Τρίτη 31 Μαρτίου 2015

ΜΕΤΑΝΟΙΑ



24. Το μυστήριο της Μετάνοιας

1. Σας βεβαιώνω πως ό,τι κρατήσετε ασυγχώρητο στη γη, θα είναι ασυγχώρητο και στον ουρανό και ό,τι συγχωρήσετε στη γη θα είναι συγχωρημένο και στον ουρανό. 

2. Σε όποιους συγχωρήσετε τις αμαρτίες, θα τους είναι συγχωρημένες• σε όποιους τις κρατήσετε ασυγχώρητες, θα κρατηθούν έτσι.






Στο βιβλίο του Ντοστογιέφσκι Αδελφοί Καραμαζόφ  διαγράφεται η ενδιαφέρουσα, αγιασμένη μορφή του στάρετς Ζωσιμά –στάρετς στα ρωσικά σημαίνει τον πνευματικό οδηγό, εκείνον που καθοδηγεί την πνευματική μας ανάπτυξη και την ένωσή μας με το Θεό, «το γέροντα». 

Πολύς κόσμος προσπαθεί να τον δει, έστω και για λίγα λεπτά, για να τον συμβουλευτεί και να του ζητήσει παρηγοριά. 
Κάποια στιγμή, μια πονεμένη γυναίκα του λαού τον πλησιάζει και του διηγείται χαμηλόφωνα κάτι. Μια πράξη της τόσο σοβαρή  που, ενώ την έχει εξομολογηθεί, συνεχίζει να τη βαραίνει. Και ο στάρετς της απαντά:

        «Τίποτα μη φοβάσαι, ποτέ μη φοβάσαι και μη θλίβεσαι. 
Μια και μετανοείς, όλα θα στα συγχωρέσει ο Θεός. 
Μα κι ούτε υπάρχει ούτε μπορεί να γίνει στον κόσμο τέτοιο κρίμα που να μην το συγχωρεί ο Κύριος σε κείνον που μετανοεί αληθινά. 
Μα κι ούτε το μπορεί ο άνθρωπος να κάνει ένα τόσο μεγάλο αμάρτημα που θα μπορούσε να εξαντλήσει την αστείρευτη αγάπη του Θεού.
 Ή μήπως μπορεί να υπάρξει τάχα ένα τόσο μεγάλο αμάρτημα που να ξεπεράσει την αγάπη του Θεού; 
Φρόντιζε μονάχα για τη μετάνοια, για την αδιάκοπη μετάνοια, κι όσο για το φόβο, διώξ’ τον εντελώς απ’ την καρδιά σου. 
Πίστευε πως ο Θεός σ’ αγαπά τόσο που εσύ ούτε να φανταστείς δεν μπορείς. Σ’ αγαπάει παρόλο που αμάρτησες. 
Σ’ αγαπάει μέσα στη αμαρτία σου.
 Για έναν μετανοούντα στον ουρανό χαίρονται περισσότερο παρά για χίλιους αναμάρτητους, είπε ο Χριστός… 
Η αγάπη εξαγνίζει τα πάντα, σώζει τα πάντα.
 Αφού εγώ που είμαι όπως και συ ένας αμαρτωλός άνθρωπος συγκινήθηκα και σε συμπόνεσα, πόσο περισσότερο ο Θεός.
(Μικρή Φιλοκαλία της καρδιάς) 

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

33.Ο Ινδουισμός (Β΄)

Λατρεία του Γάγγη
β) Ο Σιβαϊσμός και ο Βισνουϊσμός
Ήδη στις τελευταίες Ουπανισάδες η ιδέα ότι το θείο ως απεριόριστο είναι άμορφο άρχισε να αντικαθίσταται από την ιδέα ότι ως απεριόριστο δεν πρέπει να στερείται τίποτε και άρα πρέπει α) να έχει μορφή και β) να συμπεριλαμβάνει και τον κόσμο. Διάφορες ομάδες βραχμάνων άρχισαν από τότε να θεωρούν κάποιες δημοφιλείς θεότητες της εγχώριας θρησκείας, οι οποίες θεωρούνταν γεννήτορες του κόσμου, όπως ο Σίβα, ο Βισνού και ηΝτέβι, ως τη μορφή του Μπράχμαν. Κάθε ομάδα θεωρούσε τη μια από αυτές τις θεότητες ως την αληθινή μορφή του Μπράχμαν. Έτσι το Μπράχμαν έγινε προσωπικό. Η παράδοση που το θεωρεί απρόσωπο συνέχισε να υπάρχει υπό το όνομα Βεδάντα και αποτελεί και σήμερα ένα αξιόλογο ρεύμα μέσα στον Ινδουισμό, αν και όχι τόσο εκτεταμένο όσο οι παραδόσεις των παραπάνω θεοτήτων. Από τις θεότητες αυτές απορρέει το σύνολο του κόσμου, ο οποίος έτσι αποτελεί την εξώτατη έκφρασή τους. Μ' αυτόν τον τρόπο, τα γενικά χαρακτηριστικά του κόσμου, όπως π.χ. η δημιουργία και η καταστροφή, η γέννηση και ο θάνατος, το αρσενικό και το θηλυκό κ.ο.κ. αποτέλεσαν, ιδίως στην περίπτωση του Σίβα, τα δικά τους χαρακτηριστικά, όπως τα βλέπουμε στις παραστάσεις τους.
Ο σκοπός στις παραδόσεις αυτές ήταν και πάλι ο ίδιος: η απελευθέρωση, μέσα από την ένωση με μια απ' αυτές τις θεότητες, από τη διαιώνιση του εγκλωβισμού στη μεταβαλλόμενη και περιορισμένη ύπαρξη.
http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-B126/498/3245,13197/

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

33.Ο Ινδουισμός (Β΄) 
  Guy Sweens - Lord Shiva's Heart 





ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΧΑΝΟΓΛΟΥ


ινδουιστικές θεότητες from desphan
Οι εμφανίσεις στον κόσμο μας με διάφορες μορφές (αβατάρα) αποτελούν τον τρόπο με τον οποίο συμβάλλει στη σωτηρία ο θεός Βισνού. Υπάρχουν δέκα τέτοιες εμφανίσεις του Βισνού, κυριότερες όμως και δημοφιλέστερες είναι εκείνη του Κρίσνα και εκείνη του Ράμα.
Ο Σίβα βοηθά τους πιστούς του, χωρίς να προβαίνει σε εμφανίσεις. Λατρεύεται υπό διάφορες μορφές, που, όπως είπαμε, αντιστοιχούν στα γενικά χαρακτηριστικά του κόσμου. Π.χ. τόσο ως δημιουργός όσο και ως καταστροφέας, καθώς, ενώ ως γενεσιουργός γεννά το σύμπαν, μετά από ένα τεράστιο χρονικό διάστημα επίσης το καταστρέφει και το απορροφά, για να το γεννήσει και πάλι κ.ο.κ.
http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-B126/498/3245,13197/


ο χορός του Shiva from mariastou


ο Θεός Γκανέσα




ΤΟ ΨΗΦΙΑΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Κυριακή 29 Μαρτίου 2015

19. Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Η αφετηρία του οικολογικού προβλήματος βρίσκεται στην τεχνολογία, 
αλλά η αιτία του εντοπίζεται στην ηθική. 
Η εξάντληση των ενεργειακών αποθεμάτων της γης, 
η ρύπανση θαλασσών, λιμνών και ποταμών από βιομηχανικά απόβλητα,
 η μόλυνση της ατμόσφαιρας από καυσαέριο οχημάτων ή ρύπους εργοστασίων,
 η καταστροφή βιοτόπων, η εξαφάνιση σπάνιων ειδών του ζωικού βασιλείου,
 η διατάραξη της ισορροπίας των οικοσυστημάτων, οι κλιματολογικές ανωμαλίες 
(φαινόμενο του θερμοκηπίου, οπή του όζοντος κ.λπ.), τα ατυχήματα 
εργοστασίων παραγωγής πυρηνικής ενέργειας (Τσερνομπίλ 1986),
 ο αβίωτος βίος στις μεγαλουπόλεις κ.ά.ό., είναι μερικές όψεις του οικολογικού 
προβλήματος.
pic59



















Η δοκιμασία των ανθρωπίνων σχέσεων, μέσα στις απάνθρωπες συνθήκες των 
σύγχρονων κοινωνιών. (Έργο π. Σταμ. Σκλήρη).




19. Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ 

Ο Εφιάλτης της Περσεφόνης -  Νίκος Γκάτσος



Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα 
κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο...
τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα
και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο!

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης,
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς!

Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες,
ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο...
τώρα πετάνε αποτσίγαρα οι τουρίστες
και το καινούργιο παν να δουν διυλιστήριο
.
Κοιμήσου Περσεφόνη 
στην αγκαλιά της γης,
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς!

Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία
κι ήταν ευχή του κάμπου τα
βελάσματα...
τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία
άδεια κορμιά σιδερικά
παιδιά κι ελάσματα
.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης,
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς!

ΥΛΙΚΟ

PROJECT: ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ, ΞΕΝΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΚΑΙ Η ΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ (8)

Σάββατο 28 Μαρτίου 2015

Εκπαιδεύοντας με… σινεμά!

 της Ελένης Πολυματίδου



Ο κινηματογράφος μπορεί σίγουρα να είναι και διδακτικός και να αποκτά και εκπαιδευτικό χαρακτήρα. 
Σκεφτόμουν, λοιπόν, τις ταινίες (τουλάχιστον αυτές που εγώ έχω δει γιατί είμαι σίγουρη πως υπάρχουν και πολλές άλλες) που σχετίζονται με την εκπαίδευση, που σκιαγραφούν τη σχέση μεταξύ μαθητή και δασκάλου και το πως ο δάσκαλος μπορεί να επηρεάσει την σκέψη και την συμπεριφορά του μαθητή και τις σχέσεις μεταξύ των συμμαθητών.
 Παρακολουθώντας αυτές τις ταινίες, μπορώ να πω με σιγουριά πως συνέβαλαν στην διαδικασία του να θέλω να γίνω καλύτερος άνθρωπος και καλύτερος εκπαιδευτικός. Ανεξάρτητα, όμως, από το αν είστε δάσκαλοι ή όχι, πιστεύω πως θα βγείτε κερδισμένοι. 

HardBall



 Εθισμένος με το τζόγο και το ποτό ο Κόνορ -Keanu Reeves- και χρεωμένος  όσο δεν πάει, αναλαμβάνει να προπονήσει μια παιδική ομάδα baseball προκειμένου να κερδίσει χρήματα. Μπαίνοντας σε αυτή τη διαδικασία και με τον έρωτα ως επιπλέον κίνητρο, βλέπει τη ζωή και τις επιλογές του να αλλάζουν.


Half Nelson



Ο Νταν -Ryan Gosling- , ένας ιδεολόγος καθηγητής Ιστορίας σε γυμνάσιο του Μπρούκλιν, διδάσκει "ανορθόδοξα", χρησιμοποιώντας τους μηχανισμούς της διαλεκτικής. Στην προσωπική του ζωή είναι χαμένος μεταξύ απραξίας και ναρκωτικών, ενώ αναπτύσσει μια ιδιαίτερη σχέση με μια μαύρη 14χρονη μαθήτριά του.


Mona Lisa Smile



Το 1953, μια φιλελεύθερη καθηγήτρια –Julia Roberts- προσλαμβάνεται για να διδάξει Ιστορία Τέχνης σ' ένα ακριβό κολέγιο θηλέων. Σύντομα έρχεται σε σύγκρουση με τις συντηρητικές δομές του κολεγίου, αλλά και με τη νοοτροπία των μαθητριών της, οι οποίες στην πλειονότητά τους έχουν ως μόνη επιθυμία να παντρευτούν, αδιαφορώντας για πανεπιστημιακή ή άλλη καριέρα.



Detachment



Ο Χένρι Μπαρθς –Adrien Brody-  αναπληρωτής καθηγητής σε ένα σχολείο της Νέας Υόρκης, προσπαθεί να εμπνεύσει τους απαθείς μαθητές του, ενώ παράλληλα έχει να αντιμετωπίσει και τους προσωπικούς του δαίμονες.


Dangerous Minds  



Μια πρώην πεζοναύτης - Michelle Pfeiffer - διορίζεται καθηγήτρια σε μια τάξη από παιδιά που προέρχονται από κατώτερες κοινωνικές τάξεις της Καλιφόρνια και μειονεκτικό περιβάλλον, με τους περισσότερους να είναι μέλη συμμοριών που σχετίζονται και με εμπόριο ναρκωτικών, καταφέρνει να τους εμφυσήσει την αγάπη για την ποίηση. 



Dead Poets Society




Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός καθηγητή – Robin Williams- που εμπνέει τους μαθητές του διδάσκοντάς τους ποίησηαναστατώνοντας με τις προοδευτικές του εκπαιδευτικές αντιλήψεις τη ζωή ενός άκρως συντηρητικού αμερικανικού λυκείου.


Entre Les Murs 




Σε μια υποβαθμισμένη συνοικία του Παρισιού, ένας νεαρός καθηγητής –François Bégaudeau- και οι 25 μαθητές μιας τάξης του λυκείου ξεκινούν μια σχολική χρονιά η οποία θα βάλει σε δοκιμασία τις αξίες και τα πιστεύω τους. 


Ως επίλογο, θα ήθελα ν’ αναφέρω τη δράση του 4ου Δημοτικού Σχολείου Ν. Σμύρνης, που αποτελεί ζωντανό παράδειγμα και απόδειξη πως όταν οι εκπαιδευτικοί έχουν μεράκι, θέληση και αγάπη για την μάθηση, και σε συνεργασία με τους μαθητές, μπορούν να δημιουργήσουν ένα σχολείο που θα αγαπούν τα παιδιά και θα αποτελεί πηγή χαράς, μάθησης και δημιουργίας. 

«Μία από τις καινοτόμες δράσεις του διευθυντή που εξέπληξαν εφέτος γονείς και μαθητές ήταν το… Σινέ Σχολείο. Εκμεταλλεύθηκε την αίθουσα home cinema του σχολείου και διοργάνωσε τέσσερις κινηματογραφικές προβολές με δωρεάν είσοδο, απογεύματα Σαββάτου.»




Πηγή http://www.exostispress.gr/Article/ekpaideiontas-me-sinema-0#ixzz3Vbzmksg8

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015

32.Ο Ινδουισμός (Α')

Η δημιουργία και η καταστροφή του κόσμου ως χορός του Σίβα
α) Το πρόβλημα του ορισμού. Στην αχανή ινδική χώρα οι ποικίλες γεωγραφικές και κλιματολογικές ιδιαιτερότητες, η εθνολογική ποικιλία, η μακραίωνη ιστορία, καθώς και άλλοι παράγοντες, γέννησαν στη διάρκεια των αιώνων ένα πλήθος θρησκευτικών αντιλήψεων και παραδόσεων. Αυτές συχνά διαφέρουν τόσο πολύ μεταξύ τους, που σύμφωνα με πολλούς πρέπει να θεωρηθούν ως διαφορετικές θρησκείες και να περιγραφούν χωριστά. 
Έτσι ο Ινδουισμός δεν αποτελεί μια ενιαία θρησκεία και συνεπώς δεν μπορεί να περικλειστεί σε ένα ορισμό. Από την άλλη μεριά όμως, οι περισσότερες από αυτές τις παραδόσεις προϋποθέτουν το ίδιο θεωρητικό υπόβαθρο.
http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-B126/498/3245,13196/
Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ


32.Ο Ινδουισμός (Α') 


                              A day in life of India


ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ



ινδουισμος from dimpapanik
Όταν οι Αριοί εισέβαλαν στην Ινδία ήταν ήδη χωρισμένοι σε τρεις τάξεις:ιερείς (βραχμάνους), πολεμιστές - αριστοκράτες και καλλιεργητές. Ανώτερη θεωρούνταν εκείνη των βραχμάνων. Σ' αυτές προστέθηκε η τάξη των χειρωνακτών, στην οποία κατέταξαν τους κατακτημένους ντόπιους λαούς. Η κοινωνική και θρησκευτική ζωή κάθε τάξης ρυθμιζόταν από ένα σύνολο κανόνων, τους οποίους καθόριζαν οι βραχμάνοι. Το ινδικό όνομα των βασικών αυτών τάξεων είναι βάρνα= χρώμα. Είναι όμως κοινά γνωστές με το όνομα κάστες που δόθηκε το 16ο αι. από τους Πορτογάλους αποίκους. Στη διάρκεια των αιώνων οι κάστες απέκτησαν ένα πλήθος υποδιαιρέσεις. Αυτές διακρίθηκαν και ιεραρχήθηκαν με βάση κυρίως το επάγγελμα και το βαθμό καθαρότητάς του. Με την ίδια βάση δημιουργήθηκε, επίσης, η τάξη εκείνων που ήταν έξω από κάθε κάστα (άθικτοι)
http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-B126/498/3245,13196/
copy_of_india_070
http://www.exandasdocumentaries.com/documentaries/chronologically/2005-2006/114-the-untouchables-

            Camlin Marker Funny Indian Commercial Advertisement

           Στις Ουπανισάδες εμφανίζονται, επίσης, δύο άλλες ιδέες, που είναι άγνωστες στις Βέδες. Αυτές είναι η σαμσάρα και το κάρμαΣαμσάρα είναι ηανακύκληση των υπάρξεων. Σύμφωνα μ' αυτήν την αντίληψη τα έμβια όντα δε ζουν μόνο μια φορά αλλά αφού μια μορφή ύπαρξης διαλυθεί, κάτι από αυτήν επιβιώνει και μεταβαίνει σε άλλη μορφή ύπαρξης. Δημιουργείται έτσι ένας ατέρμων κύκλος μετενσαρκώσεων που διατηρεί συνεχώς τα όντα σε κάποια μορφή ύπαρξης. Κάρμα σημαίνει πράξη. Οι πράξεις που το ον διέπραξε στην προηγούμενη μορφή ύπαρξης είναι εκείνες που προσδιορίζουν τη μορφή στην οποία θα μεταβεί. Τέτοιες μορφές εκτός από την ανθρώπινη μπορούν να είναι μια ζωική, μια δαιμονική σε κάποια κόλαση ή μια θεϊκή σε κάποιο ουρανό. Τι πράξεις κάνει ο άνθρωπος εξαρτάται από εκείνο που επιθυμεί. Έτσι τελικά μετενσαρκώνεται κάθε φορά σε κάποια μορφή ύπαρξης ανάλογη με την επιθυμία του.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΝΔΟΥΙΣΜΟ ΕΔΩ

ΨΗΦΙΑΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2015

AZITIS ή Χριστός ή χάος…




Οι hippies των mid και late sixties δεν μετατράπηκαν μέσα σε μια νύχτα (δεν θα μπορούσε και πρακτικώς να συμβεί αυτό) στους…yuppies των early eighties. Μεσολάβησαν ένα, ίσως και δύο μεταβατικά στάδια – άπαντα εξελισσόμενα στην πολυσήμαντη δεκαετία του ’70. Το πρώτο, που εξακολουθούσε να έχει μουσική έκφραση, αφορούσε στο λεγόμενο χριστιανικό ροκ ή xian rock, όπως έγινε γνωστό διεθνώς. Βασικά, το xian-rock (που ήκμασε, μαζικώς, κυρίως στην Αμερική) είχε πάρει τη σκυτάλη από το χίπικο psych-rock, συμβολίζοντας μία πρώτη νεανική συντηρητική στροφή, μετά τη διάψευση του «ονείρου». Όσοι μαύροι και λευκοί δεν έπιασαν τα σιδερικά, συνεχίζοντας από άλλες… χειρότερες θέσεις την «επανάσταση», φαίνεται πως το έριξαν στη νηστεία και την προσευχή. «Θεέ μου σε είδα να κλαις», «Ελπίζω να σωθώ», «Η Ημέρα της Κρίσεως» και άλλα τέτοια… Χιλιάδες μπάντες ξεφύτρωσαν σε κάθε άκρη της Αμερικής (από την Ανατολική μέχρι τη Δυτική Ακτή και από το βιομηχανικό Σικάγο, μέχρι τον… συντηρητικό Νότο), ευλογώντας τον Κύριο και παίζοντας το ίδιο κατά βάση ψυχεδελικό ροκ (στην αισθητική μεριά του), το οποίο στις καλύτερες στιγμές του δεν είχε να ζηλέψει τίποτα από τις άφρονες μέρες του… ψευτοκαλοκαιριού της αγάπης και του Woodstock
Εμείς, εδώ στην Ελλάδα έχουμε ήδη γνωρίσει ένα «διαμάντι» του αμερικανικού xian-rock – και αναφέρομαι στο εξαιρετικό LPτων Last Call of Shiloh (του Δημητρίου Τσαπατώρη), που είχε επανεκδώσει το 2010 η Anazitisi Records, ενώ οι φίλοι του δισκορυχείου μπορεί να θυμούνται κιόλας την παλαιότερη ανάρτηση για τον πάστορα Tom Mahairas (από τη Θεσσαλονίκη) και τα πολύ ενδιαφέροντα xian/folk LP του. Τώρα, επανερχόμαστε στο είδος με την ελληνική επανέκδοση ενός… αληθινού holy grail (εδώ ταιριάζει η έκφραση) του παντοτινού xian-rock, του μοναδικού LP των Azitis από το Sacramento της Καλιφόρνιας. Τυπώνει η Missing Vinyl, και απολαμβάνουμε εμείς άλμπουμ βινυλίου τίτλου “Help” και κομματιών που σπάνε κόκκαλα (“The Prophet”).
Είχα καταπιαστεί με τους Azitis ήδη από τα πρώτα χρόνια του ’90, μέσω ενός «πειρατή»… της κακιάς ώρας. Και θυμάμαι να τους ακούω «καπάκι» με Growing ConcernGandlaf και τα ρέστα. Τους αντιμετώπιζα δηλαδή ως ένα… μετα-ψυχεδελικό συγκρότημα, που παρ’ όλη τη συντηρητική θεματολογία κατακρατούσε κάτι πολύ από τον ήχο των sixties. Κράτησα για πάντα στη μνήμη μου τον «Προφήτη» και τους άφησα. Και να τώρα… να τους ξανακούω στο απολαυστικό 180άρι της MissingVinyl

Το ένδοξο '21 και η μαυρίλα της διχόνοιας

Η τραγική κατάληξη αρκετών αγωνιστών του '21, θύματα των συμφερόντων, του μίσους και της αχαριστίας κάποιων συμπατριωτών τους. Μια μαύρη σελίδα της ιστορίας μας που επαναλαμβάνεται ακόμη και σήμερα.

Τρίτη 24 Μαρτίου 2015

ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΩΝ «ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΩΝ» ΕΜΠΕΙΡΙΩΝ

H ΨΥΧΗ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

Αποσπάσματα απο το βιβλίο του π. Σεραφείμ Ρόουζ

Στη σημερινή εποχή, η έρευνα για την ζωή μετά τον θάνατο , μέσω των μεταθανάτιων εμπειριών, βρίσκεται στην κορύφωσή της και αναμένουμε τα πρώτα αποτελέσματα.   Στην δεκαετία του ’70 ένας αμερικάνος ψυχίατρος  ο Ραιμοντ Μούντυ συγκέντρωσε τις προσωπικές μαρτυρίες  περίπου 150 ατόμων , οι οποίοι είτε είχαν  οι ίδιοι πεθάνει ή φτάσει στο κατώφλι του θανάτου, είτε του διηγήθηκαν τις εμπειρίες που είχαν άλλοι τη στιγμή που πέθαιναν.
Στο βιβλίο του life after life ο Δρ. Ράιμοντ Μούντυ , αναφέρει για την «εξωσωματική» εμπειρία.
Η «εξωσωματική» εμπειρία
Το πρώτο πράγμα που συμβαίνει σε έναν άνθρωπο που έχει πεθάνει, σύμφωνα με αυτές τις περιγραφές, είναι ότι αφήνει το σώμα του και υπάρχει τελείως χωριστά από αυτό,  χωρίς ούτε μία στιγμή να χάνει τη συνείδησή του. Συχνά, μπορεί να παρατηρεί τα πάντα γύρω του, ακόμα και αυτό το ίδιο του το νεκρό σώμα και τις προσπάθειες άλλων ανθρώπων να το επαναφέρουν στη ζωή. Αισθάνεται μία ανώδυνη ζεστασιά και γαλήνη, σαν να «πλέει» ή να «αιωρείται», είναι τελείως ανίκανος να επιδράσει στο περιβάλλον του με την ομιλία ή την αφή και έτσι συχνά νιώθει μία έντονη «μοναξιά», οι λειτουργίες της σκέψης του συνήθως γίνονται πολύ πιο γρήγορες απ’ ότι όταν ήταν μέσα στο σώμα. Παραθέτουμε πιο κάτω μερικά σύντομα αποσπάσματα από αυτές τις εμπειρίες:
«Η μέρα ήταν πολύ κρύα, ωστόσο εγώ όσο έπλεα στο απόλυτο εκείνο κενό, ένιωθα μία ζεστασιά και ένα αίσθημα τόσο ευχάριστο, που δεν το είχα ξαναδοκιμάσει ποτέ ως τότε… Θυμάμαι πώς σκεφτόμουν: θα πρέπει να έχω πεθάνει».
 «Άρχισα να νιώθω τα πιο υπέροχα συναισθήματα. Ήταν γαλήνη, ηρεμία, χαλάρωση «.
«Τους έβλεπα να αγωνίζονται να με ξαναζωντανέψουν. Ηταν κάτι παράξενο στ’ αλήθεια. Δεν ήμουν πολύ ψηλά, αλλά ένιωθα σαν να βρίσκομαι πάνω σ’ ένα βάθρο, μα όχι πολύ ψηλότερα απ’ τους άλλους. Προσπαθούσα να τους μιλήσω, μα κανείς δε με άκουγε, κανείς δε μου έδινε προσοχή».
 «Από παντού έβλεπα κόσμο να τρέχει στον τόπο του δυστυχήματος… καθώς με πλησίασαν,  έκανα να παραμερίσω για να μη με τσαλαπατήσουν. Μα δε χρειάστηκε, γιατί με μεγάλη μου κατάπληξη είδα πως περνούσαν μέσα από το σώμα μου».
«Δεν μπορούσα ν’ αγγίξω τίποτα, ούτε κι ήταν δυνατό να επικοινωνήσω με κανένα γύρω μου. Ένιωθα ένα αίσθημα μοναξιάς, ένα αίσθημα απόλυτης ερημιάς. Ήξερα πως ήμουν μόνος, ολομόναχος».
Μερικές φορές υπάρχει κάποια εντυπωσιακή «αντικειμενική απόδειξη» ότι ένας άνθρωπος πράγματι βρίσκεται έξω από το σώμα του εκείνη την ώρα, όπως στις περιπτώσεις στις οποίες είναι σε θέση να επαναλάβει συζητήσεις που έγιναν ή να δώσει ακριβείς λεπτομέρειες για γεγονότα που συνέβησαν, ακόμα και σε διπλανά δωμάτια ή και μακρύτερα, ενόσω αυτός ήταν «νεκρός».
 Ανάμεσα σε άλλα παρόμοια παραδείγματα, η Δρ. Κούμπλερ – Ρος αναφέρει την αξιοσημείωτη περίπτωση μίας τυφλής γυναίκας η οποία «είδε» και αργότερα περιέγραψε με ακρίβεια τα πάντα μέσα στο δωμάτιο όπου «πέθανε», παρότι όταν επανήλθε στη ζωή ήταν και πάλι τυφλή – μία εντυπωσιακή ένδειξη για το ότι δεν είναι το μάτι που βλέπει ούτε  ο εγκέφαλος που σκέφτεται, αφού οι διανοητικές λειτουργίες επιταχύνονται μετά το θάνατο. Είναι η ψυχή που επιτελεί αυτές τις λειτουργίες μέσω των σωματικών οργάνων για όσο διάστημα το σώμα είναι ζωντανό, αλλά με τη δική της και μόνη δύναμη όταν το σώμα είναι νεκρό.

                            ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ (μεταθανάτιες εμπειρίες) 

Τίποτα από τα παραπάνω δε θα πρέπει να φαίνεται παράξενο σε έναν Ορθόδοξο Χριστιανό, η εμπειρία που περιγράφηκε εδώ είναι αυτό που γνωρίζουν οι Χριστιανοί ως χωρισμό της ψυχής από το σώμα κατά τη στιγμή του θανάτου. Είναι χαρακτηριστικό δείγμα της απιστίας που επικρατεί στην εποχή μας το ότι αυτοί οι άνθρωποι σπανίως χρησιμοποιούν το Χριστιανικό λεξιλόγιο ή συνειδητοποιούν ότι είναι η ψυχή τους που έχει ελευθερωθεί από το σώμα και τώρα βιώνει τα πάντα, συνήθως είναι απλώς σαστισμένοι από τη νέα κατάσταση στην οποία βρέθηκαν.
Η «φωτεινή ύπαρξη»
Αυτή η εμπειρία περιγράφεται από τον Δρα Μούντυ ως «το πιο εκπληκτικό από τα κοινά σε όλες τις διηγήσεις στοιχεία, που άλλωστε άσκησε και τη μεγαλύτερη επίδραση στα άτομα με εμπειρίες θανάτου».

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...