Γράφει ο Δημήτρης Γάτας 
εκπαιδευτικός - θεολόγος
Είναι διάχυτη η αντίληψη στην Ελληνική κοινωνία ότι ο χώρος της Εκκλησίας στέκεται ευνοϊκά απέναντι σε ρατσιστικές και ξενοφοβικές αντιλήψεις όπως εκφράζονται από συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους. Σε αυτό συμβάλουν ορισμένα άρθρα που γράφονται στον τύπο από Μητροπολίτες που, είτε είχαν σχέση με την χούντα, είτε είναι φορτισμένοι από έντονο «αντι-αριστερισμό».
Πόσο κοντά είναι άραγε αυτοί στο μήνυμα του Ευαγγελίου και στην ουσία του Ορθόδοξου Χριστιανισμού που υποτίθεται ότι πρεσβεύουν;
Ας δούμε παρακάτω κάποια χαρακτηριστικά σημεία μέσα από την Αγία Γραφή και θα βγάλουμε συμπεράσματα.
Αρχικά στην Παλαιά Διαθήκη: ο Ισραήλ οφείλει να μην καταπιέζει τους ξένους γιατί ήταν κάποτε ξένος και αυτός (στη δουλεία στην Αίγυπτο), στο Δευτερονόμιο αναφέρεται:
Εάν θερίσης τον αγρόν σου και λησμονήσης εκεί ένα δεμάτι, δεν θα επιστρέψης να το πάρης. Αυτό θα είναι δια τον ξένον, δια το ορφανόν και την χήραν…( Δευτ. 24,19).
Εάν δε μαζεύης τις ελιές σου, δεν θα επιστρέψης να μαζέψης και εκείνες που έμειναν πίσω. Αυτές θα είναι δια τον ξένον και το ορφανόν και την χήραν• να ενθυμηθής δε ότι και συ υπήρξες δούλος (ξένος) εις την χώραν της Αιγύπτου, δια τούτο και εγώ σε διατάσσω να πράττης αυτά (Δευτ. 24,20).
Εάν δε τρυγήσης το αμπέλι σου, δεν θα γυρίσης να το ξανατρυγήσης, δια να μαζεύσης όσα τυχόν απέμειναν• αυτά θα είναι δια τον ξένον, δια το ορφανόν και την χήραν (Δευτ. 24,21).
Στην Καινή Διαθήκη, στο (κατά Ματθαίον, κεφ 25) Ευαγγέλιο ο ίδιος ο Χριστός είναι ξεκάθαρος στην παραβολή της τελικής κρίσης:
Πείνασα, και δε μου δώσατε να φάω, δίψασα, και δε μου δώσατε να πιω... γυμνός και δεν με ντύσατε... ξένος ήμουν, και δε με περιμαζέψατε… φυλακισμένος και δεν με υπηρετήσατε... άρρωστος, και δεν με επισκεφθήκατε … αν δεν βοηθήσατε τους έχοντες ανάγκη αδερφούς μας, είναι σαν να μη βοηθήσατε εμένα τον ίδιο…
Στον επιτάφιο θρήνο ο Ιωσήφ παρακαλεί τον Πιλάτο να του δώσει το σώμα του Κυρίου για την ταφή:
Δος μοι τούτον τον ξένον
Τον ήλιο που έκρυψε τις ίδιες του τις ακτίνες και το καταπέτασμα του ναού που διερράγη, λόγω του θανάτου του Σωτήρος, ο Ιωσήφ όταν (τα) είδε, προσήλθε στον Πιλάτο και θερμά ικετεύει λέγοντας: Δώσε μου τούτο τον ξένο, που από βρέφος σαν ξένος φιλοξενήθηκε στον κόσμο. Δώσε μου τούτο τον ξένο, που οι ομόφυλοι από μίσος τον θανατώνουν σαν ξένο. Δώσε μου τούτο τον ξένο, που παραξενεύομαι να βλέπω του θανάτου το (παρά)ξενο. Δώσε μου τούτο τον ξένο, που ήξερε να φιλοξενεί τους πτωχούς και τους ξένους. Δώσε μου τούτο τον ξένο, που οι Εβραίοι από φθόνο τον απεξένωσαν από τον κόσμο. Δώσε μου τούτο τον ξένο, για να κρύψω σε τάφο, που σαν ξένος δεν είχε που να γείρει το κεφάλι.
Αλλά και αργότερα η Εκκλησία παίρνει θέση:
Ο όρος της Τοπικής Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου (1872) καταδίκης του εθνοφυλετισμού:
Διακηρύσσεται ότι ο φυλετισμός είναι όχι μόνον ξένος προς την Εκκλησία, αλλά και πολέμιος. Δηλαδή ο εθνοφυλετισμός δεν μπορεί να συμβιβασθεί με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Δεν είναι δυνατόν να προτάσσεται η ιδιαίτερη φυλή και το ιδιαίτερο έθνος σε βάρος της Καθολικής Πίστεως, γιατί αυτό διασπά την ενότητα της Εκκλησίας, την οποία στηρίζει η Χάρη του Θεού και οι αγώνες των αγίων Πατέρων.
Μετά από αυτά ακολουθεί η καταδίκη και η αποκήρυξη τόσο του φυλετισμού όσο και αυτών που τον αποδέχονται και δημιουργούν φυλετικές παρασυναγωγές, καθώς επίσης και όλων εκείνων που συμφωνούν με τις αντικανονικές ενέργειες των εθνοφυλετιστών. Όλοι αυτοί χαρακτηρίζονται ξένοι προς την Εκκλησία του Χριστού και επομένως σχισματικοί.
Σήμερα η πράξη της Εκκλησίας:
Εκατοντάδες συσσίτια που γίνονται από την Εκκλησία δε διαχωρίζουν τους ανθρώπους σε Έλληνες και ξένους, όλοι οι έχοντες ανάγκη λαμβάνουν βοήθεια.
ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ: 190 ψυχούλες παιδιών, από όλη τη Γη και από όλα τα θρησκεύματα, χωρίς γονείς ή μόνο με έναν και αυτόν πάμπτωχο, φιλοξενεί η Κιβωτός του Παπαντώνη στις φτωχογειτονιές της Ακαδημίας Πλάτωνος.
Επομένως, χριστιανός και φασίστας- ρατσιστής γίνεται; Έ, όχι δε γίνεται!
Δημοσιεύτηκε στον ΑντίΛογο Πιερίας στις 14/03/2014.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου