Χωρίς τον αδελφό μας δεν υπάρχει σωτηρία, επειδή κοντά
σε εκείνον μαθαίνω να δίνω και να λαμβάνω αγάπη, κατανόηση. Μαθαίνω να τα
μοιράζομαι όλα: τη χαρά, τη λύπη, τον πόνο, την αγάπη. Οι εκκλησιαστικές
κοινότητες είναι με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος θεραπευτικές.
Τα
χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος δεν μας δίνονται, για να φτιάξουμε το ατομικό μας
προφίλ, αλλά για να δομηθεί το Σώμα της Εκκλησίας. Δυστυχώς σήμερα υπάρχει μια
μονομέρεια ως προς την κατανόηση της ποικιλίας των χαρισμάτων του Αγίου
Πνεύματος.
Μια
χριστιανική κοινότητα είτε είναι ενοριακή είτε μοναστική δομείται πάνω σε αυτήν
την ποικιλία των χαρισμάτων: στο χάρισμα του λόγου, της παραμυθίας, της
ευθυμίας, της φιλανθρωπίας, της μουσικής, της προσευχής και ούτω καθεξής. Όλα
αυτά τα χαρίσματα συγκροτούν το Σώμα. Για να μας βοηθήσει ο Θεός να ανοιγόμαστε
στους αδελφούς μας έχει μοιράσει τα χαρίσματα έτσι ώστε να έχουμε ανάγκη τον
άλλον και να κινούμαστε προς αυτόν.
Α' ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕ 3 KOINOTHTA 3.2 ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ (2ο δίωρο)
Ο
μητροπολίτης Αντώνιος του Σουρόζ (Μπλουμ) περιγράφει τον τρόμο που πρέπει να
διακατέχει τον ιερέα κατά την τέλεση της Θείας Ευχαριστίας, τονίζοντας ότι η
δύναμη της μεταβολής δεν έγκειται στην προσωπική ισχύ του ιερέα, αλλά
αποκλειστικά στον Χριστό.
-ερμηνεύουν
τη χριστιανική αντίληψη της ευθύνης (Θεός – άνθρωπος –κόσμος),
-συνδυάζουν
την ευθύνη που προσδίδει η θρησκευτική ταυτότητα με την αντιμετώπιση
προβλημάτων του σύγχρονου κόσμου.
Βιώνοντας:
Δικαιώματα και ευθύνες.
-«Κύκλος συνείδησης». Μαθητές/Mαθήτριες - Σύλλογος
διδασκόντων (περίπτωση τιμωρίας ενός μαθητή/μιας μαθήτριας για παραβατική
συμπεριφορά στο σχολείο).
-Εναλλακτικά:
«Ιδεοθύελλα» με τη ρήση του Νικολάι Μπερντιάγεφ: «Το
ψωμί μου είναι ζήτημα υλικό, το ψωμί του αδελφού μου είναι ζήτημα πνευματικό».
Νοηματοδοτώντας:
Η ευθύνη του πιστού για την αντιμετώπιση των
προβλημάτων του σύγχρονου κόσμου.
-«Μελέτη περίπτωσης». Οι μαθητές/μαθήτριες χωρίζονται
σε ομάδες και κάθε ομάδα αναλαμβάνει να μελετήσει τον βίο ή/και κυρίως τη δράση
μιας προσωπικότητας (π.χ. αγία Μαρία Σκόμπτσοβα, Ραούλ Φολλερώ, Martin
Niemöller). Στο τέλος, παρουσιάζει σύντομα στην ολομέλεια πώς η πίστη οδήγησε
τη συγκεκριμένη προσωπικότητα στην ευθύνη τηςδράσης.
«Πρώτα ήρθαν...»
«Όταν οι Ναζί πήραν τους κομμουνιστές,
εσιώπησα,
δεν ήμουν δα κομμουνιστής.
»Όταν έκλεισαν μέσα τους σοσιαλδημοκράτες,
εσιώπησα,
δεν ήμουν δα σοσιαλδημοκράτης.
»Όταν πήραν τους συνδικαλιστές,
εσιώπησα,
δεν ήμουν δα συνδικαλιστής.
»Όταν πήραν εμένα,
δεν υπήρχε κανείς πλέον,
που να μπορούσε να διαμαρτυρηθεί».
-Εναλλακτικά:
«Ιστοεξερεύνηση μέσω διαδικτύου ή έρευνα στον τύπο». Η
περίπτωση του βραβείουΝόμπελΕιρήνης2014μετηνταυτόχρονηβράβευσητουΚάιλαςΣατιάρτι και της Μαλάλα Γιουσαφζάι και τον
αγώνα τους για την εκπαίδευση, στον οποίο προχώρησαν εμπνεόμενοι από τη
θρησκείατους. Μαλάλα Γιουσαφζάι
Αναλύοντας:
Η χριστιανική αντίληψη της ευθύνης
(Θεός-άνθρωπος-κόσμος).
-«Ομαδοσυνεργασία Σύνταξη σειράς θέσεων». Δίνονται
βιβλικά χωρία (π.χ. Γεν 2, 15, Μτ 5, 14-16. 20, 26-28. 28, 18-20) και σύγχρονα
θεολογικά κείμενα (π.χ. Καραβιδόπουλος, 2015, Παύλος, Μητρ. Σισανίου, 2009,
Αντωνόπουλος, 2007, Γιαννουλάτος 2002, κ.λπ.) σχετικά με το νόημα της ευθύνης
στη χριστιανική διδασκαλία. Οι μαθητές/μαθήτριες καλούνται σε ομάδες να
συντάξουν σειρά θέσεων για τη χριστιανική διδασκαλία σχετικά με την ευθύνη τουανθρώπου.
-Εναλλακτικά:
«Τοποθέτηση απέναντι στο κείμενο». Οι μαθητές/μαθήτριες διαβάζουν
την εγκύκλιο της Ι. Συνόδου της
Εκκλησίας της Ελλάδος «Θεολογική θεώρηση της οικονομικήςκρίσεως»(Μάρτιος2010),ηοποίααναφέρεταιστηνοικονομικήκρίση,και
τοποθετούνται παίρνοντας ως άξονα τα ποικίλα επίπεδα τηςευθύνης.
Εφαρμόζοντας:
Ατομική και συλλογική ευθύνη. Η ευθύνη στον
Χριστιανισμό.
«Γέγονα…μολυσμός αέρος και γης και υδάτων» (Στιχηρόν,
Εσπερινού Δευτέρας) ή φράσεις του Μ. Βασιλείου ή του Ν. Καζαντζάκη.
Μ. Βασίλειος: «Μητέρα των πολέμων είναι η πλεονεξία, οι πόλεμοι με τη σειρά τους γεννούν την υψηλή φορολογία, που είναι η αυστηρότερη καταδίκη των πολιτών»(ΒΕΠ 59, 141) «Να αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δεν σωθεί, εγώ φταίω».
«Ιδεοθύελλα». Πώς συμμετέχω σε δράσεις αλληλεγγύης της
θρησκευτικής μου κοινότητας; Ανταλλαγή ιδεών για μια δημιουργικότερη συμμετοχή
στη ζωή της κοινότητας. ΥΛΙΚΟ
-αξιολογούν την ελπίδα του Χριστιανισμού για τη
μεταμόρφωση του ανθρώπου και του κόσμου εδώ και τώρα,
-διατυπώνουν συλλογισμούς για την αναγκαιότητα
προσωπικού και συλλογικού αγώνα για τη μεταμόρφωση του κόσμου.
John August Swanson, Peaceable kingdom (Το Βασίλειο της Ειρήνης), 1987
Βιώνοντας:
Η ελπίδα του σύγχρονου ανθρώπου για τη μεταμόρφωση
του κόσμου.
-«Απεικονίσεις με φαντασία»: Οι μαθητές/μαθήτριες εκφράζουν σκέψεις,
αισθήματακαιιδέεςμεχρώματα,σχήματα,σύμβολακαιλέξειςπάνωστοθέμα:
«Πώς οραματίζομαι τον κόσμο».
-Εναλλακτικά:
«Μουσική δραστηριότητα»: Προβολή βίντεοUp and Up των Coldplay (δίνεται και
φύλλο εργασίας με τους στίχους σε μετάφραση). Στη συνέχεια σε χαρτί οι
μαθητές/μαθήτριες γράφουν 3 σκέψεις με θέμα: «Ο εαυτός μου σε έναν ιδανικό
κόσμο».
Νοηματοδοτώντας:
Η μεταμόρφωση του κόσμου και του ανθρώπου στον
Χριστιανισμό.
-«Μετασχηματισμός βιβλικού κειμένου»: Δίνεται στους
μαθητές/στις μαθήτριες μία βυζαντινή εικόνα της Μεταμορφώσεως και το βιβλικό
κείμενο (Μτ 17,1-13. Λκ 9,28-36). Ζητείται να βρουν στην εικόνα τις βιβλικές
αναφορές και στη συνέχεια υπογραμμίζουν τους σκοπούς της Μεταμόρφωσης του
Χριστού μέσα από κείμενο ερμηνείας της εικόνας (π.χ. Γκότση,2000).
-Εναλλακτικά:
«Σύγκριση κειμένων με Σκέψου, Συζήτησε, Μοιράσου
(TPS)»: Δίνονται θεολογικά κείμενα,βρίσκονταιιδιαιτερότητεςκαικοινάστοιχεία(π.χ.π.ΣωφρόνιοςΣαχάρωφ και περιστατικό Αγίου Σεραφείμ Σάρωφ με Μοτωβίλωφ). Επεξεργασία
με φύλλο εργασίας.
3.
Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ και Μοτοβίλωφ*
(*Σημ. Ο κτηματίας Νικόλαος Μοτοβίλωφ,
που το 1831 θεραπεύθηκε θαυματουργικά μετά από σοβαρή ασθένεια από τον όσιο Σεραφείμ,
συνδέθηκε πολύ με τον όσιο και αξιώθηκε να συζητήσει πολύ μαζί του για πνευματικά
θέματα. Τη συζήτηση που ακολουθεί την κατέγραψε ο ίδιος ο Μοτοβίλωφ σε σημειώσεις,
οι οποίες αργότερα εκδόθηκαν από τον π. Παύλο Φλωρένσκυ).
- Γέροντα, είπα, όλη την ώρα μιλάτε για
τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, την οποία πρέπει ν αποκτήσουμε, αλλά πώς και πού μπορώ
να την δω; Τα καλά έργα είναι ορατά. Άραγε το Άγιο Πνεύμα μπορεί να γίνει ορατό;
Πώς μπορώ να γνωρίζω αν Αυτό είναι μαζί μου ή όχι;
- Η χάρη του Αγίου Πνεύματος, η οποία
μας έχει δοθεί στο βάπτισμα, λάμπει στην καρδιά μας, παρά τις αμαρτίες και τα σκοτάδια
που μας περικυκλώνουν. Αυτή εμφανίζεται μέσα σε άρρητο φως σ’εκείνους, με τους οποίους
ο Κύριος αναγγέλλει την παρουσία Του. Οι άγιοι Απόστολοι αισθάνθηκαν χειροπιαστά
την παρουσία του Αγίου Πνεύματος.
Εγώ τότε ρώτησα:
- Πώς θα μπορούσα να γίνω και εγώ προσωπικά
μάρτυρας αυτού του πράγματος;
Ο π. Σεραφείμ με αγκάλιασε και μου είπε:
- Αγαπητέ μου, εμείς είμαστε και οι δύο
τώρα μέσα στο Άγιο Πνεύμα. Γιατί δεν με κοιτάζεις;
- Γέροντα, δεν μπορώ να σας κοιτάξω διότι
το πρόσωπό σας έγινε φωτεινότερο από τον ήλιο και τα μάτια μου έχουν θαμπωθεί.
- Μη φοβάσαι, διότι και εσύ έχεις γίνει
τώρα φωτοφόρος όπως και εγώ. Έχεις και εσύ τώρα γεμίσει από το Άγιο Πνεύμα, αλλιώς
δεν θα μπορούσες να με δεις έτσι όπως με βλέπεις.
[…] Τον κοίταξα και με διαπέρασε ρίγος.
Φανταστείτε τον ήλιο στην πιο δυνατή λάμψη της μεσημβρινής ακτινοβολίας του και
στο κέντρο του ηλίου να βλέπετε πρόσωπο ενός ανθρώπου, που συνομιλεί μαζί σας. Βλέπετε
τις κινήσεις των χειλιών του, την έκφραση των ματιών του, ακούτε τη φωνή του, αισθάνεστε
ότι το ένα του χέρι είναι απλωμένο γύρω από τον ώμο σας, αλλά δεν βλέπετε ούτε αυτό
το χέρι, ούτε το πρόσωπο, παρά μόνο το εκτυφλωτικό φως που απλώνεται παντού γύρω
σας και φωτίζει
με τη λάμψη του το χιόνι που καλύπτει
το ξέφωτο και τις χιονονιφάδες που πέφτουν.
- Τι αισθάνεσαι; με ρώτησε.
- Ησυχία και ειρήνη ανέκφραστη, είπα.
- Και τι ακόμη αισθάνεσαι;
- Να γεμίζει η καρδιά μου από άρρητη χαρά.
- Αυτή η χαρά που αισθάνεσαι είναι μηδαμινή
όταν συγκριθεί με εκείνη τη χαρά για την οποία έχει γραφεί: «ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδε καὶ οὖς οὐκ ἤκουσε καὶἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου
οὐκ ἀνέβη, ἅἠτοίμασε ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπώσιν Αὐτόν». Σε
μας δόθηκε μία σκιά μόνο της χαράς αυτής, τι να πει κανείς για την πραγματική χαρά;
Τι αισθάνεσαι ακόμη, άνθρωπε του Θεού;
- Ανέκφραστη θερμότητα, είπα.
- Τι είδους θερμότητα; Είμαστε στο δάσος,
τώρα είναι χειμώνας και παντού γύρω μας χιόνι... Τι είδους θερμότητα είναι αυτή που αισθάνεσαι;
Και εγώ αποκρίθηκα:
- Όπως όταν λούζομαι με ζεστό νερό. Αισθάνομαι
ακόμη ευωδία τέτοια, που ποτέ μέχρι τώρα δεν έχω αισθανθεί.
- Ξέρω, ξέρω, είπε εκείνος, σε ρωτώ επίτηδες.
Αυτή η ευωδία που αισθάνεσαι είναι η ευωδία του Αγίου Πνεύματος. Και αυτή η θερμότητα
για την οποία μιλάς δεν υπάρχει στην ατμόσφαιρα, αλλά μέσα μας. Θερμαινόμενοι από
αυτήν οι ερημίτες δεν φοβούνταν τον χειμώνα διότι φορούσαν τον χιτώνα της χάριτος
ο οποίος αντικαθιστούσε το ένδυμα. «Ἡ Βασιλεία
τοῦ Θεοῦἐντὸς ἡμῶν ἐστίν».
Η κατάσταση στην οποία τώρα βρισκόμαστε
το αποδεικνύει. Να τι σημαίνει να είσαι πλήρης Πνεύματος Αγίου.
- Θα θυμάμαι το έλεος αυτό που μας επισκέφθηκε
σήμερα; ερώτησα.
- Πιστεύω ότι ο Κύριος θα σε βοηθήσει
να το διαφυλάξεις στην καρδιά σου, διότι αυτό δόθηκε όχι μόνο για μας, αλλά διά
μέσου ημών και για τον υπόλοιπο κόσμο. Πορεύου εν ειρήνη! Ο Κύριος και η Παναγία
ας είναι μαζί σου!
Όταν τον άφησα το όραμα δεν είχε παύσει:
ο γέροντας βρισκόταν στην ίδια θέση που είχε στην αρχή της συνομιλίας μας και το
άρρητο φως που είχα ιδεί με τα μάτια μου συνέχιζε να τον περιβάλλει.
Αρχιμ. Ιουστίνος Πόποβιτς, Οσίου__ Σεραφείμ του Σαρώφ Βίος
Η αναγκαιότητα προσωπικού και συλλογικού αγώνα για
τη μεταμόρφωση του εαυτού και του κόσμου.
-«Σιωπηρό ερέθισμα με κείμενο»: Συζήτηση με αφορμή το
απόφθεγμα τουΓκάντι
«Γίνε εσύ η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο».
-Εναλλακτικά:
«Σκέψου, Γράψε,
Συζήτησε, Μοιράσου (TWPS)»: Σε φύλλο εργασίας οι μαθητές/μαθήτριες
επεξεργάζονται κείμενο σχετικό με την μεταμόρφωση του κόσμου (π.χ. πρόταση
επιτροπών στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών).
Εφαρμόζοντας:
Το όραμα της μεταμόρφωσης του κόσμου.
-«Μετάδοση βίντεο και εφημερίδα τοίχου»: Προβάλλεται
και/ή δίνεται σε κείμενο η ομιλία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ «I have a dream». Σε
ομαδοσυνεργασία δημιουργούν σύνθεση με τίτλους, συνθήματα και σκέψεις με θέμα
«όνειρο για έναν μεταμορφωμένο κόσμο».
-διακρίνουν
ενδεχόμενες σχέσεις των θρησκειών με τηνεπανάσταση,
-αξιολογούν
το επαναστατικό μήνυμα του Χριστού και τη σημασία του για τον άνθρωπο και τονκόσμο,
-αναλύουν με
θρησκευτικά κριτήρια ζητήματα επανάστασης και ριζοσπαστικής αλλαγής.
Ο Χριστιανισμός, ως φορέας και ενσαρκωτής του επαναστατικού περιεχομένου της, δεν μπορεί παρά να έχει δυναμικό χαρακτήρα. Το γνώρισμα αυτό το αντλεί αφενός μεν από το μεγάλο ήρεμο «επαναστάτη» και ιδρυτή του, το Χριστό, αφετέρου δε από την αγωνιστικότητα και το ηρωικό στοιχείο αυτών που προσπαθούν να μεταφέρουν στη ζωή τους και στην κοινωνία το μήνυμα του Χριστιανισμού. 0 απελευθερωτικός χαρακτήρας του Χριστιανισμού συνάγεται από το ιδιαίτερο γνώρισμά του, που συγκεφαλαιώνεται στις λέξεις «ελευθερία» και «αγάπη».
Τον δυναμικό και απελευθερωτικό χαρακτήρα του Χριστιανισμού απέδειξαν περίτρανα πρόσωπα και γεγονότα από την ιστορία της Εκκλησίας. Ο Χριστός με τη συμπεριφορά του και με τη σταυρική θυσία.
Ακολουθούν οι μαθητές του και Απόστολοι, οι οποίοι με τη δράση και το μαρτυρικό τέλος τους εφάρμοσαν την παραπάνω υπόμνηση.
Η έννοια της επανάστασης σε διαφορετικές
καταστάσεις.
-«Έντεχνος συλλογισμός (Artful Thinking), η Αρχή, η
Μέση και το Τέλος»: Εικόνες (έργα τέχνης ή φωτογραφικό υλικό) με την έννοια
«επανάσταση» (π.χ. φωτογραφίες απ’ την φοιτητική εξέγερση στην Τιεν αν μεν,
Μάης του ’68, πίνακας όπως Η Έξοδος του
Μεσολογγίου του Βρυζάκη, Η Ελευθερία
οδηγεί το λαό του Ντελακρουάκλπ).Σεομαδοσυνεργασίαοιμαθητές/μαθήτριεςσυνθέτουνσύντομη ιστορία χρησιμοποιώντας όποια φωτογραφία ή πίνακα
θέλουν βάζοντάς τα ως αρχή, μέση, ή τέλος της διήγησήςτους.
Μάης του 1968, το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης υπό φοιτητική κατάληψη.
Στον τοίχο το σύνθημα γράφει: «Ο Χριστός μόνος επαναστάτης», φωτ. Ανρί Καρτιέ Μπρεσόν
«Graffiti»: Έκφραση με χρώματα, λέξεις, σκέψεις στο
ερώτημα: «Τι σε κάνει να επαναστατείς;»
Νοηματοδοτώντας:
Η θρησκευτική επανάσταση απέναντι σε κοινωνικές,
οικονομικές και πολιτικές καταστάσεις
-«Μελέτη περίπτωσης»: Φύλλο εργασίας με κείμενο και
ερωτήσεις σχετικά με θρησκευτική προσωπικότητα που αντιτάχθηκε στο πολιτικό
σύστημα της εποχής του (π.χ. Άγιος Λουκάς ιατρός στο περιστατικό όπου αφαίρεσαν
την εικόνα απ’ το χειρουργείο, ή Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής εναντίον Ηρώδη, ή
Μάρτυρες που δεν θυσίαζαν στον αυτοκράτορα).
«Μετάδοση βίντεο και
γράφουν υποχρεωτικά»: Προβολή ντοκιμαντέρ, ομιλίας ή αποσπάσματος ταινίας
σχετικά με παραδείγματα ανθρώπων που εφάρμοσαν την αρχή της μη βίας ή
καταδικάστηκαν για την επαναστατική δράση τους εναντίον ανελεύθερων, ή καταπιεστικών,
ή άδικων καταστάσεων, εμπνεόμενοι από θρησκευτικά ιδεώδη (π.χ. Φίλιπ και Νταν
Μπέριγκαν, Μαχάτμα Γκάντι κ.ά.). Στη συνέχεια οι μαθητές/μαθήτριες καταγράφουν
σκέψεις και συναισθήματα
Το επαναστατικό κήρυγμα του Χριστού. Τοποθέτηση απέναντι στο κείμενο»: Οι
μαθητές/μαθήτριες με την τεχνική Σκέψου, Συζήτησε, Μοιράσου (TPS) σχολιάζουν
θεολογικό κείμενο σχετικό με το επαναστατικό κήρυγμα του Χριστού (π.χ. Αγίου
ΝικολάουΒελιμίροβιτς).
2. Ο Χριστός
ως επαναστάτης
Ο Χριστός δεν σήκωνε εξεγέρσεις ενάντια στην εξουσία
του κράτους, με στόχο μία εφήμερη αλλαγή τοπικής σημασίας∙ ο Χριστός εργαζόταν για
μια επανάσταση που είχε ως στόχο την καθολική παγκόσμια ανατροπή. Ο Χριστός δεν
δημαγωγούσε ενάντια στις δυναστείες του Ηρώδη και του Αυγούστου-αυτή θα ήταν μια
μικρή «αντάρτικη» δουλειά -αλλά έθετε τα θεμέλια σ’ ένα πολύ μεγαλύτερο έργο.
Πήγε πέρα και βαθύτερα απ’ όλους τους επαναστάτες
του κόσμου. Στο δένδρο του κακού δεν κλάδευε κλαριά και δεν καθάριζε τα φύλλα, αλλά
έβαζε το τσεκούρι στην ίδια τη ρίζα. Δεν βιαζόταν να δει γρήγορα την επιτυχία του
έργου Του. [...]
«Επαναστατήστε πρώτα εναντίον του εαυτού σας και ύστερα
ενάντια στον κόσμο»-αυτό το μήνυμα θα μπορούσε να βγει από το κύριο κήρυγμα του
Χριστού. Τούτο ήταν το εργαλείο για λάξευμα και για λείανση.[...] Γι’ αυτό αφήστε,
αδέλφια, τα παιδιά να πλησιάσουν τον Χριστό, να ποτιστούν με το πνεύμα του Χριστού,
με το πνεύμα της πιο μεγαλειώδους και κάλλιστης επανάστασης ενάντια στο κακό.[...]
Αυτό το νέο πνεύμα πρέπει να εισαχθεί στην διαπαιδαγώγηση…».
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, Αργά βαδίζει ο Χριστός
-Εναλλακτικά:
«Σύγκριση κειμένων»: Οι μαθητές/μαθήτριες σε
ομαδοσυνεργασία ερμηνεύουν το απόσπασμα απ’ το έργο του Ζακ Ελλύλ μέσα από
μελέτη Αγιογραφικών χωρίων πουεπεξεργάζονταισεομάδες(ηκάθεομάδα μελετάδιαφορετικόχωρίομεφύλλο εργασίας).
Εφαρμόζοντας:
Επαναστατικά χαρακτηριστικά του πιστού στην
προσωπική και κοινωνική του ζωή.
«Παιχνίδιρόλων»:Οιμαθητές/μαθήτριεςσεομάδεςεπεξεργάζονται κάρτεςρόλων σε
υποθετικό σενάριο που αφορά καταπιεστικές και ανελεύθερες καταστάσεις. Πώς θα
σκεφτούν και αντιδράσουν οι ίδιοι ίδιες υποδυόμενοι/ες κάποιον/κάποια άλλον/η ο
υποθετικός τουςρόλος;
-Εναλλακτικά:
«ΈντεχνοςΣυλλογισμός(ArtfulThinking)-Κοιτάζοντας:ΔέκαεπίΔύο»: Προβάλλεται
ο πίνακας Revolution Christ ήΗ εκδίωξη των εμπόρων του Δομίνικου
Θεοτοκόπουλου. Οι μαθητές/μαθήτριες γράφουν σε αυτοκόλλητα χαρτάκια λέξεις ή φράσεις που σκέφτονται αυθόρμητα βλέποντας το έργο και τα αναρτούν στον πίνακα.
Στη συνέχεια αποφασίζουν ομαδοσυνεργατικά ποιες τρεις από τις λέξεις ή φράσεις που γράφτηκαν περιγράφουν καλύτερα την επανάσταση σε προσωπικό και ποιες τρεις
σε κοινωνικό επίπεδο.
Το βασικότερο ερώτημα δανείζει το όνομά του στον τίτλο του βιβλίου και της ταινίας: τι ακριβώς σημαίνει η εκκωφαντική αυτή σιωπή του Θεού; Δηλώνει την ανυπαρξία του; Την αδιαφορία και τη σκληρότητά του, έτσι παρατηρητικά όπως στέκει απέναντι στα πιο αποτρόπαια επιτεύγματα των ανθρώπων; Ή μήπως η απουσία του αποτελεί ένα είδος δοκιμασίας για τους πιστούς του; Και πού ακριβώς συναντάται το μυστήριό του; Στη λατρεία των συμβόλων; Ή, ίσως, στη βεβήλωσή τους; Ο Σκορσέζε βασανιζόταν σε όλη τη διάρκεια της ζωής του με αυτές τις σκέψεις.
Στην πιο ταπεινή, ίσως, δημιουργία του, ο Τζάρμους μεγαλουργεί ξανά, γιορτάζοντας την ποίηση που φωλιάζει στην τετριμμένη καθημερινότητα, με έναν εξαιρετικό Άνταμ Ντράιβερ («Silence», «Star Wars: Η Δύναμη Ξυπνάει»), στο ρόλο ενός οδηγού λεωφορείου που κρύβει μέσα του έναν ποιητή.
Κατά την διάρκεια ενός άγριου τσακωμού και καθώς η σχέση τους οδεύει με μαθηματική ακρίβεια στο τέλος, ο Μπόρις και η Ζένια συγκρούονται για το ποιος θα αναλάβει την κηδεμονία του Αλιόσα, του δωδεκάχρονου γιου τους. Μόνο που εδώ, η ουσία της αντιπαράθεσης έγκειται στο γεγονός ότι κανένας από τους δύο δεν επιθυμεί να αναλάβει την επιμέλεια του παιδιού, με αποτέλεσμα να σκαρφίζονται κάθε πιθανή δικαιολογία για να το ξεφορτωθούν. Εξάλλου, οι δυο τους έχουν ήδη αλλάξει σελίδα και έχουν προχωρήσει στις επόμενες σχέσεις τους. Η Ζένια είναι αποφασισμένη να συνεχίσει την ζωή της με τον εύπορο και λίγο μεγαλύτερό της Άντον ενώ ο Μπόρις συγκατοικεί ήδη με την Μάσα, μια νεαρή σε προχωρημένη εγκυμοσύνη η οποία αγνοεί ότι ο σύντροφός της έχει ήδη ένα παιδί από τον πρώτο του γάμο. Κρυμμένος σε μια γωνία του σπιτιού -στο μακράν πιο σπαραχτικό μονοπλάνο της ταινίας- ο Αλιόσα ακούει σοκαρισμένος τους γονείς του να δηλώνουν ευθαρσώς την αποστροφή τους προς το πρόσωπό του και πνιγμένος στα δάκρυα αποφασίζει να φύγει από το σπίτι. Χρειάζεται να περάσει μία ολόκληρη μέρα για να αντιληφθούν οι γονείς ότι ο μοναχογιός τους αγνοείται και να ειδοποιήσουν τις αρχές ώστε να ξεκινήσει η επιχείρηση ανεύρεσής του.
