ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ Ο,ΤΙ ΑΓΑΠΑΜΕ

ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ Ο,ΤΙ ΑΓΑΠΑΜΕ

(Γρηγορίου Νύσση)

Παίρνεις κάτι από τη φύση εκείνου στο οποίο μετέχεις.

Για παράδειγμα, η ανάσα σου αρωματίζεται όταν δοκιμάσεις ένα αρωματικό φυτό ενώ γίνεται δυσάρεστη αν φας σκόρδο ή κάτι ανάλογο. Ο ρύπος της αμαρτίας έχει δυσάρεστη μυρωδιά  ενώ η αρετή του Χριστού είναι ευωδία.

Κι επειδή στην αγαπητική σχέση ζυμωνόμαστε με εκείνο που αγαπάμε, γι’ αυτό γινόμαστε ό,τι διαλέγουμε να αγαπάμε:  ευωδία ή δυσωδία. Όποιος αγαπάει το καλό γίνεται κι αυτός καλός, γιατί μπαίνει μέσα του η αγαθότητα του Θεού και τον μεταμορφώνει.

ΠΟΛΛΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

(Μάξιμου του Ομολογητή)

Για την αγάπη, πολλά έχουν ειπωθεί και από πολλούς.

Όμως θα τη βρεις, μόνο αν την  αναζητήσεις στους μαθητές του Χριστού. Γιατί αυτοί είχαν για δάσκαλό τους την αληθινή αγάπη το Χριστό.

Κι έλεγαν γι’ αυτήν: «Κι αν έχω της προφητείας το χάρισμα και κατέχω όλα τα  μυστήρια κι όλη τη γνώση, αλλά δεν έχω αγάπη, σε τίποτα δε με ωφελεί». Αυτός λοιπόν που έχει αγάπη έχει τον ίδιο το Θεό. «Γιατί ο Θεός είναι αγάπη».