The Electric Prunes - Holy Are You

Τα ψυχεδελικά παιδιά των λουλουδιών σε δύο όμορφα τραγούδια.



Holy are you
Holy are you
There is no God but you
There is no God but you
Praise be the Lord




Kyrie Eleison, Kyrie Eleison
Kyrie Eleison, Kyrie Eleison
Kyrie Eleison, Kyrie Eleison
Christe
Christe
Christe Eleison, Eleison, Eleison, Eleison
Christe
Christe

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Φορητή εικόνα της Γεννήσεως του Χριστού με την Προσκύνηση των Ποιμένων.

 Κύπριος ζωγράφος Παρθένιος (;1790-;1848)

Χριστούγεννα στο Άγιο Όρος

Οι άνθρωποι της εκκλησίας βιώνουν εντελώς διαφορετικά και πιο πνευματικά την γέννηση του Χριστού.
Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος Χατζηνικολάου, είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση ιεράρχη. Ως κοσμικός συνεργάστηκε με την ΝΑΣΑ και το ΜΙΤ.
Έγινε ασκητής στο Άγιο Όρος και περιγράφει τα λιτά του Χριστούγεννα στο περιβόλι της Παναγιάς.

Γιώργος Πατσιλίβας " Τα Χριστούγεννα που (πρόλαβα και) έζησα χωρίς τον Σάντα Κλάους "

Τα Χριστούγεννα που έζησα ήταν χαρά, προσδοκία, μύριζε το σπίτι παρέα και γλυκά χειροποίητα, ήταν μια ευκαιρία να βρεθούμε όλοι μαζί, να φάμε, να πιούμε, να συζητήσουμε, να γελάσουμε αλλά και να θυμηθούμε! Αργότερα το κάναμε ψυχρό ρεβεγιόν με τυποποιημένα φαγητά από πλαστικές γαλοπούλες και ακριβές εξόδους επειδή έτσι επέταξε ο θεός της υπερκατανάλωσης, εισαγόμενο έθιμο ξενέρωτων ατόμων, get a life…

Κάποτε τα Χριστούγεννα αποτέλεσαν την πίστη ότι θα συμβεί κάτι καλό, την ανατροπή του εσωτερικού κόσμου του ανθρώπου, τη δυνατότητα να αναγεννηθεί, να αλλάξει τα κακώς κείμενα, όχι να φάει και να σκάσει, ούτε να έρθει ο Σάντα Κλάους με τα τροφαντά μαγουλάκια για να μου δώσει… υλικά ψίχουλα, ήταν μια υπενθύμιση ανθρωπιάς και αλληλεγγύης για το χαρμόσυνο νέο… 

Μου λείπει η αθωότητα, η προσμονή για το ευχάριστο, μου λείπουν τα… Χριστούγεννα! Τότε δεν είχαμε αντίστροφη μέτρηση από τα τέλη Οκτώβρη αλλά όταν πλησίαζαν οι μέρες υπήρχε μια σκόνη μαγείας που μεταφραζόταν σε χαρά, παρέα, εκδήλωση θετικών συναισθημάτων. Τώρα μετράμε αντίστροφα γιατί είναι μόδα, γιατί μας το επιβάλλουν τα τζάμπο και μόλις έρθει η ώρα «μηδέν» μηδενίζεται η ψυχή μου από το τίποτα, το κενό, το ματαιόδοξο, το ακριβώς αντίθετο από αυτό που δηλώνει η γέννηση του Χριστού που φέρνει όνειρα, αγάπη, ελπίδα.

Τα Χριστούγεννα έχουν γίνει: 

Εμπορική εορτή (ό,τι δεν ήθελε ο Χριστός), ημέρα μεγάλου γλεντιού, υπερκατανάλωσης προϊόντων και φαγητού (το αντίθετο από τη σεμνότητα της γέννησής του), ψεύτικες ευχές και υποκριτικά χαμόγελα, περιττά και ανούσια δώρα… επίδειξη δέντρων και πλούτου… με τα έλκηθρα, την κόκα-κόλα, τον Σάντα Κλάους και την εφορία να κατάσχει τα λεφτά μας, το σπίτι μας, τον κόπο μας, την εργασία μας, την ηρεμία μας… και τους πολιτικούς να δίνουν ρεσιτάλ κοροϊδίας με γιορτινές ατάκες για όλα τα βαλάντια που χωνεύονται εύκολα λόγω των άγιων ημερών… 

Βλέπω τη γελοιοποίηση εργαζομένων που εξαναγκάζονται σε σούπερ μάρκετ, καφέ και άλλα καταστήματα να φορούν καπέλα και στέκες για να δείχνουν χαρούμενοι και γιορτινοί και μέσα τους να κυριαρχεί η μελαγχολία και η καταπάτηση της ατομικής τους ελευθερίας… αντικρίζω ανθρώπους δυστυχισμένους στα φανάρια ή άστεγους σε δημόσιους χώρους με το χέρι απλωμένο και να ακούγεται γύρω τους «χο χο χο»… Να κλάψω ή να γελάσω;

Τα Χριστούγεννα έχουν καταντήσει να έχουν μια έννοια καρναβαλιού, σόου, είναι η υποκρισία παγκοσμίως συμπυκνωμένη… Εμπορευματοποίηση των πάντων, δίχως πρωτοτυπία, μόνο μαζικότητα, σέλφι με δέντρα και κόκκινα σκουφάκια με ψεύτικα χαμόγελα και φωτάκια, όπως το καλοκαίρι που γίνεται επίδειξη παραλίας και γύμνιας, όλα να μολύνουν το πνεύμα των Χριστουγέννων, κέρατα παντού, πλαστικά δώρα, άδεια, κούφια, χωρίς αγάπη, μόνο να βγει η υποχρέωση… Η έκφραση της κίβδηλης κοινωνίας που προσκυνά την πλαστή όμορφη εικόνα, μιας κοινωνίας που είναι ανοργάνωτη και ανοχύρωτη σε όλα τα επίπεδα… που δεν σέβεται τον πολίτη, που δεν λύνει προβλήματα αλλά ζητάει η εικόνα να είναι τέλεια, να κρύψει κάτω από το χαλάκι, να μην φανερωθεί και απλώς να «ξεχάσει», έτσι όμως δεν ξεχνάς, απλώς κοροϊδεύεις… Το πλήρες ξεπούλημα της ψυχής…

Για αυτό και όλοι κλείνουμε την πόρτα μας στα παιδιά που λένε τα κάλαντα, αγνοούμε την πείνα και τη δυστυχία αρκεί να μην πεινάμε, γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα του Σάντα Κλάους αλλά όχι τη γέννηση του Χριστού, άσχετα αν πιστεύουμε ή όχι… Βεβαίως το παραμύθι είναι ωραίο, πολύ ωραίο να το ακούω, ακόμα πιο ωραίο αν το ζήσω αλλά καθόλου παραμυθένιο όταν το… καταπίνω

Χριστούγεννα είναι ρε φίλε άσε μας… Χριστούγεννα στην Αράχωβα, στο Μόντε Κάρλο, στο Παρίσι, στην Ελβετία ή στην… Κυψέλη… (τι κιτς). Χριστούγεννα των πλουσίων, των φτωχών, των παιδιών, των κακοποιημένων, Χριστούγεννα της ψυχής και της αγάπης, Χριστούγεννα με τον άνθρωπό μου στην αγκαλιά μου…

Ποια Χριστούγεννα είναι τα δικά σου;

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ :https://lifonomy.wordpress.com/

Η σάρκωση και τα μυστήριά της

Θανάσης Παπαθανασίου - Η σάρκωση και τα μυστήριά της (αποσπάσματα)

Ὁμιλία τοῦ Θανάση Παπαθανασίου στὴν ἐνορία τοῦ ἁγ. Νικολάου Ραγκαβᾶ τὸν Δεκέμβριο τοῦ 2017. Τὰ ἀποσπάσματα λήφθηκαν ἀπὸ τὸ σχετικὸ βίντεο τοῦ antifono.gr

"Ο Θεός μου ο Αλλοδαπός"

Τι απέγιναν τα δώρα των τριών Μάγων;

Με την προσθήκη ενός κειμένου με αυτό τον τίτλο, επανεκδόθηκε το μικρό βιβλίο μου "Ο Θεός μου ο Αλλοδαπός", σε 5η έκδοση, από τις εκδόσεις Ακρίτα (Εν Πλω) - και με νέο Πρόλογο, για τη σημερινή συγκυρία.

Αναμέτρηση

- με την τρέλα των Χριστουγέννων, κι ενός Θεού που ταυτίζει τον εαυτό του με τα απολειφάδια της κοινωνίας,
- με την αβάσταχτη (πλην όμως θεμελιώδη για την χριστιανική ταυτότητα) πραγματικότητα του ξένου,
- με το ήρεμο αντάρτικο των καλάντων,
- με την άβολη πίστη, τελικά, στον Θεό που δεν χωράει στα γοβάκια κανενός.

Καλή Χριστού Γέννα!

Θ.Ν.Π. / 11-12-2018

Roy Buchanan-The Messiah Will Come Again

Just a smile, just a glance The Prince of Darkness He just walked past There's been a lot of people And they've had a lot to say But this time, I'm gonna tell it my way There was a town,  There was a strange little town, they called "The World" It was a lonely, lonely little town 'Til one day a stranger appeared And their hearts rejoiced, and the sad little town was happy again But there were some that doubted; they disbelieved, so they (mocked/marked) him And that stranger, he went away Now the sad little town that was sad yesterday It's a lot sadder today I walked in a lot of places I never should've been But I know that the Messiah, he will come again

I Want You To Stop Recycling

Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ - ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ 1.4 ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ (4ο δίωρο)

Σταματάω να ανακυκλώνω και  ξεκινώ να μειώνω.
Το 50% των πραγμάτων δεν ανακυκλώνονται.

Πλαστική Ρύπανση: Πώς οι άνθρωποι μετατρέπουν τον κόσμο σε πλαστικό

Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ - ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ 1.4 ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ (4ο δίωρο)

Η σύγχρονη ζωή θα ήταν αδύνατη χωρίς πλαστικό - αλλά έχουμε χάσει από καιρό τον έλεγχο της εφεύρεσής μας. Γιατί το πλαστικό έχει μετατραπεί σε πρόβλημα και τι γνωρίζουμε για τους κινδύνους του;

(Υπάρχουν Ελληνικοί υπότιτλοι: κάτω δεξιά στο "γρανάζι'-υπότιτλοι)

Ανθρωποκεντρισμός και Οικοκεντρισμός

«Με τη γέννηση της οικολογικής σκέψης η ανθρωποκεντρική αντίληψη καταδικάστηκε ως η κύρια υπεύθυνη για τα οικολογικά δεινά. Μόνο που στη συνείδηση των περισσότερων, πρέπει να αναλάβουμε δράση εμείς προκειμένου να προστατεύσουμε τον πλανήτη που κατοικούμε εμείς, για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε να κατοικούμε σ’ αυτόν με αξιώσεις. Έτσι γεννιέται μία νέα ανθρωποκεντρική αντίληψη, στα πλαίσια όμως πια του οικολογικού κινήματος. Το νέο αυτό ανθρωποκεντρικό ρεύμα τείνει να οργανώνει την διαχείριση όλης της βιόσφαιρας γύρω από τα συμφέροντα του είδους homo sapiens sapiens. 

Οι φυσικοί πόροι προφανώς και πρέπει να τύχουν ορθολογικής διαχείρισης ώστε οι ανθρώπινες 4 ανάγκες να είναι ικανοποιήσιμες ενώ η ρύπανση επιδιώκεται να μένει σε ανεκτά επίπεδα για να μην προκαλούνται (πολλά) ανθρώπινα θύματα. Ο μη ανθρώπινος κόσμος δεν παύει να έχει εργαλειακή αξία. Τον χρησιμοποιούμε για να οικοδομήσουμε τον πολιτισμό μας.

 Στην αντίπερα όχθη του ανθρωποκεντρισμού βρίσκεται το φιλοσοφικό ρεύμα του οικοκεντρισμού. Ο πρωτεργάτης της οικοκεντρικής σκέψης, Aldo Lepold, υποστήριξε μια ηθική, που την ονόμασε ηθική της γης (land ethic) [Leopold, 1949], η οποία δεν αφορά μόνο στους ανθρώπους, αλλά και σε άλλες οντότητες, όπως τα υπόλοιπα ζώα, το νερό και τα φυτά. Σύμφωνα με την οικοκεντρική σκέψη η φύση δεν έχει πια εργαλειακή αξία για τον άνθρωπο. Ο μη ανθρώπινος κόσμος δεν νοείται πλέον ως αποθήκη φυσικών πόρων και πελώριος αποδέκτης των λυμάτων μας. 

Επίσης, δεν επιδιώκουμε απλά την υγεία και την μακροημέρευσή του, προκειμένου να επιβιώσουμε και να διαβιώσουμε σε ένα καλύτερο περιβάλλον, αλλά αναλογιζόμαστε και φροντίζουμε για την ικανοποίηση των δικών του αυτόνομων σκοπών για επιβίωση, αναπαραγωγή και ίσως (περισσότερο για το ανώτερα θηλαστικά) για μια ποιότητα ζωής ανάλογη με τις δυνατότητές του. Στην περίπτωση αυτή, ο υπόλοιπος κόσμος προικίζεται με την εγγενή αξία την οποία απολάμβανε μέχρι τώρα μόνο ο άνθρωπος, εγχείρημα το οποίο μας εισάγει κατ’ ευθείαν στο αβέβαιο έδαφος των συνθηκών αξιοδότησης αλλά και την αμφίδρομη ή μονόδρομη ηθική υπευθυνότητα».

Γεωργόπουλος Αλέξανδρος και Καραγεωργάκης Σταύρος, Όταν η Περιβαλλοντική Ηθική συναντά την Πολιτική Οικολογία. 2005),  στο Γεωργόπουλος, Α. (επ.) Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, Ο νέος πολιτισμός που αναδύεται, εκδ. Gutenberg Αθήνα 2005,  σ.σ. 822-823.

(Απόσπασμα από το φάκελο μαθήματος της Γ' Λυκείου).

Η ταινία Kananga – ένας ύμνος στην Ιεραποστολή

Β΄ ΛΥΚΕΙΟΥ Θ.Ε. 3 ΚΟΙΝΩΝΙΑ 3.3 ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ (3ο δίωρο)

Δείτε την ταινία Kananga, βραβευμένο ντοκιμαντέρ με θέμα την Ιεραποστολή στην Αφρική.

Αφού ολοκληρώθηκε η φεστιβαλική πορεία της ταινίας και μετά από τέσσερα διεθνή βραβεία, έφτασε η ώρα να ελευθερωθεί σε όλον τον κόσμο εύκολα και δωρεάν (Youtube)!

Η ταινία πήρε τα εξής βραβεία και έχει αξιολόγηση 8,5 στο IMDB:

Αγγλία: Λονδίνο, Ελληνικό φεστιβάλ Λονδίνου 2018:

• 1o βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ.

Ρωσία:  Σεβαστούπολη,φεστιβαλ Αγίου Βλαδίμηρου:

• Βραβείο προσφοράς στον πολιτισμό, στην επιστήμη και στον κινηματογράφο.
• Βραβείο προσφοράς στην Ορθόδοξη Ιεραποστολή
• Βραβείο προσφοράς στην Ορθοδοξία

Συντελεστές: Παύλος Τριποδάκης, Δημήτρης Παπαγεωργίου, Ιερά Μονή Προφήτη Ηλία, Dimitris B., Florence A., Κώστας Μανίκης

Στη μνήμη του μακαριστού Μητροπολίτη Πενταπόλεως Ιγνάτιο Μανδελίδη.

ΠΗΓΗ

Στη μαγεία του Αγίου Όρους

Από τη Σιμωνόπετρα... στη Σκήτη της Αγ.Άννας

ΟΜΙΧΛΗ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ

Β΄ ΛΥΚΕΙΟΥ Θ.Ε. 3 ΚΟΙΝΩΝΙΑ 3.2 ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ (2ο δίωρο)

Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ - ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ 1.3 ΓΕΝΕΤΙΚΗ (3ο δίωρο)

NEBEL IM AUGUST

1942. Ένα αγόρι Ρομά μπαίνει σε ψυχιατρείο, παρά το γεγονός ότι δεν έχει κάποια νοητική στέρηση, ούτε είναι ψυχικά άρρωστο.

Κατά την παραμονή του στο ίδρυμα, βρίσκει ανάμεσα στους ασθενείς και τις νοσοκόμες μια οικογένεια που είχε χάσει από καιρό. Ο Ερνστ ανακαλύπτει τη φιλία και την ασφάλεια μέσα σε αυτό το αφιλόξενο περιβάλλον.

Σύντομα όμως θα ανακαλύψει ότι πίσω από τη βιτρίνα του ψυχιατρείου, αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι το ναζιστικό πρόγραμμα ευθανασίας. Θέλοντας να βοηθήσει τους νέους φίλους του, το αγόρι προσπαθεί να σαμποτάρει το πρόγραμμα.

Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

Α' ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΣ - 1.5 ΑΓΙΟΤΗΤΑ (5ο δίωρο)

Ο Γέρος Ρώσος Μοναχός Με Την Προσευχή Του θα Σημαδέψει τη Ζωή Του Νεαρού Τότε Μοναχού Νικήτα. Έτσι Αρχίζει Η Ιστορία Του Σημερινού Αγίου Πορφυρίου.

Peter Green - Apostle

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Πήδηση στην πλοήγησηΠήδηση στην αναζήτηση

Ο Πίτερ Γκριν (Αγγλ. Peter Green) (γεννημένος ως Peter Allen Greenbaum, 29 Οκτωβρίου 1946^[2]) είναι Βρετανός κιθαρίστας του μπλουζ ροκ. Ως ιδρυτής των Fleetwood Mac εισήχθη στο Rock and Roll Hall of Fame το 1998. Τραγούδια του Green όπως τα Albatross, Black Magic Woman, Oh Well, The Green Manalishi Crown και Man of the World, εμφανίστηκαν στα κορυφαία της εποχής και παίχτηκαν από διάφορους μουσικούς.

Ο Γκριν ήταν σημαντική μορφή της «δεύτερης μεγάλης εποχής»^[3] του βρετανικού κινήματος μπλουζ. Ο B.B. King σχολίασε: «Έχει τον πιο γλυκό ήχο που έχω ακούσει, ήταν ο μόνος που μου προκάλεσε κρύο ιδρώτα»^[4][5]. Οι Eric Clapton και Jimmy Page εξύμνησαν την κιθάρα που παίζει^[6] και είναι αξιοσημείωτη η χρήση του vibrato και η οικονομία του στυλ του^[3][7].

Το περιοδικό Rolling Stone τοποθέτησε τον Γκριν στον αριθμό 38 στον κατάλογο των «100 μεγαλύτερων κιθαριστών όλων των εποχών»^[8]. Ο τόνος του στο instrumental The Supernatural βαθμολογήθηκε ως ένας από τους 50 μεγαλύτερους όλων των εποχών από το Guitar Player. Τον Ιούνιο του 1996, ο Γκριν ψηφίστηκε ως ο τρίτος καλύτερος κιθαρίστας όλων των εποχών στο περιοδικό Mojo

Εκκόλαψη

Στην πρώτη Γυμνασίου ο Αμίλης,

στην τάξη του τριάντα μαθητές,

μαθήματα πολλά μεγάλης ύλης,

στο πρόγραμμα εφτά καθηγητές.

Η στοίβα των βιβλίων στο τραπέζι

δυσπρόσιτο πανύψηλο βουνό,

θα ήθελε καλύτερα να παίζει,

το έργο τής μελέτης βαρετό.

Πικρές για το σχολείο οι διαθέσεις,

μαθήματα στυφά και πληκτικά,

πολλές οι άγνωστές του λέξεις,

ασήκωτα τα Μαθηματικά.

Η ύλη ανηφόρα έχει πάρει,

αρχίσαν διαγωνίσματα πυκνά,

ένα δεκάρι, ένα εντεκάρι

και στ’ άλλα από δύο ως εφτά.

Κυλήσανε οι μήνες με το ζόρι,

στο τέλος εξετάσεις και βαθμοί,

περίεργο πώς βγήκαν μέσοι όροι,

απρόσμενο κι αυτός να προαχθεί!

Μονάχα τρεις οι στάσιμοι στην τάξη,

αυτοί με απουσίες σωρηδόν,

κατάλαβε τι γίνεται στην πράξη·

αρκούσε ίσως μόνο το παρών…

Δευτέρα Γυμνασίου ο Αμίλης

μαθήματα στυφά και πληκτικά,

του κάνουν διαρκώς παρατηρήσεις,

με θράσος απαντάει εχθρικά.

Δεν άργησαν και κάποιες τιμωρίες,

πολλούς αντιπαθεί καθηγητές,

μαζί με άλλους φίλους ταραξίες

αρχίσαν στο σχολείο τις φθορές.

Τον πήγαν και στην τρίτη Γυμνασίου,

και πάλι κάποιοι ψεύτικοι βαθμοί.

Μαζί με άλλους βάρος τού σχολείου·

τους έδωσαν στο τέλος το χαρτί…

Με μίσος ο Αμίλης έχει φύγει,

την απαξίωση εισέπραξε διπλά,

τον τρώει στο μυαλό του κάποιο φίδι,

εχθρούς τούς είδε όλους τελικά.

Το μίσος του διψά γι’ αψιμαχίες

με πέτρες στις συνάξεις στα στενά,

παρέες και φιλάθλων συμμαχίες,

και τώρα με μολότοφ πολεμά.

Για σύγκρουση δε χάνει ευκαιρία,

εχθρούς τούς βλέπει όλους τελικά,

και δίπλα του καμία παρουσία,

να τείνει κάποιος χέρι φιλικά.

Δεκαετίες υπουργοί, «μεταρρυθμίσεις»

και χρήματα και λόγια ηρωικά,

στις εξετάσεις ξαναψάχνουνε τις λύσεις

κι αφήνουν τα στυφά και πληκτικά.

Δεκαετίες θεατής η πολιτεία

ανέχεται τυφλές καταστροφές,

ανίκανη να βρει μια θεραπεία,

μετράει αναρίθμητες πληγές.

ΠΗΓΗ

ΧΑΡΑ ΘΕΟΥ: ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ (ΚΛΗΜΗΣ ΠΥΡΟΥΝΑΚΗΣ, Χ. ΑΝΔΡΕΟΠΟΥΛΟΣ, Α. ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ)

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ:

Η Χαρά Θεού συναντά τους Χάρη Ανδρεόπουλο, Ανδρέα Αργυρόπουλο και Κλήμη Πυρουνάκη και συζητά για την στάση της Εκκλησίας στα δύσκολα χρόνια της επταετίας.



Δημοσιογραφική εβδομαδιαία επιμορφωτική εκπομπή παραγωγής ΕΡΤ3 2018 (Γ’ ΚΥΚΛΟΣ)
Η Χαρά Θεού είναι μία εκπομπή για τη Χαρά της Ορθόδοξης Μαρτυρίας, για τη Χαρά της Προσφοράς, ως στάση ζωής. Τόποι και Άνθρωποι, Σύμβολα και Ιστορία, παραδείγματα καθημερινού βίου και Πνευματικής Πορείας που εμπνέουν και γεμίζουν Χαρά, στις δύσκολες για όλους μας μέρες.
ΠΗΓΗ

Ο Ορθόδοξος Jonathan Jackson

Holy Mountain (Jonathan Jackson)

Παιδί μιας πολύ θρησκευόμενης προτεσταντικής οικογένειας και με έντονες μεταφυσικές αναζητήσεις από πολύ μικρός ο Jonathan Jackson, μαζί με την επίσης ηθοποιό σύζυγο του και τα δύο παιδιά τους, βαπτίστηκε ορθόδοξος το ’12.
 Λίγο καιρό αργότερα επισκέφθηκε για πρώτη φορά το Άγιο Όρος όπου σταδιακά ανέπτυξε μια όλο και στενότερη πνευματική αλλά και προσωπική σχέση με την Μονή Βατοπεδίου. Οι τελευταίοι δίσκοι του μάλιστα κυκλοφόρησαν στην Ελλάδα διαμέσου της Πεμπτουσίας, ενός θρησκευτικού, πολιτιστικού και επιστημονικού εκδοτικού οργανισμό ιδιοκτησίας του Ινστιτούτου Έρευνας Διάσωσης και Προβολής Πνευματικών και Πολιτιστικών Παραδόσεων «Άγιος Μάξιμος ο Γραικός» το οποίο συνδέεται στενά με την Μονή Βατοπεδίου. 
Διαμέσου της θρησκευτικής πίστης του και της συνεπαγόμενης εξ αυτής σχέσης του με το Άγιο Όρος ο τριανταεξάχρονος Αμερικανός μουσικός και ηθοποιός έχει μετατραπεί σε έναν άτυπο μεν αλλά και εξαιρετικά ένθερμο…φιλέλληνα, αναφέροντας με αφορμή το Άγιο Όρος τη χώρα μας σε συνεντεύξεις του και άλλες περιστάσεις.

Χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να ανακαλύψω την ορθοδοξία, κυρίως γιατί η αμερικανική βιβλιογραφία που την αφορά είναι κατά κάποιο τρόπο κρυμμένη. 
Όλα τα σχετικά με την θρησκεία βιβλία που είχα διαβάσει ήταν γραμμένα από προτεστάντες ή καθολικούς. Τελικά, με την χάρη του Θεού και μετά από μια σκοτεινή νύχτα της ψυχής, άρχισα να διαβάζω για το Σχίσμα των εκκλησιών και τότε όλα έγιναν ξεκάθαρα για εμένα. 
Η Ιστορία της ορθόδοξης εκκλησίας είναι θαυμαστή, η θεολογία της πάρα πολύ όμορφη και ο μυστικισμός της αληθινά θεϊκός. Όπως έχει πει ένας Γέροντας του Αγίου Ορους η Εκκλησία έχει την πνοή του Θεού. Μερικά από τα βιβλία που διάβασα κατά την διάρκεια της πορείας μου προς την ορθοδοξία είχαν ως θέμα τους συγκεκριμένα το Αγιο Όρος. Ετσι, αν και δεν επισκέφθηκα το Όρος Αθως παρά μετά την βάπτιση μου ως ορθόδοξος, οι προσευχές των μοναχών του με οδήγησαν στην αγκάλη της ορθοδοξίας, το πιστεύω αυτό με όλη την δύναμη της ύπαρξης μου. 
Λίγα χρόνια μετά την βάπτιση μου πραγματοποίησα το πρώτο μου προσκύνημα στο Άγιο Όρος και αληθινά άλλαξε την ζωή μου! Αμφότεροι οι γιοι μου το έχουν επίσης επισκεφθεί. Ανέπτυξα μιαν ιδιαίτερη σχέση με τις μονές Βατοπαιδίου και Σίμωνος Πέτρου. Η πιο πρόσφατη επίσκεψη μου ήταν τον Αύγουστο και ήταν μια τόσο δυνατή αλλά και όμορφα θεραπευτική για την ψυχή εμπειρία. 
Υπάρχει μια ξεχωριστή χάρη στο Άγιο Όρος που σε συνοδεύει για πολύ καιρό αφού έχεις φύγει από εκεί.
Ολόκληρη η συνέντευξη ΕΔΩ

Pink Floyd - Money

Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ - 2.1 ΠΛΟΥΤΟΣ (1ο δίωρο)

9. Περί πλούτου

Αυτά τα λέω και δεν θα πάψω να τα λέω, κι ας με κατηγορούν πολλοί. «Όλο με τους πλουσίους τα βάζεις», διαμαρτύρονται. Πράγματι, όχι όμως με όλους, αλλά μόνο μ’ εκείνους που κάνουν κακή χρήση του πλούτου τους. Δεν χτυπάω τον πλούσιο, αλλά τον άρπαγα. Άλλο πλούσιος, άλλο άρπαγας.

Να ξεχωρίζουμε τα πράγματα, για να μη δημιουργείται σύγχυση ή παρανόηση. Είσαι πλούσιος; Δεν σε εμποδίζω. Αρπάζεις; Σε αποδοκιμάζω. Έχεις τα κτήματά σου; Να τα χαίρεσαι. Παίρνεις τα ξένα; Δεν μπορώ να σωπάσω. Θέλεις να με πετροβολήσεις; Είμαι έτοιμος και το αίμα μου να χύσω, φτάνει να σε σταματήσω από την αμαρτία. Δεν νοιάζομαι για το μίσος, δεν τρομάζω από την πολεμική. Για ένα πράγμα μόνο νοιάζομαι, για την προκοπή εκείνων που με ακούνε. […]

Άχρηστοι είναι οι πλούσιοι, ναι, άχρηστοι, εκτός κι αν είναι ελεήμονες και φιλάνθρωποι. Μα, δυστυχώς, λίγοι πλούσιοι, πολύ λίγοι ξεχωρίζουν για τη φιλανθρωπία τους. Οι περισσότεροι είναι βουτηγμένοι στη φιλαυτία, την ασπλαχνία, την αμαρτία. Γι’ αυτό μην τους ζηλεύεις. Εσύ να σκέφτεσαι… τον ίδιο το Χριστό, ο οποίος δεν είχε πού να γείρει το κεφάλι Του. Μιμήσου τη φτώχεια Εκείνου και των αγίων Του, που ήταν στερημένοι από τα υλικά αγαθά, είχαν όμως αμύθητα πνευματικά πλούτη…

Ακόμα, δηλαδή, κι αν είχες δικές σου την ξηρά και τη θάλασσα, τις χώρες και τις πολιτείες της οικουμένης, αν δούλευε για σένα η ανθρωπότητα, αν έδιναν για χάρη σου οι πηγές χρυσάφι αντί για νερό, και τότε θα έλεγα πως δεν αξίζεις ούτε τρεις δεκάρες, αφού θα έχανες τη Βασιλεία των Ουρανών. […]

Μη νομίζεις ότι, με το ν’ αποκτήσεις πολλά, αποκτάς και αληθινή ηδονή. Ηδονή και ευχαρίστηση και ηρεμία έχεις με το να μη θέλεις να πλουτίζεις. Αν κυνηγάς τον πλούτο, ποτέ δεν θα πάψεις να βασανίζεσαι. Γιατί η επιθυμία του πλούτου είναι έρωτας ανικανοποίητος... Όσο περισσότερα χρήματα

επιθυμείς, τόσο μεγαλύτερη γίνεται η αγωνία σου… Ο Θεός σ’ έκανε πλούσιο για να βοηθάς όσους έχουν ανάγκη, για να βρεις τη συγχώρηση των αμαρτημάτων σου με τη φιλανθρωπία. Δεν σου έδωσε χρήματα για να τα φυλάς και να καταστραφείς, αλλά για να τα μοιράζεις και να σωθείς.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Απόσπασμα από το φάκελο μαθήματος της Γ’ Λυκείου

What Have We Done To The World

Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ - ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ 1.4 ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ (4ο δίωρο)

Επιτίμιο π. Αμφιλοχίου Μακρή

Είναι χαρακτηριστική και η περίπτωση του Γέροντα της Πάτμου Αμφιλοχίου Μακρή (1888-16.4.1970), ο οποίος απαιτούσε από τους εξομολογουμένους, σ' ένδειξη μετάνοιας, να φυτεύουν ένα δέντρο, επειδή -όπως έλεγε συνήθως- ‘όποιος φυτεύει δέντρο φυτεύει ελπίδα, φυτεύει ειρήνη, φυτεύει αγάπη και έχει τις ευλογίες του Θεού’. ‘Άλλες φορές έλεγε ‘Γνωρίζετε πως ο Θεός μας έδωσε μία ακόμη εντολή, που δεν αναφέρεται στην Αγία Γραφή; Είναι η εντολή να αγαπάτε τα δέντρα’.

(Απόσπασμα από το φάκελο μαθήματος της Γ' Λυκείου)

Τι έχουμε κάνει στον κόσμο

Η Θεολογία του Σώματος

Η ενσάρκωση του Χριστού φανερώνει τη διδασκαλία της Εκκλησίας για το Σώμα. Το σώμα του ανθρώπου είναι ιερό· με αυτό οι άνθρωποι μετέχουν στα μυστήρια: βαπτίζονται, χρίονται, κοινωνούν τον Χριστό.

Μάλιστα, οι πρώτοι Χριστιανοί κατηγορούνταν από τους νεοπλατωνικούς της εποχής ως "φιλοσώματον γένος". Δυστυχώς, με το πέρας των αιώνων πολλές νεοπλατωνικές αντιλήψεις πέρασαν και στη διδασκαλία των Χριστιανών, οι οποίες αντιμετωπίζουν το σώμα του ανθρώπου ως κακό. 
Ειδικότερα στη δυτική Εκκλησία το σώμα αντιμετωπίζεται ως "βαρεία ύλη", δηλαδή ως κάτι το οποίο με εμποδίζει από τη συνάντησή μου με τον Χριστό.

Ωστόσο, οι Ορθόδοξοι Πατέρες ξεκαθάρισαν την ιερότητα του Σώματος, ότι είναι ένα με την ψυχή και θεώνεται με την κοινωνία του Σώματος και του Αίματος του Κυρίου.

Με τον π. Θεοδόσιο Μαρτζούχο

Meat Is Murder

Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ - ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ 1.4 ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ (4ο δίωρο)

ΟΙΚΟΘΕΟΛΟΓΙΑ: Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

3. Αποφθέγματα Αγίων, θεολόγων και χριστιανών που αναφέρονται στο περιβάλλον:

α. Ελεήμων καρδιά

Καρδιά ελεήμων είναι μία καρδιά που καίγεται για ολόκληρη την κτίση, για τους ανθρώπους, για τα όρνια, για τα ζώα… και για όλα τα κτίσματα.

Με την ανάμνηση και τη θέα τους τρέχουν από τα μάτια του ανθρώπου δάκρυα. Από την πολλή και σφοδρή αγάπη που συνέχει την καρδιά του δεν μπορεί να ανεχθεί ή να ακούσει ή να δει κάποια καταστροφή να γίνει μέσα στην κτίση.

Γι’ αυτό και για τα άλογα ζώα και για τα ερπετά… κάθε στιγμή προσφέρει προσευχή με δάκρυα, για να τα διαφυλάξει και να τα

ελεήσει ο Θεός.

Αββάς Ισαάκ ο Σύρος, Λόγοι Ασκητικοί

(Απόσπασμα από το φάκελο μαθήματος της Γ' Λυκείου)

The Smiths - Meat Is Murder (Lyrics)

Heifer whines could be human cries 
Closer comes the screaming knife 
This beautiful creature must die 
This beautiful creature must die 
A death for no reason 
And death for no reason is MURDER 

And the flesh you so fancifully fry 
Is not succulent, tasty or kind
It's death for no reason 
And death for no reason is MURDER 

And the calf that you carve with a smile 
Is MURDER 
And the turkey you festively slice 
Is MURDER 
Do you know how animals die ? 

Kitchen aromas aren't very homely 
It's not "comforting", cheery or kind 
It's sizzling blood and the unholy stench 
Of MURDER 

It's not "natural", "normal" or kind 
The flesh you so fancifully fry 
The meat in your mouth 
As you savour the flavour 
Of MURDER 

NO, NO, NO, IT'S MURDER 
NO, NO, NO, IT'S MURDER 
Oh...and who hears when animals cry ?

''Αυτή έναι η βιοηθική της εκκλησίας"

Β' ΛΥΚΕΙΟΥ ΗΘΙΚΗ 5.1 ΒΙΟΗΘΙΚΗ (1ο δίωρο)

Ο μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος μιλά για τη βιοηθική, για την τεχνολογικοποίηση της αναπαραγωγής και την εμπορευματοποίηση ιερών πραγμάτων. Eπίσης αναφέρεται στην ευθανασία, στο φύλο και την ταυτότητα. Μιλά στα σχολεία και την προσπάθεια που γίνεται για την αποδόμηση των εμφυλικών στερεοτύπων.
"Δηλαδή είναι στερεότυπο το να έχει κάποιος φύλο ανδρός ή φύλο γυναίκας. Δεν μπορούν δυο άνθρωποι σωματικά να ενωθούν, αν δεν είναι συμπληρωματικοί, δεν γίνεται, και δεν μπορούν λειτουργικά να ενωθούν, αν δεν έχουν φυσιολογία συμπληρωματική, τόσο απλό"

Διερωτάται και επισημαίνει ότι η εκκλησία δίνει πρακτικές απαντήσεις και στα θέματα της ευθανασίας.
"Ζούμε ένα θαύμα, έχουμε κάνει μια μονάδα που την ονομάσαμε Γαλιλαία (Μονάδα Ανακουφιστικής Φροντίδας "Γαλιλαία"). Να πιάσουμε τον ασθενή, τότε που τον ξεχνά η Ιατρική, ή αδυνατή να τον στηρίξει, τότε που κάπως τον αφήνει εγκατελημένο η πολιτεία. Να τον πιάσει η εκκλησία σε μια αγκαλιά, και να του δώσει ποιότητα ζωής στις τελευταίες του στιγμές. Όταν του δώσεις χαρά, αγάπη, πίστη, ελπίδα, ότι ο θάνατος δεν είναι τέλος, είναι γλύστρημα στην όντως ζωή -άμα το θέλει ο άνθρωπος να το ακούσει- αν δεν θέλει αυτό, τουλάχιστον να πιστέψει στην αγάπη των ανθρώπων. Είναι πολύ μεγάλη ανακούφιση. Αυτή έναι η βιοηθική της εκκλησίας"

Τι θα γίνει με τον θάνατο;

‘’Το μεγαλύτερο πρόβλημα του ανθρώπου, είναι ο θάνατος.
 Όλη μας η ζωή, είναι μια πορεία προς αυτόν, είτε το θέλουμε είτε όχι. 
Και εμείς, αντί να ασχολούμαστε με αυτό, τί κάνουμε; 
Τρωγόμαστε μεταξύ μας. 
Κοιτάμε, πως ο ένας, θα βγάλει το μάτι του άλλου.
 Κοιτάμε πως θα αρπάξουμε, πως θα εξασφαλίσουμε, πως θα δικαιωθούμε. 
Και δώστου οι έχθρες, και δώστου τα μαλώματα και δώστου οι εγωισμοί. 
Σε ένα σπίτι δύο άνθρωποι, και να μην μπορούνε να συνεννοηθούν… 
Τόσο μικρά σκεφτόμαστε.
 Τόσο στενόμυαλα. 
Τόσο μικρόψυχα…’’

Τον άκουγα καθώς μου μιλούσε, σιωπηλός…

‘’Και με το θάνατο; Τι γίνεται με τον θάνατο;…’’, τον ρώτησα.

Χαμογέλασε. Σηκώθηκε αργά-αργά και έκανε να φύγει…Καθώς απομακρυνότανε, τον άκουσα να μουρμουράει: ‘’…θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, ᾋδου τὴν καθαίρεσιν…’’

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Ψυχολόγος M.Sc.

https://e-psyxologos.gr/ti-tha-ginei-me-ton-thanato/