Ο Νόμος της Αγοράς

Ο νόμος της αγοράς (La Loi du Marche): ένα αριστούργημα για ανεργία, φτώχεια και αγορά εργασίας.

  Το Loi du Marche είναι μία ταινία για την ανεργία και την φτώχεια και όλα όσα εκείνα φέρνουν. Ο Thierry είναι άνεργος τους τελευταίους είκοσι μήνες μετά τις απολύσεις που έκανε η εταιρία στην οποία δούλευε. Μετά από τόσους μήνες προσπάθειας να βρει δουλειά, συνεχίζει να περνά την μέρα του με προγράμματα που θα τον βοηθήσουν να βρει εργασία, με συνομιλίες με την τράπεζα για τα χρέη του, με συνεντεύξεις για δουλειά, συναντήσεις με τους παλιούς συναδέρφους του και προβληματισμό για το μέλλον το δικό του και της οικογένειάς του. Ο Thierry έχει έναν γιο που παρά τα πρόβλημα του, θέλει να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο και δουλεύει σκληρά γι’ αυτό, με τον πατέρα του να προσπαθεί να αποκτήσει τα χρήματα που θα χρειαστούν για την εκπαίδευση του.

Στο δεύτερο μέρος της ταινίας οThierry θα έχει βρει επιτέλους δουλειά. Πλέον θα μπορεί να πληρώσει τις υποχρεώσεις του και θα μπορέσει να πάρει δάνειο για τις σπουδές του γιου του. Όμως τα προβλήματά του θα είναι μεγαλύτερα καθώς η δουλειά σαν υπάλληλος ασφαλείας απαιτεί να παρακολουθεί τις κάμερες του πολυκαταστήματος και να υποβάλει τους πελάτες που κλέβουν σε μία ταπεινωτική ανάκριση και διαδικασία, μέχρι εκείνοι να πληρώσουν. Το ίδιο θα ισχύσει και με τους υπόλοιπους υπαλλήλους του καταστήματος, που είναι και αυτοί υπό παρακολούθηση για τυχόν λάθη ή παρατυπίες. Θα αντέξει ο πρωταγωνιστής μας να είναι ο “κακός αστυνομικός” των φτωχών για να έχει εκείνος δουλειά;

Μετά το περσινό Δύο μέρες, μία νύχτα των Dardenne με την Marion Cotillard φέτος στο διαγωνιστικό έχουμε το Loi du Marche, που είναι στο πρώτο του μέρος κάτι σαν η συνέχεια του Dardennικού δράματος. Η τραγική κατάσταση και οι άδικες απολύσεις σε μεγάλες εταιρίες δημιουργούν ανέργους που δύσκολα μπορούν να ξαναβρούν δουλειά σε μεγάλη ηλικία. Οι άνθρωποι αυτοί σαν τον πρωταγωνιστή μας, στην Γαλλία και πάρα πολλές άλλες χώρες αφιερώνουν αρκετό χρόνο της ζωής τους στα γραφεία εύρεσης εργασίας όπου κυρίως απασχολούνται στα γνωστά προγράμματα stage που τους προσφέρουν, χωρίς καμία εγγύηση ότι η εκπόνηση κάποιου τέτοιου προγράμματος θα τους δώσει τελικά μια πολυπόθητη θέση. Την ίδια ώρα οι υποχρεώσεις τους τρέχουν και τα προβλήματα αυξάνονται καθώς ο μέσος υπάλληλος έχει να αντιμετωπίσει απάνθρωπες συνεντεύξεις να τον σκανάρουν από πάνω μέχρι κάτω, χτίσιμο ψευτοπροσόντων που θα τον κάνουν να δείχνει ελκυστικός για τα προσληφθεί και μια απίστευτη υποκρισία και ψευτιά ακόμη και για τις πιο απλές και ανειδίκευτες θέσεις. Έχει να αντιμετωπίσει ακόμα τις τράπεζες που όχι μόνο δεν βοηθάνε, αλλά προσπαθούν να κερδίσουν ακόμη παραπάνω από τέτοιες καταστάσεις προωθώντας “προγράμματα”. Έχει στο τέλος να αντιμετωπίσει την αξιοπρέπεια του που πιάνει πάτο κάθε μέρα που περνά. Όλα αυτά θέλει να θίξει η ταινία στο πρώτο της μέρος και η αλήθεια είναι ότι τα καταφέρνει αρκετά καλά, χάρη σε ένα απλό και αληθινό σενάριο και στον πολύ καλό Vincent Lindon στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο Lindon (Welcome) συνεργάζεται για ακόμα μία φορά με τον  ταινίες του Brizé μετά τα “Mademoiselle Chambon” και “Quelques heures de printemps”. Στους υπόλοιπους ρόλους βλέπουμε ηθοποιούς που είναι λίγο πολύ από άγνωστοι έως εντελώς ερασιτέχνες.

Στο δεύτερο μέρος της η ταινία ο πρωταγωνιστής μας πλέον έχει μια θέση και αισθάνεται χαρούμενος γι’ αυτήν. Πόσο όμως ο ακέραιος χαρακτήρας του θα αντέξει να είναι αυτός που θα στέλνει φτωχούς ανθρώπους με πολλά οικονομικά και οικογενειακά προβλήματα στην φυλακή;

Θα μπορούσε κάποιος να μιλήσει για ένα πολύ καλογραμμένο και αυτό που στα Αγγλικά θα λέγαμε “to the point” σενάριο που χωρίς να είναι καθόλου επιτηδευμένο, απλά παρουσιάζει μια κατάσταση όπως είναι. Όμως το Loi du Marche, είναι πρακτικά μια βαθιά πολιτική ταινία που αγγίζει τα όρια του ντοκιμαντέρ με τον υπερρεαλισμό και την αποστασιοποίηση που έχει από τον χαρακτήρα της. Είναι πολύ χαρακτηριστικό από την οικογένεια και τις άλλες πτυχές της ζωής του πρωταγωνιστή παίρνουμε μόνο μικρές ενδεικτικές γεύσεις. Αυτό ίσως γίνεται γιατί ο σκηνοθέτης δεν θέλει να συμπάσχει απλά με τον ήρωά του ο θεατής, θέλει ο θεατής να γίνει ο ήρωάς του και να ζήσει ο ίδιος τα προβλήματα που ζει ο ήρωας. Όχι τα οικογενειακά, ερωτικά ή προσωπικά, αλλά τα οικονομικά και ηθικά. Αυτό ακριβώς είναι που κάνει την ταινία λιγότερο συγκινητική και πιο ψυχρή από άλλες ταινίες του είδους. Είναι αυτό όμως που την κάνει και την πιο βαθιά πολιτική ταινία του Φεστιβάλ των Καννών με έναν όμορφο παλιομοδίτικο τρόπο που θυμίζει Κώστα Γαβρά.

Τέλος δεν μπορώ να κρατηθώ και να μην αναφέρω ότι ο ήρωας του “Loi du Marche” παραπονιέται και θεωρεί κατάντια του το ότι θα μείνει με μόνο 500 ευρώ επίδομα ανεργίας μετά από πάνω ένα χρόνο χωρίς δουλειά, την ίδια ώρα που στην χώρα μας, ο κατώτερος μισθός είναι λιγότερος. Πότε αλήθεια θα δούμε μια καλή Ελληνική ταινία για την ανεργία και τις επιπτώσεις της κρίσης στην κοινωνία μας; Δεν χρειαζόμαστε πολλούς πόρους για κάτι τέτοιο μόνο ταλέντο και διάθεση, που υπάρχουν μεν αλλά μάλλον όμως εξαντλούνται αλλού.

Ο υπέροχος Vincent Lindon κέρδισε το βραβείο ερμηνείας για την ταινία στο Φεστιβάλ των Καννών.

Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ  ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ 2.2 ΕΡΓΑΣΙΑ (2ο δίωρο)

ΠΗΓΗ

Μπορείτε να ζήσετε χωρίς το Smartphone σας ?

Βγείτε με φίλους και όχι με το κινητό σας
Την επόμενη φορά που θα βγείτε με τους φίλους σας, αφήστε το κινητό σας στο αυτοκίνητο και μην το πάρετε μαζί σας στο τραπέζι. Το να είστε έξω με φίλους και να αναλώνετε τον πολύτιμο χρόνο που έχετε μαζί τους, στο να χαζεύετε το τι κάνουν οι διαδικτυακοί σας φίλοι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι χαμένος χρόνος. Εάν είναι και εκείνοι εξίσου εξαρτημένοι από το κινητό τους, προτείνετε να οργανώσετε μία έξοδο χωρίς κινητά ή έστω, μία έξοδο με τα κινητά να είναι για τουλάχιστον μία ώρα στην τσάντα και την τσέπη.

Χρήση με πρόγραμμα
Σίγουρα δεν είναι ρεαλιστικό να πει κάποιος ότι θα σταματήσει εντελώς να ασχολείται με το κινητό του, μιας και είναι χρήσιμο εργαλείο, αλλά μπορείτε να ορίσετε μερικές ώρες την ημέρα που θα αφιερώνετε σε αυτό. Μία ώρα το μεσημέρι και λίγες ώρες το απόγευμα αρκούν για να ικανοποιήσουν την εξάρτηση που έχετε από το κινητό σας, αλλά και να μη σας στερήσουν όμορφες στιγμές από την καθημερινότητά σας.

Μακριά το κινητό από το υπνοδωμάτιο
Μία από τις πιο σημαντικές κινήσεις που πρέπει να κάνετε για να πολεμήσετε την εξάρτηση που έχετε από το κινητό σας είναι να το βγάλετε από το δωμάτιο που κοιμάστε. Φροντίστε το κρεβάτι σας να είναι ο χώρος στον οποίο κοιμάστε μόνο και απομακρύνετε οποιαδήποτε ηλεκτρονική συσκευή από το υπνοδωμάτιο.

ΠΗΓΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

 Θ.Ε. 1 ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ 1.2 ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ (2^ο δίωρο)

Η θλιβερή αλήθεια για τον σημερινό κόσμο

The Sad Truth About Today’s World Illustrated By Steve Cutts.

Art isn’t all fairytale photoshoots and landscape shots – it can also act as catalyst of change. 

And Steve Cutts thinks that many things in the world should be different. 

Work shouldn’t be a grinding, soul-crushing rat race for the almighty dollar. 

Consumerism shouldn’t hold a vice-like grip on our lives. 

And social media, well, we need to throw-off the shackles we so eagerly put on ourselves.

 Wouldn’t life be better then?

 Θ.Ε. 1 ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ 1.2 ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ (2^ο δίωρο)

Χριστός ανέστη!

Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ

Fairuz – «Η ψυχή του Λιβάνου»
Ίσως καμία άλλη φωνή, όσο και αν μπορεί να ακούγεται παράδοξο δεν μπορεί να συνδεθεί με την Μεγάλη Εβδομάδα από εκείνη της μυθικής Λιβανέζας τραγουδίστριας Fairuz, το όνομά της στα αραβικά σημαίνει πετράδι και η φήμη της φυσικά ξεπερνά τον Αραβικό κόσμο, μάλιστα στο Λίβανο την αποκαλούν πρέσβειρα των ανθρώπων στα αστέρια.
Στις αρχές της δεκαετίας του ΄60 η Fairuz άρχιζε να ψέλνει στα Ελληνικά τους ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδας στην Ορθόδοξη Εκκλησιά του Αγίου Γεώργιου στην περιοχή της Antelias .Μάλιστα έδωσε και συναυλία στο Ηρώδειο κάποτε!!!!!

Μορφές Φανατισμού

Δημιουργία του θεολόγου Μπάλτου Ιωάννη


Συλλογή φωτογραφιών που απεικονίζουν διάφορες μορφές φανατισμού σε διάφορες χώρες καθώς και αντίστοιχες πληροφορίες για κάθε φωτογραφία.
http://photodentro.edu.gr/lor/r/8521/5068

Α' ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕ 5 ΚΑΚΟ 5.4 ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ (4ο δίωρο)

Τρελός κόσμος

'All that is necessary for the triumph of evil is for good men to do nothing.' 
Edmund Burke 

"Mad World" All around me are familiar faces Worn out places, worn out faces Bright and early for their daily races Going nowhere, going nowhere Their tears are filling up their glasses No expression, no expression Hide my head, I wanna drown my sorrow No tomorrow, no tomorrow And I find it kinda funny I find it kinda sad The dreams in which I'm dying Are the best I've ever had I find it hard to tell you I find it hard to take When people run in circles It's a very, very mad world, mad world Children waiting for the day they feel good Happy Birthday, Happy Birthday And I feel the way that every child should Sit and listen, sit and listen Went to school and I was very nervous No one knew me, no one knew me Hello teacher tell me what's my lesson Look right through me, look right through me And I find it kinda funny I find it kinda sad The dreams in which I'm dying Are the best I've ever had I find it hard to tell you I find it hard to take When people run in circles It's a very, very mad world, mad world Enlarging your world Mad world

Τρελός κόσμος Παντού γύρω μου γνωστά πρόσωπα Τετριμμένα μέρη, τετριμμένα πρόσωπα Λαμπερά και στην ώρα τους για τον καθημερινό τους αγώνα δρόμου Πηγαίνοντας στο πουθενά, πηγαίνοντας στο πουθενά Και τα δακρυά τους γεμίζουν τα ποτήρια τους Καμία έκφραση, καμία έκφραση Κρύβω το κεφάλι μου, θέλω να πνίξω τη λύπη μου Δεν υπάρχει αύριο, δεν υπάρχει αύριο Και το βρίσκω κάπως αστείο Το βρίσκω κάπως λυπηρό Τα όνειρα στα οποία πεθαίνω Είναι τα καλύτερα τα οποία είχα ποτέ Και μου είναι δύσκολο να στο πω Επειδή μου είναι δύσκολο να το δεχτώ Όταν οι άνθρωποι τρέχουν σε κύκλους Είναι ένας πολύ, πολύ Τρελός κόσμος Παιδιά που περιμένουν τη μέρα που θα νιώσουν καλά Χρόνια πολλά, Χρόνια Πολλά Αναγκάζονται να νιώσουν όπως πρέπει κάθε παιδί να νιώθει Κάθισε και άκου, κάθισε και άκου Πήγα στο σχολείο και ήμουν νευρικός Κανείς δε με ήξερε, κανείς δε με ήξερε Γειά σου δάσκαλε, πες μου ποιό είναι το μάθημά μου Κοίτα μέσα μου, κοίτα μέσα μου