ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΡΑΠ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΟΥΡΝΑΡΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΡΑΠ

Πριν λίγες μέρες έλαβα ένα email, που με πληροφορούσε για κάποια νέα τραγούδια κοινωνικής - χριστιανικής ραπ, ενός νέου καλλιτέχνη, του Βασίλη Γουρνάρη. Το ένα αναφέρεται στις εκτρώσεις και το άλλο στη ζωή στη φυλακή.

Άκουσα τα τραγούδια και εντυπωσιάστηκα. Τα τραγούδια ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Οι στίχοι με βάθος και νόημα, η μουσική που τα συνόδευε όμορφη, όπως, ακριβώς, θα έπρεπε να είναι, ταίριαζε μια χαρά με τους στίχους, η ερμηνεία θαυμάσια, η ηχογράφηση επαγγελματική.

Αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν πως τα τραγούδια ακουγόντουσαν ευχάριστα. Ο ήχος ήταν καθαρώτατος.  Η φωνή του τραγουδιστή  ξεχώριζε και δεν πάλευες να καταλάβεις τους στίχους. Σε πολλά τραγούδια ραπ που έχω ακούσει, δεν καταλαβαίνεις τί λέει ο τραγουδιστής. Είτε γιατί τα όργανα είναι πολύ δυνατά και καλύπτουν τη φωνή του, είτε γιατί ο τραγουδιστής δεν έχει προσέξει την άρθρωσή του. Συνήθως είναι το πρώτο, είναι θέμα ηχογράφησης. Τα όργανα ακούγονται δυνατά, ο τραγουδιστής δεν ακούγεται, και, αν είναι και γρήγορος ο ρυθμός, πρέπει να ακούσεις ένα τραγούδι τρεις φορές τουλάχιστον, για να καταλάβεις τί λέει. Και, μια και μιλάμε για ραπ, αν αφαιρέσεις τους στίχους, τί μένει;

Έπειτα, έκατσα και σκέφτηκα. Τί τρέχει με την ραπ; Στην ελληνική μουσική σκηνή, γενικά, δεν βλέπεις δημιουργούς να γράφουν χριστιανικά τραγούδια. Και, όμως, στη ραπ, ένα ξένο είδος μουσικής, έχουμε τρεις Έλληνες Χριστιανούς ράπερς, τον JAMSTER AKA SERAPHIM, τον ΓΙΑΝΝΟ WU, και τους ΑΡΤΕΜΗΣ ΕΥΘΥΜΗΣ, αξιολογότατους καλλιτέχνες όλους τους και αναγνωρισμένους και από την κοσμική ραπ κοινότητα ( Βy the way, όλο λέω να γράψω αφιερώματα σ' αυτούς τους τύπους και όλο ανάβάλλω ). Και, τώρα, βλέπω, προκύπτει και τέταρτος. Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΟΥΡΝΑΡΗΣ. Τί στην ευχή συμβαίνει με τη ραπ;

Τελικά, βρήκα την απάντηση. Η μουσική ΡΑΠ, αν το καλοσκεφτούμε, δεν είναι, ακριβώς, μουσική. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί έμμετρη ή ρυθμική απαγγελία ( με αλλαγές βέβαια στο ρυθμό ) που συνοδεύεται από διάφορα μουσικά μοτίβα. Είναι περισσότερο απαγγελία. Είναι δήλωση. Αυτό που κυριαρχεί είναι οι στίχοι. Όχι η μουσική. Η μουσική συνοδεύει. Ο στίχος έχει προτεραιότητα.

Είναι, λοιπόν, φυσικό, η ραπ να ελκύει ανθρώπους προβληματισμένους, ανθρώπους που θέλουν να δηλώσουν κάτι, που θέλουν να πουν κάτι, ή μάλλον που θέλουν να φωνάξουν δυνατά κάτι. Θέλουν να κάνουν μια δήλωση. Επομένως, όποιος θέλει να κάνει μια δήλωση, να δώσει ένα μήνυμα, και θέλει να το κάνει μέσω της μουσικής, είναι πολύ πιθανότερο να επιλέξει τη ραπ. Όχι πως δεν υπάρχει προβληματισμός και ωραίος στίχος και στα άλλα είδη μουσικής. Αλλά η ραπ έχει αυτό το χαρακτηριστικό, δίνει την προτεραιότητα στο στίχο.

Επίσης, η ραπ είναι η μουσική της διαμαρτυρίας. Είναι η μουσική που ταυτίστηκε με την σύγκρουση με το κατεστημένο, και, για να είμαστε ειλικρινείς, έχει οργή μέσα της, σαν είδος μουσικής. Ακόμη και ο τρόπος ερμηνείας είναι λίγο επιθετικός, έχει αγανάκτηση, αντίδραση, που φτάνει μέχρι και την απειλή. Καλά, στην κοσμική ραπ πολλές φορές το πράγμα καταλήγει σε γελοιότητες και υποκουλτούρα, εκεί βλέπεις οργή, εν πολλοίς αδικαιολόγητη, και, συχνά, υποκριτική. Τί διαμαρτύρεσαι ρε τύπε, αφού τα έχεις οικονομήσει για δέκα ζωές; Ποιόν δουλεύεις; Είναι η εμπορευματοποίηση. Βέβαια, έχει και η κοσμική ραπ καλά τραγούδια. Ας μην είμαστε άδικοι. Αλλά ας επανέλθουμε σ' αυτό που λέγαμε. Έχεις μια κοινωνία σε αποσύνθεση, σε φθορά, σε κατρακύλα, έχεις μια Ελλάδα να χτυπιέται από παντού, έχεις μια Εκκλησία να σφυροκοπείται με λύσσα, έχεις μια ζωή, που θέλουν να στην κλέψουν, να στη χαλάσουν, βλέπεις όλη αυτή την αδικία και τη διαφθορά, και θέλεις να φωνάξεις. Πώς θα διαμαρτυρηθείς; Με κοντσέρτο για τρία βιολιά και πιάνο; Με μουσική δωματίου; Με λαϊκοπόπ και ρεμπετοτζάζ; Μάλλον όχι. Θα διαλέξεις κάποιο επιθετικό είδος μουσικής, δυνατό, ένα είδος μουσικής σαν την ραπ. Και έχουμε την αίσθηση, πως όσο πιο πολύ βαδίζει η κοινωνία προς την αποχριστιανοποίηση και την ηθική αποσάθρωση, τόσο η διαμαρτυρία θα γίνεται πιο δυνατή, πιο ροκ.

Και, βέβαια, υπάρχει και ένας τρίτος λόγος. Η νεολαία μεγαλώνει πια μ' αυτή τη μουσική. Και εκφράζεται μέσα απ' αυτή τη μουσική. Αυτό είναι μια πραγματικότητα. Και, είτε μας αρέσει είτε όχι, αν θέλεις να περάσεις κάποια θετικά μηνύματα στη νεολαία, πρέπει να μιλήσεις στη γλώσσα της. Και πολλοί νεολαίοι μιλούν σήμερα τη γλώσσα της ραπ.

Θα κλείσουμε το σχολιασμό με ένα ΜΠΡΑΒΟ στον καλλιτέχνη Βασίλη Γουρνάρη αλλά και σε όλους τους συντελεστές της δημιουργίας αυτών των τραγουδιών.

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ ΚΛΙΠΣ

Αναδημοσίευση: http://christianmusic-citizenbasil.blogspot.gr/