Αυτός που κρέμασε τον ήλιοΣτο μεσοδόκι τ' ουρανούΚρεμάται σήμερα σε ξύλοΊλεως κύριε γενούΚαι στ' ασπαλάθια της ερήμουΜια μάνα φώναξε "παιδί μου"
Με τ' απριλιού τ' αρχαία μάγιαΜε των δαιμόνων το φιλίΜπήκε στο σπίτι κουκουβάγιαΜπήκε κοράκι στην αυλήΚι όλα τ' αγρίμια στο λαγκάδιΠήραν το δρόμο για τον άδη
Θα ξανασπείρει καλοκαίριαΣτην άγρια παγωνιά του νουΑυτός που κάρφωσε τ' αστέριαΣτην άγια σκέπη τ' ουρανούΚι εγώ κι εσύ κι εμείς κι οι άλλοιΘα γεννηθούμε τότε πάλι
Αλκίνοος Ιωαννίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου