Το σπίτι του
“τέρατος”, του Jag-wah, καίγεται! Το πανέμορφο δάσος που κατοικεί καταστρέφεται
από τις πυρκαγιές για να γίνει βοσκότοπος για τα βοοειδή ή να καλλιεργηθεί
περισσότερη ζωοτροφή.
Στην ταινία, το ίδιο το τζάγκουαρ μας λέει την ιστορία μέσα από τα δικά του μάτια. Και ο μικρός μας πρωταγωνιστής βρίσκει τη λύση: λιγότερο κρέας, διατροφή με περισσότερα φρούτα και λαχανικά! Αν καταναλώναμε λιγότερο κρέας, θα εκτρέφονταν λιγότερα ζώα και θα χρειαζόμασταν λιγότερη έκταση για τις ζωοτροφές. Θα αφήναμε τα δάση ήσυχα, να μας δίνουν οξυγόνο και να καθαρίζουν τον αέρα από το επικίνδυνο διοξείδιο του άνθρακα.
Μπορούμε να αλλάξουμε το σύστημα διατροφής και να το μετατρέψουμε σε ένα σύστημα που θα αναγεννήσει τις κοινότητές μας και τον πλανήτη μας. Η μείωση του κρέατος είναι ένα από τα καλύτερα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για τους εαυτούς μας, την υγεία μας και τον πλανήτη. Ειλικρινά, γιατί μας χρειάζεται κάθε μέρα;
Γιατί μεγάλο μέρος του
σπιτιού του στη Νότια Αμερική κινδυνεύει να εξαφανιστεί. Παλιότερα, τα
τζάγκουαρ βρίσκονταν παντού στην Κεντρική και Νότια Αμερική. Από τη δεκαετία
του 1880 όμως, έχουν χάσει περισσότερο από το μισό του εδάφους που κατοικούσαν,
και ειδικά σε πολύτιμα οικοσυστήματα όπως το τροπικό δάσος του Αμαζονίου, οι
υγρότοποι του Pantanal, η σαβάνα του Cerrado και το δάσος του Gran Chaco,
κυρίως εξαιτίας της βιομηχανικής κτηνοτροφίας. Η αποψίλωση ώστε να παραχθεί
τροφή για περισσότερο κρέας είναι η μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζουν.
Πλέον, εκτιμάται ότι στον Αμαζόνιο υπάρχουν μόνο περίπου 10.000 τζάγκουαρ και
θεωρούνται απειλούμενο είδος.
Αν δεν κάνουμε κάτι
τώρα, περισσότερα πολύτιμα οικοσυστήματα που φιλοξενούν μοναδικά ζώα θα
καταστραφούν, οι αυτόχθονοι πληθυσμοί κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους, και
θα χάσουμε τη μάχη με την κλιματική
κρίση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου