Τα Χριστούγεννα αλλιώς είναι και το «ευχαριστώ» που είχες ξεχάσει να πεις και το είπες σήμερα.
Τα Χριστούγεννα αλλιώς είναι και το «συγγνώμη» που τελικά γλίστρησε από τα χείλη σου ενώ ακροβατούσε για μήνες, ίσως και για χρόνια, μεταξύ εγωισμού και υπερηφάνειας.
Τα Χριστούγεννα αλλιώς είναι και όταν τελικά κατάφερες να ανοίξεις διάπλατα τα χέρια σου, και έκπληκτος διαπίστωσες ότι μέσα στην αγκαλιά σου χώρεσε η διαφορετικότητα, η ιδιαιτερότητα, η ανάγκη του άλλου…
Τα Χριστούγεννα αλλιώς είναι και όταν τελικά παρά το τραυματικό σου παρελθόν, το άγχος σου, τη στεναχώρια σου κατάφερες και βγήκες έστω για λίγο από τη μοναξιά σου, πηγαίνοντας μια βόλτα, χαζεύοντας τις βιτρίνες, πίνοντας ένα καφέ με την/τον φίλη/φίλο σου, ζώντας λιγάκι το παρόν το οποίο τελικά δεν είναι και τόσο άσχημο…
Αν ψάχνεις για λίγο βαθύτερο νόημα στις γιορτές αλλά και στην καθημερινότητά σου, νομίζω ότι τελικά βρίσκεται στο «αλλιώς» της ζωής, στο «αλλιώς» της γέννησης ενός βρέφους πριν από 2000 και κάτι χρόνια που αν και πάμπτωχο και καταδιωγμένο έμελλε πολύ αργότερα να αλλάξει τη φύση του θανάτου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου