12. Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
Ο κοινωνικός ψυχολόγος Έριχ Φρομ (1900-1980) επισημαίνει ότι στη ζωή του ανθρώπου πρέπει να πραγματοποιηθούν διαδοχικά τρεις έξοδοι: από τη μήτρα της μητέρας του, από το στήθος της και από την αγκαλιά της1.
Η τρίτη έξοδος σημαίνει τη συγκρότηση του παιδιού σε ξεχωριστή προσωπικότητα που δεν θα είναι εξάρτημα της γονεϊκής ύπαρξης. Η έξοδος αυτή, μολονότι είναι εξαιρετικά σημαντική για την ψυχική υγεία, δεν επιτυγχάνεται πάντα και απ' όλους. Συχνά δυσχεραίνεται από το γεγονός ότι η εξάρτηση από τον γονιό φέρει το ευγενέστερο προσωπείο: το προσωπείο της αγάπης. Σε τέτοια περίπτωση όμως πρόκειται για μια "αγάπη" κτητική. Ο άλλος δεν αντιμετωπίζεται ως μια ξεχωριστή ύπαρξη, αλλά σαν ιδιοκτησία. Κι έτσι, αντί να είναι στόχος της διαπαιδαγώγησης η διαμόρφωση του νέου ανθρώπου σε ελεύθερη και αληθινή προσωπικότητα είναι η διατήρηση αυτής της εξάρτησης.
http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-C134/152/1091,4008/
Η Οικογένεια Μπελιέ
Στην οικογένεια Bélier, όλοι είναι κουφοί, εκτός από την Πάολα, 16 ετών. Κάνει την απαραίτητη διαμεσολάβηση για λογαριασμό των γονέων της σε καθημερινή βάση, κυρίως όσον αφορά στην εκμετάλλευση της οικογενειακής φάρμας.
Μια μέρα, παρακινημένη από τον καθηγητή μουσικής της, ο οποίος ανακάλυψε το ταλέντο της στο τραγούδι, αποφασίζει να προετοιμαστεί για το διαγωνισμό του Radio France. Μια επιλογή ζωής που σημαίνει για εκείνη τον αποχωρισμό από την οικογένειά της...
Αγαπημένοι μου γονείς, φεύγω
Σας αγαπώ, αλλά φεύγω
δεν θα έχετε παιδιά απόψε
Δεν τρέχω, πετάω
Καταλάβετέ το, πετάω
Χωρίς καπνό, χωρίς αλκοόλ
Πετάω, πετάω............
Με παρατηρούσε χθες εκείνη
ανήσυχη, μπερδεμένη, η μητέρα μου
σαν να το αισθάνθηκε.
Πράγματι , το υποψιάστηκε το άκουσε
Είπα ότι ήμουν φρόνιμη
Δεν της άρεσε αυτό
κι ο πατέρας μου ανήμπορος, χαμογέλασε
Μη γυρίσεις να δεις πίσω σου
απομακρύνσου λιγάκι ακόμη
Υπάρχει ένας σταθμός κι άλλος μετά
και στο τέλος ο Ατλαντικός
Αγαπημένοι μου γονείς, φεύγω
Σας αγαπώ, αλλά φεύγω
δεν θα έχετε παιδιά απόψε
Δεν τρέχω, πετάω..........
Καταλάβετέ το, πετάω
Χωρίς καπνό, χωρίς αλκοόλ
Πετάω, πετάω............
Αναρωτιέμαι εάν στον δρόμο μου
αν οι γονείς μου υποψιάζονται
ότι τα δάκρυά μου τρέχουν
Οι υποσχέσεις μου και η επιθυμία να πάω μπροστά
Πιστεύω μόνο στη ζωή μου
Δείτε τι υποσχέθηκα στον εαυτό μου
Το γιατί, το που και το πώς σ' αυτό το τρένο
...που φεύγει κάθε στιγμή...
Είναι παράξενο αυτό το κλουβί, πλακώνει το στήθος μου
δεν μπορώ να αναπνεύσω, με εμποδίζει να τραγουδώ
Αγαπημένοι μου γονείς, φεύγω
Σας αγαπώ, αλλά φεύγω
δεν θα έχετε παιδιά απόψε
Δεν τρέχω, πετάω
Καταλάβετέ το, πετάω
Χωρίς καπνό, χωρίς αλκοόλ
Πετάω, πετάω..........
Ο κοινωνικός ψυχολόγος Έριχ Φρομ (1900-1980) επισημαίνει ότι στη ζωή του ανθρώπου πρέπει να πραγματοποιηθούν διαδοχικά τρεις έξοδοι: από τη μήτρα της μητέρας του, από το στήθος της και από την αγκαλιά της1.
Η τρίτη έξοδος σημαίνει τη συγκρότηση του παιδιού σε ξεχωριστή προσωπικότητα που δεν θα είναι εξάρτημα της γονεϊκής ύπαρξης. Η έξοδος αυτή, μολονότι είναι εξαιρετικά σημαντική για την ψυχική υγεία, δεν επιτυγχάνεται πάντα και απ' όλους. Συχνά δυσχεραίνεται από το γεγονός ότι η εξάρτηση από τον γονιό φέρει το ευγενέστερο προσωπείο: το προσωπείο της αγάπης. Σε τέτοια περίπτωση όμως πρόκειται για μια "αγάπη" κτητική. Ο άλλος δεν αντιμετωπίζεται ως μια ξεχωριστή ύπαρξη, αλλά σαν ιδιοκτησία. Κι έτσι, αντί να είναι στόχος της διαπαιδαγώγησης η διαμόρφωση του νέου ανθρώπου σε ελεύθερη και αληθινή προσωπικότητα είναι η διατήρηση αυτής της εξάρτησης.
http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-C134/152/1091,4008/
Η Οικογένεια Μπελιέ
Στην οικογένεια Bélier, όλοι είναι κουφοί, εκτός από την Πάολα, 16 ετών. Κάνει την απαραίτητη διαμεσολάβηση για λογαριασμό των γονέων της σε καθημερινή βάση, κυρίως όσον αφορά στην εκμετάλλευση της οικογενειακής φάρμας.
Μια μέρα, παρακινημένη από τον καθηγητή μουσικής της, ο οποίος ανακάλυψε το ταλέντο της στο τραγούδι, αποφασίζει να προετοιμαστεί για το διαγωνισμό του Radio France. Μια επιλογή ζωής που σημαίνει για εκείνη τον αποχωρισμό από την οικογένειά της...
Αγαπημένοι μου γονείς, φεύγω
Σας αγαπώ, αλλά φεύγω
δεν θα έχετε παιδιά απόψε
Δεν τρέχω, πετάω
Καταλάβετέ το, πετάω
Χωρίς καπνό, χωρίς αλκοόλ
Πετάω, πετάω............
Με παρατηρούσε χθες εκείνη
ανήσυχη, μπερδεμένη, η μητέρα μου
σαν να το αισθάνθηκε.
Πράγματι , το υποψιάστηκε το άκουσε
Είπα ότι ήμουν φρόνιμη
Δεν της άρεσε αυτό
κι ο πατέρας μου ανήμπορος, χαμογέλασε
Μη γυρίσεις να δεις πίσω σου
απομακρύνσου λιγάκι ακόμη
Υπάρχει ένας σταθμός κι άλλος μετά
και στο τέλος ο Ατλαντικός
Αγαπημένοι μου γονείς, φεύγω
Σας αγαπώ, αλλά φεύγω
δεν θα έχετε παιδιά απόψε
Δεν τρέχω, πετάω..........
Καταλάβετέ το, πετάω
Χωρίς καπνό, χωρίς αλκοόλ
Πετάω, πετάω............
Αναρωτιέμαι εάν στον δρόμο μου
αν οι γονείς μου υποψιάζονται
ότι τα δάκρυά μου τρέχουν
Οι υποσχέσεις μου και η επιθυμία να πάω μπροστά
Πιστεύω μόνο στη ζωή μου
Δείτε τι υποσχέθηκα στον εαυτό μου
Το γιατί, το που και το πώς σ' αυτό το τρένο
...που φεύγει κάθε στιγμή...
Είναι παράξενο αυτό το κλουβί, πλακώνει το στήθος μου
δεν μπορώ να αναπνεύσω, με εμποδίζει να τραγουδώ
Αγαπημένοι μου γονείς, φεύγω
Σας αγαπώ, αλλά φεύγω
δεν θα έχετε παιδιά απόψε
Δεν τρέχω, πετάω
Καταλάβετέ το, πετάω
Χωρίς καπνό, χωρίς αλκοόλ
Πετάω, πετάω..........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου