ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΣΙΝΕΜΑ ΙV

BEYOND THE HILLS ( Πίσω από τους λόφους)

Η Βοϊκίτσα και η Αλίνα μεγάλωσαν μαζί σε ορφανοτροφείο και στάθηκαν η μία στην άλλη, από την πρώτη δημοτικού, σαν να ήταν οικογένεια. Στα 19 της, η Αλίνα αποφασίζει να πάει να δουλέψει στη Γερμανία.
Η Βοϊκίτσα βρίσκει καταφύγιο σ’ ένα ορθόδοξο μοναστήρι και γίνεται καλόγρια. Εκεί, δεν βρίσκει μόνο το Θεό, αλλά και την οικογένεια που δεν είχε ποτέ. Η Αλίνα επιστρέφει από τη Γερμανία και παλεύει να ξαναβάλει τη Βοϊκίτσα στη ζωή της. Εκείνη ζητά την άδεια να φύγει για λίγο από τη μονή, προκειμένου να βοηθήσει τη φίλη της, αλλά η απάντηση του παπά δεν αφήνει περιθώρια: όταν διαλέξεις το δρόμο του Θεού, δεν υπάρχει επιστροφή. Η Βοϊκίτσα δεν είναι έτοιμη να εγκαταλείψει τη γαλήνη που έχει βρει, ενώ η Αλίνα δεν μπορεί να χωνέψει αυτήν της την απόφαση: τι απέγινε το κορίτσι που ήξερε παλιά; 
Η Αλίνα ξεκινά να παλεύει με όλες της τις δυνάμεις για να φέρει και πάλι τη Βοϊκίτσα κοντά της, αλλά ο Θεός είναι ο πιο δύσκολος αντίζηλος, και σύντομα οι άνθρωποι της μονής αρχίζουν να υποψιάζονται πως κάτι διαβολικό υπάρχει πίσω από τη δύναμη που παρακινεί την Αλίνα.

ΕΝΩΠΙΩΝ ΘΕΩΝ & ΑΝΘΡΩΠΩΝ

(DES HOMMES ET DES DIEUX)

Σύνοψη

 Ένα μοναστήρι στα βουνά της βόρειας Αφρικής τη δεκαετία του ’90. Οκτώ χριστιανοί καλόγεροι από τη Γαλλία, ζουν σε αρμονία με τους αδελφούς τους μουσουλμάνους. Όταν ένα συνεργείο από ξένους εργάτες σφαγιάζεται από μια ομάδα φανατικών ισλαμιστών, ο φόβος κυριεύει την περιοχή. Ο στρατός θα προσφέρει προστασία στους μοναχούς, αλλά εκείνοι θα αρνηθούν. Αρχίζουν να
αναρωτιούνται αν θα πρέπει να εγκαταλείψουν το μοναστήρι ή όχι. Παρά την αυξανόμενη απειλή, συνειδητοποιούν ότι πρέπει να μείνουν… με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η ταινία εμπνεύστηκε από τη ζωή των Κιστερκιανών μοναχών που ζούσανε στην Αλγερία, από το 1993, έως την απαγωγή τους το 1996.

Πρόλογος 

Το 1996, η απαγωγή και δολοφονία εφτά μοναχών που ζούσαν στο χωριό Τίμπιριν της Αλγερίας, ήταν το αποκορύφωμα της βίας και της αγριότητας που είχε ξεσπάσει λόγω της αντιπαράθεσης της κυβέρνησης και των εξτρεμιστικών τρομοκρατικών οργανώσεων που θέλανε να τη συντρίψουν. Η εξαφάνιση των μοναχών- που βρεθήκανε στη μέση αυτής της αντιπαράθεσης- είχε τεράστια επίδραση στις κυβερνήσεις, τις θρησκευτικές κοινότητες και τη διεθνή κοινή γνώμη. Η ταυτότητα των δολοφόνων και οι ακριβείς συνθήκες της δολοφονίας παραμένουν ένα μυστήριο έως και σήμερα.
Την υπόθεση ανέλαβαν τα γαλλικά δικαστήρια το 2003. Ορισμένα έγγραφα
αποκαλύφθηκαν μόλις πρόσφατα. Στους επερχόμενους μήνες ενδέχεται να γίνουν νέες αποκαλύψεις που θα φωτίσουν επιτέλους την αλήθεια. 
Σχετικά με την ταινία 

Το Ενώπιων Θεών κι Ανθρώπων του Ξαβιέ Μποβουά, έχει ως πηγή έμπνευσης την τραγωδία στο αλγερινό χωριό. Εξερευνεί τους τελευταίους μήνες της ζωής αυτής της μικρής κοινότητας χριστιανών σε μουσουλμανικό έδαφος. Η ταινία δείχνει περισσότερο ενδιαφέρον στο πνεύμα των γεγονότων, και τι διακινδυνευόταν στη ζωή τους, παρά στην ακριβή εξιστόρηση των γεγονότων.
Η ιστορία ξεκινά λίγες εβδομάδες πριν οι τρομοκράτες εκδώσουν τελεσίγραφο, προς όλους τους ξένους να εγκαταλείψουν τη χώρα.
Μια οπλισμένη ομάδα τρομοκρατών μάλιστα εισέβαλε στο μοναστήρι την παραμονή των Χριστουγέννων. Το δίλημμα των μοναχών είναι ξεκάθαρο: να μείνουν ή να φύγουν; 

Η απόφαση θα πρέπει να είναι ομόφωνη. Η κάθε απόφαση όμως για εκείνους έχει και τις αντίστοιχες συνέπειες. Όταν θα αρνηθούν την προστασία του στρατού, η κυβέρνηση τους ζητά να επιστρέψουν στη Γαλλία.
Ο κάθε μοναχός θα πάρει την απόφαση του εκτιμώντας τους ανθρώπινους, πολιτικούς και θρησκευτικούς κινδύνους κι αναζητώντας την απάντηση μέσα από τα βάθη της ψυχής και της συνείδησης του. Αυτή η ένταση συνοδεύει την πρακτική και μυστική καθημερινότητα της κοινότητας: οι δεσμοί τους με τους ντόπιους, το πνεύμα ειρήνης και φιλευσπλαχνίας, είναι οι τρόποι με τους οποίους προσπαθούν να καταπολεμήσουν τη βία που κατατρώει τη χώρα.
Το Ενώπιων Θεών κι Ανθρώπων, είναι ο μάρτυρας της αφοσίωσης των μοναχών στο να μεταδώσουν το μήνυμα της ειρήνης στους μουσουλμάνους αδελφούς τους: στην πιθανότητα ύπαρξης αδελφικού και πνευματικού κοινού εδάφους μεταξύ του χριστιανισμού και του ισλαμισμού.
Οι μοναχοί αποκαλούσαν το στρατό «οι αδελφοί της πεδιάδας» και τους τρομοκράτες «οι αδελφοί των βουνών». Κάθε άλλο παρά αδαείς,
γνώριζαν πολύ καλά ότι ήταν ανάμεσα σε δύο πλευρές με διφορούμενες θέσεις.
Η ταινία του Μποβουά υιοθετεί την οπτική γωνία των μοναχών και τους ρυθμούς ζωής στο Κιστερκιανό μοναστήρι. Η ζωή της κυλά
σύμφωνα με τη Βίβλο, τον Κανόνα του Αγίου Βενέδικτου (γράφτηκε τον 7ο αιώνα) και τα απομνημονεύματα των πατέρων της μοναχικής ζωής.
Χρησιμοποιεί τις παραδοσιακές μορφές μοναστικής προσευχής. Η «λειτουργία των ωρών» , είναι μια ομαδική προσευχή βασισμένη σε ψαλμωδίες, που γίνεται σε παρεκκλήσι εφτά φορές την ημέρα. Το τραγούδι είναι αναπόσπαστο κομμάτι της προσευχής και του ρυθμού της Κιστερκιανής ζωής. Οι μοναχοί τραγουδούν με μια φωνή για να εισέλθουν στην κοινωνία με την Ανάσα της Ζωής.
Ομόφωνα, ενώνονται ως ένας.
Οι Κιστερκιανοί μοναχοί προτιμούν τη σιωπή – το οποίο είναι και κανόνας- κατή τη μεγαλύτερη διάρκεια της ημέρας. Αλλά η ζωή τους χτίζεται με βάση τη διδασκαλία του ηγουμένου, και ομαδικές ανταλλαγές γνωστές ως «κεφάλαια». Όλες οι αποφάσεις παίρνονται με ψηφοφορία, αφού έχουν γίνει συζητήσεις του καθενός με τον ηγούμενο.
Η ζωή των μοναχών 
Οι Κιστερκιανοί και οι μοναχοί του Τάγματος της Σιωπής δεν έχουνε καμία αποστολή διάδοσης του ευαγγελίου, κι απέχουν από τον προσηλυτισμό.
Ο Κανόνας του Αγίου Βενέδικτου, προσκαλεί τους μοναχούς να εξασκούν την φιλοξενία και την κοινοκτημοσύνη, ειδικά με τους φτωχούς και τους ξένους, κι εκείνους που υποφέρουν. Ενθαρρύνει τη χειρονακτική εργασία και την αγροτική εργασία.
Τα μοναστήρια είναι συνήθως απομονωμένα από πυκνοκατοικημένες περιοχές, για να ζουν οι μοναχοί κοντά στη φύση. Κάθε μοναχός του Τάγματος της Σιωπής, επιλέγει μία μέρα του μήνα για να περπατήσει στη φύση και να συλλογιστεί μόνος του. Σήμερα, το Τάγμα των Κιστερκιανών της Αυστηρούς Υποταγής, μετρά 2600 καλόγερους και 1883 καλόγριες σε 96 μοναστήρια και μονές ανά τον κόσμο.

http://sevenfilms.blogspot.gr/