ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Δημιουργία του Ιωάννη Μπάλτου
Η συγχώρηση αποτελεί μία από τις πιο βαθιές και μεταμορφωτικές πράξεις στην
ανθρώπινη εμπειρία, ιδίως στο πλαίσιο της χριστιανικής πίστης. Δεν πρόκειται
απλώς για μία ηθική αρετή ή μια καλοσύνη προς τον άλλον· είναι ένα βίωμα που
φέρνει υπέρβαση. Υπέρβαση του εγωισμού, της εκδίκησης, της σκληρότητας.
Υπέρβαση της αμαρτίας – τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και στις ανθρώπινες
σχέσεις.
Στον Χριστιανισμό, η συγχώρηση δεν παρουσιάζεται ως επιλογή για τους
"καλούς" ανθρώπους, αλλά ως τρόπος ζωής για κάθε πιστό. Ο Ιησούς
Χριστός, με τη στάση Του απέναντι στους αμαρτωλούς, όπως στην περίπτωση της
μοιχαλίδας , ανατρέπει τις ανθρώπινες αντιλήψεις περί τιμωρίας και δικαιοσύνης.
Δεν καταδικάζει, αλλά καλεί σε μετάνοια, σε εσωτερική αλλαγή. «Ούτε εγώ σε
καταδικάζω· πήγαινε και μην αμαρτάνεις
πια». Αυτή η φράση συνοψίζει τη χριστιανική συγχώρηση ως δώρο, ελπίδα και νέα
αρχή.
Όμως, η συγχώρηση δεν είναι εύκολη. Πολλές φορές, εμποδίζεται από τον θυμό,
την υπερηφάνεια, την αδυναμία να δούμε τον άλλον με αγάπη. Το Ευαγγέλιο, όμως,
είναι σαφές: δεν μπορούμε να ζητούμε από τον Θεό να μας συγχωρήσει, αν δεν
συγχωρούμε κι εμείς. Η συγχώρηση, επομένως, είναι όχι μόνο εντολή αλλά και
προϋπόθεση της σωτηρίας.
Στο σημερινό μάθημα θα εμβαθύνουμε στο νόημα της συγχώρησης μέσα από
κείμενα, εικόνες, προσωπικές μαρτυρίες – όπως αυτή ενός πρώην κρατουμένου – και
συζήτηση. Θα προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε γιατί η συγχώρηση δεν είναι
αδυναμία, αλλά δύναμη. Και πώς, με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος, μπορεί να
μεταμορφώσει την καρδιά μας και τις σχέσεις μας, οδηγώντας μας σε μια ζωή
ελευθερίας, ειρήνης και αληθινής ενότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου