ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

               Άλλο πράγμα είναι να φλυαρείς για τα λάθη του άλλου (:καταλαλιά), κι άλλο να τον χαρακτηρίζεις αρνητικά από αυτά τα λάθη (:κατάκριση), κι άλλο να τον εκμηδενίζεις (:εξουδένωση).

Καταλαλιά είναι να πεις εναντίον κάποιου: ότι ο τάδε είπε ψέματα ή είχε ένα ξέσπασμα θυμού ή ότι είχε μια επιπόλαια σχέση ή κάτι τέτοιο. Ήδη καταλάλησες εναντίον του, μίλησες δηλαδή εναντίον του, διηγήθηκες με εμπάθεια το σφάλμα του.

Κατάκριση είναι να πεις: ο τάδε είναι ψεύτης, είναι οξύθυμος, κάνει επιπόλαιες ερωτικές σχέσεις. Να λοιπόν που κατέκρινες την ίδια την ψυχή του άλλου και έβγαλες συμπέρασμα για ολόκληρη την ζωή του, ότι είναι τέτοια, και κατέκρινες και τον άλλον, ότι είναι τέτοιου είδους άνθρωπος.
Και είναι βαρύ αυτό το πράγμα. Γιατί είναι άλλο να πει κανείς πως οργίστηκε κάποιος και άλλο να πει πως είναι ο χαρακτήρας του οξύθυμος, και να βγάλει, όπως είπα, συμπέρασμα για όλη τη ζωή του. 

Και είναι βαρύτερο από κάθε άλλο σφάλμα να κατακρίνεις, ώστε ο ίδιος ο Χριστός είπε: «Υποκριτή, βγάλε πρώτα το δοκάρι από το μάτι σου και τότε θα δεις να βγάλεις το αγκάθι από το μάτι του αδερφού σου.»  Και παρομοίασε με αγκάθι το σφάλμα του πλησίον ενώ την κατάκριση με δοκάρι. Τόσο χειρότερη είναι η κατάκριση από κάθε σχεδόν σφάλμα.

                                        

                                                  Αββάς Δωρόθεος.