Προσδοκώμενα
Μαθησιακά Αποτελέσματα
|
Οι μαθητές/μαθήτριες να:
- αναγνωρίζουν
τον Τριαδικό Θεό ως πηγή λύτρωσης στον
Χριστιανισμό,
- διερευνούν
την επίδραση της προσμονής της λύτρωσης στη ζωή των πιστών.
|
ΤΟ ΚΟΥΙΖ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ (Α)
Η ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΣΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ (Α)
Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
Παρουσιάζοντας:
Η λύτρωση στη θρησκεία και
στην καθημερινή ζωή.
Ελεύθερη
συζήτηση για τη λύτρωση στη θρησκεία και στην καθημερινή ζωή.
«Τι σημαίνει για σένα λύτρωση;»
«Τι σημαίνει για σένα λύτρωση;»
Εφαρμόζοντας:
Προσεγγίσεις του Χριστιανισμού και άλλων θρησκευτικών παραδόσεων για τη λύτρωση και συσχέτισή τους με τις προσδοκίες των ανθρώπων στην καθημερινή τους ζωή.
Η
προσμονή της λύτρωσης στις θρησκείες
«Ο σκοπός της θρησκείας σχετίζεται
άμεσα με την όλη υπόσταση του ανθρώπου- είναι πάντα η επίτευξη κάποιου είδους
σχέσης με ό,τι κάθε θρησκεία θεωρεί ως απόλυτο και η απαλλαγή από το σχετικό,
δηλαδή από το πολύμορφο κακό.
Κύριο μέλημα κάθε θρησκείας είναι να προσφέρει στον πιστό τα μέσα εκείνα που θα τα αξιοποιήσει για την επιτυχία αυτού του διπλού σκοπού. Η λύτρωση, την οποία υπόσχεται κάθε θρησκεία, βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με το τι αυτή θεωρεί ως απόλυτο και τι ως σχετικό και με το σκοπό που ορίζει για την ανθρώπινη ύπαρξη.
Έτσι υπάρχουν διάφορες μορφές λύτρωσης, όπως η αποκατάσταση της επικοινωνίας με το Θεό, η ευτυχία στην παρούσα ζωή με την απόκτηση εγκόσμιων αγαθών, η εξασφάλιση μελλοντικών αγαθών σε μια μεταθανάτια ζωή, η τελική απαλλαγή συνόλου του κόσμου από το κακό. Όλες αυτές οι έννοιες λύτρωσης, που συχνά συνυπάρχουν, θεωρούνται από τις θρησκείες ως ολοκλήρωση της ανθρώπινης ύπαρξης και επίτευξη του τελικού σκοπού της».
Κύριο μέλημα κάθε θρησκείας είναι να προσφέρει στον πιστό τα μέσα εκείνα που θα τα αξιοποιήσει για την επιτυχία αυτού του διπλού σκοπού. Η λύτρωση, την οποία υπόσχεται κάθε θρησκεία, βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με το τι αυτή θεωρεί ως απόλυτο και τι ως σχετικό και με το σκοπό που ορίζει για την ανθρώπινη ύπαρξη.
Έτσι υπάρχουν διάφορες μορφές λύτρωσης, όπως η αποκατάσταση της επικοινωνίας με το Θεό, η ευτυχία στην παρούσα ζωή με την απόκτηση εγκόσμιων αγαθών, η εξασφάλιση μελλοντικών αγαθών σε μια μεταθανάτια ζωή, η τελική απαλλαγή συνόλου του κόσμου από το κακό. Όλες αυτές οι έννοιες λύτρωσης, που συχνά συνυπάρχουν, θεωρούνται από τις θρησκείες ως ολοκλήρωση της ανθρώπινης ύπαρξης και επίτευξη του τελικού σκοπού της».
Δρίτσας, Δ., Μόσχος, Δ.,
Παπαλεξανδρόπουλος, Στ., Χριστιανισμός
και Θρησκεύματα Β΄ Γενικού Λυκείου, Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών και
Εκδόσεων «Διόφαντος», 2011, σελ. 31.
Ο μέγας ιεροεξεταστής
«"Θυμήσου
την πρώτη ερώτηση, την έννοιά της, αν όχι ακριβώς τα λόγια: Θέλεις να πας στον
κόσμο με αδειανά χέρια κηρύσσοντας στους ανθρώπους μια ελευθερία που η φυσική
τους βλακεία και η φυσική τους προστυχιά δεν τους αφήνουν να την καταλάβουν,
μια ελευθερία που τους φοβίζει, γιατί δεν υπάρχει και δε θα υπάρξει τίποτε πιο
ανυπόφορο απ' αυτή για τον άνθρωπο και την κοινωνία; Βλέπεις αυτές τις πέτρες
της άγονης ερήμου; Κάνε τες ψωμιά και οι άνθρωποι θα τρέξουν πίσω σου μ'
ευγνωμοσύνη, σαν υπάκουο κοπάδι, τρέμοντας μήπως πάρεις το χέρι σου και δεν
έχουν πια ψωμί.
Εσύ όμως
δε θέλησες να στερήσεις απ' τον άνθρωπο την ελευθερία και αρνήθηκες, κρίνοντας
πως είναι ασυμβίβαστη με την υπακοή που εξαγοράζεται με ψωμιά... Επαύξησες την
ανθρώπινη ελευθερία, αντί να την περιορίσεις και επέβαλες έτσι για πάντα στον
ηθικό άνθρωπο τα μαρτύρια αυτής της ελευθερίας.
Ήθελες να σ' αγαπούν ελεύθερα, να σε ακολουθούν οι άνθρωποι με τη θέλησή τους, καταγοητευμένοι... Δεν κατέβηκες απ' τον σταυρό όταν σε κορόιδευαν και σου φώναζαν ειρωνικά: “Κατέβα απ' το σταυρό για να σε πιστέψουμε”. Δεν το 'κάνες, γιατί δεν ήθελες πάλι να υποδουλώσεις τον άνθρωπο μ' ένα θαύμα. Ήθελες μια πίστη ελεύθερη και όχι υπαγορευμένη από το θαύμα. Χρειαζόσουνα την ελεύθερη αγάπη και όχι τη δουλική έξαρση ενός τρομοκρατημένου σκλάβου...
Ήθελες να σ' αγαπούν ελεύθερα, να σε ακολουθούν οι άνθρωποι με τη θέλησή τους, καταγοητευμένοι... Δεν κατέβηκες απ' τον σταυρό όταν σε κορόιδευαν και σου φώναζαν ειρωνικά: “Κατέβα απ' το σταυρό για να σε πιστέψουμε”. Δεν το 'κάνες, γιατί δεν ήθελες πάλι να υποδουλώσεις τον άνθρωπο μ' ένα θαύμα. Ήθελες μια πίστη ελεύθερη και όχι υπαγορευμένη από το θαύμα. Χρειαζόσουνα την ελεύθερη αγάπη και όχι τη δουλική έξαρση ενός τρομοκρατημένου σκλάβου...
Δεν σε
φοβάμαι καθόλου. Κι εγώ πήγα στην έρημο, κι εγώ έζησα με ρίζες και ακρίδες, κι
εγώ μακάρισα την ελευθερία που χάρισες στους ανθρώπους... Αλλά συνήλθα και δε
θέλησα να υπηρετήσω μια υπόθεση παράλογη. Γύρισα πίσω κι ενώθηκα με εκείνους
που διόρθωσαν το έργο σου... Σ' το ξαναλέω, αύριο, μ' ένα νόημά μου, θα ιδείς
αυτό το πειθήνιο κοπάδι να φέρνει αναμμένα κάρβουνα στη φωτιά όπου θα σε ρίξω,
γιατί ήρθες να εμποδίσεις το έργο μας. Γιατί αν υπάρχει κάποιος που του αξίζει
πιο πολύ απ' όλους να καεί, αυτός είσαι εσύ. Αύριο θα σε κάψω. Τελείωσα"».
Φ. Ντοστογιέφσκι. Αδελφοί Καραμαζώφ (μτφρ. Σ. Π.),
Θεσσαλονίκη: Σύγχρονες Εκδόσεις, σελ. 220-229.
Αναλύστε το κείμενο του Ντοστογιέφσκυ απαντώντας στα ερωτήματα:
α) Πώς φαντάζεται τον Ιησού ο Μέγας Ιεροεξεταστής, β) σε ποια σημεία η εξουσία που εκπροσωπεί ο Μέγας Ιεροεξεταστής έρχεται να «διορθώσει» το έργο του Ιησού;
α) Πώς φαντάζεται τον Ιησού ο Μέγας Ιεροεξεταστής, β) σε ποια σημεία η εξουσία που εκπροσωπεί ο Μέγας Ιεροεξεταστής έρχεται να «διορθώσει» το έργο του Ιησού;
«Μελέτη
περίπτωσης»: Αυτοκτονικές θρησκευτικές σέκτες και υπόσχεση λύτρωσης.
JONESTOWN, LIFE AND DEATH OF PEOPLES' TEMPLE
ΠΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟ KOOL AID
Ποιος θυμάται τον Jim Jones και το «Ναό του Λαού»;
Αναπλαισιώνοντας:
Η λύτρωση στον Χριστιανισμό.
ΕΡΩΤΗΣΗ
Τι είναι ο Χριστός για σένα;
Τι είναι ο Χριστός για σένα;
Ο Ιησούς απευθυνόμενος στους μαθητές του τους θέτει το ερώτημα: «Τίνα με λέγουσιν οι άνθρωποι είναι;» (Μάρκ. 8, 27).
Ποια είναι λοιπόν η επίσημη απάντηση της Εκκλησίας στο ερώτημα του Χριστού; Η Εκκλησία πρόβαλε την ορθόδοξη θέση θεμελιωμένη αγιογραφικά.
Σύμφωνα με αυτήν ο Χριστός ως ιστορικό πρόσωπο είναι ο θεάνθρωπος λυτρωτής των ανθρώπων.
Στην ερώτηση του Χριστού προς τους μαθητές Του: «σεις ποιος λέτε ότι είμαι;» δίνεται η απάντηση δια στόματος του Απ. Πέτρου: «Συ εί ο Χριστός, ο Υιός τού Θεού τού ζώντος»
(Ματθ. 16, 15-16). Η απάντηση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί συνοψίζει την επίσημη άποψη της Εκκλησίας. Σύμφωνα με αυτή -και σε αντίθεση με τις αιρετικές θεωρήσεις σεις που είδαμε- στο πρόσωπο του Χριστού ενώθηκαν οι δύο τέλειες φύσεις, η θεία και η ανθρώπινη. Την πίστη της αυτή η Εκκλησία διατύπωσε οριστικά και επίσημα στον όρο της Δ' Οικουμενικής Συνόδου
«Έντεχνος συλλογισμός (Artful Thinking)-Βάζω
τίτλους»: Οι μαθητές/μαθήτριες βάζουν τίτλους σε εικόνα/ες με θέμα προσδοκίες
λύτρωσης(πχ. πίνακες Βαρλάμη , Φίκου κ.ά.). Έκφραση επιχειρημάτων για τον τίτλο τους και τελική
επιλογή τίτλου σε ολομέλεια.
Ποια είναι λοιπόν η επίσημη απάντηση της Εκκλησίας στο ερώτημα του Χριστού; Η Εκκλησία πρόβαλε την ορθόδοξη θέση θεμελιωμένη αγιογραφικά.
Σύμφωνα με αυτήν ο Χριστός ως ιστορικό πρόσωπο είναι ο θεάνθρωπος λυτρωτής των ανθρώπων.
Στην ερώτηση του Χριστού προς τους μαθητές Του: «σεις ποιος λέτε ότι είμαι;» δίνεται η απάντηση δια στόματος του Απ. Πέτρου: «Συ εί ο Χριστός, ο Υιός τού Θεού τού ζώντος»
(Ματθ. 16, 15-16). Η απάντηση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί συνοψίζει την επίσημη άποψη της Εκκλησίας. Σύμφωνα με αυτή -και σε αντίθεση με τις αιρετικές θεωρήσεις σεις που είδαμε- στο πρόσωπο του Χριστού ενώθηκαν οι δύο τέλειες φύσεις, η θεία και η ανθρώπινη. Την πίστη της αυτή η Εκκλησία διατύπωσε οριστικά και επίσημα στον όρο της Δ' Οικουμενικής Συνόδου
Είναι πρόσωπο ιστορικό και η γέννηση του έχει υπερφυσικό χαρακτήρα σύμφωνα και με το άρθρο 3 του Συμβόλου της Πίστεως. Οι Πατέρες και η ορθόδοξη υμνογραφία με πλούσιο λεξιλόγιο υμνούν και εγκωμιάζουν το μέγα και ανεπανάληπτο αυτό γεγονός της υποστατικής ένωσης των δύο φύσεων, γιατί έχει κοσμολογικές και ανθρωπολογικές συνέπειες. Εξαγιάζει τη δημιουργία και την ύλη, ενώ παράλληλα ανυψώνει την ανθρώπινη φύση και της δίνει τη δυνατότητα να φθάσει μέχρι τη θέωση.
Όπως αναφέρεται στο ίδιο άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως, σκοπός της ενανθρώπησης του Λόγου του Θεού είναι η σωτηρία του ανθρώπου.
Αυτό σημαίνει ότι ο Χριστός ως Θεάνθρωπος λυτρωτής προσφέρει στον άνθρωπο τα μέσα της απαλλαγής του από τις συνέπειες του προπατορικού αμαρτήματος.
Μ' αυτόν τον τρόπο αποκαθίστανται οι αρμονικές σχέσεις με το Θεό, τη φύση, το συνάνθρωπο και τον εαυτό του. Η θεανθρώπινη φύση του Χριστού προβάλλει ως μια πρόσκληση και πρόκληση για το σύγχρονο άνθρωπο να συμμετάσχει ενεργά στον αγώνα για την πραγματοποίηση της θέωσης.
http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-B126/498/3244,13172/
Αξιολογώντας:
Διαφορετικές
εκφάνσεις της προσδοκίας των πιστών για λύτρωση.
-
«Graffiti»:
Μηνύματα - συνθήματα - εικαστικά διαφορετικές εκφάνσεις της προσδοκίας για
λύτρωση.
-
Εναλλακτικά:
«Έντεχνος συλλογισμός (Artful Thinking)-Βάζω
τίτλους»: Οι μαθητές/μαθήτριες βάζουν τίτλους σε εικόνα/ες με θέμα προσδοκίες
λύτρωσης(πχ. πίνακες Βαρλάμη , Φίκου κ.ά.). Έκφραση επιχειρημάτων για τον τίτλο τους και τελική
επιλογή τίτλου σε ολομέλεια.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
1. Να περιγράψετε μορφές λύτρωσης στις θρησκείες του κόσμου
2. Κάθε θρησκεία υπόσχεται να προσφέρει "λύτρωση" στους πιστούς της. Ποιες μορφές μπορεί να πάρει η έννοια αυτή σε διάφορες θρησκείες; (3)
3. Ποια είναι η διδασκαλία της Εκκλησίας για το πρόσωπο του Χριστού; (7)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου