Ὁ πράσινος κῆπος

Ἔχω τρεῖς κόσμους.

 Μιὰ θάλασσα, ἕναν οὐρανὸ κι ἕναν πράσινο κῆπο: 

τὰ μάτια σου.

Θὰ μποροῦσα ἂν τοὺς διάβαινα καὶ τοὺς τρεῖς,

 νὰ σᾶς ἔλεγα ποῦ φτάνει ὁ καθένας τους. 

Ἡ θάλασσα, ξέρω.

Ὁ οὐρανός, ὑποψιάζομαι.

 Γιὰ τὸν πράσινο κῆπο μου,

μὴ μὲ ρωτήσετε....

Νικηφόρος Βρεττάκος

(Το ποίημα της ημέρας - ανάρτηση των 

συναδέλφων φιλολόγων του σχολείου)

Τι χρώμα έχει το σκοτάδι;

-     Πιστεύεις στο Θεό;

-     Ναι, μ’ έχει βοηθήσει πάρα πολύ.

Από εκεί αντλώ δύναμη, πολύ δύναμη.
Ανακάλυψα το Θεό μέσα από την τύφλωσή μου… 

Συλλογή φωτογραφιών: Άθως

ΠΗΓΗ:http://albanaki.blogspot.gr

Εμείς φταίμε

Ποίηση του μαθητή της Β' Λυκείου  Χρήστου Τ.

που απήγγειλε στη γιορτή του σχολείου μας

για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. 

Εμείς φταίμε

Ετοιμαστείτε όλοι γρήγορα
κάντε τις βαλίτσες σας
στη γωνιά του δρόμου
μας περιμένει ο αμίλητος βαρκάρης
αφού αφήσαμε εξόριστους αγγέλους
να τριγυρνάνε στα στενά,
στις πλατείες, στα σοκάκια
να κρίνουν και  να δικάζουν.
Εμείς φταίμε που πέθανε
το γελαστό παιδί
και συνεχίζει να πεθαίνει
κάθε μέρα.
Εμείς φταίμε που θα 'ρθει
μπρος στη πόρτα μας
ντυμένος μεσ' τα μαύρα
ο διάολος να μας πάρει.

Η θεραπεία του εκ γεννετής τυφλού

9. Το κήρυγμα και τα θαύματα του Χριστού μέσα από τη λατρεία


Ο Χριστός έδωσε στον άνθρωπο την αληθινή υγεία, δηλαδή όχι μόνο θεράπευσε σωματικά τους αρρώστους αλλά και τους βοηθούσε να συνειδητοποιηθούν ότι προϋπόθεση της υγείας του σώματος ήταν η υγεία της ψυχής: «βλέπεις ότι έγινες υγιής· να μην αμαρτάνεις πλέον». 
Υπό την έννοια αυτή, ο Κύριος δεν έδινε μόνο το φως σ’ έναν τυφλό που θεράπευε, αλλά του έδινε το αληθινό φως, δηλαδή τη συνειδητοποίηση της αμαρτωλότητάς του και την ανάγκη για πνευματική πρόοδο.
(Ψηφιακό Σχολείο)

ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΛΕΟΝΕΞΙΑ!!!

ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ...

Β' Λυκείου, εισαγωγή στα κυριότερα θρησκεύματα.

Το islam μέσα από τα μάτια του Steve McCurry

Εικόνες του Islam από το φωτογράφο Steve McCurry.

Εισαγωγή στο μάθημα της Β' λυκείου:
ΔΕ 30 Το Ισλάμ (Α).











Music: Nusrat Fateh Ali Khan - Sanson ki mala

«Βefore they pass away»

Η επιτομή 29 φυλών, που οι περισσότερες τείνουν προς εξαφάνιση, μέσα από τον φωτογραφικό φακό του Jimmy Nelson. Φοβερές φωτογραφίες και ιστορικά στοιχεία στο άλμπουμ «Βefore they pass away». Μια υπέροχη δουλειά που μπορεί να αξιοποιηθεί στο μάθημα της Β΄Λυκείου, στα αφρικανικά θρησκεύματα αλλά και σε άλλες θεματικές.
CLICK ON THE PICTURE

Μέσα από την ιστοσελίδα μπορείτε μέσω ενός διαδραστικού χάρτη να ζήσετε και σεις το συναρπαστικό ταξίδι

και να γνωρισετε όλες τις φυλές που τείνουν να εξαφανισθούν

ΠΗΓΗ:http://albanaki.blogspot.gr/2013/10/efore-they-pass-away.html

Φεύγοντας από το σπίτι

Leaving Home: Ταινία animation μικρού μήκους από τον Joost Lieuwma.
 Ο πατέρας του Richard αποφασίζει ότι ο γιος του είναι αρκετά μεγάλος ώστε να ζήσει μόνος του.
 Για τον Richard όμως είναι αδύνατο να αποχωριστεί το πατρικό του και κάθε φορά που φεύγει,
 γυρίζει πίσω, κάθε φορά και με πιο παράξενο τρόπο. 
Ένα τραγικό συμβάν όμως, θα αναγκάσει τον Richard να σταθεί στα πόδια του...

Ο κοινωνικός ψυχολόγος Έριχ Φρομ (1900-1980) επισημαίνει ότι στη ζωή του ανθρώπου πρέπει να πραγματοποιηθούν διαδοχικά τρεις έξοδοι: από τη μήτρα της μητέρας του, από το στήθος της και από την αγκαλιά της. Η τρίτη έξοδος σημαίνει τη συγκρότηση του παιδιού σε ξεχωριστή προσωπικότητα που δεν θα είναι εξάρτημα της γονεϊκής ύπαρξης. Η έξοδος αυτή, μολονότι είναι εξαιρετικά σημαντική για την ψυχική υγεία, δεν επιτυγχάνεται πάντα και απ' όλους. Συχνά δυσχεραίνεται από το γεγονός ότι η εξάρτηση από τον γονιό φέρει το ευγενέστερο προσωπείο: το προσωπείο της αγάπης. Σε τέτοια περίπτωση όμως πρόκειται για μια "αγάπη" κτητική. Ο άλλος δεν αντιμετωπίζεται ως μια ξεχωριστή ύπαρξη, αλλά σαν ιδιοκτησία. Κι έτσι, αντί να είναι στόχος της διαπαιδαγώγησης η διαμόρφωση του νέου ανθρώπου σε ελεύθερη και αληθινή προσωπικότητα είναι η διατήρηση αυτής της εξάρτησης.
(Ψηφιακό σχολείο, Γ' λυκείου, ΔΕ 12 Η οικογένεια) 

Η γενιά των social media

Ταινία animation μικρού μήκους 

Mε θέμα τον εθισμό της γενιάς μας 
στα κοινωνικά δίκτυα.

To This Day Project

http://tothisdayproject.com/

Οι εμπειρίες μου με τη βία στα σχολεία εξακολουθούν να αντηχούν σε όλη τη ζωή μου, αλλά στέκεται να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με έχει βοηθήσει με ανυπολόγιστους τρόπους.

Έγραψα " Σε αυτήν την ημέρα " , ένα ποίημα προφορικό λόγο, να διερευνήσει περαιτέρω τη βαθιά και διαρκή επίδραση που ο εκφοβισμός μπορεί να έχει για ένα άτομο.

Τα σχολεία και οι οικογένειες βρίσκονται σε απελπιστική ανάγκη των κατάλληλων εργαλείων για την αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού. Μπορούμε να τους δώσουμε ένα σημείο εκκίνησης ... Ένα μήνυμα που θα έχει μια εκτεταμένη και μακροχρόνια επίδραση στην αντιμετώπιση του εκφοβισμού.

http://tothisdayproject.com/

Ένα καντήλι σβήνει το φασισμό

Η μαρτυρία του Γερμανού συγγραφέα Έρχαρτ Kέστνερ για μια γυναίκα στην Κρήτη 

που άναβε τα καντήλια στους τάφους των Γερμανών στρατιωτών λίγα χρόνια μετά 

τον πόλεμο. 

Μια ηχηρή απάντηση στο μίσος και στο φασισμό.

Δίστομο 1944

Ένα εκπαιδευτικό βίντεο με θέμα τη σφαγή στο Δίστομο.
 Από τη μια οι θηριωδίες των Γερμανών και από την άλλη 
η μεγαλοψυχία των κατοίκων.
 Μέσα από ένα κείμενο του Σουηδού καθηγητή Στούρε Λιννέρ.
http://www.youtube.com/watch?v=Nny1GqfgpMU

ΠΗΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ BLOG ΤΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: http://theologosnaf.blogspot.gr

Η Αφρική μέσα από τα μάτια του Steve McCurry

Εικόνες της Αφρικής από το φωτογράφο Steve McCurry.

Εισαγωγή στο μάθημα της Β' λυκείου: Αφρικάνικα θρησκεύματα.



Music: Ayub Ogada - Kothbiro

Η σχολική αίθουσα στη μεγάλη οθόνη

  «Και πρώτα απ' όλα τι εννοούμε λέγοντας παιδεία; Την πληροφορία, την τεχνική, το δίπλωμα εξειδίκευσης που εξασφαλίζει γάμο, αυτοκίνητο κι ακίνητο, με πληρωμή την πλήρη υποταγή του εξασφαλισθέντος ή την πνευματική και ψυχική διάπλαση ενός ελεύθερου ανθρώπου, με τεχνική αναθεώρησης κι ονειρικής δομής, με αγωνία απελευθέρωσης και με διαθέσεις μιας ιπτάμενης φυγής προς τ' άστρα;

Αυτή τη δεύτερη παιδεία την αποκρύπτουν και δεν την δίνουν δωρεάν, γιατί δεν συντηρεί και δεν υπηρετεί συστήματα. Αντίθετα τα ελέγχει, τα αναθεωρεί και τα αποδυναμώνει»… Μάνος Χατζιδάκις

[Επιλέχτηκαν ταινίες που εκτυλίσσονται σχεδόν αποκλειστικά εντός των σχολικών κοινοτήτων, αν και στο συγκεκριμένο ζήτημα τα όρια ανάμεσα σε Εκπαίδευση - Οικογένεια - Κοινωνία δεν είναι τόσο σαφή. Σίγουρα υπάρχουν κι άλλες αξιόλογες που μου διαφεύγουν, οπότε αναμένω τις προτάσεις σας για το β' μέρος του αφιερώματος...]

Mister Lazhar / Monsieur Lazhar – Ο εξαιρετικός κύριος Lazhar [2011]

  O κύριος Lazhar από την Αλγερία, προτείνει τον εαυτό του ως αντικαταστάτη της δασκάλας που αυτοκτόνησε σε ένα δημοτικό σχολείο του Καναδά. Από τη στιγμή που προσλαμβάνεται κάνει τα πάντα για να έρθει πιο κοντά στα παιδιά, να τους συμπαρασταθεί και να τους εξηγήσει την ανεξήγητη, ακόμη και για τους μεγάλους πολλές φορές, δύναμη της απώλειας, κατευνάζοντας τις παιδικές ψυχές αλλά και τους δικούς του δαίμονες. Ωστόσο, κανείς απ' τους συναδέλφους, γονείς, ακόμη κι απ' τα παιδιά, δεn γνωρίζει το παρελθόν του κυρίου Lazhar κι ότι από στιγμή σε στιγμή μπορεί να απελαθεί. Δείτε το trailer.

My good enemy / Min bedste fjende [2010]

  Η ιστορία εξελίσσεται σε ένα Γυμνάσιο της Δανίας με πρωταγωνιστή τον Alf, ένα ήσυχο παιδί που του αρέσει το μπαλέτο. Λόγω του χαρακτήρα και των ενδιαφερόντων του δέχεται συνεχείς εκφοβιστικές επιθέσεις από μία ομάδα συμμαθητών του που φτάνουν σε ακραίες καταστάσεις. Στην προσπάθειά του να βρει διέξοδο, έρχεται σε επαφή με τον Τοκέ, έναν συμμαθητή του επίσης θύμα εκφοβιστικών επιθέσεων. Μαζί μοιράζονται τους προβληματισμούς τους και καταστρώνουν σχέδια για να πλήξουν τους εκφοβιστές τους.

Σταδιακά προσελκύουν κι άλλα παιδιά και μετατρέπονται σε ομάδα με «τελετουργίες» μύησης, κώδικα συμπεριφοράς και εμφάνισης κ.α., ενώ η πορεία αυτή θα τους επιφέρει σημαντικές συναισθηματικές μεταβολές, θα τους οδηγήσει ενώπιον κρίσιμων διλημμάτων και θα τους θέσει τα υπαρξιακά ερωτήματα του ποιοι πραγματικά είναι και τι θέλουν από τη ζωή τους. Μέσα από την αλλαγή αυτή η φιλία τους δοκιμάζεται, ο τρόπος που προσεγγίζουν τα υπόλοιπα παιδιά εκπλήσσει, οι αρχικοί τους στόχοι διαφοροποιούνται. Δείτε το trailer.

The first grader [2010]

  Ένας ηλικιωμένος χωρικός επιμένει να πηγαίνει στο σχολείο για να μάθει να διαβάζει, αποδεικνύοντας ότι ποτέ δεν είναι αργά για να πραγματοποιήσεις το όνειρό σου. Δείτε το trailer.

The class / Entre le murs – Ανάμεσα στους τοίχους [2008]

  Ο καθηγητής Φρανσουά είναι φιλόλογος και διδάσκει τη γαλλική γλώσσα σ' ένα σχολείο του Παρισιού σε υποβαθμισμένη συνοικία με πολλούς εργάτες και μετανάστες, όπου φοιτούν κυρίως παιδιά αλλοδαπών. Η εργατικότητα και οι καλές προθέσεις τον κάνουν να ξεχωρίζει σ' αυτό το ηλεκτρισμένο σχολικό περιβάλλον. Παρά την επιμονή του, η καθημερινότητα αναδεικνύει σε πρωταγωνιστική θέση τις πολιτισμικές διαφορές, το ρατσισμό, τις προκαταλήψεις και τις αναπότρεπτες συγκρούσεις. Η υπόθεση της ταινίας επικεντρώνεται ως επί το πλείστον στους μαθητές μίας συγκεκριμένης τάξης για διάστημα ενός σχολικού έτους. Δείτε το trailer.

The wave / Die welle – Το κύμα [2008]

  Ο Ράινερ Βένγκερ, καθηγητής Λυκείου με αναρχικό παρελθόν και πρωτοποριακές ιδέες για την εκπαίδευση, αναλαμβάνει στο πλαίσιο του μαθήματος της πολιτικής θεωρίας να διδάξει στους μαθητές του για την τυραννία. Προκειμένου, λοιπόν, να κάνει το μάθημα πιο ενδιαφέρον και με αφορμή το σχόλιο ενός μαθητή του πως «δεν μπορεί σήμερα να ξαναϋπάρξει φασισμός», σοφίζεται ένα παιχνίδι ρόλων: ο ίδιος αναλαμβάνει το ρόλο του ηγέτη και οι μαθητές του το ρόλο των ακολούθων του. Οι τελευταίοι ανταποκρίνονται με ιδιαίτερο ενθουσιασμό.

Πειθαρχούν με χαρά σε μια σειρά κανόνων συμπεριφοράς, ονοματίζουν την μικρή κοινωνία τους «Το κύμα», φορούν ένα είδος ενιαίας στολής, επινοούν έναν κοινό χαιρετισμό, φιλοτεχνούν ένα διακριτικό σήμα και όλοι είναι ίσοι με όλους. Όσοι, όμως, βρίσκονται απ’ έξω δείχνουν δυσπιστία και αγωνία. Πρώτη η σύζυγος του Ράινερ, και αυτή καθηγήτρια στο ίδιο σχολείο, αλλά και η νεαρή Κάρο, που βρέθηκε στην ομάδα, εξοστρακίστηκε γιατί αρνήθηκε να φορέσει το ίδιο λευκό πουκάμισο με τους υπόλοιπους και παλεύει να δείξει σε όλους το πόσο επικίνδυνες είναι οι νέες ιδέες του. Κανείς όμως δεν μπορεί να σταματήσει το «Κύμα» και την καταστροφή που φέρνει μαζί του. Δείτε το trailer.

Like stars on a earth / Taare Zameen Par [2007]

  Ο Ishaan είναι ένα 8χρονο παιδί που αντιμετωπίζεται από την οικογένεια και το σχολείο ως τεμπέλης, πεισματάρης και αντιδραστικός. Στην πραγματικότητα είναι δυσλεκτικός, μόνο που κανένας δεν το αντιλαμβάνεται για να τον βοηθήσει, αντιθέτως, είναι απαιτητικοί και πολύ αυστηροί μαζί του. Στο σχολείο βιώνει καθημερινά την αποτυχία και την τιμωρία, σπρώχνοντάς τον στην εσωστρέφεια και στη χαμηλή αυτοεκτίμηση, ενώ σαν έσχατη λύση τον στέλνουν με το ζόρι σε οικοτροφείο. Ο εξευτελισμός που συνεχίζει να βιώνει και η απομάκρυνση από την οικογένεια τον οδηγούν στη μελαγχολία και την απομόνωση.

Ο ερχομός ενός νέου εκπαιδευτικού με φρέσκες ιδέες θα αλλάξει δραματικά τη ζωή του μικρού, καθώς ο Ram, ο οποίος είναι και ο ίδιος δυσλεκτικός, αντιλαμβάνεται αμέσως τις δυσκολίες του Ishaan. Κάνοντας μια μικρή έρευνα και μιλώντας με τους άλλους εκπαιδευτικούς, συμπεραίνει πως το αγοράκι δεν είναι «ελλειμματικό» αλλά αντιμετωπίζει δυσλεξία. Δεν είναι λιγότερο έξυπνο από τα άλλα παιδιά, τουναντίον είναι ταλαντούχο και χρειάζεται διαφορετική μαθησιακή προσέγγιση για να αποκαλύψει τον πλούτο του. Δείτε το trailer.

Freedom writers [2007]

  Σε ένα σχολείο που η ρατσιστική αντιμετώπιση και τα περιστατικά βίας είναι καθημερινά, η καθηγήτρια Έριν Γκρούγουελ, έχοντας να αντιμετωπίσει ένα εκπαιδευτικό σύστημα που αδιαφορεί, θα προσπαθήσει να μετατρέψει το μάθημα της τάξης σε ζήτημα ζωής για τους μαθητές της. Μέσω της επικοινωνίας και της κατανόησης, οι μέχρι τότε «ανεπίδεκτοι μαθήσεως» έφηβοι, θα ανακαλύψουν την αξία της ανοχής και θα προσπαθήσουν να φτιάξουν τις κατεστραμμένες ζωές τους, αλλάζοντας ολοκληρωτικά τον κόσμο τους. Δείτε το trailer.

The chorus / Les choristes – Τα παιδιά της χορωδίας [2004]

  Το 1948 ο Κλεμέντ Ματιέ, ένας άνεργος δάσκαλος μουσικής, βρίσκει δουλειά ως επιτηρητής σε ένα σωφρονιστικό οικοτροφείο ανηλίκων. Εκεί μένει έκπληκτος από τη σκληρή πραγματικότητα της σχολικής ρουτίνας και κυρίως, από τις ακραίες και αναποτελεσματικές μεθόδους που μέχρι τώρα εφάρμοζε ο διευθυντής Ρασίν. Ο Ματιέ αποφασίζει να αρχίσει έναν αγώνα για να προσφέρει μια πνοή αλλαγής στο αυστηρό ίδρυμα, οργανώνοντας μια χορωδία και διδάσκοντας στους μαθητές του τη μαγεία και τη δύναμη της μουσικής, αλλάζοντας έτσι τις ζωές τους για πάντα. Δείτε το trailer.

The emperor's club – Η λέσχη των αυτοκρατόρων [2002]

  Ο Γουίλιαμ Χάνταρτ είναι ένας καθηγητής με πάθος και αγάπη για τους μαθητές του και πιστεύει ότι ο ρόλος του καθηγητή δεν είναι μόνο να μορφώσει τον μαθητή αλλά και να διαμορφώσει το χαρακτήρα του. Το φθινόπωρο του 1972, όμως, ο Χάνταρτ θα αντιμετωπίσει μια πρωτόγνωρη εμπειρία όταν στο σχολείο θα φτάσει ένας νέος μαθητής, γιος ενός γερουσιαστή από τη δυτική Βιρτζίνια. Η εκρηκτική προσωπικότητα του νεαρού μαθητή θα προκαλέσει αναταράξεις στο κατεστημένο του σχολείου. Μεταξύ άλλων τολμά να κολυμπήσει γυμνός με τις μαθήτριες του σχολείου θηλέων και παρομοιάζει τους αρχαίους Αυτοκράτορες με τους Επτά Νάνους και τους Μπιτλς. Αποφασισμένος να βρει έναν τρόπο να προσεγγίσει τον νεαρό μαθητή, ο Χάνταρτ τον αιφνιδιάζει και του προτείνει ανακωχή και φιλία. Δείτε το trailer.

Not one less / Yi ge dou bu neng shao – Ούτε ένας λιγότερος [1999]

  Σε ένα απομακρυσμένο χωριό της Κίνας, μια 13χρονη μαθήτρια, η Γουέι, αντικαθιστά για λίγες μέρες το δάσκαλο του σχολείου και πρέπει να ακολουθήσει κατά γράμμα τις εντολές του: ούτε ένας λιγότερος στην τάξη αν θέλει να ανταμειφθεί. Έτσι όταν ένας μαθητής εγκαταλείπει το σχολείο για να βρει δουλειά στην πλησιέστερη μεγαλούπολη, η Γουέι θα κάνει το παν για να τον φέρει πίσω. Δείτε το trailer.

Dangerous minds – Ασυμβίβαστη γενιά [1995]

  Η Λούαν Τζόνσον είναι μια πρώην αξιωματικός του αμερικανικού ναυτικού, που εγκατέλειψε την καριέρα της για να διοριστεί ως καθηγήτρια σε ένα σχολείο, απαρτιζόμενο κυρίως από φτωχά παιδιά της ισπανόφωνης κοινότητας της Βόρειας Καλιφόρνια. Για να προσεγγίσει τους δύσκολους μαθητές της, η Λούαν Τζόνσον θα εγκαταλείψει τους παραδοσιακούς τρόπους εκπαίδευσης. Προσπαθώντας να ξυπνήσει το ενδιαφέρον τους για τη λογοτεχνία, τους ζητάει να αναλύσουν τους στίχους των τραγουδιών του Μπομπ Ντίλαν, ενώ η εμπλοκή της με τους μαθητές της ξεπερνάει τους τοίχους του σχολείου, καθώς διαπιστώνει τα τεράστια προβλήματα που κάποιοι από αυτούς βιώνουν στα σπίτια τους και στους δρόμους της γειτονιάς τους. Φυσικά, οι ανορθόδοξες μέθοδοί της θα τη φέρουν σε σύγκρουση με το σχολικό κατεστημένο, αλλά και με τις οικογένειες των μαθητών της, που αντιμετωπίζουν με δυσπιστία την ανάμειξη μίας λευκής στις υποθέσεις τους. Δείτε το trailer.

Dead Poets Society – Ο κύκλος των χαμένων ποιητών [1989]

  Το 1959 ο ντροπαλός Τοντ Άντερσον πηγαίνει στην Ακαδημία Γουέλτον, όπου ο μεγαλύτερός του αδερφός είχε αριστεύσει. Ο συγκάτοικός του, Νιλ, αν και πολύ έξυπνος και δημοφιλής, δέχεται μεγάλη πίεση από τον υπερπροστατευτικό πατέρα του. Το σχολείο χαρακτηρίζεται από αυστηρούς κανονισμούς με σκοπό την πειθαρχία των παιδιών και τη διαμόρφωση των «σωστών» αξιών. Ενώ λοιπόν όλοι οι καθηγητές εμφανίζονται αυστηροί κι πολύ απαιτητικοί, όταν έρχεται η ώρα τα παιδιά να γνωρίσουν τον καινούργιο καθηγητή λογοτεχνίας, τον καθηγητή Κίτινγκ, μπαίνουν μέσα σε έναν διαφορετικό τρόπο ζωής και σκέψης. Ο Κίτινγκ, ο οποίος είχε φοιτήσει στην Ακαδημία Γουέλτον, τους μιλά για την άτυπη μυστική λέσχη λογοτεχνίας «Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών», ενθαρρύνει τους μαθητές του να πάνε κόντρα στο σύστημα, να είναι σοφοί και όχι ηλίθιοι όταν θα διαμαρτύρονται εναντίον του. Ο καθένας από τα παιδιά θα το κάνει με τον δικό του τρόπο, και η ζωή τους θα αλλάξει για πάντα. Δείτε το trailer.

To Sir, with love - Στον κύριο μας με αγάπη [1967]

  Ο Μαρκ Θάκερεϊ είναι ένας άεργος μηχανικός που καταλήγει να διδάξει στο σκληρό Ιστ Εντ του Λονδίνου. Η τάξη των απείθαρχων αποφοίτων που αναλαμβάνει, με πρώτους απ' όλους τον Ντένχαμ, την Πάμελα και την Μπάρμπαρα, ετοιμάζεται να τον συντρίψει, όπως ακριβώς έκαναν και με τον προκάτοχό του. Ο Θάκερεϊ δέχεται την «πρόκληση» των ατίθασων μαθητών του και τους μεταχειρίζεται ως ώριμους νέους, που πολύ σύντομα θα μπουν σ' έναν κόσμο σκληρό όπου θα πρέπει να επιβιώσουν ή να χαθούν εντελώς αβοήθητοι. Δείτε το trailer.

Πηγή: http://www.aksioprepeiakantoxh.com/protaseis/kinimatografos/680-ekpaideusi

Απλή σύμπτωση;

Πωλ Ντέϊβις (Βρετανός αστροφυσικός): «Για μένα, υπάρχουν ισχυρές αποδείξεις ότι κάτι συμβαίνει πίσω απ’ όλα αυτά… Μοιάζει σαν κάποιος να έχει ρυθμίσει λεπτομερώς τους αριθμούς της φύσης, προκειμένου να συνθέσει το Σύμπαν… Η εντύπωση (ύπαρξης) σχεδιασμού είναι συντριπτική.» «Οι νόμοι [της φυσικής] ... μοιάζουν να είναι προϊόν ενός εξαιρετικά ευφυούς σχεδίου... Το Σύμπαν πρέπει να έχει κάποιο σκοπό.»

Αλαν Σάντετζ (βραβείο αστρονομίας Crawford): «Το βρίσκω πολύ απίθανο μια τέτοια τάξη να προήλθε από το χάος. Πρέπει να υπάρχει κάποια οργανωτική αρχή. Για μένα, ο Θεός είναι μυστήριο, αλλά είναι και η εξήγηση του θαύματος τής ύπαρξης – τού γιατί υπάρχει κάτι αντί για τίποτε»

Τζων Οκήφ (αστρονόμος της NASA): «Με αστρονομικά μέτρα, είμαστε μια παραχαϊδεμένη, πολυαγαπημένη ομάδα πλασμάτων... Αν το Σύμπαν δεν είχε φτιαχτεί με μια απολύτως καθοριστική ακρίβεια, δεν επρόκειτο ποτέ να υπάρξουμε. Είναι η γνώμη μου, πως αυτές οι συγκυρίες δείχνουν πως το σύμπαν δημιουργήθηκε για να το κατοικεί ο άνθρωπος.»

Τζωρτζ Γρήνστάϊν (αστρονόμος): «Καθώς επιβλέπουμε όλες τις αποδείξεις, η σκέψη επίμονα εγείρεται, πως κάποιος υπερφυσικός παράγοντας – ή –μάλλον- Παράγοντας, πρέπει να εμπλέκεται. Είναι δυνατόν, έτσι ξαφνικά, άθελά μας, να σκοντάψαμε πάνω σε επιστημονικές αποδείξεις της ύπαρξης ενός Υπέρτατου Όντος; Μήπως ο Θεός ήταν αυτός που επενέβη και τόσο προνοητικά χειροτέχνησε τον Κόσμο προς όφελός μας;

  

Άρθουρος Έντιγκτον (αστροφυσικός): «Η ιδέα ενός συμπαντικού νοός ή Λόγου θα ήταν, νομίζω, ένα μάλλον εφικτό συμπέρασμα εν όψει της παρούσης καταστάσεως της επιστημονικής θεωρίας.»

Αρνώ Πενζίας (Βραβείο Νόμπελ Φυσικής): «Η Αστρονομία μας οδηγεί σε ένα μοναδικό συμβάν, ένα σύμπαν που δημιουργήθηκε εκ του μηδενός, που διαθέτει εκείνη την πολύ λεπτή ισορροπία που χρειάζεται για να παρέχονται οι ακριβείς συνθήκες που επιτρέπουν την ζωή, και που έχει ένα υποκείμενο (‘υπερφυσικό’, θα το έλεγε κανείς) σχέδιο.»

Ρότζερ Πένροουζ (μαθηματικός και συγγραφέας): «Εγώ θα έλεγα πως το σύμπαν έχει κάποιο σκοπό. Δεν βρίσκεται εκεί, έτσι, κάπως, κατά τύχη.»

Τόνυ Ρόθμαν (φυσικός): «Όταν είμαστε αντιμέτωποι με την τάξη και την ομορφιά του σύμπαντος και τις περίεργες συμπτώσεις της φύσης, είναι μεγάλος ο πειρασμός, να κάνουμε το άλμα της πίστεως από την επιστήμη στην θρησκεία. Είμαι σίγουρος πως πολλοί φυσικοί το επιθυμούν. Πόθος μου είναι, να το παραδέχονταν αυτό.»

Βέρα Κιστιακόφσκυ (φυσικός Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασσαχουσέτης) «Η αριστουργηματική τάξη που αναδεικνύεται από την επιστημονική μας κατανόηση του φυσικού κόσμου, προϋποθέτει το Θείο.» 

Η δύναμη των λέξεων

1,2 Million Children

"1,2 εκατομμύρια παιδιά αγοράζονται και πωλούνται σε διεθνή σύνορα κάθε χρόνο. 
Η πλειοψηφία των παιδιών αυτών, πέφτουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης 
στην, πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, εμπορική σεξουαλική βιομηχανία.
 Υπολογίζεται ακόμα, ότι 5,7 εκατομμύρια παιδιά, εμπλέκονται σε μορφές 
εξαναγκαστικής εργασίας ή δουλείας." 

Τα 1,2 εκατομμύρια παιδιά αγοράζονται και πωλούνται στα διεθνή σύνορα κάθε χρόνο.

 Η πλειοψηφία αυτών των θυμάτων εξαναγκάζονται σε εμπόριο του σεξ.

 Η μικρού μήκους κινουμένων σχεδίων "1,2 εκατομμύρια παιδιά"επικεντρώνεται 

στην εμπορία ανθρώπων μέσα από το θέαμα ενός αφρικανικού παιδιού που

 επιδιώκει το όνειρο της ελευθερίας και γίνεται θύμα του τραγικού στατιστικού στοιχείου.

Φεστιβάλ & Βραβεία:
Δράμα 33ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου
Balkanima '10
Anim'est '10
animasyros 3.0
Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας Int »
Να είστε εκεί! Animation Φεστιβάλ Κινηματογράφου
6ο Animfest (2ο Βραβείο Animation)
ΕΒΓΕ (Special Merit)
Λος Άντζελες Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου (LAGFF '11)
Σαγκάη Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου (Siff '11)

Σενάριο, Σκηνοθεσία, Animation, Τύπος: Έφη Παππά
Παραγωγοί: Έφη Παππά, Στέλιος Πολυχρονάκης
Συνθέτης / Επιμέλεια ήχου: Μαριέττα Φαφούτη
Mixer: Λευτέρης Ξάνθης

Πτυχίο Σχολής του έργου:
Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (ΤΕΙ) Αθήνας,
Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών και Σχεδιασμού, Τμήμα Γραφιστικής
Κατηγορία:
Ταινίες και κινούμενα σχέδια

Μεταξωτοί Άνθρωποι: "Άγιοι" της καθημερινότητας;

ΠΟΛΥ ΣΠΑΝΙΟΙ!!!! ΤΥΧΕΡΟΣ ΟΠΟΙΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΜΕΡΙΚΟΥΣ Η' ΕΣΤΩ & ΕΝΑΝ!!!!!!!

Μεταξωτοί άνθρωποι... 

Το είχε πει σε μια συνέντευξή του ο αείμνηστος Νίκος Καρούζος: «Μεταξωτοί άνθρωποι». 

Μιλούσε για κάποιους χωρικούς που είχε συναντήσει στη Λέσβο. 

Αγράμματοι ήταν, αλλά σοφοί. Και, προπάντων, τρυφεροί με τους άλλους. Απαλοί, χωρίς γωνίες που κόβουν, χωρίς καχυποψία, δίχως έπαρση και επιθετική ειρωνεία που πληγώνει. Μεταξωτοί άνθρωποι ...

Μου 'μεινε αυτός ο χαρακτηρισμός. Χαράχτηκε μέσα μου. Κι από τότε ένα νέο κριτήριο λειτουργεί στις αξιολογήσεις μου για τους ανθρώπους: η συμπεριφορά και η στάση τους σε «ασήμαντα» πεδία της καθημερινότητας. Αυτά που συνήθως τα προσπερνάμε ή δεν τα παρατηρούμε, γιατί δεν μας απασχόλησαν ποτέ οι εκφάνσεις της «μεταξωτής συμπεριφοράς» ... 

Βέβαια οι άνθρωποι δεν συγκροτούν ως χαρακτήρες ένα συμπαγές όλον, αλλά ένα αντιφατικό σύνθεμα, στο οποίο συνυπάρχουν «μεταξωτά» στοιχεία και ακάνθινες απολήξεις. Γι' αυτό και είναι κάπως παρακινδυνευμένα τα άμεσα και οριστικά συμπεράσματα για το «είναι» των ανθρώπων ...

Παρ' όλα αυτά, προσωπικά, διακινδυνεύω την εξαγωγή συμπερασμάτων παρατηρώντας μικρές «ασήμαντες» κινήσεις στις παρέες, στον εργασιακό χώρο και στο «δάσος» του καθεμέρα, όταν συγχρωτίζομαι με αγνώστους. Και συνήθως δεν πέφτω έξω. Διότι τα γνωρίσματα αυτά αποκαλύπτουν πειστικά τον εσωτερικό κόσμο του άλλου. Τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό ...

Φερ' ειπείν, «σκλαβώνομαι» από εκείνους που δεν ορμάνε να πιάσουν την καλύτερη θέση στο τραπέζι μιας ταβέρνας. Θεωρώ την κίνηση αυτή απότοκο καταγωγικής ευγένειας και γενναιοδωρίας, η οποία αδιαφορεί για το ιδιωφελές και συμφέρον. Αντίθετα, οι άνθρωποι που σπεύδουν φουριόζοι για μια καλή θέση καταχωρίζονται μέσα μου σαν αρπακτικά. Και -το 'χω παρατηρήσει- έτσι συμπεριφέρονται, σαν αρπακτικά, και σε άλλα ζωτικά και κρίσιμα πεδία... Κάποτε βρέθηκα σ' ένα τραπέζι, στο οποίο κυριαρχούσαν οι «επώνυμοι». Απέναντί μου καθόταν ένας πολύ γνωστός καλλιτέχνης, μεγάλο όνομα, ο οποίος ούτε φλυαρούσε ούτε ακκιζόταν όπως κάποιοι άλλοι στη συντροφιά. Όταν άρχισαν να καταφθάνουν τα πρώτα κοινά πιάτα, ήταν ο μόνος που δεν επέπεσε για να εξασφαλίσει τη μερίδα του, αλλά ρωτούσε τους διπλανούς του και μοίραζε πρώτα στους άλλους και μετά, ό,τι έμενε, κρατούσε για τον εαυτό του. «Μεταξωτός άνθρωπος», σκέφτηκα...

Η μεταξωτή συμπεριφορά δεν παραπέμπει απαραιτήτως -ή κυρίως- στο σαβουάρ βιβρ και στους «καλούς τρόπους» εν γένει. Τέμνεται σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά δεν αποτελεί αποτύπωμα διδαχθείσης μεθόδου για το φέρεσθαι.

Εδώ, το «μετάξι» είναι αυτοφυές ή προϊόν δουλεμένου χαρακτήρα. 

Είναι ο τρόπος που ο άλλος βλέπει τους συνανθρώπους του. Είναι η θέαση του κόσμου χωρίς τα εγωιστικά γυαλιά του προσωπικού ωφελιμισμού. Είναι, ευρύτερα, η υποταγή του ατομικού συμφέροντος στη συλλογικότητα, χωρίς βέβαια η «μεταξωτή συμπεριφορά» να φτάνει σε σημείο υπονόμευσης προσωπικών δικαιωμάτων και δικαίων. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να αδικεί τον εαυτό του... Όμως, προσέξτε μια λεπτή απόχρωση: ποτέ ένας «μεταξωτός άνθρωπος» δεν νιώθει κορόιδο, όταν άλλοι τον προσπερνούν -στη σειρά μιας καντίνας ή στην ιεραρχία- χρησιμοποιώντας αθέμιτα μέσα και μεθόδους.

Το «άφες αυτοίς» είναι ριζωμένο μέσα του. Αποτελεί μέρος του αξιακού του κώδικα. Ξέρει τι γίνεται στην «αγορά». Αλλά συνειδητά δεν συμμετέχει στο εξοντωτικό αυτό παιχνίδι. Απέχει χωρίς να κλαυθμηρίζει.

Γιατί, εκτός από μετάξι, τέτοιοι άνθρωποι διαθέτουν και ένα σκληρό κοίτασμα, που τους επιτρέπει να είναι ταυτόχρονα στωικοί και γρανιτένιοι.

 Ένας από αυτούς έγινε φίλος μου - και το κατάλαβα από την πρώτη στιγμή ότι θα συμβεί αυτό. Πρώτη μέρα στη μονάδα γύρισε από τη σκοπιά και μπήκε στη σειρά για φαγητό. Ήταν τρίτος από το τέλος. Τότε ακούστηκε ο μάγειρας να λέει ότι έμειναν μονάχα δύο μερίδες. Ο Κωστής πλησίαζε, ήταν ένας από τους δύο τυχερούς. Αλλά μόλις άκουσε τον μάγειρα, έφυγε αθόρυβα παραχωρώντας τη θέση του στον επόμενο. Έτσι. Αθόρυβα, αυτοθυσιαστικά, γενναιόδωρα, χωρίς να το κάνει θέμα...

Οι «μεταξωτοί άνθρωποι», λοιπόν.

Που μιλούν ελάχιστα για τον εαυτό τους. Που χαίρονται με τις επιτυχίες των άλλων. Που δεν σπεύδουν χαιρέκακα να «κάνουν πλάκα», δήθεν χαριεντιζόμενοι, με εξωτερικά γνωρίσματα που πονάνε τους άλλους... Εκείνοι, που δεν σπερμολογούν διακινώντας φήμες. Εκείνοι που υπερασπίζονται σθεναρά κάποιον απόντα όταν λοιδορείται σε μια παρέα, χωρίς να είναι φίλος τους, αλλά επειδή νιώθουν ότι αδικείται...

Οι μεταξωτοί άνθρωποι. Όσοι προσέχουν τι λες, και δεν είναι ωσεί παρόντες στην κουβέντα, με το μυαλό τους στο τι θα πουν οι ίδιοι για να εντυπωσιάσουν. Άνθρωποι με ανοιχτούς πόρους και πλατιά καρδιά... Υπεράνθρωποι; Όχι. Απλώς, μεταξωτοί... Φαίνονται από μακριά. Αρκεί να προσέξεις «μικρές», «ασήμαντες» κινήσεις στο φέρεσθαι των ανθρώπων...

πηγή:http://logia-tou-aera.blogspot.gr

ΥΓ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ

Για τη Φωτεινή, έναν από τους ελάχιστους "μεταξωτούς ανθρώπους" που γνώρισα.....  

Όλα κύριε Νίκο είναι εδώ...

Αφιέρωμα στον Νίκο Γκάτσο


Μες στην ερημιά του κόσμου
ένα χέρι γράφει εντός μου:
Κάπου υπάρχει Θεός....