ΘΙΒΕΤΙΑΝΟΣ ΒΟΥΔΙΣΜΟΣ I

Στο Θιβέτ διαδόθηκε κυρίως ο Βουδισμός του «μεγάλου οχήματος»  (Mahayana) και  πολύ νωρίς πήρε μία ιδιαίτερη μορφή, η οποία διαφέρει πολύ από την μορφή του Βουδισμού της ανατολικής Ασίας.  Ονομάζεται Λαμαϊσμός.

  Ο όρος αυτός προέρχεται από το όνομα Lama  («La» σημαίνει Ύψιστος και ΜΑ σημαίνει μητέρα που φροντίζει τα παιδιά της).

Ο όρος αυτός , αρχικά χρησιμοποιούταν από τους οπαδούς του ως όρος προσφωνήσεως των ανωτέρων και αξιωματούχων βουδιστών μοναχών, ύστερα όμως και μέχρι σήμερα επεκράτησε ως όνομα όλων ανεξαιρέτως των Βουδιστών του Θιβέτ αλά κυρίως των μεγάλων διδασκάλων (Γκουρού-Λάμα) του θιβετιανού Βουδισμού.

Ο πιο γνωστός όμως είναι ο Δαλάι Λάμα (Το όνομά προέρχεται από τα μογγολικά και σημαίνει «πλατύς ωκεανός»)   που πιστεύουν πως είναι ένας ενσαρκωμένος Μποντισάτβα, δηλαδή δεν είναι κοινός άνθρωπος αλλά θεία αυθεντία.  Γι αυτό, όταν πεθαίνει επανενσαρκώνεται και οι μετενσαρκώσεις αυτές συνεχίζονται με αδιάκοπη διαδοχή.

Η θεία του προσωπικότητα μετενσαρκώνεται συνήθως μέσα σε 49 ημέρες μετά τον θάνατό του –σε δυσμενείς ιστορικές  συνθήκες μετά από χρόνια-  σε ένα από τα νήπια που γεννιούνται με εξαιρετικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα στο Θιβέτ, κατά τον καιρό του θανάτου του.

Για να βρουν σε ποιο από τα νήπια μετενσαρκώθηκε ο Δαλάι Λάμα, αρχίζουν οι Βουδιστές τις αναζητήσεις σε όλη τη χώρα. Συχνά , ο τόπος προσδιορίζεται από υπαινιγμούς που κάνει ο ίδιος ο Λάμα πριν τον θάνατό του. Αν αυτό δε γίνει, πρέπει να ερωτηθεί το κρατικό μαντείο. Τα παιδιά που επιλέγονται  πρέπει να έχουν ορισμένα έκτακτα σωματικά γνωρίσματα ή να γεννήθηκαν κάτω από περίεργα φαινόμενα κατά την ώρα της γεννήσεως τους.     

Τελικά τα υποψήφια νήπια υπόκεινται σε διάφορες εξετάσεις και δοκιμασίες. Μία από τις πιο συνηθισμένες είναι η εξής: Το παιδί πρέπει, ανάμεσα από πολλά και διάφορα αντικείμενα που τοποθετούνται μπροστά του, να επιλέξει εκείνα τα οποία ήταν τα αγαπημένα αντικείμενα του προηγούμενου Δαλάι Λάμα.

Oταν πέθανε ο 13ος Δαλάι Λάμα το 1933, η Eθνοσυνέλευση διόρισε προσωρινό κυβερνήτη του Θιβέτ, ο οποίος επιφορτίστηκε με την ευθύνη να εντοπίσει τον νέο Δαλάι Λάμα.

Tο 1937, και ύστερα από όραμα στην επιφάνεια μιας ιερής λίμνης, εντόπισε τον δίχρονο Λιαμό Tόνταμπ, που είχε γεννηθεί την ίδια ακριβώς ημέρα με τον θάνατο του 13ου Δαλάι Λάμα.

Tο αγόρι μιας αγροτικής οικογένειας πέρασε όλες τις δοκιμασίες που του υπέβαλε ο κυβερνήτης του Θιβέτ, και το 1940, αφού καταβλήθηκε πρώτα ένα μεγάλο ποσό στους Kινέζους, κατάφερε να φέρει το αγόρι και την οικογένειά του στη Λάσα.

 Eκεί το παιδί πήρε το μοναστικό όνομα Tενζίν Γκιάτσο και ανακηρύχθηκε επίσημα 14ος Δαλάι Λάμα.

O Δαλάι Λάμα είναι για το Θιβέτ ένας ζωντανός Θεός.

Η ενέργεια του Λάμα πιστεύουν ότι βρίσκεται παντού. Στα κομμένα μαλλιά και στα ρούχα του. Γι αυτό και φορούν στον λαιμό μικρά φυλακτά με τρίχες από τα μαλλιά του Λάμα και άλλα «ευλογημένα αντικείμενα». Οι Λάμα πιστεύεται ότι έχουν και ιαματική δύναμη.

«Πολύ συχνά οι Λάμα αλείφουν τους ασθενείς με το αγιασμένο σάλιο τους. Σε άλλες περιπτώσεις , στους αρρώστους δίνεται ένας πολτός από βούτυρο και ούρα αυτών των αγίων ανθρώπων».

Η λατρεία του Θιβετιανού Βουδισμού είναι καθαρή ειδωλολατρία. Λατρεία δαιμόνων της αρχαίας θρησκείας  του Θιβέτ, που συγχωνεύτηκε με νέα στοιχεία. Στο σπίτι του κάθε οπαδός εγκαθιστά ιδιωτικό βωμό με εικόνες του Βούδα, των Μποντισάτβα και των Λάμα και προσφέρει σε αυτές λατρεία. Κάθε πρωί και κάθε βράδυ κάνει μπροστά σε αυτές μετάνοιες, διαλογίζεται και μελετά τις βουδιστικές Γραφές.