Εκατομμύρια
παιδιά ανά τον κόσμο καθημερινά, πάνε στο σχολείο. Συνήθως είναι μια πολύ απλή
διαδικασία όχι όμως για την μικρή Μπαχτάι (Νικμπάκτ Νορούζ), που ζει στο
Αφγανιστάν. Στην πολυπαθή αυτή χώρα, ακόμα και η διαδρομή για το σχολείο,
μπορεί να εξελιχθεί σε...διαδρομή θανάτου.
Η περιοχή στην οποία βρίσκεται το σπίτι της έχει μόλις βομβαρδιστεί αλλά η μικρή Μπαχτάι είναι αποφασισμένη να πάει στο σχολείο. Μετά από πολλούς κόπους, θα αποκτήσει το πολυπόθητο αλλά και απαραίτητο για κάθε μαθητή τετράδιο και θα ξεκινήσει να πάει στο σχολείο. Η διαδρομή όμως θα εξελιχθεί σε...θρίλερ και η μικρή θα πρέπει να καταφέρει να επιβιώσει από τα μοχθηρά σχέδια κάποιων αγοριών που έχουν αποφασίσει να την εξοντώσουν.
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΑΝ ΣΕΜΠΑΣΤΙΑΝ 2007 ΜΕΓΑΛΟ ΒΡΑΒΕΙΟ
CRYSTAL BEAR ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ 2008
Σκηνοθεσία : Χάνα Μακμαλμπάφ
Buddha Collapsed Out Of Shame
Λίγα
λόγια από την Χάνα Μακμαλμπάφ
Το Αφγανιστάν είναι μια περίεργη χώρα. Τα τελευταία 25 χρόνια, η διακυβέρνηση έχει αλλάξει πολλά χέρια: από την κομμουνιστική Ρωσία και τους Ταλιμπάν, στους Χριστιανούς αλλά και αθεϊστές Δυτικούς. Κάθε νέο καθεστώς που αναλάμβανε τη διακυβέρνηση της χώρας, προσπαθούσε να διορθώσει τις ατασθαλίες των προηγούμενων. Και τελικά η κατάσταση όλο και χειροτέρευε. Το Αφγανιστάν πλέον έχει ισοπεδωθεί, σχεδόν όλο.
Τα γυρίσματα έγιναν στην πόλη Μπαμιάμ. Στην πόλη αυτή δεν έχουν καν τηλεόραση οπότε δεν καταλαβαίνουν καθόλου τι σημαίνει να βλέπεις τον εαυτό σου μέσα σε αυτό το κουτί. Πιστεύω ότι το πραγματικό σχολείο των παιδιών είναι να παρατηρούν τις συμπεριφορές των μεγάλων. Για παράδειγμα, πριν μερικά χρόνια σε αυτή την πόλη έγινε μια φρικτή σφαγή όπου πολλοί άντρες και αγόρια αποκεφαλίστηκαν μπροστά στα μάτια των γυναικών. Αντίθετα με τα παιδιά που μεγαλώνουν στην Αμερική που βλέπουν τη βία στο Χόλιγουντ, τα παιδιά στο Αφγανιστάν τη βιώνουν.
Όταν όμως αυτά τα παιδιά θα ενηλικιωθούν, πώς θα μάθουν να συνυπάρχουν αλλά και να διαχειρίζονται το μέλλον της χώρας τους. Ακόμα και τα παιχνίδια των παιδιών, έχουν πλέον πολεμικό ύφος.
Το φιλμ δεν έχει ήρωες. Ακόμα και το κοριτσάκι που πρωταγωνιστεί δεν τη θεωρώ ήρωα γιατί δεν καταφέρνει να πετύχει το σκοπό της. Δεν έχει επιλογές. Σε κάθε σχολείο που πηγαίνει, ζητάει να της πουν ένα αστείο αλλά κανείς δεν της λέει. Παρόλα αυτά μαθαίνει πάρα πολλά άλλα πράματα στη διάρκεια αυτού του ταξιδιού.
Παρόλο που η ταινία δεν γυρίστηκε στο Ιράν, συνδυάζει αυτά που έχω να πω σχετικά με αυτές τις δύο τόσο όμοιες χώρες: το Ιράν και το Αφγανιστάν. Και οι δύο κοινωνίες έχουν παρόμοια κοινωνικοπολιτικά προβλήματα. Έχω γράψει πολλές ιστορίες που εκτυλίσσονται στο Ιράν αλλά δυστυχώς δεν έχω άδεια να γυρίσω ταινία στην χώρα μου. Ίσως μια μέρα στο μέλλον να τα καταφέρω.
ΠΗΓΗΤο Αφγανιστάν είναι μια περίεργη χώρα. Τα τελευταία 25 χρόνια, η διακυβέρνηση έχει αλλάξει πολλά χέρια: από την κομμουνιστική Ρωσία και τους Ταλιμπάν, στους Χριστιανούς αλλά και αθεϊστές Δυτικούς. Κάθε νέο καθεστώς που αναλάμβανε τη διακυβέρνηση της χώρας, προσπαθούσε να διορθώσει τις ατασθαλίες των προηγούμενων. Και τελικά η κατάσταση όλο και χειροτέρευε. Το Αφγανιστάν πλέον έχει ισοπεδωθεί, σχεδόν όλο.
Τα γυρίσματα έγιναν στην πόλη Μπαμιάμ. Στην πόλη αυτή δεν έχουν καν τηλεόραση οπότε δεν καταλαβαίνουν καθόλου τι σημαίνει να βλέπεις τον εαυτό σου μέσα σε αυτό το κουτί. Πιστεύω ότι το πραγματικό σχολείο των παιδιών είναι να παρατηρούν τις συμπεριφορές των μεγάλων. Για παράδειγμα, πριν μερικά χρόνια σε αυτή την πόλη έγινε μια φρικτή σφαγή όπου πολλοί άντρες και αγόρια αποκεφαλίστηκαν μπροστά στα μάτια των γυναικών. Αντίθετα με τα παιδιά που μεγαλώνουν στην Αμερική που βλέπουν τη βία στο Χόλιγουντ, τα παιδιά στο Αφγανιστάν τη βιώνουν.
Όταν όμως αυτά τα παιδιά θα ενηλικιωθούν, πώς θα μάθουν να συνυπάρχουν αλλά και να διαχειρίζονται το μέλλον της χώρας τους. Ακόμα και τα παιχνίδια των παιδιών, έχουν πλέον πολεμικό ύφος.
Το φιλμ δεν έχει ήρωες. Ακόμα και το κοριτσάκι που πρωταγωνιστεί δεν τη θεωρώ ήρωα γιατί δεν καταφέρνει να πετύχει το σκοπό της. Δεν έχει επιλογές. Σε κάθε σχολείο που πηγαίνει, ζητάει να της πουν ένα αστείο αλλά κανείς δεν της λέει. Παρόλα αυτά μαθαίνει πάρα πολλά άλλα πράματα στη διάρκεια αυτού του ταξιδιού.
Παρόλο που η ταινία δεν γυρίστηκε στο Ιράν, συνδυάζει αυτά που έχω να πω σχετικά με αυτές τις δύο τόσο όμοιες χώρες: το Ιράν και το Αφγανιστάν. Και οι δύο κοινωνίες έχουν παρόμοια κοινωνικοπολιτικά προβλήματα. Έχω γράψει πολλές ιστορίες που εκτυλίσσονται στο Ιράν αλλά δυστυχώς δεν έχω άδεια να γυρίσω ταινία στην χώρα μου. Ίσως μια μέρα στο μέλλον να τα καταφέρω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου