνει ότι με την Ανάσταση του Χριστού: «κατεπόθη ὁ θάνατος εἰς νῖκος. Ποῦ σου, θάνατε, τό νῖκος, ποῦ σου, θάνατε, τό κέντρον; τό δέ κέντρον τοῦ θανάτου ἡ ἁμαρτία» (ο θάνατος αφανίστηκε∙ η νίκη είναι πλήρης! Θάνατε, πού είναι το κεντρί της δύναμής σου; Άδη, πού είναι η νίκη σου; Τη δύναμη να πληγώνει θανάσιμα την παίρνει ο θάνατος από την αμαρτία) (Α΄ Κορ 15, 54­56). Όταν στην καθημερινή μας ζωή δεν θα αρνούμεθα κάποιο δώρο που μας προσφέρεται, πώς να αρνηθούμε στον Θεό το δώρο της ζωής που μας το χαρίζει τόσο γενναιόψυχα και πλουσιοπάροχα; Κάθε παρέμβαση στο φαινόμενο της ζωής εκ μέρους του ανθρώπου μοιάζει με κλοπή του δώρου του Θεού προς τον άνθρωπο. Η ζωή δεν είναι δική μας, έγινε δική μας. Δεν μας ανήκει, αλλά μας χαρίστηκε. Δεν είναι ιδιοκτησία μας, είναι δώρο Θεού και χάρισμά Του. Μια παροιμία λέει "το δώρο δε δωρίζεται": δεν επιτρέπεται να σπαταλάς ή να καταστρέφεις ό,τι δε σου ανήκει, αλλά σου χαρίστηκε. Αν κάτι τέτοιο ισχύει στα απλά, καθημερινά, ανθρώπινα δώρα, πόσο μάλλον ισχύει για το δώρο του Θεού!. Μπέγζος, Μ. & Παπαθανασίου, Α., Θέματα Χριστιανικής Ηθικής. Γ΄ Λυκείου ΔΕ 16, Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής ­ ΙΤΥΕ «Διόφαντος», Αθήνα, σ. 123.

Κριτήρια για την αντιμετώπιση συγκεκριμένου ζητήματος σεβασμού/περιφρόνησης της ζωής

 Σε ομάδες ας μελετήσουμε μία περίπτωση ηθικού διλήμματος σχετικά με τη ζωή ή το θάνατο. Με αφορμή το παρακάτω κείμενο, ας συντάξουμε ένα σύντομο άρθρο στο οποίο θα παρουσιάζουμε τα κριτήρια της δωρεάς οργάνων. Στο τέλος, θα διαβάσουμε το άρθρο μας στην ολομέλεια και, εφόσον υπάρχει η δυνατότητα, θα το δημοσιεύσουμε στη σχολική ιστοσελίδα ή σε εκπαιδευτικό/μαθητικό ιστολόγιο. 

Στο κεφάλι της νεκρής Νατάσας

ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΥΛΙΚΟ

Τα ηθικά διλήμματα πάνω στην ζωή

1.5 ΣΧΕΣΗ ΖΩΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

1.4 ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ

ΥΛΙΚΟ

Ποιος είναι ο Θεός κατά την πίστη του Χριστιανισμού

Απόδειξη αγάπης: Ο Θεός μέσα στην Ιστορία

 Ας σκεφτούμε και ας καταγράψουμε στοιχεία άμεσης ή έμμεσης παρουσίας του Θεού στην ιστορία του ανθρώπου κάτω από τον τίτλο: «Ο Θεός αγάπη εστί» (Α΄ Ιωάν. 4, 16)

Οι ενέργειες και η ουσία του Θεού.

 Ας καθίσουμε σε ομάδες, για να συνεργαστούμε πάνω στο πολύ σημαντικό θέμα: «Η γνώση του Θεού». Αφού μελετήσουμε το παρακάτω κείμενο, ας απαντήσουμε την ερώτηση: Τι σημαίνει η φράση «Ο Θεός είναι απρόσιτος στην ουσία του και μεθεκτός στις ενέργειές του»; Όλες οι ομάδες θα παρουσιάσουμε τα συμπεράσματά μας.

Ο Θεός* είναι απρόσιτος στην ουσία του και μεθεκτός στις ενέργειές του1

 Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός είναι άγνωστος στην ουσία του και γνωστός με τις ενέργειές του προς τον κόσμο. Δεν έχουμε τη δυνατότητα να προσδιορίσουμε την αυθύπαρκτη ουσία του Θεού, η οποία είναι απρόσιτη και αμέθεκτη. Το μυστήριο της ύπαρξης και της ουσίας του Θεού παραμένει απρόσιτο και ακατάληπτο και η γνώση του είναι αδύνατη. Ο πεπερασμένος ανθρώπινος νους αδυνατεί να συλλάβει την έννοια της ουσίας του Θεού, η οποία είναι άκτιστη, άπειρη, τέλεια και γνωστή μόνο στον ίδιο το Θεό: «ὁ μόνος ἔχων ἀθανασίαν, φῶς οἰκῶν ἀπρόσιτον, ὅν εἶδεν οὐδείς ἀνθρώπων οὐδέ ἰδεῖν δύναται» (Α΄ Τιμ. 6, 16) και «τά τοῦ Θεοῦ οὐδείς οἶδεν εἰ μή τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ» (Α΄ Κορ. 2, 11). Είναι δυνατό να χωρέσει μέσα σ’ ένα ποτήρι ολόκληρος ωκεανός; Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός τονίζει επιγραμματικά: «Ἄπειρον τό θεῖον καί ἀκατάληπτον καί τοῦτο μόνον αὐτοῦ καταληπτόν ἡ ἀπειρία καί ἀκαταληψία» (Έκδοσις Ορθοδόξου πίστεως 1, 4)2 . Ενέργειες είναι οι θεϊκές δυνάμεις που εκδηλώνονται στις σχέσεις του Θεού με τον άνθρωπο και τον κόσμο. Είναι μεν άκτιστες, όπως η ουσία Του, αλλά διαχέονται μέσα στη δημιουργία. Όλα τα όντα μετέχουν στην ουσιοποιό ενέργειά Του (δημιουργική ενέργεια, που δίνει την ύπαρξη στα όντα), ενώ τα λογικά όντα (άγγελοι ­ άνθρωποι) μετέχουν και στη λογοποιό ενέργειά Του (ενέργεια που προικίζει τα όντα με λογική). Υπάρχουν συγκεκριμένες ενέργειες του Τριαδικού Θεού που φανερώνουν την παρουσία Του μέσα στην ιστορία του κόσμου και της ανθρωπότητας και την αγάπη Του προς τη δημιουργία Του, καθώς επιγραμματικά τονίζει ο Απ. Παύλος: «οὐκ ἀμάρτυρον ἑαυτόν ἀφῆκεν ἀγαθοποιῶν» (Αλλά δεν άφησε αφανέρωτο τον εαυτό του∙ γιατί τότε εκδηλωνόταν ευεργετώντας) (Πρ. 14, 17). Σύμφωνα με τη διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας μπορούμε να γνωρίσουμε «τα περί τον Θεόν». Όταν ο άνθρωπος θέλει και επιθυμεί, μπορεί να αποκτήσει μερική γνώση του Θεού. Αυτή επιτυγχάνεται εν μέρει με τη φυσική αποκάλυψη και στην πληρότητά της με την υπερφυσική αποκάλυψη «ἐν Χριστῷ». Στην Αγ. Γραφή τονίζεται σχετικά: «ἐκ γάρ μεγέθους καί καλλονῆς κτισμάτων ἀναλόγως ὁ γενεσιουργός αὐτῶν θεωρεῖται» (Σοφ. Σολ. 13, 5). Αυτό επιβεβαιώνει και ο Απ. Παύλος: «Διότι τό γνωστόν τοῦ Θεοῦ φανερόν ἐστιν ἐν αὐτοῖς∙ ὁ γάρ Θεός αὐτοῖς ἐφανέρωσε∙ τά γάρ ἀόρατα αὐτοῦ ἀπό κτίσεως κόσμου τοῖς ποιήμασι νοούμενα καθορᾶται, ἥ τε ἀΐδιος αὐτοῦ δύναμις καί θειότης» (Κι αυτό γίνεται γιατί ό,τι μπορούσαν να γνωρίζουν για το Θεό τούς ήταν γνωστό, αφού ο Θεός τούς το φανέρωσε. Δηλαδή, παρότι είναι αόρατες και η αιώνια δύναμη του Θεού και η θεϊκή Του ιδιότητα, μπορούσαν να τη δουν μέσα στη δημιουργία, από τότε που έγινε ο κόσμος. Γι’ αυτό και δεν έχουν καμιά δικαιολογία) (Ρωμ. 1, 19­20). Ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός ανακεφαλαιώνει περιληπτικά: «καί αὐτή τε ἡ κτίσις καί ἡ ταύτης συνοχή καί κυβέρνησις τό μεγαλεῖον τῆς θείας ἀποκαλύπτει φύσεως». (Έκδοσις Όρθοδόξου πίστεως). Όσα λοιπόν είναι απαραίτητα για την προσέγγιση και τη μερική γνώση του Θεού τα έθεσε στη διάθεσή μας η άπειρη αγάπη Του. Πολλά όμως που μας είναι άγνωστα προς το παρόν θα μας αποκαλυφθούν στη μέλλουσα ζωή. Την αλήθεια αυτή διατυπώνει παραστατικά ο Απ. Παύλος: «Βλέπομεν γάρ ἄρτι δι’ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δέ πρόσωπον πρός πρόσωπον» (Αλήθεια, τώρα βλέπουμε τα πράγματα θαμπά, σαν μέσα από μεταλλικό καθρέπτη∙ τότε όμως πρόσωπο με πρόσωπο θα δούμε το Θεό) (Α΄ Κορ. 13, 12). Η ουσία λοιπόν του Θεού είναι απρόσιτη και ακατάληπτη, αλλά οι ενέργειές Του είναι μεθεκτές (μπορεί ο άνθρωπος να μετάσχει σ’ αυτές) με βάση το λογικό και με προϋπόθεση την πίστη. Η αγιότητα και η θέωση είναι ο ανώτατος βαθμός μέθεξης στις ενέργειες του Θεού. Δ. Δ.Δρίτσας, Δ. Ν. Μόσχος, Στυλ. Δ. Παπαλεξανδρόπουλος, ΟΕΔΒ, σσ. 38­41.

Το Σύμβολο της Πίστης: Ο Τριαδικός Θεός

 Όλοι και όλες θα είμαστε σύνεδροι σε ένα Θεολογικό επιστημονικό συνέδριο και χρειάζεται να εξηγήσουμε με έναν εύληπτο τρόπο το δόγμα της Αγίας Τριάδας, με βάση το Σύμβολο της Πίστης. Αφού με τη βοήθεια του κειμένου καταγράψουμε όσα χρειάζονται, προετοιμάζοντας την παρουσίασή μας, στη συνέχεια, ως μέλη του συνεδρίου, θα σηκωνόμαστε για να παρουσιάσουμε τη σύντομη εισήγησή μας.

Ο Θεός είναι ένας και Τριαδικός 

Η πίστη αυτή αποτελεί το ιδιαίτερο γνώρισμα του Χριστιανισμού, όσον αφορά στην περί του Θεού διδασκαλία. Το επίκεντρο της χριστιανικής διδασκαλίας και πίστης για το Θεό συνοψίζεται στη φράση: «ο ένας ως προς την ουσία ή φύση Θεός είναι Τριαδικός ως προς τις υποστάσεις ή πρόσωπα» (Πατέρας, Υιός και Άγιο Πνεύμα). Το μυστήριο του Τριαδικού Θεού είναι ασύλληπτο από την ανθρώπινη σκέψη. Επομένως, είναι αδύνατο να το διερευνήσουμε λογικά. Η μία και ενιαία φύση του Τριαδικού Θεού είναι άναρχη, αιώνια, άπειρη, άκτιστη και ακατάληπτη. Κάθε πρόσωπο του Τριαδικού Θεού είναι φορέας της θείας ουσίας και συγχρόνως είναι όλος ο Θεός. Η θεία ουσία «κατοικεί», υπάρχει «ασυγχύτως, ατρέπτως και αδιαιρέτως» ολόκληρη στα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδας. Οι σχέσεις μεταξύ τους είναι σχέσεις ουσιαστικής αγάπης και «ομοουσιότητας», που εκφράζονται με τον όρο «αλληλοπεριχώρηση». Τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδας δεν είναι τρεις θεότητες, ούτε νοούνται ως τρόποι εμφάνισης και παρουσίας του ενός Θεού μέσα στην ιστορία και στη ζωή της Εκκλησίας. Αυτές και άλλες παρόμοιες αιρετικές αντιλήψεις καταδικάστηκαν από οικουμενικές συνόδους. Η πίστη στον Τριαδικό Θεό διδάσκεται σαφώς στην Αγ. Γραφή. Ενδεικτικά αναφέρουμε τις ακόλουθες μαρτυρίες: Α) στην Π. Διαθήκη: α) στη δημιουργία του ανθρώπου η χρήση του πληθυντικού αριθμού: «ποιήσωμεν άνθρωπον» (Γέν. 1, 27), β) στον πύργο της Βαβέλ επίσης η χρήση πληθυντικού: «δεῦτε καί καταβάντες συγχέωμεν αὐτῶν ἐκεῖ τήν γλῶσσαν» (Γέν. 11, 7), γ) η φιλοξενία των τριών αγγέλων από τον Αβραάμ (Γέν. 18, 1­8), Β) Στην Κ. Διαθήκη: α) Τριαδική θεοφάνεια κατά τη βάπτιση του Χριστού (Ματθ. 3, 13­17)  β) «ἐγώ καί ὁ Πατήρ ἕν ἐσμεν» (Ιωάν. 10, 30) «ὁ ἑωρακώς ἐμέ ἑώρακε τόν Πατέρα… ἐγώ ἐν τῷ Πατρί καί ὁ Πατήρ ἐν ἐμοί» (Ιωάν. 14, 9­11)∙ γ) «ὅταν δέ ἔλθη ὁ Παράκλητος ὅν ἐγώ πέμψω ὑμῖν παρά τοῦ Πατρός, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὅ παρά τοῦ Πατρός ἐκπορεύεται…» (Ιωάν. 15, 26)∙ δ) «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτούς εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος…» (Ματθ. 28, 19). Χαρακτηριστικός είναι ο χαιρετισμός του Απ. Παύλου: «Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μετά πάντων ὑμῶν…» (Β΄ Κορ. 13, 13). Στην παράδοση της Εκκλησίας μας το Τριαδικό δόγμα συγκεφαλαιώνεται στο Σύμβολο της Πίστεως και αναλυτικά παρουσιάζεται στα συγγράμματα των Πατέρων και στη θεία Λατρεία. Από τη θ. Λατρεία ενδεικτικά αναφέρουμε το «Δόξα Πατρί καί Υἱῷ καί ἁγίῳ Πνεύματι…»∙ το «Εὐλογημένη ἡ βασιλεία τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος…». Τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδας έχουν τα προσωπικά τους ιδιώματα. Ο Πατέρας είναι αγέννητος, ο Υιός «γεννάται» προαιώνια από τον Πατέρα, και το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται προαιώνια από τον Πατέρα. Ο ομοούσιος Τριαδικός Θεός ενεργεί και εκδηλώνεται προς τον κόσμο ενιαία και αδιαίρετα. Κατά το Μ. Αθανάσιο: «Ὁ Πατήρ δι’ Υἱοῦ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ποιεῖ τά πάντα» (Επιστ. Προς Σεραπίωνα Α, 28). Δ. Δ.Δρίτσας, Δ. Ν. Μόσχος, Στυλ. Δ. Παπαλεξανδρόπουλος, ΟΕΔΒ, σσ. 41­42

ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΥΛΙΚΟ

 1.4β ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ

1.1 Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΖΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ

Έκφραση εμπειρίας των μαθητών/μαθητριών για τα θρησκευτικά βιώματα των πιστών στη λαϊκή παράδοση και στον ευρύτερο πολιτισμό. 

Ας δούμε προσεκτικά τον παρακάτω πίνακα κι ας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στις εξής ερωτήσεις: – Τι βλέπετε; – Τι νομίζετε ότι συμβαίνει; – Τι αναρωτιέστε;

Το θρησκευτικό βίωμα στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Η πλημμύρα της θείας αγάπης Ν’ αγαπήσομε τον Χριστό. Τότε από μέσα μας θα βγαίνει με λαχτάρα, με θέρμη, με θείο έρωτα το όνομα του Χριστού, θα φωνάζομε το όνομά Του μυστικά, αλάλητα. (…) Τότε παύουν τα λόγια. Είναι η εσωτερική σιωπή, η σιγή, που προηγείται, συνοδεύει και ακολουθεί τη θεία επίσκεψη, τη θεία ένωση και σύγκραση της ψυχής με το θείον. Όταν βρεθείς σ’ αυτή την κατάσταση, δεν χρειάζονται λόγια. Αυτό είναι κάτι που το ζεις. Κάτι που δεν εξηγείται. Μόνο αυτός που τη ζει αυτή την κατάσταση την καταλαβαίνει. Το αίσθημα της αγάπης σε πλημμυρίζει, σε ενώνει με τον Χριστό. Γεμίζεις από χαρά και αγαλλίαση, που δείχνει ότι έχεις μέσα σου τη θεία αγάπη, την τέλεια αγάπη. Η θεία αγάπη είναι ανιδιοτελής, απλή, αληθινή. Πορφύριος, Καυσοκαλυβίτης, Βίος και Λόγοι. Ι. Μ. Χρυσοπηγής, Χανιά, 2003, σ. 274­275.

ΥΛΙΚΟ

1.3 ΒΙΩΜΑ (3^ο δίωρο)

1.1 Ο άνθρωπος ζει με τον Θεό - Α΄ Λυκείου

1.1 Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Έκφραση εμπειρίας των μαθητών για την αναζήτηση νοήματος στη ζωή.
 Ας πούμε όλοι και όλες τι μας έρχεται στον νου, όταν ακούμε τη λέξη Θεός.

Θεμελιώδη υπαρξιακά ερωτήματα και η απάντηση της θρησκείας. Διαπίστωση της καθολικότητας του θρησκευτικού φαινομένου

Ας σκεφτεί πρώτα ο καθένας και η καθεμία, παρατηρώντας τις παρακάτω εικόνες, τι σκέφτονται και ποια αισθήματα έχουν οι εικονιζόμενοι/εικονιζόμενες; Γιατί το κάνουν; Στη συνέχεια, ας μοιραστούμε τις απόψεις μας σε δυάδες και ας προσπαθήσουμε να συμφωνήσουμε. Έπειτα, κάθε δυάδα ας μοιραστεί τα αποτελέσματα της συζήτησης με μία άλλη δυάδα. Στο τέλος, κάθε τετραμελής ομάδα θα ανακοινώσει στην ολομέλεια τι συμφώνησαν ότι σκέφτονται, κάνουν και γιατί το κάνουν οι εικονιζόμενοι/εικονιζόμενες.

ΟJustin Bieber προσεύχεται για τους κατοίκους του Παρισιού.

Το πλήρωμα του Apollo 11 προσεύχεται.

Η αθλήτρια Priscah Jeptoo από την Κένυα

Η ανάπτυξη της θρησκευτικότητας 
Σε ομάδες ας μελετήσουμε τα παρακάτω κείμενα και ας καταγράψουμε όλες τις έννοιες που σχετίζονται με την ανάπτυξη της θρησκευτικότητας (σχέση με τη θρησκεία). Ας χωρίσουμε τις έννοιες σε ομάδες και, αν χρειάζεται, ας προσθέσουμε έννοιες, ώστε να φαίνεται η σύνδεση και η ιεράρχηση που τις διέπει. Στη συνέχεια, ας τις τοποθετήσουμε σε έναν χάρτη, ανάλογα με την ιεράρχηση και τη σύνδεσή τους. Αφού παρουσιάσουμε όλες οι ομάδες, κάθε ομάδα θα αναθεωρήσει τον χάρτη της με βάση τη νέα εμπειρία που απέκτησε. Θα δούμε στο τέλος όλους τους χάρτες και θα τους αξιολογήσουμε με κριτήριο την ακρίβεια, την εμβέλεια του περιεχομένου, καθώς και την οργάνωσή του. [Πόσες έννοιες και ορθές συνδέσεις περιέχει κάθε χάρτης, είναι γλωσσικά επαρκής η διατύπωση, είναι κατανοητή η ιεράρχηση και η ομαδοποίηση των εννοιών;]

Τα στάδια της θρησκείας και της θρησκευτικής εμπειρίας Η θρησκεία αρχίζει με το δέος ενώπιον του Ιερού και κορυφώνεται στην προσωπική συνάντηση, στη βιωματική σχέση του ανθρώπου με το Άγιο, στην οποία συμμετέχουν νόηση, συναίσθημα, βούληση, συνειδητό και υποσυνείδητο. [...] Η θρησκευτική εμπειρία εμφανίζεται ήδη σε πρωτόγονες θρησκευτικές εκφράσεις, όπως η πνευματοληψία∙ φθάνει σε μυστικές πνευματικές ανατάσεις, για να κορυφωθεί στην υπαρξιακή υπέρβαση, [...] την κοινωνία αγάπης με τον Θεό. Γιαννουλάτος, Αν., Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας (2004). Ίχνη από την αναζήτηση του Υπερβατικού. Αθήνα: Ακρίτας, σ. 36. Οι άνθρωποι διψούν για ένα λόγο αληθινό και μέσα στην Εκκλησία ηχεί ο Λόγος της Αληθείας, δεν σταματά ποτέ να ενσαρκώνεται μέσα σ’ αυτήν για να μας δοθεί ως τροφή Οι άνθρωποι τυραννιούνται κρυφά από την ιδέα του θανάτου, ενώ μέσα στην Εκκλησία ανοίγεται μια άβυσσος αναστάσεως. Η μοναξιά και η βία τσακίζουν την καρδιά του ανθρώπου, ενώ μέσα στην Εκκλησία είμαστε όλοι «μέλη του σώματος του Χριστού», «αλλήλων μέλη», και η ζωή, η αγάπη, αυτά που είναι ο ίδιος ο Θεός, δεν ζητούν άλλο παρά να ανταλλάσσονται μεταξύ των ανθρώπων, να πυρπολήσουν την καρδιά τους, να μεταμορφώσουν την «λιθίνην καρδίαν» σε «καρδίαν σαρκίνην». Η νεωτερικότητα θέτει διλήμματα αδιέξοδα: ο Θεός ή ο κόσμος, ο Θεός ή ο άνθρωπος. Μέσα όμως στην πνοή του Αγίου Πνεύματος, ο κόσμος είναι το δημιούργημα του Θεού, απλώνει ρίζες σ’ αυτόν, και ο άνθρωπος βρίσκει στον Θεό την πραγματική του ανθρωπινότητα». Ολιβιέ Κλεμάν (2004), Οι καιροί που καλούν την Εκκλησία, μτφρ. Κ. Σπαθαράκης, επιμ. Κ. Χιωτέλλη, Αθήνα: Μαΐστρος, σσ. 13­15.

Διατύπωση επιχειρημάτων σε υπαρξιακά ερωτήματα με χρήση και κατάλληλης ορολογίας 
Ας αναλάβουμε όλοι και όλες σε δυάδες από έναν ρόλο: α) Χριστιανού που εκκλησιάζεται και β) Χριστιανού που δεν εκκλησιάζεται. Ας σκεφτούμε για λίγα λεπτά με βάση όσα μάθαμε στην ενότητα αυτή επιχειρήματα για το εξής θέμα: «Τι δίνει νόημα στη ζωή μου;». Με βάση τα επιχειρήματά μας ας έρθουμε κάθε δυάδα σε διάλογο. Στο τέλος, έχει σημασία να πούμε όλοι και όλες: 1) πώς νιώσαμε 2) ποια επιχειρήματα είχαν βαρύτητα και γιατί και 3) ποιο είναι τελικά το νόημα της ζωής.

ΥΛΙΚΟ

ΕΚΤΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

1.1 Η αναζήτηση του Θεού

Α' ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΣ - ΠΡΟΣΩΠΟ / ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (1ο δίωρο)

Μεταβατικά ΠΣ (2020-21) – Β΄ λυκείου – 1.1. Αναζήτηση του Θεού

Άθεοι χριστιανοί και χριστιανοί άθεοι

Είναι κάποιοι που διατείνονται ότι δεν πιστεύουν στο Θεό και, βέβαια, δεν προσεύχονται, δεν εκκλησιάζονται, δε νηστεύουν.  Όχι για να το «παίξουν άθεοι», προβάλλοντας στους άλλους την αθεΐα τους. Με σοβαρότητα χωρίς ειρωνεία για τους πιστούς, κατάληξαν σε αυτή την τοποθέτηση για κάποιους προσωπικούς τους λόγους.

 Κι όμως, στη ζωή τους έχουν μια τέτοια συμμετοχή στον πόνο του συνανθρώπου τους, που παραπέμπει στη χριστιανική αλληλεγγύη.  Στην καθημερινότητά τους είναι τόσο κοινωνικοί, όχι με τις επιφανειακές κοινωνικές εκδηλώσεις αλλά με την ενότητα και τη συμμετοχή στη δυσκολία αλλά και στην ευημερία του διπλανού τους, που θυμίζει την εν Χριστώ κοινωνία των προσώπων.

Δεν ξέρουν την υποκρισία, δεν αγαπούν το ψέμα, δεν κρύβονται για να δείξουν άλλον εαυτόν.  Γίνονται θυσία για τους εμπερίστατους, αγκαλιάζουν τους μοναξιασμένους και απορριμένους της κοινωνίας.  Κατανοούν πλήρως το λόγο του Χριστού, κι ας μη γνωρίζουν ποιος το είπε, ότι «οι τελώνες και οι πόρνες θα είναι πιο μπροστά από τους θρήσκους».  Συνεννοούνται με τα «καθάρματα του κόσμου», γιατί, φαίνεται, έχουν την απλότητα και την ειλικρίνεια που ενώνει καρδιακά τους ανθρώπους ό,τι και να ’ναι.

Κι είναι κάποιοι χριστιανοί που λένε ότι πιστεύουν στο Θεό, προσεύχονται, εκκλησιάζονται, νηστεύουν. Ό,τι κάνουν το κάνουν «προς το θεαθήναι τοις ανθρώποις».  Είναι επιθετικοί στους μη πιστούς, λες και επιδιώκουν να γίνουν σωτήρες τους ή σωτήρες της εκκλησίας.

Στη ζωή τους έχουν τέτοια σκληρότητα στον ανθρώπινο πόνο, λες και δεν ένιωσαν ποτέ την αγάπη του Θεού που «κάνει το έλεός Του να γινόμαστε ελεήμονες» (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος).  Στην καθημερινότητά τους έχουν τέτοια φιλαυτία που τους κάνει αντικοινωνικούς, ά-φιλους και εγωκεντρικούς ώστε να απωθούν τους γύρω τους.

Φαίνονται ατσαλάκωτοι, χωρίς πτώσεις και αμαρτίες, όλα καλά και τέλεια.  Διαχωρίζουν τους εαυτούς τους από τους άλλους, που δεν έχουν την ίδια με αυτούς εξωτερική εικόνα.  Δεν κλαίνε και δεν αποκαλύπτουν την αποτυχία τους.  Κοντά τους νιώθεις στεναχώρια, κάτι να σε απωθεί, καθόλου οικεία.

Από τη μια η θεωρητική αθεΐα αντιμάχεται την πρακτική πίστη.  Είναι χριστιανοί «κι ας έχουν θεωρηθεί άθεοι», κατά την αρχαία αντίληψη του σπερματικού λόγου.  Από την άλλη η θεωρητική πίστη αντιμάχεται την πρακτική αθεΐα.

Ο Χριστός αγκάλιασε τους πρώτους και μίλησε αυστηρά για τους δεύτερους.  Τότε και τώρα σημασία δεν έχει τι λέμε αλλά τι ζούμε.  «Στη βασιλεία του Θεού δε θα μπει όποιος μου λέει «Κύριε, Κύριε», αλλά όποιος κάνει το θέλημα του ουράνιου Πατέρα μου» (Ματθ. 7,21).

Ωστόσο,  την αλλαγή την ενεργεί το Πνεύμα το Άγιο που μιλά κατευθείαν στην καρδιά που ταπεινώνεται, ποθεί κι αναζητά, ακόμα κι αν τα λόγια λένε διαφορετικά.

ΠΗΓΗ