1.5. Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΣΤΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ
Η πορεία προς το Θεό έχει νόημα όταν υπάρχουν αυθεντικές σχέσεις, όχι βιτρίνα, μάσκες και προσωπεία.
Το παιχνίδι με τις μάσκες στο οποίο καταφεύγουμε ενίοτε έχει να κάνει με το φόβο μας απέναντι στο μεγαλύτερο δώρο του Δημιουργού μας ,την ελευθερία. Όσες μάσκες και να αλλάξεις δε θα λυτρωθείς, θα συνεχίζεις να αγκαλιάζεις μια σκιά γιατί θα φοβάσαι να αγκαλιάσεις ένα πρόσωπο. Το τραγουδάκι από τις Τρύπες είναι σαφές:
« Πριν λυτρωθείς απ' τα δάκρυα που πνίγεις
Πριν σε προδώσει η μυρωδιά της φωτιάς
Πριν τυλιχτείς στις αλυσίδες της θλίψης
Πριν αρνηθείς τις μαχαιριές της χαράς
Πριν σε τρομάξει το τραγούδι και φύγεις
Προτού χαθείς στην αγκαλιά μιας σκιάς
Φανέρωσέ μου τη μάσκα που κρύβεις
κάτω απ' τη μάσκα που φοράς»
Στην πορεία προς το Χριστό δεν υπάρχουν συνταγές ηθικιστικού καθωσπρεπισμού , έτοιμες λύσεις για ατσαλάκωτους χριστιανούς .
Είναι πορεία ελευθερίας, με την ομορφιά της και την τραγικότητά της. Για να πορευτείς πρέπει να έχεις ταπείνωση. Η ταπείνωση δεν είναι χριστιανική εκδοχή της κακομοιριάς ούτε η συντριβή της προσωπικότητας.
Είναι στάση ζωής..απλότητα, καταδεκτικότητα,ομορφιά,κατανόηση,διάκριση,πληρότητα. Χωρίς ταπείνωση δε φτάνεις στην πίστη που λυτρώνει.
ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου