A' ΛΥΚΕΙΟΥ 2.4 ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Παράδεισος και κόλασης, είναι ο ίδιος ο Θεός. Μιλώ βέβαια ως ορθόδοξος αυτή τη στιγμή. Μπορεί κανείς να τ’ αρνηθεί όλα, αλλά έχω και εγώ δικαίωμα να εκφράσω το προσδοκώ ανάσταση νεκρών και ζωή του μέλλοντος αιώνος.
Ο Χριστός θα εμφανιστεί στο τέλος της ιστορίας μέσα στο άκτιστο φως της Θεότητας, για να το πω με λόγους επιστημονικούς, εκπέμποντας την ενέργεια της Θείας ουσίας. Η ενέργεια αυτή εκφράζεται με τον όρο φως, μολονότι δεν έχει καμία σχέση με το φυσικό φως.
Είναι υπεράνω από κάθε τι το φυσικό. Η
ενέργεια αυτή θεάται από κάθε άνθρωπο. Η δυτική φιλοσοφία φτάνει να
μιλεί απουσία Θεού.
Στη δική μας παράδοση δεν υπάρχει απουσία, αλλά
μόνο παρουσία Θεού.
Η παρουσία του Θεού, λοιπόν, εκφράζεται ως
εκπομπή αυτού του ακτίστου φωτός της ενεργίας. Ανάλογα με
την κατάσταση του ανθρώπου, αν είναι δηλαδή μέσα σε κάθαρση
εσωτερική, έχει ξεπεράσει τα πάθη, έχει ξεπεράσει τις αδυναμίες
της ανθρώπινης, έχει καλλιεργηθεί, έχει γίνει γη αγαθή κατά
την παραβολή η καρδιά του, ως φως ευφροσύνης, πανευφρόσυνο φως.
Εκείνος όμως ο οποίος διατηρεί μέσα του τα πάθη του, δηλαδή
είναι ο ασχημάτιστος, αμεταστοιχείωτος άνθρωπος, βλέπει τον Θεό ως
πυρ καταναλίσχον.
Αυτό εικονίζεται στα μοναστήρια μας με μία
εικόνα στους νάρθηκες των μοναστηρίων, στην είσοδο δηλαδή, που
έχουμε ένα ποτάμι. Στο πάνω μέρος το ποτάμι αυτό είναι χρυσίζων και
εκεί είναι ο Χριστός με όλους τους Αγίους.
Είναι η μέτοχη του ακτίστου φωτός της Θεότητας. Από
τη μέση και κάτω το ποτάμι γίνεται ποταμός του πυρός. Παίρνει ένα αιματώδες
χρώμα και εκεί είναι οι κολασμένοι.
Αυτό αποδεικνύει ή μάλλον εκφράζει έναν συμβολισμό ότι
ο ίδιος ο Χριστός όπως είπαμε είναι παράδεισος, ο ίδιος είναι και κόλαση.
Η κόλαση
εξαρτάται από την κατάσταση του ανθρώπου και
όχι από την διάθεση του Θεού να τιμωρήσει κανένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου