῾Η Μετάνοια (ποίημα Γεωργίου Δροσίνη)

H ΜΕΤΑΝΟΙΑ

Νύχτα του Πάσχα. Σφαλιστοί στη φυλακή
Στο ίδιο κελλί κ’ οι δυό: από δίκαιη κρίση
φονιάς ο ένας∙ τον άλλο είχε αδικήσει
του νόμου η πλάνη, αθώο τον έριξαν εκεί!

Χριστός ανέστη! Ακούγεται ξάφνου η ψαλτική
κι ολόχαρη η καμπάνα απ’ το ξωκκλήσι.
Και του φονιά το μάτι έχει δακρύσει ,
γελά του αθώου η όψη εκστατική.

Και τότε στο κελλί περιχυμένο
με φώς μυρίων λαμπάδων είδαν το Χριστό…
-Ήρθα για σε! Είπε στο μετανοιωμένο.

Και μ’ ένα κίνημα της τρυπημένης
παλάμης, είπε στον αθώο γονατιστό:
Αθώος εσύ, μπορείς να με προσμένεις.

Γεώργιος Δροσίνης

Από το περιοδικό «Φίλοι Φυλακισμένων» Τεύχος 6ο
Συλλογος Συμπαραστάσεως Κρατουμένων «Ο ΟΝΗCΙΜΟC»

Διαδίκτυο:http://talantoblog.blogspot.com