Καλλιεργώντας την συμπάθεια

A' ΛΥΚΕΙΟΥ Θ.Ε. 2 ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ 2.5 ΣΩΤΗΡΙΑ (5ο δίωρο)

Η αλήθεια είναι ότι θα ήταν ιδιαιτέρως βολικό για όλους μας, εάν ο Θεός έβαζε ως κριτήριο της σωτηρίας μας, την νηστεία, την προσευχή, τον κανόνας μας, τις ακολουθίες που μετείχαμε ή τις ομιλίες που ακούσαμε, τα θρησκευτικά βιβλία που διαβάσαμε ή τα μοναστήρια και τους Γεροντάδες που επισκεφτήκαμε; Άλλωστε όλα τα παραπάνω μπορούν κάλλιστα σε λανθάνουσα μορφή, να αποτελέσουν πράξεις αλαζονείας και έπαρσης, μια και ισχυροποιούν το "εγώ" μας με κατορθώματα και επιτεύξεις. 
Όμως δεν θα γίνει αυτό.

 Ο Χριστός στο Ευαγγέλιο του μας ξεκαθαρίζει απόλυτα, ότι η κρίσης Του θα πραγματωθεί στο πρόσωπο του αδύναμου, μη αξιαγάπητου, αναγκεμένου και δυσκολεμένου συνανθρώπου μας. Το κριτήριο της σωτηρίας θα είναι η αγάπη. 

Ο παράδεισος είναι ο χώρος και τρόπος κοινωνίας του ανθρώπου με τον Θεό, στον οποίο θα μετέχουν εκείνοι των οποίων η καρδιά θέλησε και μπόρεσε να αγαπήσει.

Η επιείκεια, η αποδοχή, η συμπερίληψη, η ενσυναίσθηση του πάσχοντος πλησίον μας, η κοινωνία και το μοίρασμα των καημών και αναγκών των συνανθρώπων μας, γίνεται η νοερά κλίμακα δια της οποίας η Χάρης του Θεού εισέρχεται στην ύπαρξη μας, φέρων χαρά, ειρήνη, αγαλλίαση και πληρότητα ζωής. 
Θυμάμαι τώρα ένα ωραίο περιστατικό από την ζωή του Γέροντος Ιωσήφ Βατοπεδινού, που αναφέρει οτι την εποχή που βρισκόταν, στην Νέα Σκήτη του Αγίου Όρους μαζί με την συνοδεία του, ένας νέος μοναχός τον είδε έξω από το κελί του ξαπλωμένο στο έδαφος να τρίβει ένα κομμάτι ψωμί ταΐζοντας μυρμήγκια, τα οποία είχαν κάνει στο σημείο αυτό μια φωλιά. «Τι κάνεις εκεί Γέροντα τον ρώτησε», για να λάβει την απάντηση, «ε.. τι κάνω, καλλιεργώ την συμπάθεια…». Αυτή λοιπόν η συμπάθεια και αγάπη προς τον κάθε άνθρωπο, ζώο, φυτό, δέντρο και πάσα την κτίση, θα αποτελέσει το κριτήριο της σωτηρία μας. 

Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι η κόλαση ποτέ δεν είναι τιμωρία του Θεού, αλλά καταστροφική αυτοεξορία του ανθρώπου, που αρνείται να αγαπήσει και να μετέχει στην χαρά της ζωής. Γιατί αυτή ακριβώς είναι η κόλαση, να μην μπορείς να χαρείς και να αγαπήσεις….

Χαράλαμπος Λίβυος Παπαδόπουλος